Tofiq Huseynzade--seir--kitab 1111. indd

Xəyal cığırı – II cı̇ld

299

Füzulinin heykəli

Yonulacaq büllurdan,

           mirvaridən, qumrudan

Üzeyirin dilində

«Leyli-Məcnun» dastani…

Tarin sari telində

Bir millətin fəqani…

Kamança həzin-həzin

Ağladacaq göyləri,

Coşub, yazacaq yenə

Şeriyyət bülbülləri.

Natəvanin qəzəli 

Düşəcək dildən-dilə,

Həcərin ər hünəri

Uçacaq eldən-elə. 

Azərbaycan adlanan

Millətin oğlu, qizi,

Olacaqlar yenə də 

Məhəbbətin ulduzu.

Ah! Nə gözəl xəyalət,

Göydə sevgi, məhəbbət.

Zurnanin, zil qaydasi…

Böyük şənlik dünyasi…

Sevilib, evlənənlər…

(Ah, o günü görənlər...)

Xəyal, məni hələ gör

Haralara apardi...

Sevgilim! O zamanda

Sevənlər bəxtiyardi.

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

300

Ah... nə gözəl xəyalət,

Göydə sevgi, məhəbbət.

Yer oğlu göy qizina,

Göy oğlu yer qizina

Qəlbini açacaqlar,

Bəxtəvər olacaqlar.

Qara Keşiş verməsə 

Əslisini Kərəmə,

Kərəm, o Kərəm deyil,

Dözməz dərdə-vərəmə.

Yerdə olsa göylərə,

Göydə olsa yerlərə,

Qucaqlayib belini,

Öz sevgisi Əslini

Tez götürüb, qaçacaq,

Tərlan kimi uçacaq…

Ah... nə gözəl xəyalət

Göydə sevgi, məhəbbət.

Sevilib, evlənənlər,

Ah; o günü görənlər...

Sevgilim, yaxina gəl,

        oturaq diz-dizə,

              baxaq göz-gözə.

Dayanma

       bu dəmdə,

             sinəmdə

                    arzuda axina gəl…

---

Xəyal cığırı – II cı̇ld

301

O vaxt da yaranaydiq,

Sənə könül açaydim,

Səni yerdən göylərə

Mən götürüb qaçaydim.

Zurna gələydi dilə, 

          dönəydik bir bülbülə.

Fəqət…

            bizə olmadi qismət,

Göydə sevmək, sevilmək.

24.02.1969

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

302

DİLƏNÇİ

Dilənçi əlacsiz büküb belini,

«Yaziğam! pay verin!» –  deyə, dillənir.

Yox, yox! O, açaraq qoşa əlini,

Hamidan ömrünə həyat dilənir.

25.02.1969

BƏNZƏDİRƏM

İlham ayran deyil ki,

Qatiq süzüb alasan.

Nə də kaman deyil ki,

Yaxşi-yaxşi çalasan.

İlhami bülbüllərə

Bənzədirəm əzəldən,

Səsi çixmaz yüz il də

Bülbül düşsə həvəsdən.

25.02.1969

---

Xəyal cığırı – II cı̇ld

303

 GÖZƏLLİK AŞİQİYƏM

(qəzəl)

Yaziram, peşəm budur – gözəllik aşiqiyəm,

Qəzəllik dünyasinda başqa yaranmiş ayəm.

Çəmənin xoş ətrini düzməsəm sətirlərə,

Bülbülün ürəyini yaxar hicran, qüssə, qəm.

Naz satib, işvə satib can alan gözəllərin,

İstərəm yaxasina şeirdən muncuq düzəm.

Baharin paltarinda bəzənəndə dağ, dərə,

Təzə ilham almağa çağirir məni aləm.

Ucalir ulduzlara insanin saf əməli,

Sevinir qəlbim kimi, hünəri yazir qələm.

İstər dünyani Qəmli, həmişə gözəllikdə,

Mən sevda bülbülüyəm, gözəllik aşiqiyəm.

25.02.1969

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

304

OLAYDIM

Nə ola, hər kəlmə sözündən qabaq,

Lalə tək qizaran üzün olaydim.

Ceyran tək çöllərdən düşəndə uzaq,

Hürkək baxişinda gözün olaydim.

Məndən utanaraq, boynun əyəndə, 

Eşqimi tərlan tək salanda bəndə,

Gözlərin yollarda «yar! yar!» – deyəndə,

Şəkərdən süzülmüş sözün olaydim.

Qəmli dilə gəldi, ay mehri-təban! 

Qoyma qismət ola mənə biyaban.

Ellər mələk bilib, kəsəndə qurban, 

Belə gözəllikdə özün olaydim.

25.02.1969

---

Xəyal cığırı – II cı̇ld

305

 AZƏRBAYCAN DİLİNDƏ

Duymuşam təbiətin

Bütün gözəlliyini

Azərbaycan dilində, 

Ən böyük həqiqətin 

Yorulmayan beyini

Azərbaycan dilində.

Ən şirin, ən dadli səs,

Dilin nazli bahari.

Məhəbbətin müqəddəs

Andi, əhdi, ilqari,

Azərbaycan dilində.

Hami dönüb bülbülə…

Səs düşüb hər bir yana…

Şairlik, bəlkə, elə,

Gəlib böyük cahana

Azərbaycan dilində!

Qilinc çəkib pis günə

Məşədinin qəzəbi,

Ana deyib Vətənə

Koroğlu, Babək, Nəbi

Azərbaycan dilində.

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

306

Heyran etdi çox dərin

Dünyanin hər oğlunu,

Dinəndə Üzeyirin

Məşhur «Leyli-Məcnun»u

Azərbaycan dilində.

Şöhrətim harda-burda,

Sönük-sönük yanmadim.

Dərimi soysalar da,

Həqiqəti danmadim

Azərbaycan dilində.

Bəxtiyaram, bəxtiyar!

Dillərə düşüb adim.

Gözəl bilir hər diyar,

Biliyi, elmi aldim

Azərbaycan dilində.

Xoş ahəngli səsimi 

Sinə dolu deyirəm:

–  Millətlərin səsini

Eşitmək istəyirəm

Azərbaycan dilində!

Azərbaycan dilində!..

28.02.1969

---

Xəyal cığırı – II cı̇ld

307

 SEVGİ – İNSAN 

Çox qəribə suallar:

–  Hər bir söz də, nəğmə də

              yaniqli, şən kəlmə də. 

Elə, yar!

            yar!

                 yar! – 

Siz ey, quru 

                   suallar!..

Nə yüngüldür çəkiniz?!.

İnsan, insan olarmi,

Məhəbbətsiz, 

                      sevgisiz!..

03.03.1969

---