Tofiq Huseynzade--seir--kitab 1111. indd
Yüklə 21,6 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- MƏNƏ BUNLARI GƏTİR
- BİZ KİMİK..
- DAYAQ OL EŞQİMƏ
- HƏSRƏT QALMIŞIQ
- CƏRƏYAN NAQİLLƏRİ
- HƏR ŞEY AZADLIQ SEVİR
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 174
MƏNƏ BUNLARI GƏTİR Dilbərim... Gözəl yar, bu yaxinda Çalinacaq bizim toy. Günəş kimi nur saçan Ürəyimi açim qoy! Sən ki, gəlin gələndə, Arzularim güləndə, Mən səndən istəmirəm Cehiz adina heç nə. Mənə lazim da deyil Ən böyük bir dəfinə. Gələndə gətir mənə Şirin dil, xoş xasiyyət, Səadət adli dünya, Bir də böyük məhəbbət. 06.11.1968
Xəyal cığırı – II cı̇ld 175
BİZ KİMİK?.. Ay elli, incisən də Qanim yaman qaradir. Məndən niyə soruşdun: – De, rayonun haradir? Xəritədə yurdumuz Bircə yumruq boydadi, Bütün xalqin adindan Yazilmiş gözəl adi. Bir ürəyi min yerə Bölmək nəyə gərəkdir? Hamimizin qəlbində Döyünən – bir ürəkdir. Hamimiz eyni qanli, Hamimiz eyni dilli, Dediyin quru kəlmə Alçaldir bizim eli. Düşsək vətəndən uzaq Yurdumuzun yoluyuq, Soruşsalar, deyərik: Azərbaycan oğluyuq! 09.11.1968 Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 176
DAYAQ OL EŞQİMƏ A xəstə könlümün böyük həkimi, Yaxşi bax, qorxuram hoylayar yaram. Təzəcə day duran bir uşaq kimi Sevda yollarinda ayaq açiram. Dayaq ol eşqimə, əlimdən yapiş, Qoy mən yixilmayim, nə də qorxmayim. Həm yazda, həm yayda, payiz, həm də qiş, Gündüz Günəşim ol, gecələr Ayim. Sənin gül cismindir nurlu səhərim, İsti nəfəsinlə ömrüm boy atsin. Yeni arzularla xəyalim, fikrim, Qoynunda oynayib, qəlbində yatsin. Bircə dəqiqə də ayrilma məndən, Qalaram anasiz bir uşaq kimi. Ayrilsan, tökərsən saçlarima dən, Qəlbim yazilmayib ağ varaq kimi. Əlimi sən o vaxt, burax əlindən, Eşqin mənasini tər-təmiz bilim. Naz ilə qəlbimə dəyən dilindən Küsməyim, mən sənin qədrini bilim.
Xəyal cığırı – II cı̇ld 177
Sevda dənizində batib, getməyək, Üzək bu başindan o bir başina. Yenə bir-birimizi ötüb, getməyək, Çataq məhəbbətin gənclik yaşina. O vaxt qovuşsa da Yer ilə göylər, Bizi bir-birimizdən ayira bilməz. Dağlari qar alir, solur güneylər, Gənclik köçüb gedir, bir daha gəlməz. 1968 noyabr
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 178
ŞAM VƏ MƏN Gözəlim, şam ilə mənim nə fərqim? Şam kimi od tutub, mən də yaniram. Bəllidir sənə də bu yanar eşqim, Sənin eşqin ilə alovlaniram. Əlində alişqan gətirib bir vaxt, Sevdali başimdan od vurdun yaman. Mən susdum şam kimi, qoparmadim dad. Qalxmadi üstümdən bir hisli duman. Şam yanir, yandiqca əridir yaği, Bu dərddən, nalədən alov yüksəlir. Mən də əriyirəm şam kimi axi, Səsim alovlardan, odlardan gəlir. Şam yanir, yarimçiq keçmir yarida, Özündən sonra da yaği od alir. Şam kimi od tutsa, yansa kim harda, Tarixdən tarixə böyük ad qalir. Mən də od tutmuşam yanar şam kimi, Qalacam aləmdə bir nişan kimi. 1968 noyabr Xəyal cığırı – II cı̇ld 179
HƏSRƏT QALMIŞIQ Səhərin gözləri dikilir hər gün, Axşamin o, qərib üfüqlərinə. Mənim nəzərlərim isə büsbütün, Sənin xəyalinla uçur dərinə. Günəş sizin yerdə dənizdə doğur, Bizdə uca dağdan qalxir o, şahə. Sənin eşq gəmini göy Xəzər qovur, Burda Şahdağ yanir naleyi-ahə. Mənzillər nə uzaq, qəlblər nə yaxin, Günəş nur ələyir dənizə, dağa. Hər iki ünvanda eşq axin-axin, Hansi səddlər qoyur bizə qadağa?.. Dilbərim, eşqində pərvanə kimi, Yandim atəşinə, səndən arali. Həsrətdən sizildar könlümün simi, Qəmlini tərk etdin, qoydun yarali. 1968 noyabr
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 180
CƏRƏYAN NAQİLLƏRİ Cərəyan naqilləri Qoşa gedər hər yana, Lampada birləşəndə Nur çiləyir cahana. Sənətimdə doğur, bax, Açilmamiş bir səhər, Cərəyan naqilindən Biri arvad, biri ər. Ah, nə gözəl, səmimi, Atib qüssəni, qəmi Hər evə girər qoşa, Hər evdən çixar qoşa. Uşaq adli lampaya İkisi axar qoşa. Təhlükə də gözləyir Naqilləri hər saat, Yaşayirlar necə ki, Ailədə ər-arvad. Naqillər yanmamaqçün Arali olsun gərək, Dəysələr bir-birinə Yarali olsun gərək. Bəzən, gələndə yeri Bir-birinə dolanar, Üzündə pərdə olsa Nə alişar, nə yanar. 14.11.1968 Xəyal cığırı – II cı̇ld 181
HƏR ŞEY AZADLIQ SEVİR Bekarliqdan, nədənmi? Yoxsa əyləncədənmi? Gücümlə, qüvvətimlə Sixiram dilsiz yayi? Öyünüb, yaxşi iş tək Salmişam hay-harayi. Yay dözür sixliğina, Sixildiqca sixiram. Çatir sonuncu sixliq, Gülürəm aram-aram. Yadima gəlməyir ki, Səbir çatibdir sona. Cansiz, dilsiz bu yay da Dözməz belə divana. Gücünü toplayir yay, Açilaraq taybatay, Məni, birdən qəzəblə İtələyib, yixir o, Atilaraq əlimdən Azadliğa çixir o. Bir baxiram o yaya, Bir baxiram özümə. Təbiətdə gözümə. Peşman-peşman yerimdən Mən qalxiram bir təhər. Düşünürəm: «Dünyada Yüklə 21,6 Mb. Dostları ilə paylaş:
|