93
Tolerantlıq: bildiklərimiz və bilmədiklərimiz
ki onların bir çoxu İslam dinini yenicə qəbul edib, ordu sıraları-
na yazılmışdılar. Hətta, bəzi hədis mənbələrində Həzrət Osmanın
xəlifəliyi dönəmində Azərbaycanın fəthinə yollanmış Hüzeyfə ibn
əl-Yəmənin qoşununda dini biliklərin yetərsizliyi səbəbindən Qura-
nı fərqli şəkildə oxumaq üzərində əsgərlər arasında ixtilaf yarandığı
da qeyd edilmişdir. Lakin buna baxmayaraq, qoşunun tərkibində
dini yaxşı bilən, onun təbliği ilə vəzifələndirilənlər az deyildi. İsla-
mın mədəni gücünün artdığı IX əsrin sonu – X əsrin əvvəllərində
isə dini qəbul etmiş yerli əhali özü onu yaymağa başladı.
Həzrət Əlinin hakimiyyəti dövründə (656-661) işğal olun-
muş Azərbaycan torpaqlarında yerləşdirilmiş ərəblər yerli əhalini
İslama daha intensiv dəvət edirdilər. Məhz həmin dövrdə Cənubi
Azərbaycanın baş şəhəri olan Ərdəbildə o zaman Azərbaycanın
hakimi təyin edilmiş əl-Əşas ibn Qeys məscid tikdirmişdi.
İlk vaxtlar belə məscidlər ancaq ərəb qəbilələrinin yerləş di-
rildikləri şəhərlərdə fəaliyyət göstərirdisə, sonralar Azərbaycanın
hər yaşayış məntəqəsində kiçik və böyük məscidlər tikildi. İslamın
yayılmasında dini ayinlərin əyani surətdə təbliğ və icra edildiyi
məscidlərin əhəmiyyətli rol oynadığı şübhəsizdir. Çünki ibadət
yerinin bütün dinlərdə olduğu kimi, İslam dinində də təsiredici
qüvvəsi var. Ərəb fəthləri dövründə də din təbliğçiləri bu məsələyə
önəm verərək, əvvəlcə ibadət üçün xüsusi yer ayırar, sonra isə
məscid binası inşa edilməsi qayğısına qalardılar. İbadətdə iştirak
edənlərin sayından asılı olaraq namaz məscid binasının içində, dini
bayram və cümə günlərində isə hətta, onun ətrafındakı ərazidə qı-
lınardı. Daha sonra isə cümə namazlarının elliklə icra edildiyi və
“Came” adı verilən böyük məscidlər inşa olundu. Artıq X əsrdə
Azərbaycanın, demək olar ki, bütün şəhərlərində Came məscidləri
vardı.
Məscidlər təkcə ibadət yerləri sayılmırdı. Onlardan, həmçinin,
əhali arasında mədəni-maarif işinin aparılması, siyasi, ictimai-iq-
tisadi məsələlərin həllində ümumi toplanış yeri kimi də istifadə
olunurdu. Fərmanlar, vəqfnamələr, fətvalar və s. sənədlər əhaliyə
94
Gündüz İsmayılov
məhz məscid minbərlərindən çatdırılırdı. Məscidlər ilk vaxt-
lar, həmçinin, ideoloji mərkəz, siyasi hakimiyyət aparatı, hərbi
qərargah funksiyasını da daşıyırdı. Çünki xilafətin hər yerində ol-
duğu kimi, işğal qoşunlarında da sərkərdə həm mülki rəis, həm də
regionun ən rütbəli ruhanisi hesab olunurdu.
Tədris işi də məscidlərdə cəmləşmişdi. Məscid nəzdində ay-
rıca tədris binalarının tikilməsi, dini məktəb və mədrəsələrin ya-
radılması VIII əsrin sonu, IX əsrin əvvəllərinə təsadüf edir. Lakin
Abbasilər Xilafəti dövründən başlayaraq (751-ci ildən) məscidlər
yalnız ibadətgah və dini ayinlərin icra edildiyi məkanlara çevrildi.
Azərbaycanın fəthindən sonra ərəblərin himayəsi altında olan,
öz dini etiqadlarını saxlayan, “zimmi” adlandırılan yerli əhali
var-dövlətindən asılı olaraq can vergisi (cizyə) verməyə davam
etmişdir. Bu verginin alınması Qurani-Kərimə əsaslanır: “Kitab
əhlindən Allaha və qiyamət gününə iman gətirməyən, Allahın
və Peyğəmbərinin haram buyurduqlarının haram bilməyən və
haqq dini (İslamı) qəbul etməyənlərlə zəlil vəziyyətə düşüb öz
əlləri ilə cizyə verincəyə qədər vuruşun” (ət-Tovbə, 29). Lakin
Əməvilər sülaləsinin hakimiyyəti dövründə öz şəxsi mənfəətlərini
güdən xəlifə canişinləri Qurani-Kərimin bu buyuruğunu poza-
raq, artıq yeni müsəlmanlardan – məvalilərdən də can vergisi al-
mağa başlayıb. Təbii ki, bu xalq kütlələrinin narazılığına səbəb
olub. Bunun nəticəsində xəlifə II Ömər (717-720) canişinlərə
yeni müsəlmanlardan cizyə toplamağa qadağa qoysa da, onun
ölümündən sonra can vergisinin alınması yenidən bərpa edilib və
narazılıqlar yenidən baş qaldırıb.
VIII əsrin əvvəllərində İslam dini Azərbaycanda geniş ya-
yıldığı və hakim din olduğu şəraitdə Albaniyanın bir hissəsində,
xüsusilə Qarabağın dağlıq hissəsində xristianlıq əvvəlki mövqe-
yini saxlaya bilmişdi. Kitab əhli olduqlarına görə, ərəblər burada
xristianlığa toxunmadılar. Xristianlığın ilk vaxtlarından burada Al-
ban kilsəsinin hakim olmasına baxmayaraq, onunla erməni qriqo-
rian kilsəsi arasında əsrlər boyu davam edən mübarizə gedirdi.
95
Tolerantlıq: bildiklərimiz və bilmədiklərimiz
Bu dövrdə bütpərəstlik və zərdüştiliyin əhəmiyyətini itirməsinə
baxmayaraq, “əhli kitab”dan sayılan yəhudilik də mövcudluğunu
qoruyub saxlaya bilmişdi. İslama mənsubluq şüuru güclənsə də, et-
nik köklərlə bağlılıq tamamilə itib getməmişdi. Bunu Abbasilərin
hakimiyyətinin ilk dövrlərindən başlanan şüubilik və Babəkin baş-
çılığı ilə aparılan xürrəmilər hərəkatlarında (816-838) daha aydın
görmək mümkündür.
Beləliklə, Azərbaycana yayılmağa başladığı ilk vaxtdan
etibarən İslam dini sinfi , milli, dini, cinsi və ailə münasibətlərini
özünəməxsus şəkildə müəyyən edib, dövlətlərarası münasibətlərdə
din amilinin rolunu ön plana çəkən nizam formalaşdırdı. O, ölkə
daxilində vətəndaşların həyatının bütün sahələrinə nüfuz edərək
onları yenidən nəzərdən keçirib sahmanlayıb və yeni dini hüquq
normaları yaratmağı bacardı.
96
Gündüz İsmayılov
AZƏRBAYCAN XALQININ TOLERANTLIĞININ
SƏBƏBLƏRİ
Ceymis Simit adlı ingilis jurnalist Azərbaycanla bağlı yazı ha-
zırlamaq üçün Bakıya gəlir. Dediyinə görə, öncədən qərara alır ki,
Azərbaycanın neftindən və xalçasından yazsın. Ölkəmizlə qiyabi
tanışlığı internetdən başlayır. Öyrənir ki, yəhudilər Azərbaycanda
2600 ildir yaşayır və Qafqazda tikilmiş ilk kilsə olan Kiş məbədi
ölkəmizdə yerləşir. İngilis jurnalist fi krini dəyişir. O, VII əsrdən
İslamın aparıcı din olduğu Azərbaycanda yəhudi, xristian və
müsəlman icmalarının birlikdə necə yaşamaları ilə maraqlanır.
C.Simitin sözlərinə görə, Azərbaycandakı tolerantlığı, dini və et-
nik müxtəlifl iyi görmək, fərqinə varmaq çox çəkmir. Amma əsl
məsələ bundan sonra başlayır. Şərq ölkəsində cəmiyyətin bütün
təbəqələrinə sirayət etmiş tolerantlığın formalaşma səbəblərini
öyrənmək istəyir. Buna görə də, görüşdüyü və tolerantlıq barədə
söhbət etdiyi hər kəsdən Azərbaycandakı dözümlülük ənənələrinin
səbəbini soruşur. İngilis yazar deyir ki, görüşdüyü hər kəs
Azərbaycanın tolerant ölkə olduğunu söyləyir, bununla bağlı çox-
saylı nümunələr gətirirdilər. Mən isə hey “niyə”, “niyə” deyə sual
edirdim. Amma axırda başa düşdüm ki, “niyə” sualının cavabını
hələ azərbaycanlılar özləri tam aydınlaşdıra bilməyiblər.
Əslində, ingilis jurnalist qənaətində haqlıdır. Təəssüf ki, Azər-
baycanın tolerantlıq mədəniyyətini, onun səbəb və nəticələrini hələ
də tam tədqiq etməmişik. Azərbaycan tolerantlığının praktiki tərəfi
ilə yanaşı, elmi-nəzəri tərəfi nin də tədqiq olunması xüsusi əhəmiyyət
kəsb edir. Sevindirici haldır ki, son illər bu istiqamətdə kifayət qədər
önəmli addımlar atılır və böyük layihələr həyata keçirilir.
Şübhəsiz ki, ölkəmizdəki tolerantlığı əsrlər, hətta, minilliklər
boyu formalaşmış dözümlülük mədəniyyətini bir və ya bir neçə
Dostları ilə paylaş: |