42
Film Fiction
baxmağa başlayır. Və filmə baxarkən fikirləşir
ki, bəlkə doğurdan da hər şey bu qədər pisdir.
Bəlkə doğrudan da allah yoxdur və biz cəmi bir
dəfə yaşayırıq və bu hər şeyin sonudur. Sən bu
eksperimentin bir parçası olmaq istəmirsən?
Mən öz həyatımı heç vaxt tapa bilməyəcəyim
cavabların axtarışı ilə məhv etməməliyəm və
nə qədər ki, sağam öz həyatımdan həzz al-
malıyam.
Ölümlə üz-üzə qaldıqda həyat dəyər qazanır.
Ölümün mənası ondadır ki, o, bizə bu dəyəri
kəşf etməkdə kömək olur.
Sual budur ki, doğrudanmı, həyat onu yaşa-
maq üçün hansısa mənaya sahib olmalıdır?
Özünün “Sizif Haqda Mif”ində Kamyu fikirlərini
belə yekunlaşdırır ki: “Yox, absurd nöqteyi-
nəzərindən, əksinə, həyatın mənasız olduğu-
na görə biz onu daha yaxşı yaşamalıyıq.”
Bir də ekzistensial cərəyanı başa düşmək üçün
Holi (Dianne Wiest) obrazına nəzər yetirmək
istərdim. Holi filmdə ən çox dəyişilən və ən çox
inkişaf edən obrazdır. Kinonun əvvəlində o,
uğursuz narkoman kimi göstərilir və bacısı Han-
nanın da köməkliyi ilə özünü müxtəlif işlərdə
sınayır. Və sonda biz onun istedadlı bir yazıçıya
(və çox güman ki, gələcəkdə uğur qazanacaq)
çevrildiyinin
şahidi oluruq.
Holinin bu ink-
işafının ekzis-
tensializmlə
bağlılığını
daha yaxşı
anlamaq üçün
Nitsşenin “əbə-
di dönüş” id-
eyasına nəzər
salmaq lazım-
dır. Nitsşenin
“əbədi
dönüş” fikrinə
əsasən, biz
indi yaşadığımız həyatın tamamilə eynisini
keçmişdə sonsuz dəfə yaşamışıq və gələcəkdə
də sonsuz dəfə yaşayacağıq. “Əbədi dönüş”
konsepsiyası məntiqi cəhətdən bir qədər prob-
lemlidir, çünki əgər insanın indiki həyatı onun
keçmişdəki həyatlarının dəqiq təkrarıdırsa,
onda belə çıxır ki, bizim azad seçim imkanımız
yoxdur. Amma əslində Nitsşe “əbədi dönüş”
fikri ilə bizim həyata qarşı münasibətimizi dəy-
işməyə çalışırdı, çünki yəqin ki, hər şeyin daimi
olaraq təkrarlanacağı dünyada insan maksi-
mum dərəcədə düzgün yaşamağa çalışacaqdır.
Bu cəhətdən “əbədi dönüş” ideyasını ən yaxşı
izah edən filosofllardan biri Lyus İriqareydir.
Onun fikrincə, “əbədi dönüş – bir insanın öz
daxilindəki bütün proyekləri həyata keçirtmək
imkanıdır.” Bir növ insanın öz-özünü klonlaması,
“avto-doğum”. İnsanın dəfələrlə, təkrar-təkrar
həyata gəlmə imkanı və bunun üçün anaya eh-
tiyac yoxdur. İnsanın öz-özünü yenidən həyata
gətirməsi. İriqarayın fikrincə, Nitsşenin çatdır-
maq istədiyi fikir odur ki, insan öz həyatı ərzində
dəfələrlə yenidən doğulur. Bu insana özünü
dəyişməyə, inkişaf etməyə imkan yaradır. İnsan
statik varlıq deyil, o, daim hərəkətdədir və bu
hərəkətlilik onun inkişafını təmin edir.
Ekzistensializmin ən böyük nümayələrindən biri
və onun bir cərəyan kimi formalaşmasına səbəb
olmuş Sartrın da buna oxşar bir fikri var. Sar-
trın fikrincə, “insanın varlığı onun məğzini qab-
aqlayır.” Yəni ki, insan birinci var olur, öz-özüylə
üzləşir, daha sonra hansısa bir məna, məğz
əldə edir. Daha sadə dildə desək, insanın alnına
yazılmış heç bir tale yoxdur. Platondan Hegelə
qədər filosofların iddia etdiyi kimi, heç bir ab-
strakt ideal insan tipi, heç bir həqiqət anlayışı
yoxdur.
İnsan öz
həyatının
və özünün
ağasıdır,
o,
özündən
nə istəsə
onu da
düzəldə
bilər.
Əlbəttə,
bir yazıda
ekzisten-
sializm
cərəyanını tam əhatə etmək mümkün deyil və
heç yazının məqsədi də o deyildi. Sonda yalnız
onu qeyd etmək istərdim ki, bəziləri ekzistensial
yanaşmanı fəlsəfi intihar adlandırırlar. Çünki
yalnız bu cərəyanın nümayəndələri dünyanın
mənasız olmasından çıxış edərək, sonda ona
məna və dərinlik qazandırmağa çalışırlar.
43
Film Fiction
Amanda Seyfried,
Rebecca Hall,
Rachel McAdams,
Keira Knightley,
Blake Lively,
Abbie Cornish,
Michelle Williams,
Natalie Portman,
Eva Green,
Anne Hathaway,
Olivia Wilde,
Jessica Alba və
Scarlett Johansson
Daisy Buchanan rolu
üçün düşünülən adlar idi.
44
Film Fiction
eonardo Di-
Caprio Jay
Gatsby rolunu
oynamaq istədi, çünki
heç bir şeydən gələn
adam fikrini bəyən-
mişdi: “Tamamilə öz-
özünü təxəyyülündən
yaratmış bir xarak-
terdir Gatsby, bir çox
şəkildə şərh oluna
biləcək xarakterlərdən.
Onu ümidsiz bir ro-
mantik olaraq şərh
edə biləcəyiniz kimi,
təhlükəli bir qanqster
olduğunu da düşünə
bilərsiniz” deyir DiCap-
rio.
om Buchan-
an rolu üçün
ilk olaraq Ben
Affleck düşünülsə də,
eyni vaxtlarda başqa
bir işi olduğundan rolu
qəbul edə bilmədi.
Onun yerinə Bradley
Cooper və Luke Evans
düşünüldü, lakin rol
Joel Edgerton’a verildi.
eonardo DiCap-
rio və Tobey
Maguire gerçək
həyatda da iki çox yax-
ın yoldaşdır, lakin bu,
birlikdə oynadıqları ilk
film idi.
L
T
L
45
Film Fiction
46
Film Fiction
BRUNO
DUMONT
Müasir fransız müəllif ki-
nosunun ustalarından biri
Brüno Dumondur. İlk tam-
metraj filmi olan “İsanın
həyatı” (1997) ilə Kann
Kino festivalında “Qızıl
kamera” qazanmağı ilə
rejissor gələcək iddialarını
ortaya qoymuşdu. Daha
sonra festivallar üçün
əvəzsiz filmlər çəkən rejis-
sor üçün (“İnsanlıq” (1999)
Kann Kino festivalında
“Jürinin böyük prizi”, “29
Palma” (2003) Venesiya
festivalında əsas yarış-
ma iştirakçısı, “Flandriya”
(2006) Kann festivalının
“Jüri Qran-Prisi”, “Hors Sa-
tan” (2011) Kannda əsas
yarışma iştirakçısı) kom-
promissiz tərzi, dini mövzu-
ların müasir həyata uyğun-
laşdırılması, zorakılıq və
açıq-saçıqlığı xasdır.
Aşağıdakı müsahibə onun
müxtəlif dərgilərə müəyyən
vaxtlarda verdikləri əsasın-
da hazırlanıb.
47
Film Fiction
Filmlərinizdə kəskin süjetli müharibə təs-
virləri var. Bunun səbəbi nədir?
Mənə sivilizasiyanın necə yaranmağı çox
maraqlıdır. İnstinktlər, həyəcanlar, insan
fiziologiyası daima cəlbedici olub. Filmlərim
fiziolojidir, onlar özündə çox şeyi birləşdirir.
Onlar sərhədsiz arzular, qeyri-bərabər hisslər,
ehtiras, xudbinlik, paxıllıq, düşmənçiliklə vəh-
dətdədir. Müharinə – qadın və torpaq üçün
həyata keçirilən müasir düşmənçilik metodudur.
Adətən, müharibə səhnələri ilə təbiət peyza-
jlarını bərabər verirsiniz...
Bu, bilərəkdən edilmiş cəhddir. Təbiət, adətən,
müharibə çılpaqlığında olmalıdır. Mənə bu vəh-
dət maraqlıdır. Bu, ibtidai instinktləri hiss etmək
üçün vacibdir.
Kəskin qəddar səhnələr verməklə nə
demək istəyiniz başa düşüləndir. Bəs nələri
göstərmək istəməzdiniz?
Tamaşaçını zalı tərk etməyə sövq etmək olmaz.
Sərhədləri bilmək və onlara əməl etmək lazım-
dır.
Niyə, adətən, qeyri-peşəkar aktyorlarla
çalışırsınız?
Bu iş xoşuma gəlir. Dəqiq komandalar verməyi
bəyənmirəm. Çəkilişdən öncə düşüncələrimi
anladıb işimi bitirirəm. Mənə dəqiqlik lazımdır,
ona görə də o adamları tapmaq üçün bir neçə il
sərf edirəm. Onların psixologiyasını öyrənib işə
başlayıram. Komplekslərdən azad olmaqları-
na, maraqlarının təmin olunmasına şərait
yaradıram. Peşəkar aktyor sadəcə mənə şəxsi-
yyət kimi maraqlı ola bilir.
Çəkilişləriniz necə gedir?
Demək olar ki, bütün filmlərim natura
çəkilişlərindən ibarətdir və doğulub böyüdüyüm
rayonda aparılır. (Yalnız “Hadeveyk” filmi istis-
nadır. Bu filmdə hadisələr Parisdə cərəyan edir.)
Aktyorlar da əsasən o ərazilərdə
yaşayanlar olur.
Özünüzü inanclı adam və ya filo-
sof hesab edirsiniz?
Mənə indi mistika maraqlıdır, çün-
ki o, fəlsəfədən daha irəli gedib.
Mistika bizə ətrafımızı anlamağa,
bəzi suallara cavab tapmağa kömək
edir. O, haradasa kinematoqrafi-
yaya da yaxındır. İnsana dəyər
vermək baxımından mən Şekspirlə
İncili yanaşı qoyuram, hərçənd
özümü çox da inanclı saymıram.
Çünki İncil, sözsüz ki, bədii cəhət-
dən mükəmməl kitabdır.
48
Film Fiction
KVENTİN
TARANTİNO
FİLMLƏRİNİN
XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Baş rol xarakterləri, xü-
susilə Chevrolet və Cadil-
lac olmaq üzrə, ümumi-
yyətlə General Motors
vasitələri istifadə edirlər.
Xarakterləri əsasən
qapı ağızında, qapıları
açarkən və bağlayarkən
görüntülənir. Filmlərində
şiddətin çoxu və əhəmi-
yyətsiz xarakter dialoqları
daha çox səhnə xaricində
reallaşar.
Filmlərinin çoxunda çan-
ta və çamadanlar əhəmi-
yyətli rol oynayır.
Demək olar ki, bütün film-
lərində Los Angelesdən
bəhs olunur (“Kill Bill”
istisnadır, amma yenə
də Los Angelesdə keçən
qısa bir səhnəsi var.)
Tez-tez qara kostyumlu,
ağ köynəkli və qara qals-
tuklu obrazlara yer verir
49
Film Fiction
Kult filmlərə və seriallara nəzirə edir və mu-
siqisindən istifa edir.
Bilvasitə də olsa əvvəlki filmləri ilə sıxlıqla
əlaqələr qurar. Buna nümunə olaraq, Taranti-
nonun bu şərhi var: “Pulp Fiction” filmində-
ki John Travoltanın canlandırdığı xarakter
ilə “Reservoir dogs” filmindəki Michael
Madsenin canlandırdığı xarakter qardaşdır.
Soyadları Vegadır, adları (Vincent və Vic) və
tipləri (tünd saçlı və bənzər geyimli) bir-bir-
inə bənzəyir.”
Xarakterlər əlləriylə bir şeylər edərkən çox
yaxın çəkiliş etməsi Brian De Palma’nın tex-
nikasını xatırladır. Bu səhnələr tez-tez təqlid
edilir.
Biri səhnədən kənarda danışanda uzun müd-
dət bir xarakterin üzünü yaxın çəkilişə alır:
Bill danışanda The Bride-ın üzü və Marsellus
danışarkən Butch’ın üzü. Polkovnik Landa
danışarkən Shosanna’nın üzü.
Demək olar, bütün filmlərində xarakterlərin
taxma adı vardır: “Pulp Fiction”da Honey
Bunny və Pumpkin, “Reservoir Dogs”dakı
şəbəkə üzvləri və “Kill Bill”də Bill-in koman-
dası.
Filmlərində tez-tez kiçik bir rolda oynayır:
“Reservoir Dogs “da Mr. Brown, “Pulp Fic-
tion”da Jimmie Dimmick, “Desperado”da
yük maşınındakı adam, “Four Rooms”da
Chester Rush, “From Dusk Till Dawn”da
Richard Gecko, “Jackie Brown”da tele-
fon səsyazmasındakı səs, “Kill Bill”də 88
şəbəkə üzvü, “Django unchained”da mədən
işçisi.
“Kill Bill Vol.2”də The Bride kovboy çək-
məsində gizlətdiyi ülgüclə tabutdan çıxır
(yaxın məsafədən tabutu qıran yumruqdan
sonra), “Reservoir Dogs”dakı Mr. Blonde
çəkməsinin içində qulaq kəsmə səhnəsində
istifadə etdiyi ülgücü daşıyır.
Rejissorluq etdiyi hər filmdə ən azı bir dəfə
Wilhelm qışqırtısı səs effekti istifadə edilm-
işdir.
50
Film Fiction
AMADEUS
Hər bir insan istedadlıdır. Sadəcə bəzilərində
istedad payı daha qabarıq hiss olunur,
digərlərində isə nisbətən az. Əsas odur ki,
daxilindəki gücü görəsən, həm özün şəxsi
potensialına əmin olasan, həm də ətrafdakıları
inandırasan. Doğulduğun və yaşadığın dövrün,
yerin əhəmiyyəti, qəribə də olsa, bir o qədər də
deyil. Məsələn, Motsart (Wolfgang Amadeus
Mozart). 18-ci əsrdə Avstriyada yaşayıb-yaradıb
və şəksiz-şübhəsiz, dünya musiqi tarixinə öz
dahiyanə əsərləri ilə adını yazdırıb. Yaxud
da Miloş Forman (Milos Forman). Əslən çex,
məşhur və sözün əsl mənasında, kinoları ilə
həyatı ekrandan tamaşaçıya göstərən rejissor.
Bəlkə də, hər iki şəxsiyyətin istedadının yekun
nəticəsidir ki, onların tondemi “Amadeus” kimi
filmin yaranmasına səbəb oldu. Amma hər şey
yalnız istedadla bitmir...
Avstriya, xüsusən də paytaxtı Vyana
dünya musiqisinin mərkəzi hesab olunur. Bu
fikir təsadüfdən yaranmayıb. Elə bu səbəb-
dən də filmin baş qəhrəmanı, dünya şöhrət-
li bəstəkar Antonio Salyeri (Antonio Salieri)
İtaliyada anadan olsa da, böyük xəyallarının
ardınca Vyanaya üz tutur və illər boyunca
saray bəstəkarı olmaqla yanaşı, imperatorun
ən etibarlı məsləhətçilərindən birinə də çevrilir.
Artıq qeyri-adi istedadı ilə (5 yaşında simfoniya
bəstələmişdi) xalq, eləcə də zadəgan ailələri
arasında ad-san çıxarmış Motsart isə bilava-
sitə imperator tərəfindən Vyanaya dəvət olunur
və vyanalılar da bu istedad qarşısında heyran
qalırlar. Burada əsas diqqətçəkən məqamlardan
biri gənc Motsartın yüksək zadəgan ədəb-ər-
kanına yaraşmayan hərəkətləri ilə yaşlı, san-
ballı saray əyanlarını özündən çıxarmasıdır.
Həqiqətən də, nəinki davranışında, hətta sö-
zlərində belə diqqətcil olmayan gənc bir çox hal-
larda qıcıqlandırıcıdır. Xüsusən də Salieri üçün.
Dünya şöhrətli, məşhur əfsanəyə görə (hansı ki,
A.S.Puşkinin bədii təxəyyülünün məhsuludur və
filmin əsaslandığı Piter Şafferin (Peter Shaffer)
“Amadeus” əsərinin də əsas süjet xəttini təşkil
edir), guya Salyeri Motsartın uğurlarına və iste-
dadına paxıllıq edir və Tanrını ona qarşı niyə bu
qədər ədalətsiz davrandığına görə ittiham edir.
Salyeri zənn edir ki, Motsart ilahi musiqi yazır,
onun əsərlərində ilahi bir qüvvənin əli var və
buna görə də qatı katolik olmasına baxmayaraq,
Tanrıdan imtina edir və Motsarta daha çox iste-
dad bəxş etdiyi üçün ondan qisas alacağını vəd
edir. Əslində isə özü Motsartın bir nömrəli din-
ləyicisi olur. Daha dəqiq desək, Motsartın deyil,
onun əsərlərinin, yaradıcılığının. Ən böyük qa-
rşıdurma da buradadır. Daxili fırtına, iztirab və
iki əks qüvvə – bir tərəfədən Motsartın hər bir
(hətta müəllifin özünün bəyənmədiyi belə) op-
era, vodevil və digər əsərlərinə valeh olan, hətta
aşiq olmuş Salyeri, digər tərəfdən isə nanəcib
hərəkətlərindən təngə gəlmiş, bu istedadın niyə
məhz bu insana vəhy edildiyindən təəccüblən-
miş və hiddətlənmiş qəzəbli Salyeri. Salyerinin
məqsədi Motsartı aradan götürmək və onun ən
son əsəri olan “Rekviyem”i mənimsəmək idi. Bu
yolla o, Tanrıdan qisasını almış olacaqdı. Amma
məqsədinə nail olmadı. Birbaşa nail olmadı.
Motsart yorğunluqdan və yuxusuzluqdan elə
öz yatağındaca 35 yaşında vəfat edir. Həyat
yoldaşı və oğlunun gözləri qarşısında.
51
Film Fiction
52
Film Fiction
Məhz bu səhnə filmin baş qəhrəmanları arasın-
da olan münasibəti aşkar edir. Günlərlə yuxusuz
qalan və gecə-gündüz həddən artıq içki içdiyi
üçün əldən düşən Motsart konsertlərin birində
huşunu itirir və Salyeri onu evinə gətirir. Bir
müddət sonra özünə gələn Motsart yanında Sa-
lyerini gördüyü üçün çox təəccüblənir və hətta
ona qarşı xoş olmayan, kinayəli münasibətinə
görə üzr istəyir. Bütün gecə hər iki bəstəkar
birlikdə “Rekviyem” üzərində çalışırlar. Lakin
dahi Salyeri öz mükəmməl eşitmə qabiliyyəti
və geniş təcrübəsinə baxmayaraq, Mostartın
talantı və musiqi dəryası qarşısında aciz qalır.
Motsartın diktəsi ilə musiqini nota köçürməyə
çalışan Salyeri tez-tez duruxur, ya heyran,
ya da çaş-baş qaldığı üçün gözləri yaşarır və
bütün bu səbəblərə görə də xəyalında olduğu
“Rekviyem”dən imtina etməyə belə hazır olur.
Həqiqətən də, əsəri bitirmək hər iki bəstəkar
üçün mümkünsüz olur – birinə əcəl imkan ver-
mir, digərinə isə istedadı.
Salyeri ömrünün sonuna qədər özünü
günahlandırır Motsartın ölümündə. Halbu-
ki, onun ən əsas günahı musiqini dəlicəsinə
sevməsi idi, musiqini digərlərinə qısqanması idi,
musiqini özünə həyat yoldaşı seçməsi idi. Mot-
sart isə onun musiqi dünyasına yad idi. Sadəcə
Tanrı Salyerini sınağa çəkdi. Salyeri öz təsəv-
vürlərində Tanrıya qalib gəldi. Lakin onun cəzası
hələ də davam edir, çünki o, Motsarta məğlub
oldu. Motsart musiqisi bu gün
də qəlblərdədir.
P.S. Həqiqətdə Salyeri Motsar-
tın ölümündə iştirak etməyib.
Belə ki, 1997-ci ildə İtaliya
Ali Məhkəməsi bu məsələ
ilə bağlı istintaq araşdırması
həyata keçirir. Nəticələrə
əsasən, Motsart öz əcəli ilə
vəfat etmişdir və bu işdə Sa-
lyerinin heç bir günahı isbat
edilməmişdir.
53
Film Fiction
DİSCONNECT
Haqqında yazacağım “Disconnect” filminin rejis-
soru Henry Alex Rubin`dir. Bu il ərsəyə gəlmiş
film ilk seanslardan artıq insanların marağı-
na səbəb olub. “Disconnect” filmi mükəmməl
kamera işi, rejissor manevraları, aktyor oyunu
və s. bu tip filmə verilən dəyərlərdən yoxsuldur.
Yəni marağa səbəb olan bu dəyər vahidlərindən
heç biri deyil. Onda bəs niyə bu qədər müsbət
rəylə qarşılanır? Cavab: ssenarisi əladır.
Film 5 fərqli insanın internet həyatından bəhs
edir. Bu insanların virtual həyatı timsalında isə
internet şəbəkəsinin ən bərbad tərəfləri, gündəlik
həyatında insanlara, düşüncələrinə, həyatlarına
necə təsir etdiyi əla təsvir olunur. Filmin obra-
zları, onların oynadıqları rollar haqqında yaz-
mayacağam. Filmə baxarkən özünüz görəcək-
siniz.
“Disconnect” özündə internetdə artıq kütləviləşən
uşaq pornoqrafiyası, uşaqların cinsi istismara
məruz qalması kimi problemləri təsvir etdiyi kimi,
real həyatdan küsmüş, özünə qapanıq gənc, ye-
tişkin insanların da virtual həyatından bəhs edir.
Həmçinin son dövrlərdə artan internet oğurluğu
– bu şəbəkə vasitəsilə insanların şəxsi informasi-
yalarını necə əldə etdiklərini, hansı yöndə isti-
fadə etdiklərini və bunun bir insan həyatına, bir
ailəyə necə təsir etdiyini də əla şəkildə Rubinin
son filmində görə biləcəksiniz.
Rejissorun bu işini ayaq üstə alqışlayıram. Belə
bir film çəkmək böyük bir cəsarət işidir. Bizə isə
belə filmlərə baxmaq və alqışlamaq düşür.
54
Film Fiction
email:
facebook:
film.fiction
@box.az
facebook.com/fiction.magazine
təşəkkür edirik
Dostları ilə paylaş: |