144
Ötügendə (bugünkü Monqolustan ərazisi), Göytürklərə, daha
sonralar isə doqquzoğuz - onuyğurlara tabe olan türk - tatar soy-
birləşmələrindən biri kimi yaşamış və bu adla da Orxon –
Yenisey abidələrində yad edilmişlər. Məsələn, Kül Tiqin (Kül
Təkin) abidəsinin
şərq tərəfində, 14-cü sətirdə oxuyuruq:
“...Yıraya Baz kağan tokuz oğuz bodun yağı ermis, kırkız,
kurıkan, otuztatar, kıtay, tatabı köp yağı ermis” (Rəcəbov,
Məmmədov, 1993, s. 72).
Otuztatar soybirləşməsinə daxil olan otuz türk-tatar soyun-
dan 28-nin adını böyük Azərbaycan tarixçisi Fəzlullah Rəşi-
dəddinin ―Cami ət-Təvarix‖indən, digərlərinin adını isə özbək
―Xannamə‖sindən öyrənmiş oluruq: tatar, moğul, derben (der-
benut, derbent), saray, dörmən,
cəlayir, qanqlı, xitay, kereyit,
minq, corat, suqait, nayman, bozdoğan, orusut (orus), sulduz və
s. (Рашид ад-Дин, 1956, с. 346). Soybirləşməsinə tatarlar baş-
çılıq etdikləri üçün bu xalq ―tatar‖ və ya ―otuztatar‖ adları ilə
məşhur idi. Çingiz xan sözügedən soylardan qıyat boyuna daxil
olan bozdoğan (boz şahin) soyunun bəy ailəsindən idi. Soy öz
adını soyun onqonu olan boz doğandan (boz şahin quşundan)
almaqda idi. Bu səbəbdən də Çingiz xanın, eləcə də mənsub
olduğu soyun bayrağında boz doğan (boz şahin) rəsmi çəkil-
mişdi
(Хара-Дабан, 1996, s. 127)
Mənbələrdə sözügedən soyun adına ―bortoğan‖ kimi də rast
gəlinir. Bu da bəzi türk ləhcə və şivələrinə xas r – z səsdəyiş-
məsindən qaynaqlanır. Maraqlıdır ki, həmin soy ilk dəfə e. ə. V
əsrdə Herodot tərəfindən 6 maday (Midiya) soyundan biri və
Azərbaycan sakinləri kimi qeydə alnmışdır. Tarixin atası onları
―parataken‖ adlandrmışdır (Гейбуллаев, 1991, s. 257).
Qıyat boyuna gəlincə, ―Xannamə‖yə görə bu boy öz adını
Kimeri xanın nəslindən, yəni kimmerlərdən olan Qıyat xanın
adından almışdır. Məlumat üçün bildirək ki, bu boy bütün tarixi
mənbələrdə türk boylarından biri kimi qeyd edilib. Yalnız XX
əsrdən etibarən rus alimləri, ardınca da Avropa tədqiqatçıları
qondarma ―Gizli tarix‖ə dayanaraq, qıyatlardan monqol boyu
145
kimi söz açmağa başlamışla və bu ənənə günümüzədək davam
edir. Qıyat xanın tarixçəsi dastanda belə anladılır:
Kimerinin soylarından Qıyat xan adlı bir xan da var idi. O
da Bənən şəhərindən idi. Ozqan xanın nəslindən olan digər
böyük özbək xanlarının zamanında bu şəhərdə gizlənmiş və
səsini çıxarmamışdı. Aşbara xanın oğullarının vəziyyətini öy-
rənib, özünün də Kil xanın nəslindən olduğunu söyləyərək Tu-
ran üzərində haqq iddia etməyə başlamışdı. Bir ordu topla-
yaraq Toxmaş şəhəri üzərinə yürümüş və Aşbara xanın oğlu
Arslan xanla qarşılaşmışdı.
Arslan ilə Qıyat xan arasında baş verən bu qarşıdurmada
Arslan xan öldürülür. Qıyat xan Toxmaş şəhərini ələ keçirib,
Turan hökmdarı qismində taxta oturur. Aşbara xanın ikinci
oğlu yaratdığı qarışıqlıqlardan və etdiyi haqsızlıqlardan peşi-
man olaraq, Kerü Kırım (Xəzər)
dənizinin sahilinə gələrək
burada bir şəhər salır və yaşamağa başlayır. Bu səbəbdən də
həmin şəhərə Əjdər xan (Həştərxan)
deyirlər.
Otuz il sonra Qıyat xan ölür, yerinə oğlu Durlugün (Türk
boylarından dürülgünlər adını Dürülgün xanın adından almışlar)
keçir. İyirmi il xanlıq edən Dürülgünün ölümündən sonra
oğlu Qorulas (dürülgün boyunun qorulas soyunun adı buradan
qaynaqlanır)
taxta çıxır. Qorulasdan sonra oğlu Noyan xan
olur. Noyandan sonra da oğlu Buyan bütün Turana hökm edir.
Buyan xanın dörd nigahlı arvadı və qırx kənizi var idi.
Buyanın oğlu yox idi. O, hey oğlan arzulayır, fəqət Tanrı ona
həmişə qız qismət edirdi. Beləcə qırx qızı olmuşdu. Bu qadın-
lardan doğulan qırx qızdan bu gün qırxqız (qırğız) adı ilə tan-
ınan qövm peyda olmuşdur (Burada qırğız xalqının etnogene-
zinin qırx qızla bağlanılması diqqəti çəkməyə bilməz. İrəlidə
―qırx qız‖ motivinin Qafqaz mənşəli olduğunun və bu
halda söh-
bətin amazonkalardan getdiyinin şahidi olacağıq).
Günlərin bir günü Buyan xan hərəmxanasına gəlir və
görür ki, arvadlarından birinin qarnı çox qabarıb... Qadından
qarnını niyə belə şişdiyini soruşur... O da bətnində bir oğlan
uşağı olduğu üçün qarnının qabardığını söyləyir. Buyan xan