əzabkeşləri… də əlavə etsək, söhbəti çox uzatmağa ehtiyac
qalmaz. Üst
əlik də, bu günlərin hamısının içki ilə müşayiət
olunduğunu nəzərə alsaq, rusların milli mentalitetinin əsasını
t
əşkil edən sərxoşluğu yaradan əsas səbəblərdən biri ortaya
çıxar…
Maraqlıdır ki, 31 dekabr (köhnə stillə 18 dekabr) tarixi
pravoslav xristian t
əqvimində 28 noyabrdan başlayaraq 40 gün
davam ed
ən, 7 yanvarda başa çatan Milad orucu günlərinə
düşür. Belə ki, pravoslav xristianlar həmin gün xüsusilə ayıq
olmalı, ciddi oruc tutmalı, ət, yumurta, balıq yeməməli, süd
içm
əməlidirdər. Bütün bunlara xristianların necə əməl
etdikl
ərinin hər yeni il bayramı vaxtı şahidi oluruq…
5) HƏMİŞƏYAŞIL AĞACLAR
UZUNÖMÜRLÜLÜK RƏMZİDİRLƏR
M
əlumdur ki, bitkilər aləmində şamlar fəsiləsindən
olanlar özün
əməxsusluqlarına
görə
daim diqq
ət
m
ərkəzindədirlər. Onların iynəyarpaqlı olmasının səbəblərini
ətrafda yaşayan insanlar müxtəlif cür yozsalar da, həmişə yaşıl
olmaları (qara şamdan başqa) birmənalı olaraq uzunömürlülük
r
əmzi sayılmışdır. Bu baxımdan insanların yaşamaq arzularını
bu ağacla bağlamaları təbiidir. Uzun illərdir dilimizdə Yeni il
önc
əsi «şam ağacının bəzədilməsi» ifadəsi qalsa da, əslində biz
şamlar fəsiləsindən olan küknar ağacını bəzəyirik…
“Yolka” sözü “yel” sözünd
əndir, bizim dilə də «küknar»
kimi t
ərcümə olunur. Maraqlıdır ki, tatar dilində «yel» - «il»
dem
əkdir. Belə çıxır ki, «yel - küknar» elə «il ağacı» mənasını
verir?!.. Küknar ağacı şamlar fəsiləsindən olub bu fəsilənin
145
dig
ər nümayəndələri kimi həmişəyaşıllığı ilə diqqət çəkir.
Lakin küknar h
əm xarici görünüşü, həm də bitmə şəraitinə
gör
ə fərqlənir. Hündürlüyü bəzən 20-40 metrə çatan yoğun,
çılpaq gövdəli şamlardan fərqli olaraq küknar nisbətən
alçaqdır. Kölgəyə davamlı olduğu üçün çox vaxt hündür
şamların çətiri altında bitir, rütubəti, münbit torpağı sevir. Həm
d
ə küknarın kökləri yerin daha üst qatında qərar tutur. Bu da
onun kökünd
ən çıxarılaraq yerinin dəyişdirilməsini
asanlaşdırır. Rusiya sərhədləri içərisində qalan türk
torpaqlarındakı, özəlliklə də, Sibirdəki ucsuz-bucaqsız küknar
meşələri (burada qara şam meşələri də üstünlük təşkil edir) bu
ağacla bağlı saysız-hesabsız əfsanələrin, rəvayətlərin, miflərin,
ayinl
ərin yaranmasına da, ona dilək ağacı kimi baxılmasına da
s
əbəb olmuşdur. Belə olduğu halda rütubətə, kölgəyə həsrət,
torpağı münbit olmayan isti Ərəbistan çöllərində küknar ağacı
nec
ə bitə bilərdi? Deməli, İsa peyğəmbər də o şəraitdə
bitm
əyən küknar ağacı altında dünyaya gələ bilməzdi. Deməli,
Gündoğanda, yəni yeni ildə küknar ağacları heç də İisus
Xristosun doğumunun şərəfinə bəzədilmir…
Yuxarıda qeyd etdik ki, qədimdə dekabrın 22-dən, yəni
Gündoğandan etibarən günlər uzanmağa, gecələr qısalmağa
başlayan zaman Günəşin bu zəfərini türklər ağ küknar ağacının
altında qarşılayır, ona müxtəlif yeyəcəklər asır, al-əlvan iplər
bağlayaraq dilək diləyirdilər. İnama görə, ağacın zirvəsi
Ülgenin oturduğu yerə yaxın olduğundan diləklər bu yolla ona
daha tez çatırdı. Bu ağaca həyat ağacı da deyirlər. Qıpçaq
türkl
əri də qədim zamanlardan küknar ağacını müqəddəs ağac
hesab etmiş, taleyin hökmü ilə bu inamı onlar özlərilə Şərqi,
el
əcə də Mərkəzi Avropaya gətirmişlər [177].
146
Küknar ağacı bəzəmək adətinin Rusiyaya XVIII əsrdə
german xalqlarından keçdiyi qeyd olunsa da, bizcə, bu adət
artıq çar Rusiyasının Sibirdəki türk xalqları arasında apardığı
ruslaşdırma, xristianlaşdırma siyasətinin qızğın vaxtında
ruslara keçmişdir. Belə ki, xristianlığın yayıldığı bölgələrdə
yerlil
ərin küknar ağacını (il ağacını) Gündoğan bayramında
b
əzədiklərindən narahat olanlar bu adəti xristianlıqla
bağlamağa cəhd göstərmişlər. Gördüyümüz kimi, cəhd çox
uğursuz alınmışdır.
B
əzi tədqiqatçıların küknar bəzəmə adətinin qıpçaqlar,
hunlar t
ərəfindən Avropaya gətirildiyi barədə fikirlərini
yazmışdıq. Bu baxımdan bu yerlərin qədim sakinlərinin o
dövrl
ər diqqət mərkəzində olan savaşçı türk boyları, onların
ad
ət-ənənəsinin, dilinin, yaşayışlarının digər sahələri ilə
maraqlanmaları təbii idi. Yenilik hər zaman təsiredici gücə
malikdir. Hunlar h
ələ şərqdə olarkən onların Ordos adlı
şəhərləri vardı. Buranın əhalisi dağlıq hissədə meşəsalma ilə
m
əşğul olurdu. Bilirik ki, meşə bir günə başa gəlmir. İllərlə
ağaclara nəzarət, qulluq tələb olunur. Meşəsalma ilə məşğul
olan hunlar ağac evlərin qurulması, məişət əşyalarının,
oxların… hazırlanması ilə də məşğul olurdular. Yəni
heyvandarlıqla məşğul olan digər türk boyları kimi, savaşçı
hunlar daşınması asan olan keçə alaçıqlarda yaşayırdılar.
Hunların əsas hissəsi isə Ordos şəhərində tirlərdən qurulmuş
daşınması mümkün olmayan ağac evlərdə oturaq həyat tərzi
keçirirdi [207, s.104-110]. S.S.Minyayev Ordosu “syünnül
ərin
(hunların – G.Y.) ata yurdu” hesab edərək onların bu yerlərdə
M.Ö. 209-cu ild
ə mövcud olduqlarından bəhs edir [169, s.116].
O da m
əlumdur ki, tarix boyu xalqlar əsas məşğuliyyət sahələri
il
ə bağlı heyvanları, bitkiləri müqəddəs saymış, onlara
147
Dostları ilə paylaş: |