Nümun
ələr və şərhlər
I m
ətn
Natürmort r
əssamlıq janrlarından biridir. “Natürmort” sözü cansız təbiət deməkdir.
Natürmort h
ərəkətsiz əşyaları: çiçəkləri, meyvəni, ovu, musiqi alətlərini və hər hansı başqa əşyanı
əks etdirir. XIX əsrədək bütün natürmort müəlliflərinin məqsədi maksimal realizmə nail olmaq idi.
Ən realist natürmortlar “Trompleys” adı ilə məşhurdur və gürcücə “gözü aldatmaq” deməkdir. Bu
r
əsmlər elə təəssürat yaradır ki, sanki qarşımızdakı rəsmin yastı səthi deyil, real əşyalardır.
Natürmort bir
janr kimi, öz başlanğıcını antik Yunanıstandan götürür. Orada natürmortdan
varlıların evlərinin divarlarını bəzəmək üçün istifadə edirdilər. Bir yunan yazıçısının dediyinə görə
r
əssam Zevksisin çəkdiyi üzüm salxımı əsl üzümə elə oxşayırdı ki, quşlar onu dimdikləməyə
çalışırdılar. Ancaq Parasias Zevksisə üstün gəldi. O elə pərdə çəkdi ki,
Zevksis onu kənara çəkməyə
çalışdı. Xeyli sonra, orta əsrlərdə və renessans dövründə natürmortlar əsasən iri rəsmlərin bir
hiss
əsini təşkil edirdi. Məsələn, Müqəddəs Məryəmlə birlikdə əksər hallarda simvolik baxımdan
qüsursuzluq t
əcəssümü olan və çiçəklərlə bəzədilmiş vaza çəkirdilər. Yalnız XVII əsrdə natürmort
müst
əqil janra çevrildi. Bu zaman o hollandiyalı rəssamlar arasında xüsusilə geniş yayılmışdı.
Onlar ad
əti üzrə öz tablolarında bəzək əşyalarını: gümüş qab-qacağı, büllur piyalələri və alabəzək
gül d
əstələrini təsvir edirdilər. Bəzən natürmortda müəyyən gizli fikir əks etdirilirdi. Rəssamlar
əksər hallarda bu və ya digər ideyanı əks etdirə bilən əşyalar çəkirdilər. Məsələn, kitab – bilik,
musiqi al
ətləri – ləzzət, zövq, kəllə isə dünyəvi həyatın faniliyi demək idi.
XIX
əsrədək tənqidçilər natürmorta rəhm etmir, onları ancaq məharəti, ustalığı artıran vasitə
sayırdılar. Onların fikrincə, natürmort yaratmaq rəssamdan nə fantaziya
qabiliyyəti, nə də düşüncə
t
ələb edirdi. XIX əsrdə natürmortlar tədriclə reallıqdan uzaqlaşırdı. Rəssamlar öz hisslərini, əhval-
ruhiyy
ələrini əks etdirmək məqsədi ilə eksperimentlərə əl atırdılar. Onlar tez-tez özləri üçün xüsusi
əhəmiyyəti
olan əşyalar seçir, gerçəklikdən daha çox öz hisslərinə uyğun olan üslub və rənglərdən
istifad
ə edirdilər. Fransız rəssamı Eduard Manenin sözlərincə, “rəssam meyvə və çiçəklər vaitəsilə
h
ər şeyi əks etdirə bilər”.
M
əşhur holland rəssamı Van Qoqun rəsmlərindən birində stul təsvir olunmuşdur. Stulun
üstünd
ə bir qəlyan vardır. Otağın küncündə duran qutudan təbiətin və təzələnmənin
simvolu olan
yaşıl soğan gövdələri görünür. Rəssamın stulu və qəlyanı – bu adi əşyalar insanın özü kimi
müv
əqqəti və dünyəvidir. Vinset Van Qoqun bu natürmortu bir növ simvolik avtoportretdir. Onun
tablolarında əşyalar rəssamın mənəvi vəziyyətinə müvafiq təsvir edilmişdir. Van Qoq yazırdı:
“Gördüyüm şeyləri dəqiq əks etdirmək əvəzinə öz-özümü daha enerjili təsvir etmək üçün
r
ənglərdən özümə məxsus istifadə edirəm”. Onun fikrincə, rənglərin konkret emosional dəyəri
vardır. Hər rəng onun üçün mənəvi duyğu simvolu idi. Məsələn, öz dostu Pol Qoqenə həsr etdiyi
“Gün
əbaxan”-da Van Qoq “qarşılıqlı həmahəng” olan narıncı və sarı rənglərdən istifadə etmiş və
bununla öz dostluq hissl
ərini əks etdirmişdir.
1.
XIX
əsrədək natürmort müəlliflərinin məqsədi bu idi:
a) baxıcı üçün
elə təəssürat yaratmaq ki, guya tabloda “cansız təbiət” təsvir olunmuşdur
b) çiç
əkləri, meyvəni, ovu təsvir etməklə yeni rəssamlıq təmayülü yaratmaq
c) r
əsmin müstəvi səthində real deyil, tərpənməz əşyaları təsvir etmək
ç) t
ərpənməz əşyaları maksimum realistcəsinə əks etdirmək
I abzasda t
əsviri incəsənətin janrlarından biri – natürmortun mahiyyəti göstərilmiş,
bu sözün
m
ənası izah edilmiş və XIX əsrədək natürmort müəlliflərinin məqsədi aydınlaşdırılmışdır: əşyaları
t
əsvir edərkən maksimum realistliyə nail olmaq. Buna görə də cavabın (ç) variantı düzgündür.
39
2.
Aşağıda sadalananlardan mətnə görə hansı
düzgün deyildir?
a) Antik Yunanıstanda və Romada natürmort dekorativ funksiya daşıyırdı
b) XIX
əsrin holland rəssamları natürmortda o dövrün cəmiyyətinin maddi rifahını əks
etdir
ən əşyaları çəkirdilər
c) Orta
əsrlərdə və renessans dövründə natürmort rəsmin ancaq bir hissəsini təşkil edirdi,
bununla yanaşı, o müəyyən simvolik yükə də malik ola bilərdi
ç) R
əssamlar yalnız XIX əsrdə natürmort vasitəsilə mücərrəd ideyaları simvolik surətdə əks
etdirm
əyə başladılar
Bu tapşırığa əməl edilməsi cavabın elə variantını seçməyi tələb edir ki, mətnə görə
düzgün
deyildir, m
ətndə verilən
məlumata uyğun gəlmir.
Antik Y
unanıstanda və Romada natürmortdan varlıların evlərinin divarlarını bəzəmək
üçün istifad
ə edirdilər, deməli, o dekorativ funksiya daşıyırdı. Cavabın (a) variantında verilmiş
müdd
əa mətnə görə düzgündür. Buna görə də o bu tapşırığın cavabı ola bilməz. XVII əsrin holland
r
əssamları adətən, öz natürmortlarında zənginlik əşyalarını (məs., bahalı qab-qacağı) təsvir
edirdil
ər, yəni o dövrün cəmiyyətinin maddi rifahını əks etdirən əşyaların rəsmini çəkirdilər.
Müvafiq olaraq cavabın (b) variantı da düzgün deyildir. Orta əsrlərdə və renessans dövründə
natürmort
əsasən, böyük rəsmlərin bir hissəsini təşkil edirdi və onun müəyyən
simvolik yükü də var
idi (II abzasda bunun nümun
ələrindən biri - Müqəddəs Məryəmlə birlikdə gül-çiçək qoyulmuş
vaza t
əqdim edilmişdir). Müvafiq olaraq cavabın (c) variantı da düzgün deyildir.
R
əssamlar XIX əsrə qədər də natürmort vasitəsilə simvolik surətdə mücərrəd ideyaları əks
etdirirdil
ər. Məsələn, renessans dövrünün rəsmlərində Müqəddəs Məryəmlə birlikdə gül-çiçək
qoyulmuş vazalar simvolik olaraq qüsursuzluğu, natürmortda təsvir olunmuş musiqi aləti – zövqü,
n
əşəni, kəllə və dünyəvi həyatın faniliyini əks etdirirdi. Beləliklə, mətnə görə cavabı dördüncü variantda
verilmiş müddəa düzgün deyildir:
rəssamlar yalnız XIX əsrdə natürmort vasitəsilə mücərrəd ideyaları
simvolik sur
ətdə əks etdirməyə başladılar. Müvafiq olaraq bu tapşırığın cavabı (ç)-dir.
3.
XIX
əsrdən natürmortun ətraflı düşünülməsində nə dəyişdi?
a) Natürmortlarda el
ə əşyalar peyda oldu ki, həqiqətdən daha çox öz müəlliflərinin
hissl
ərinə, əhval-ruhiyyəsinə uyğun gəlirdi.
b) R
əssamlar eksperimentlərə əl atdılar: onlar kənar gerçəkliyi dərk etməyə və onları
maksimum realistc
əsinə əks etdirməyə çalışırdılar
c) T
ənqidçilər natürmortu ancaq məharəti artırmaq, rəsm çəkmək texnikasına yiyələnmək
vasit
əsi kimi baxırdılar
ç) T
ənqidçilər belə bir fikrə əsaslanırdılar: natürmort yaratmaq üçün ətraflı düşünmək və
xüsusi t
əsvir etmək qabiliyyəti lazım deyildir
XIX
əsrdən etibarən natürmortlar tədriclə gerçəklikdən uzaqlaşdı. Rəssamlar özləri üçün
xüsusi
əhəmiyyəti olan əşyalar seçir, həqiqətdən daha çox öz hisslərinə, əhval-ruhiyyələrinə daha
çox uyğun olan üslub və rənglərdən istifadə edirdilər. Bütün bunlar janrın erkən qavrayışı kimi
natürmort janrına uyğun gəlmir. Müvafiq olaraq cavabın (a) variantı düzgündür.
XIX
əsrin rəssamları həqiqətən, eksperimentlərə əl atdılar: onlar kənar gerçəkliyi
qavramağa və əks etdirməyə çalışırdılar, lakin maksimum realistcəsinə deyil, subyektiv baxışları
yaxud
əhval-ruhiyyələri üzrə. Buna görə də cavabın (b) variantı düzgün deyildir.
M
ətnə əsasən, məhz XIX əsrədək tənqidçilər natürmortu ancaq məharəti artırmaq, rəsm
texnikasına yiyələnmək vasitəsi sayırdılar. Ondan sonra isə bu janrın qavranılmasında mühüm
d
əyişiklik baş verdi. Bunu rəssamların eksperimentləri, həmçinin III abzasın sonunda Eduard
Maney
ə məxsus olan sitat da təsdiq edir.
Natürmort
un yaradılması üçün ətraflı düşünmək yaxud xüsusi təsviretmə qabiliyyətinin
lazım gəlməsi barədə baxış XIX əsrdən sonra bərqərar olmamışdır. Tənqidçilər natürmorta məhz
XIX
əsrədək rəhm etmir və elə hesab edirdilər ki, cansız əşyaların rəsmini
çəkmək üçün nə
fantaziya qabiliyy
əti nə də təfəkkür lazımdır. Müvafiq olaraq cavabın (ç) variantı səhvdir.
40