73
***
1788 №-li əlyazma. Lvovdakı erməni –
alban məhkəməsinə aid
sənədlər. Alban və polyak dillərində. 180 səhifədir.
***
1817 №-li əlyazma. 1581–ci il. Lusiq trəfindən daha qədim
əlyazmalardan üzü köçüülmüş “Zəbur”un surətlərindən biri.
Ermənistan
Ermənistanda albandilli əlyazmalar Matedaranda – Mesrop
Maştots adına Qədim Əlyazmalar İnstitutunda saxlanılır. Sayları
məlum deyil. Qazaxıstanla Ermənistanın xarici işlər nazirlikləri
arasında əldə edilmiş razılğa görə onların bir qisminin surəti
Qazaxıstana verilib. Ulaşa bildiyimiz əlyazmalar aşağıdakılardr:
“ед. хр. 1232” şifrəli əlyazma. 263 səhifədən ibarət və erməni
dilində olan bu əlyazmada alban dilində 12
illik türk dövri
təqviminə daxil olan illərin adı verilib. Əlyazmanın 1620–ci ildə
Qüdsdə (Yerusəlimdə) tərtib edildiyi bildirilir.
Mirzənin adı: İskəndər.
***
“ед. хр. 1763” şifrəsi altında saxlanılan əlyazmanın 1611 –
1613–cü ildə Kamenetsk – Podolskda tərtib edildiyi bildirilir. Əl-
yazma erməni dilindədir (252 vərəq), fəqət 144–cü səhifədə alban
dilində kiçik bir qeyd var:
“Bu yılnınq okosdos ayınınq 15-inə orus vankınınq yuxövininq
bir yanın da taslarnı da dardağan etti yuxöv içinə kecə 3 sahatta
kiçaynakün, xaysı ki Biy Tenqri hayufsunsun.
Tvakannınq 1062 julis 18 yıxkün kecəgi alğış zamanında ulu
hrad keldi yağmur bilə birgə çetlevüktən ulu, bar edi özgəsi xoz
kibik”
74
***
“ед. хр. 2267” şifrəsi altında saxlanılan, 189
səhifədən ibarət
əlyazmanın alban və erməni dillərində olduğu söylənilir. Burada
erməni – alban lüğəti, Lusiqin “Zəbur”undan bir parça, Matta
“İncil”indən kiçik bir fraqment, xristian məzmunlu digər mətnlər,
ən əsası isə Mxitar
Qoşun şagirdi, tanınmış alban ilahiyyatçısı
vardapet Vanağanın (Vanakanın) alban dilində əsərindən bir neçə
cümlə və s. yer alır. Əlyazmann 1580 – 1581–ci ildə Lvovda tərtib
edildiyi söylənir.
42–ci səhifədə erməni dilində belə bir qeyd var:
“Badmutiun haji ew xıpçax lezui megneal Lusiq...” (Lusiqin
erməni və qıpçaq dillərində nəql etdiyi hekayə).
Bu qeydin ardınca alban (qıpçaq – qaqar) dilində belə bir qeyd
edilib:
“Sanlıdır er, xaysı ki barmadı kengəşinə xırsızlarnınq da
yoluna yazıxlılarnınq ol olturmadı”(Şanldr o adam ki, oğruların
toplantısına getmədi və günahkarların yolu ilə addımlamadı).
Növbəti, 43–cü vərəqdə alban dilində belə bir kolofon var:
“Tvağannınq 1030 abril 12 ceramp Lusiq sarğavaki xolu
aşıra” (1581–ci ilin 12 aprelində dyakon Lusiqin əli ilə yazılıb.)
Bu cümlənin ardınca ermənilər
tərəfindən sonradan erməni
hərfləri ilə latın dilində (?!) bu sözlər əlavə edilib:
“Lusiq dyakonus armenus”. (Lusiq – dyakon, erməni)
Qoşun şagirdi Vanağanın mozəsindən bir neçə cümlə isə 131–
ci səhifədədir.
“Nedir manisi xıtım kecəsi ki, saruyağ yeyirbiz bolsun Bay-
ramnınq, alay Cnuntnunq? Yazıyır bunun üçün künü Gureğ Ağek-
santraçin Teotos padşahğa bayram xıtımu üçün da aytıyır ki, ne
üçün kecədən çeziliyirbiz: anınq üçün ki, Krisdos kecədən turdu...”
***
“ед. хр. 2403” şifrəli əlyazma. Üzərində 8 iyun 1626–cı il
tarixi qeyd edilmiş bu “Alğış bitiki” (dua kitabı) Murad oğlu Misko
75
tərəfindən Lvovda baron Aqopşann qızı Zofiya üçün Vartanın
sifarişi ilə qələmə alınmışdır. 211 vərəqdən ibarətdir. Kitab Alban
miniatürləri stilində bəzədilmişdir.
Əlyazmanı bizim üçün önəmli edən təkcə burada,
müəllifinin
adı çəkilməsə də və
“Havadov xosdovanim tatarca” başlığı
altında verilsə də, alban katalikosu Nersesin 24 bəndlik əsərinin,
eləcə də, yenə də müəlliflərinin adı çəkilməsə də, Mxitar Qoş və
şagirdi Vanağanın tərtib etdiklri duaların yer alması deyil. Hətta adı
çəkilməklə Yohannes Karneçinin əsərinə rast gəlinməsi də deyil.
Bu əsərlər digər əlyazmalarda da var.
Ən önəmli məsələ bir kolofonda qeyd edilmiş aşağıdakı
cümlələrdir:
“Tügəlləndi alğış bitiki tavağankınq ermeni hisabinə 1075-sin-
də mayisninq 19-unda, padşahlıxına Nemiç ulusununq üçünçi
Ziğmundnunq, ğatuğiqoslu ğuna Yapetağan cınsınınq Eçmiya-
cinninq atorunda der Melkiset ğatuğiqosnunq, xaysı ki bu zamanda
kendi xartlıxı bilə keldi xutlu Ilov şəhərinə 5 axpaş bilə, 2 hapeqa
bilə tavağanknınq 1075-sində, xaysı ulu sövünçlük bilə barça
kahanalıx, da sarğavaklar bilə, da joğovurt, barı igitlər bilə
xarşısına çıxıp xabul ettilər...”
(Tamamlandı dua kitabı tvağanqın – erməni təqviminin
1075–ci ilinin19 mayında (8 iyun 1626–cı il) Polşa ölkəsində III
Sziqmundun padşahlığı və Eçimədzin taxtının sahibi, Yafəs
cinsindən – soyundan olan müqəddəs ata, katalikos Meliksetin
dövründə, hansı ki qoca vaxtında 2 ikona, 5 keşiş ilə xoşbəxt Lvov
şəhərinə gəlmiş və burada kilsə başçıları, dyakonlar və gənclər
tərəfindən sevinclə qarşılanmışdır ...)
Burada diqqəti çəkən məqam Eçimədzindən
gələn katalikosun
erməni katalikosu kimi deyil, məhz Yafəs soyundan olan, yəni türk
katalikosu kimi təqdim edilməsidir ki, bu da təbiidir.
***
“ед. хр. 3521” şifrəli əlyazma. 1609 – 1079–cu illər. Müəllif
Ceriq Niqola oğlu. 240 səhifə. Əlyazma erməni dilindədir. Alban