58
MÜBARİZİN ARZUSU
2000-ci lin 26 fevralında biz İrəvanda idik.
Düz 13 il bundan qabaq.
Və Xocalı soyqırımından 8 il sonra...
O zaman Azərbaycan mediasının nümayəndələri tez-
tez Ermənistana gedirdilər. Cürbəcür layihələr vardı.
Biz də bu layihələrdən biri çərçivəsində gedib çıxmışdıq
tarixi Azərbaycan şəhəri İrəvana. Və erməni həyasızlı-
ğını əyani şəkildə görmək imkanı əldə etmişdik. Erməni
həyasızlığı da elə bir şeydir ki, onun hər hansı təzahü-
rünü gördünsə, qurtardı. Əmin ola bilərsən ki, ömürlük
yadından çıxmayacaq.
13 il bundan qabaq gerçəkləşmiş həmin səfərdən də
mənim yaddaşımda məhz erməni həyasızlığı ilə bağlı
nəsnələr qalıb. Köçəryanın bizimlə, yəni ölkəsinə gəlmiş
Azərbaycan jurnalistləri ilə məhz Xocalı soyqırımının
ildönümü günü görüşmək niyyətinə düşməsi həyasızlıq
deyildimi? Hər halda, özünü əsl jurnaist kimi göstər-
məyə çalışan və deyəsən “əvvəl jurnalist, sonra vətən-
daş” olmaları ilə fəxr edən, adlarını elə oradaca unutdu-
ğum gürcü jurnalistlərindən fərqli olaraq biz buna əmin
idik. Və təbii ki, qrupumuzun ağsaqqalı, dəyərli həm-
karım Kamal Əlinin təşəbbüsü ilə İrəvana çatar-çatmaz
həmin görüşdən imtina etdik.
Köçəryanla görüşdən imtina etməyimiz səfərin təşki-
latçılarını çətin duruma saldı. Biz də İrəvan küçələrində
çəkiliş aparmaq üçün vaxt əldə etdik.
İndiki kimi yadımdadır, operator Eldar İsgəndərovla
birlikdə yoldan keçənlərə yaxınlaşıb müxtəlif suallar ve-
59
rir, cavabları və təbii ki, Azərbaycandan gəldiyimizi bil-
dikdə təəccüblənən adamların reaksiyalarını lentə alır-
dıq. Bizi görüb heyrətlənirdilər və heç birinin 8 il əvvəl
törədilmiş Xocalı dəhşətindən xəbəri yox idi...
Bu qədər. 21 il keçdi. 1992-ci ildə anadan olmuş
gənclərimizin böyük hissəsi artıq əsgərliyini çəkib qur-
tarıb. Az vaxt deyil 21 il. Bir igidin ömrüdür. ..
Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Mübariz Ağakərim
oğlu İbrahimov şəhidlik zirvəsinə ucalanda cəmi 22 yaşı
vardı. Mübariz İbrahimov Xocalıya qədər 4, Xocalıdan
sonra 18 il yaşadı. Və həmişə sağ olacaq.
Əminəm, şəhid gizirimiz Xocalı soyqırımının ildönü-
mü günü şəhidlərimizin xatirəsini elə Xocalıda anmağı-
mızı istərdi.
Gəlin elə edək ki, buna layiq olaq. Bacaraq bunu.
Xocalı şəhidlərinin xatirəsini düşməndən təmizlən-
miş Qarabağda, Xocalıda anmağa.
Allah rəhmət eləsin!
www.avciya.az
26 fevral 2013-cü il
60
FEYSBUKABAD
Bu şəhəri xəritədə axtarmağa dəyməz. Bu şəhər vir-
tual dünyadadır. Və mən çox düşünüb daşınandan sonra
bu şəhəri Feysbukabad adlandırmaq qərarına gəlmişəm.
Bilmirəm, bu ad nə qədər uğurludur? Və ümumiyyət-
lə düzgündürmü? Axı “Facebook”la yan-yanaşı başqa
sosial şəbəkələr də var. Üstəlik, dəyərli Sukerberqin də
qulağına çata bilər virtual şəhərə qoyduğum ad və peş-
mançılıq ola bilər. Özü də əməlli-başlı peşmançılıq.
Bütün bunları gözümün altına alıb yeni şəhəri Feys-
bukabad adlandırmaqda israrlı olduğumu bəyan edirəm.
Və istəyirəm bir-iki məsələni diqqətinizə çatdırım.
Yanvar ayında «APA-Economics» sosial şəbəkələ-
rin statistikası ilə məşğul olan «Socialbakers» Mərkə-
zinə istinadən məlumat yaydı ki, Azərbaycanda 960 000
“Facebook” istifadəçisi var. Hər halda yanvarın 9-da bu
belə imiş. 2012-ci ilin 7 dekabrında isə bu rəqəm cəmi
919 000 olub. Bir aya artım “4,5% və ya təxminən 41
min nəfər” təşkil edib.
Bu gün fevral ayının 27-ci günüdür. Və artım tempi
də çox güman ki, dəyişməyib. Bəs ölkəmizdə 1 milyo-
nuncu “facebook”çunun dünyaya gəlməsini niyə bay-
ram etməmişik? Başa düşülən deyil. Bəlkə də bu hadisə
qeyd olunub, mənim xəbərim olmayıb. Amma, yaxşı
qeyd eləsəydilər, xəbərim olardı. Axı mən də “Facebo-
ok” istifadəçisiyəm və demək həm də Feysbukabadın
sakiniyəm.
Feysbukabad maraqlı şəhərdir. Həm də burada ya-
şamaq asandır. Təsəvvür edin, 1 000 000 (!) adam bir
61
yerdədir, amma asayiş pozulmur. Əmin-amanlıqdır.
Küçələri heç kim zibilləmir. İşıqla, qazla, su ilə problem
yoxdur. İctimai nəqliyyat saat kimi işləyir. Bu əlbəttə,
həm də ona görə belədir ki, Feysbukabadda nə küçə var,
nə də avtobus.
Əvəzində az qala hamının üzündə təbəssüm var.
Ən əsası siz öz qonşularınızı seçmək imkanına ma-
liksiniz.
Üstəlik, bu gənclər şəhəridir, yaşlılar bilsələr yaxşı-
dır. Yenə də “Socialbakers”in xəbərinə istinadla deyə
bilərəm ki, “sözügedən sosial şəbəkədən istifadə edən-
lərin 478 mini 18-24 yaş arasındadır.”
Bax belə. İndi qalır “Yoldaşını nişan ver, özünü tanıt”
atalar sözünü Feysbukabadın reallıqlarına uyğunlaşdırıb
yaşamaq.
Hə, bir də hərdən “like” düyməsini basmaq lazımdır.
Yəni, bəyənirəm.
Sınaqdan keçirmişəm, asandır.
www.avciya.az
27 fevral 2013-cü il
62
KREDİT TARİXÇƏMİZ
Bank elə bir yerdi ki, günəşli gündə sizə həvəslə ki-
rayəyə çətir verir. Elə ki, yağış yağmağa başladı, iki aya-
ğını bir başmağa dirəyib çətirini geri istəyir.
Yuxarıdakı fikri xeyli müddət bundan əvvəl bir ağıllı
əcnəbi səsləndirib. Haradasa oxumuşam, yadımda qalıb.
“Bu gün rayonlarda insanların bir çoxu yüksək faizli
kreditləri qaytara bilmədikləri üçün onların evləri, əm-
lakları əllərindən alınıb. İnsanlar evlərindən çölə atılıb.
Axı, 20-25 və ya 28-30 faizlə kreditmi olar? Dünyanın
heç bir yerində belə bir şey yoxdur.”
Bu sözləri isə parlamentimizin iqtisadi siyasət ko-
mitəsinin üzvü Vahid Əhmədov deyib. Özü də bu gün-
lərdə. Mən də day.az saytında oxumuşam. İnsafən, çox
maraqlı məqalə idi saytdakı həmin yazı. Və orada İq-
tisadi Təşəbbüslərə Yardım İctimai Birliyinin eksperti
Samir Əliyevin də fikirləri vardı.
İqtisadçı Azərbaycanda krediti olmayan adam tapma-
ğın müşküllüyünü vurğulayıb deyir: “Hətta elələri var ki
2-3 bankda adına kredit xətti açılıb. Ümumiyyətlə, ölkə
üzrə 1,5 milyondan çox vətəndaş kredit müştərisidir.
Ölkədə muzdlu işçilərin sayı 1,4 milyon, iqtisadi fəal
əhalinin sayı 4,6 milyon nəfərdir. Belə çıxır ki, rəsmi
əmək haqqı alanların hamısı, iqtisadi fəal əhalinin isə
hər 3 nəfərdən biri bank müştərisidir. Kredit alanların
sayı durmadan artır.”
Bax belə. Aydın olur ki, vətəndaşlarımızın xeyli his-
səsinin kredit tarixçəsini “gözlər olsun, görməsin” qru-
puna aid etmək olar. Və bu da məyusedici məsələdir.
Dostları ilə paylaş: |