62
5.2.1.3. DİĞER KELİME
FORMLARI
5.2.1.3.1. ADVERBLER (ZARFLAR)
Urartuca’da adverb anlamı veren bazı kelimelere rastlanmaktadır. Bunlardan hal
ve durum bildiren:
šišuhani: tekrar; zaman bildiren:
iu: ne vakit, ne zamanki;
aše: eğer;
aišei: herhangibir zaman (
mei olumsuzluk ekiyle kullanılınca;
mei aišei :hiç bir zaman
anlamı verir);
absiei: evvelce; Bunların dışında
: ini edini; ikukani edini; inukani
edini: bunun üzerine, daha sonra, müteakiben anlamlarında kullanılmaktaydı. Yer
bildiren zarflar:
auie: nerede;
auiei: herhangibir yerde;
ištini: orada;
ištinini: oradan;
edia: orada;
edini: oradan. Miktar, ölçü
bildiren zarflar: tarani: ikinci defa
; šištini:
üçüncü defa anlamlarını vermektedir.
5.2.1.3.2. POSTPOZİSYONLAR
Postpozisyonlar arkalarına takıldıkları kelimeleri nitelendirmekteler. Emfatik
(güçlü ses) -
si, -
sie (-
si/e) ekleri postpozisyon olarak kelimenin sonuna suffix gibi
takılarak durum bildirirler. Lokatif anlamlı ifadeler >
šuhinase ebaniasi
KUR
Hatinase :
Hattina Ülkesi’nin içerisinde.
-ka(i) eki burada isimlere takılarak kelimeye; önünde anlamı katmaktadır. Gövde
kasusu halinde :
I
Minuakai: Minua’nın önünde;
d
Haldikai: Haldi’nin önünde;
I
Argištikai:
Argişti’nin önünde;
I d
Sardurikai: Sarduri’nin önünde. Nominatif -
ni ekinden
sonra da
bu
-
kai ekini görebiliriz :
pulusinikai: stelin (yazıt) önünde,
URU
Tumeiškinikai: Tumeişki
Şehri’nin önünde; -
kai ekinin arkasına instr. suffixi -
ni getirildiğinde,
kaini : dışarı
veya önden dışarı anlamı; dolayısıyla ablatif anlam verir.
GIŠ
šurgini kaini: onun silahının
önünden;
KUR
Artarapšaka(i)ni: Artarapşa Ülkesi önünden;
d
UTU-
kaini: Güneş
Tanrısı’nın önünden;
URU
Ahiunikaini: Ahiu Şehri’nin önünden.
63
Postpozisyon -
kai bazen ülke ve şehir adlarında
lokatif ekinden sonra
görülmektedir:
I
Rusahinili: Rusa’nın Kenti, -
kai eki ile >
I
Rusahinikai : Rusa’nın Kenti
önünde.
Postpozisyon
-pi eki sözcüğe altında anlamı katmakta ve kendinden önce
nominatif -
ni eki gelmektedir:
I
Minuanipi : Minua’nın altında.
-pieni: altından, önünden
(ablatif instrumental);
turinini
d
Haldiše mani
d
UTU-
pieini: Haldi onu Güneş’in altından
yok etsin.
-ištine: içinde, orada
d
Haldia ištine: Haldi (için) orada;
KUR
Etiunia: Etiu Ülkesinde
-edia: postpozisyon olarak
yön bildirir ve kendinden önceki kelime genetif veya
datif plural olmaktadır:
uštadi
KUR
Uburdaue edia : Ben Uburda Ülkesi’ne
doğru sefere
çıktım;
uštadi
KUR
Arhaue: Arhi Ülkesi’ne sefere çıktım.
-edini postpozisyon eki instr. hal istemektedir: LUGÁL
KUR
Uelikuhi ... KUR-
nedini tamhubi: Uelikuhi Ülkesi Kralı’nı ben ülkeden uzaklaştırdım;
d
Halde EN-ŠÚ ini
aše
I
Rusaše
I
Erimenahiniše uštuni ulgušianedini: Haldi’ye efendiye Erimena oğlu Rusa
bu kalkanı hayatı için hediye etti (sundu).
Postpozisyon
-
edini işaret zamirleri olan
ini,
inukani ve
ikukani ile birlikte olunca zaman anlamı veren adverbler yapar:
edini ve
edia yer gösteren zarflar olarakta kullanılmakta:
edina: orada;
LÚ
EN.NAM
edia terubi:
Valiyi oraya yerleştirdim;
edini: oradan;
I
Hahani LUGÁL
KUR
Hušalhi
LÚ
UKÙ-
rani edini
tašmubi parubi ersidubi
KUR
ebaniuke: Hušalhi Ülkesi Kralı Haha’yı insanları ile
birlikte
oradan çıkardım, kendime aldım (ve) benim ülkeme yerleştirdim.
5.2.1.3.3. PREPOZİSYONLAR
Urartuca’da postpozisyonlar gibi prepozisyonlar da olabilmekte ve bunlar önüne
konduğu kelimenin durumunu bildirmektedir.
kai- sözcüğü postpozisyon olabildiği gibi
prepozisyon da olabilmektedir. 1. şah. aidiyet zamiri
uki: benim, ile birlikte:
kaiuki:
64
benim önümde, anlamı vermektedir. Aynı şekilde
kani sözcüğü de önünde anlamını
verebilmektedir:
kani
URU
Tušpa: Tuşpa Kenti önünde.
Belki
pari sözcüğü de prepozisyon olarak: bir yere kadar, bir yere değin anlamları
verebilmekteydi:
kuteadi pari
URU
Uihika
URU
Buštue: Ben Uihika ve Buštu şehrine kadar
ulaştım (vardım).
kuteadi pari
KUR
İšqigulue: İşqigule Ülkesi’ne kadar ulaştım.
pari
sözcüğü aslında datif istemekte fakat bazen lokatif ile kullanılmaktadır. Bazen
pari ile
kullanılan kelimeler gövde hali ve nominatif hallere de takılabilmektedir:
kutubi pari
KUR
Urtehini: Urtehini Ülkesi’ne kadar vardım.
5.2.1.3.4. KONJUNKTİONLAR (BAĞLAÇLAR)
Urartuca’da bağlaç olarak görülen formlardan biri:
e’a ‘dır.
Bazen metatez
sonucunda
eia veya
eai olabilmektedir. Bulundukları cümleye; dahi, ve dahi, fakat, ve
fakat ve benzeri gibi anlamlar verebilmektedir.
e’a ... e’a (eai ... eai) : hem o ... hem
öbürü; ya o ... ya bu; olsun ... olsun, gibi anlamlar da seçilebilmektedir.
ini É
I
Minuaše
I
Išpuinihiniše šidištuni baduse e’a É.GAL
šidištuni: İşpuini oğlu Minua hem bu
görkemli evi inşa etti, hem de kaleyi inşa etti;
turu tineni mani e’a zilibi qiuranedini:
(Tanrılar) hem onu hem zürriyetini (tohumunu)
dünyadan yok etsinler;
eai
KUR
Biainiše
eai
KUR
Luluiniše: (O) isterse Bia isterse Lulu Ülkesi’nin adamı olsun.
Prepozisyon olarak görülen
šuki:
gibi, anlamını vermekte:
šuki
d
Haldiše
ubarduduni ieše šidištubi: Haldi’nin emrettiği gibi ben inşa ettim.
mei bilindiği gibi
aslında prohibitiv (yasaklayıcı) partikeldir. Prepozisyon olarak: ise, fakat, anlamlarında
kullanıldığı görülmektedir.
inani LUGÁL-
e nunabi mei ali
LÚ
A.ŠI
MÉŠ
-
še irbitu šeri
partu iu KUR-
ni ašulabi: Bu kralın payına düştü, savaşçıların aldıkları ise ben ülkeyi
terk ettiğimde onları ayrıca aldılar.