119
malıdır. Diqqət çəkən məqamlardan biri də odur ki, keçmiş
SSRİ məkanında Mülki müdafiə təşkilatlarında sosial-psixoloji
məsələləri öyrənən ayrıca bir qurum mövcud idi. Müstəqillik
şəraitində isə bütövlükdə olduğu kimi bu sahədə də varislik
əlaqəsi qırılmışdır.
Digər bir məqam isə fövqəladə vəziyyət
tədbirlərinin əsas
təşkilatçısı ilə peşəkar təlimatçı (Mülki müdafiə xidmətinin
əməkdaşı) arasında olan münasibətdəki ciddi psixoloji durum-
dur. Bilik və təcrübəsinə, işi soyuqqanlıqla qura bilmək qabi-
liyyətinə, insanlarla işləməkdə "bitərəfliyinə" görə, əlbəttə, təli-
matçı daha səriştəlidir, təcili tədbirlər görüb düzgün qərar çıxa-
ra bilir. Lakin, kütləyə psixoloji təsir baxımından rəhbərliyi
onun öz əlinə alması ağır nəticələr verər, kütləni
stress vəziyyə-
tinə gətirib çıxara bilər.
Təcrübə göstərir ki, idarə rəhbərləri adi vəziyyətlərdə və-
zifəsinin mahiyyətini, görəcəyi əsaslandırılmasını yaxşı bildiyi
halda, hadisə zamanı təcili görülməli olduğu işin səmərəsi aza-
lır, qəzanın nəticəsini aradan qaldırmağa psixoloji hazırlığa
xeyli əlavə vaxt itirir.
Hər bir idarəetmədə olduğu kimi fövqəladə vəziyyətlərdə
də görülən tədbirlərin uğurlu olması, hadisəni yaşayan əhali
kütləsinin ümum milli xarakteri və sosial-psixoloji halətindən
də çox asılıdır. Burada əhalini passiv tərəf hesab etmək nə el-
mi, nə də əməli-təcrübi cəhətdən düzgün deyil. Əhali kütləsi də
ümumi əməliyyatın təşkili və icrasında fəal qüvvədir, onun so-
sial-psixoloji xüsusiyyət və davranışı ümumi işə istər müsbət,
istərsə də mənfi mənada dərin təsir göstərə bilər. Psixoloqların
müşahidələrinə görə, fövqəladə vəziyyətlərdə əhalinin, xüsusən
də uşaqların, qadınların bioritmik-uyğunlaşma qabiliyyəti zəif-
ləyir, çaşqınlıq, onun nəticəsi kimi vurnuxma, qeyri-mütəşək-
killik və s. baş verir. Bu kütləni səciyyələndirən əsas əlamətlərə
çevrilir, fəal idarə olunmağa kəskin tələbat yaranır. Bu amillər
mühafizənin bütün pillələrində - xəbərdarlıq, əhalinin köçürül-