_____________________ Səni düşünürəm... _____________________
~
6
~
yaşamasını elə-belə xatırlatmadım,
uzun müddət dilimizdən,
adət-ənənəmizdən uzaq düşən bir yazarın şeirindəki milli
kolorit, işlənən sözün məna çaları və poetik yükü məni
heyran etdi:
Həyatın mənası tox olmaq deyil!
Fərasət - dövləti çox olmaq deyil!
Ölmək - bu dünyadan yox olmaq deyil,
Qəlbimdə qalacaq izlərin ki var!
Afaq Şıxlı şeirlərinin mayasını ən ali hiss hesab edilən
sevgi təşkil edir. Yolu yerdən - göyə,
insandan - Allaha doğru
uzanan ilahi bir sevgi. Müəllif bu səpkidə özünəməxsusluğu
və bədii tərənnüm xarakterinə görə seçilən rəngarəng şeir
nümunələri yaratmışdır:
Hər işini çözdüyün,
Ədasına dözdüyün,
Arxasınca gəzdiyin
Mənim kmi sevməzdi.
Atəşinə yandığın,
Hər nəfəsdə andığın,
Bir məleykə sandığın
Mənim kimi sevməzdi.
Məni valeh edən cəhətlərdən biri də şairin ən qəmli-
kədərli anlarında belə qələmə aldığı, adına “həsrət nəğmələri”
dediyimiz şeirlərində qəribə bir ümid işığının olması,
təəssüfün içərisindən baş qaldıran
cücərtilərdə sabaha nikbin
baxışdır. Mübarizlik, əzmkarlıq, dözüm və bunlarla yanaşı,
haqqı çatdığı yerdə verdiyi dəyərli məsləhət, ərki çatdığı
yerdə deyə bildikləri şairin əlindən tutan ilk köməkdaşıdır:
_________________________ Afaq Şıxlı _________________________
~
7
~
Eşqini unutma, qəlbində gizlə,
Həyat sınasa da hər zaman bizi.
Bu təmiz sevgini qoru, əzizlə,
Zamana buraxma hisslərimizi!
Şairə görə sevgi o qədər müqəddəs bir hissdir ki, hətta
yeri gələndə, o, Tanrı çiçəyi qədər təmiz və pak eşqə
əyilməyi şərəf sayır:
Sevgimə əyildim, anlamadın sən,
Allah bağışlamaz bu eşqə gülsən.
Afaq Şıxlı sərbəst vəzndə də qələmini sınamış
və gözəl
şeir nümunələri yarada bilmişdir. Onun bu qəbildən olan
“Özün söylə...”, “Qoyma gedəm”, “Mənə sevgilim demə!”,
“Yollar uzaq...” və s şeirləri xüsusilə maraqlı və
oxunaqlıdır. Müəllifin “Minnətdaram” şeiri artıq dillər
əzbərinə çevrilmişdir. Şeirdən bir parça:
Sağ ol, canım!
Ey məhəbbət xanimanım!
Yalnız mənə bəxş etdiyin bu an üçün,
Səninlə bir keçirdiyim zaman üçün!
Sevgi dolu
sətir-sətir sözlər üçün,
Şəfqət dolu
od baxışlı gözlər üçün!
Sən olduqca ürəyimdə mən də varam.
Varlığınçün
bir özünə,
bir də səni Yaradana minnətdaram!
_____________________ Səni düşünürəm... _____________________
~
8
~
Diqqətlə oxuyanda görürsən ki, bəzilərinin dediyinin
əksinə olaraq, sərbəst vəzndə yazılan şeirlərin də bir ayrı
ahəngi və ritmi var. Oxuduqca oxuyursan, yüklənmirsən,
əksinə sözün poetik yükü səni ovsunlayır. Şeirlərdəki
axıcılığı, dilin saflığının qorunmasını, hər
bir sözə
həssaslıqla yanaşma tərzini və s. bu kimi məziyyətləri də
əlavə etdikdə, şeiri də sevirsən, şairi də! Onu da deyim ki,
uca Allaha minnətdarlıq şairin, nəinki, şeirlərində səslənir,
hər zaman dilinin əzbəridir. Bu isə, Afaq xanımın hər
şeydən əvvəl qəlbi Allah eşqi ilə dolu olan bir insan olaraq
Yaradana sədaqətindən və həm
də dilimiz qədər dinimizə də
sonsuz ehtiramından xəbər verir.
Beləliklə, həyatın keşməkeşli yollarında ətrafdakıları
və onlara münasibəti müşahidə etmək qabiliyyəti, həyata və
təbiətə özəl prizmadan baxış və olanlara, öz fəlsəfi
düşüncələrinə söykənməklə, ədəbi nəfəs vermək bacarığı
bütün yaradıcılığı boyu müəllifli müşaət edir.
İxtisasca həkim olan Afaq xanım olduqca həssas,
duyğusal, son dərəcə nəcib, humanist bir insandır. O, həm
də gözəl pianoçudur. Özünü heç vaxt
bəstəkar hesab etməsə
də bəstələdiyi mahnılar populyar müğənnilər tərəfindən
sevilə-sevilə ifa olunmaqdadır.
Əziz oxucular! Mən işıqlı insan və gözəl şairə Afaq
Şıxlının bu kitabda toplanmış dəyərli şeirləri haqqında
fikirlərimi qısa da olsa sizinlə bölüşməyə çalışdım.
İndi isə, söz sizindir.
Sözümün sonunda Afaq xanıma yeni yaradıcılıq
uğurları arzulayır, ona, “Hər zaman addımın mətin, fikrin
qəti, qələmin iti olsun, əsiz dost!” – deyirəm.
Elman Tovuz
şair
_________________________ Afaq Şıxlı _________________________
~
9
~
SALAM!
Vətən, qayıtmışam qoynuna yenə,
Qurbanlar kəsərəm bu gözəl günə,
Öpüm torpağını mən dönə-dönə,
Saflığım, paklığım, iffətim, salam!
Al məni bağrına, ovut, əzizlə!
Bir gəzim doyunca çəmənlə, düzlə.
Bölüşüm dərdimi yenə dənizlə...
Sonsuz məhəbbətim, ülfətim, salam!
Necə də doğmadır mənə bu yollar,
Çağlayan ləpələr, durulan sular.
Ürəyim hər zaman səni arzular,
Nisgilim, kədərim, xiffətim, salam!
Sübh çağı dağları bürüsün duman,
Yatmayım gecəni, itməsin zaman.
Yaman darıxmışam,
mən sənsiz, yaman...
Mənim Vətən adlı sərvətim, salam!