daha nə sanballı bir monoqrafiya, nə də dərs kitabı və vəsaiti
yazılmamışdır. Bu baxımdan Azərbaycan dilinin sözügedən
funksional qrammatikası həm türkologiyada, həm də Azərbaycan
filologiyasında bir linqvistik yenilik və ilk elmi, metodoloji və
praktik təcrübə olacaqdır. Bu iş sözügedən fənnin dünyadakı bütün
türkoloji mərkəzlərdə, Türk dünyasının müxtəlif akademik qurum-
larında, o sıradan ali və orta məktəb təhsili sistemində həm elmi-
filoloji, həm də praktik olaraq öyrənilməsinin yolunu açacaqdır.
1.3.
Azərbaycan dili funksional qrammatikasının
konseptual-linqvistik perspektivl
əri
Türk dillərinin linqvistik-kommunikativ sistemi, hər şeydən
önc
ə, saitlərin və samitlərin qarşılıqlı səs uyumuna, sözdüzəldici,
sözd
əyişdirici və formadüzəldici şəkilçilərin aqqilütinativ sırasına,
analitik və sintaktik səciyyəli söz yaradıcılığı əsaslaına görə müəy-
y
ənləşdirilir. Göstərilən sistemin tərkib hissələri bir-birinə qram-
matikal, aspektual v
ə konseptual olaraq bağlanır. Cümlə üzvlərinin
“mübt
əda, tamamlıq, xəbər” sıralı simmetrik və daha geniş bir
müst
əvidəki “təyin, mübtəda, təyin, tamamlıq, zərflik, xəbər” səciy-
y
əli genişlənən asimmetrik sıralanması burada önəmli bir rol
oynayır.
Azərbaycan dilinin sinxronik dil-işlənilmə sisteminin yuxa-
rıda göstərilən funksional qrammatika metodologiyasının və funksi-
onal-
semantik sahələrin əsas prinsipləri səviyyəsində müəyyənləş-
dirilm
əsi dilimizin qrammatik və söz yaradıcılığı səviyyələrinin
öyr
ənilməsinə uyğundur. Bu, fikrimizcə, ümumtürk dilinin səs
uyumu, aqqilütinativ v
ə sabit sintaktik quruluşu ilə Avropa İttifaqı
v
ə gələcək Avrasiya çoxdillilik ortamında dəyişən
dil tədrisi və
t
əlimi dəyərləri (Templer 2002) ilə də ziddiyyət təşkil etməyəcəkdir.
Bununla b
ərabər, elm və informatikanın inkişafının dəyişmə
sür
ətinə görə əmələ gələn yeni semantik-funksional anlam sahələri,
m
ərkəzləri və çalarlarının sinxronik-kommunikativ, mətnlinqvistik
v
ə konseptual olaraq mühəndis dilçiliyi ilə təsvir olunması da
21
qaçınılmazdır. Azərbaycan dilinin funksional qrammatikası bəzi
orijinal özəllikləriylə A.V.Bondarkonun yuxarıda verilən funksi-
onal-
semantik sahələrin təsnifindəki prinsiplər üzrə qurula bilər.
Sözügedən qrammatika kitabında dil-danışıq ortamına görə
şəkillənərək işlənilən simmetrik və asimmetrik səciyyəli
mətnlinqvistik, sintaktik, morfoloji, fonomorfoloji, morfematik, söz
yaradıcılığı və frazeoloji dil-danışıq vasitələrinin funksiyalarının
kommunikativ işləmə mekanizmi təsvir olunmalıdır.
Әdəbiyyat
Абдуллаев К.М. 1983,
Проблемы синтаксиса простого
предложения в азербайджанском языке. Бакы, Елм.
Abdullayev K.M. 1999,
Az
ərbaycan dili sintakasisinin nəzəri prob-
leml
əri, Ali məktəblər üçün dərs vəsaiti, “Maarif” Nəşriyyatı, Bakı,
279 s.
Abdullayev K. M., Məmmədov A. Y., Musayev M. M., Üstünova
K. Novruzova N. S., Hüseynov Ş. Q., Rzayeva G. N., Hacıyeva K.
B., Ziyadova L. V., Fətəliyeva S. Q., Nağıyeva G. Q., Məhərrəmova
G. A., Ze
ynalova Ş. T., Səlimova F. Q., Məhərrəmova V. H. 3012,
Azərbaycan dilində mürəkkəb sintaktik bütövlər, (Dərs vəsaiti),
Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyi, Bakı Slavyan
Universiteti, Bakı, 605 s.
Axмaтoв И. Х. 1983,
Структурно-семантические модели прос-
того предложения в современном карачаево-балкарском языке
(осовные вопросы теории), Нальчик: Изд-во “Эльбрус”, 355 s.
Бeрдaлиeв А. 1989,
Семантико-сигнификативная парадигма-
тика и синтагматические отношения в конструкциях сложно-
подчиненного предложения узбекского литературного языка.
АДД. Ташкент, 51 с.
Berge, Vardar 1989,
Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü,
Ankara, 295 s.
Бондарко А. В. 1984,
Функциональная грамматика, Л: “Наука”,
Лeнингрaдское отделение.
22
Бондарко А. В. 1987,
Введение. Основания функциональной
грамматики. Л: “Наука”, Лeнингрaдское отделение, с. 5-36.
DİLÇİLİK ENSİKLOPEDİYASI. I cild, 513 s.; II cild, 526 s. (dərs
vəsaiti), Bakı,
Mütərcim, 2006-2008.
Фёдoрoвa O. В. 2008,
Метoдика регистрации движений глаз
“визуальный мир”, шанс для сближения психoлингвистических
традиций.–Вопросы Языкознания, № 6, с. 98-120.
Gerjan van Schaaik 1998,
‘İşlevsel Dilbilgisi nedir?-Dilbilim
Araştırmaları, Ankara, s.9-26.
Исхакова Х. Ф. 1987,
Структуры терминологических систем.
Тюркские языки. Москва
, “Наука”, 126 с.
Ганиев Ф. А. 2009,
О проблеме функциональной грамматики. –
Научный Татарстан, № 1, с. 106-117.
Гузев В. Г. 1984,
Проблемы основного и медиального залогов в
функциональном аспекте (на материале староанатолийско-
тюркского языка). –Советская Тюркология, № 5, с. 59-63.
Гузев В.Г. 1985,
Некоторые вопросы теории тюркского
словоизменения в функционально-семантическом аспекте. –
Советская Тюркология, № 2, с. 3-11.
Гузев В.Г. 1986,
Значения форм страдательного и возвратного
залогов. Состав категории залога аспекте (на материале
староанатолийско-тюркского языка). –Советская Тюрко-
логия, № 4, с. 5-12.
Лингвистический энциклопедический словарь, Москва,
“СОВЕТСКАЯ ЭHЦИКЛОПЕДИЯ”, 1990, 683 с.
Махмудов Н. М. 1984,
Семантико-синтаксическая асиметрия
в автокаузативном простом предложении (на материале
узбеского языка) –Советская Тюркология, № 2, с. 49-56.
Musaoğlu M. M.
2002,
Türkolojinin Çeşitli Sorunları Üzerine
Makaleler-
İncelemeler, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara,
320 s.
Musaoğlu, Mehman 2003,
Türkçenin İşlevsel Dilbilgisi ve Metin
Kompozisyonu
,
Dil Dergisi, Sayı 120 Mayıs-Haziran, s. 22-40.
23