dir.
2.
İş iştirakçısının sübutların qorunması barədo ərizəyə baxılmasında iştirak edib-
etməməsindən asılı olmayaraq, işə baxan məhkəmə onları sübutlarm qSrunması ilə bağlı
prosessual hərəkətlərin protokolları və ya sübutları qoruma qaydasında toplanan bütün
materiallarla tanış etməlidir.
3.
Sübutların qorunması ilə bağlı prosessual hərəkətlərin edilməsi həmin sübutların işə aid
olması məsələsinin öncədən həlli sayılmır. İşə baxan məhkəmə gərəkli əsaslar olduqda, həmin
sübutları işə aid etməyə bilər.
4.
Sübutları qoruyan məhkəmə bu barədə qərardad çıxarır. Qərardadda MPM-in 264-cü
maddəsində göstərilənlərdən başqa, hansı prosessual hərəkətlərin edilməsi, onların yerinə
yetirilməsinin qayda və yöndəmi göstərilməlidir.
Qərardad 5 gün müddətində, gərəkli hallarda isə daha tez müddətdə sübutlarm qorunması
ərizəsinə baxılması haqqmda bildirişlə birlikdə işin iştirakçılarına göndərilməlidir. Gərəkli
hallarda (sübutlarm sonradan əldə oluna bilməsinin mümkünsüz və ya çətin olacağmı güman
etməyə heç bir əsas olmadıqda, sübutun əldə olunması üçün başqa prosessual hərəkətlərin
edilməsi lazım gəldikdə və s.), məhkəmə sübutlarm qorunması ilə bağlı öz qərardadma yenidən
baxaraq onu dəyişdirə bilər.
Maddə 88. Sübutların qiymətləndirilməsi
Məhkəmə sübutlara obyektiv, qərəzsiz, hərtərəfli və
tam baxdıqdan sonra həmin
sübutlara tətbiq edilməli hüquq normalarına uyğun olaraq qiymət verir. Heç bir sübutun
məhkəmə üçün qabaqcadan müəyyən edilmiş qüwəsi yoxdur.
1,
Sübutlarm qiymətləndirilməsi hakimin sübutlarm işə aid olub-olmamasmı,
mümkünlüyünü, doğruluğunu, yetərliliyini, qarşılıqlı bağlılığmı bəlli etməyə və bunların
əsasmda düzgün nəticələr çıxarmağa yönəlmiş, məntiqin qanunları əsasmda gedən düşünmə
prosesidir. Sübutlann düzgün dəyərləndirilməsi qanuni və əsaslı qətnamə çıxaniması
baxımmdan mühüm əhəmiyyət daşıyır.
Məhkəmənin qətnaməsi o zaman əsaslı olar ki, o, məhkəmə iclasmda mülki məhkəmə
icraatının prinsiplərinə və mülki prosessual qaydalara əməl olunmaqla hərtərəfli və tam
araşdınimış iş üçün önəmli olan hallara əsaslansm.
2.
Məhkəmə sübutları obyektiv, qərəzsiz, hərtərəfli və tam baxaraq dəyərləndirməlidir.
Sübutlarm tam həcmdə baxılaraq qiymətləndirilməsi, nəticənin sübutlann tam
kompleksindən çıxarılmasıdır. Bu kompleksdə başqa nəticələr çıxarmağa İmkan verən
çatışmazlıqlar olmamalıdır. Məsələn, əgər biz yalnız icarəçinin icarəyə verənə pul ödəməsi
barədə qəbzə söykənərək icarə haqqmm ödənildiyi nəticəsinə gəlsək, bu nəticə onun
söykəndiyi sübutlarm tam olmaması səbəbindən səhv ola bilər. Çünki icarəçinin icarəyə verənə
verdiyi məbləğ hər hansı başqa borcun qarşılığı da ola bilər.
Məhkəmənin gəldiyi nəticə üçün mühüm önəmi olan bütün faktik hallann araşdı-
rılmaması məhkəmə qətnaməsinin apellyasiya qaydasmda ləğv olunması üçün əsasdır (MPM,
388-ci maddə).
Sübutlann hərtərəfli baxılaraq dəyərləndirilməsi iş iştirakçılarmm öz tələb və eti
119
razlarını söykədikləri, iş iştirakçılarının verdikləri və istədikləri bütün sübutların işə aid olması
və mümkünlüyünü düzgün bəlli etməklə toplanması, araşdırılması və qiymətləndirilməsidir.
Sübutun əsassız olaraq işə aid olmayan və ya mümkün olmayan sayılaraq rədd edilməsi,
sübutun məhkəmənin gəldiyi nəticə üçün müsbət yönünü götürüb mənfi yönünün
dəyərləndinİməməsi hərtərəflilik prinsipinin pozulması sayılır.
Hərtərəflilik prinsipi sübutlar arasında ziddiyyətlərin çözülməsini istəyir. Həmin prinsip
qətnamənin əsaslandırıcı hissəsində məhkəmədən onun iş üzrə gəldiyi nəticələrin söykəndiyi
sübutları göstərməklə yanaşı, onun iş iştirakçılarmın verdikləri və ya tələb etdikləri, habelə işin
baxışı zamanı meydana çıxmış bu və ya başqa sübutları və işin iştirakçılarmın söykəndiyi
normativ hüquqi aktları rədd etmək üçün gətirdiyi dəlilləri göstərməsini tələb edir (MPM,
220.4-cü maddə).
Sübutlann obyektiv və qərəzsiz baxılaraq dəyərləndirilməsi sübutlara: 1) iş işti-
rakçılarma olan münasibət və 2) sübutların qaynaqlarına öncədən formalaşmış münasibətə
söykənərək qiymət verməyin yolverilməz olması deməkdir. Məsələn, yazılı sübut kimi
götürülən sənəddəki bilgilərin bir çoxunun yalan olması və sənədin üstəlik saxtalaşdırmağa
görə əvvəllər məhkum olunmuş şəxs tərəfindən verilməsi öz-özlü- yündə həmin sənəddəki
başqa bilgilərin yalan sayılmasına əsas vermir.
Məhkəmə sübut qaynağına öncədən formalaşmış bağlılığı olmasına baxmayaraq, həmin
qaynağm verdiyi faktiki bilgiləri başqa sübutlarla bərabər qüvvəli və bərabər önəmli sayaraq
dəyərləndirməlidir.
Məhkəmə sübutları dəyərləndirərkən gəldiyi nəticənin doğru olduğuna içdən
güvənməlidir. Bununla belə, onun bu güvənci işin hallarmm kökündə duran sübutlara
söykənməlidir. Məhkəmə iş üçün önəmli olan faktı və ya halı özü kənardan bildiyinə
əsaslanaraq və ona görə də həmin fakt və ya halm varlığma və ya yoxluğuna inandığı üçün
sübut olunmuş saya bilməz. Məhkəmənin kənardan bildiyi və ya məhkəmənin gedişində bu və
ya başqa səbəbdən əldə etdiyi bu inam məhkəmə baxışmda araşdırılmış və dəyərləndirilmiş
sübutlarla təsdiq olunmalıdır.
3.
Məhkəmə sübutlara tətbiq edilməli olan hüquq normalarma uyğun olaraq qiymət
verməlidir. Tətbiq edilməli olan hüquq normaları iş üzrə sübutetmə predmetinin bəlli
edilməsində, sübutların aİd edilməsi, mümkünlüyü, bir sıra hallarda isə yetərlili- yi məsələsinin
həllində mühüm əhəmiyyət daşıyır.
4.
Sübutun qabaqcadan bəlli olan qüvvəsinin olmaması o deməkdir ki, heç bir normativ
hüquqi akt sübutun qüvvəsini və əhəmiyyətini Öncədən
bəlli edə bilməz, heç bir dövlət orqanı
və vəzifəli şəxs sübutun qüvvəsi və önəmi barədə göstəriş verə bilməz. Sübutlar özəlliklərinə
görə işə baxan məhkəmə tərəfindən dəyərləndirilir. Hər hansı sübutun öncədən bəlli olan üstün
sübutetmə qüvvəsi ola bilməz.
Hakimin özünün əvvəlcədən bildiyi iş üçün önəmli olan faktlar belə, hakimə əvvəlcədən
məlum olduğuna görə, MPM-in 82-ci maddəsində göstərilən hallar istisna olmaqla, sübut
olunmuş sayıla bilməz. Hətta müstəqilliyinə və qərəzsizliyinə, bacarığına şübhə olmayan
ekspertin ən adi məsələ ilə bağlı verdiyi rəy başqa sübutlarla birgə araşdınlıb
dəyərləndirilmədən, doğruluğu sübut olunmadan üstün sübutetmə qüvvəsinə sahib
sayılmamalıdu".
120