N
əsimi adına Dilçilik İnstitutunun Əsərləri – 2012, Xüsusi buraxılış
B.
MƏMMƏDOV
ETNO
TOPONİMLƏRİN TARİXİ-LİNQVİSTİK MÜSTƏVİDƏ TƏDQİQİ
(Xaçmaz rayonu toponiml
əri əsasında)
Açar sözl
ər: etnonim, toponim,
linqvistik, oykonim
Ключевые слова: этноним, топоним, лингвистик, ойконим
Key words: etnonim, toponim,
linguistic, oykonim
Şimal-Şərq rayonlarımızdan sayılan Xaçmaz rayonu onomastik vahidlərlə
z
əngin ərazilərindəndir. Xaçmaz rayonunda yerləşən etnotoponimlər aşağıdakılar-
dır: Padar, Qaracik, Qaracik Zeyid, Qaradağ Buduq, Yergüc, Şıxhaput, Cığatay,
Qaraqurdlu.
Padar. Padar oykonimin
ə Ağsu, Dəvəçi, Hacıqabul, Qubadlı, Oğuz və
Xaçmaz rayonlarında rast gəlinir. Bu oykonimlərin adı oğuz-səlcuq tayfalarından
biri olan padarların adı ilə bağıdır. Tədqiqatçıların fikrincə, padar tayfaları Elxa-
nil
ər dövründə (XIII əsr) Orta Asiyadan Cənubi Azərbaycana gəlmiş, Səfəvilər
dövründ
ə isə dağlı tayfaların basqınlarının qarşısını almaq məqədilə Azərbaycanın
şimal bölgələrinə köçürülmüşdür. Sonralar padar tayfaları Azərbaycanın müxtəlif
ərazilərinə səpələnmişlər. Mənbələrin məlumatına görə, XIX əsrdə Cavad qəza-
sında yaşayan padarlar ilxıçı, qaraçörüklü , axtaçı, pölüklü, küyülçü və s. kimi 20
tir
ədən və 218 ailədən ibarətdir. (1.səh,150)
Qaracıq, Qaracıq Zeyd. Bu oykonimlərin hər ikisi Xaçmaz rayonundadır.
Qa
racıq oykoniminin etimologiyası haqqında “Azərbaycan toponimləri ensiklope-
dik lüğəti”ndə yazılır: Mənbələrin məlumatına görə, XVIII əsrdə Qarabağ xanı
P
ənahəli xanın Naxçıvanın Qaracuq (Qaracıq) kəndindən Qarabağa köçürdüyü
k
əngərlilərin bir hissəsini sonralar Qubalı Fətəli xan öz xanlığının ərazisinə apar-
mışdı. Kənd də həmin ailələrin məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır. Qaracıq
(Qa
racuq )“qalın çubuqluq” mənasını bildirir. Naxçıvanda
cığ müstəqil söz kimi
indi d
ə qalmaqdadır. Cığ söyüd çubuqlarından toxunulur, yayma lavaş çörəyini
onun üstünd
ə aparırlar. (1.səh, 21).
B
əzi tədqiqatçılar oykonimlərin tərkibində işlənmiş cıq elementinə şəkilçi
ki
mi yanaşır. Qalibə Hacıyeva “Şərqi Azərbaycan Ostanının toponimləri” mövzu-
sun
da yazdığı avtorefaratda
cıq hissəciyi barədə yazır; “-cıq,(-cik, -cuq,-cük). Di-
limizd
ə müəyyən leksik vahidlərə qoşularaq kiçiltmə mənasını bildirən bu şəkilçi
b
əzən toponimlərin də tərkibində həmin anlamı ifadə edir. Məsələn, Meydancıq,
Bağçacıq, Dərəcik, Mollacıq, Qalacıq(Təbrizdə), Alacıq (Meşkində), Əfşarcıq
(Miyanada) .”
Fikrimizc
ə, qeyd olunan qaracıq oykonimi mürəkkəb quruluşlu etnotopo-
nim
dir. Buradakı “qara”
sözü “böyük
” cıq sözü isə qədim türk tayfalarından
40
N
əsimi adına Dilçilik İnstitutunun Əsərləri – 2012, Xüsusi buraxılış
birinin, Çik tayfasının adıdır. Çik tayfa adı kimi Orxon Yenisey abidələrində də
işlədilmişdir.
Qaradağ, Buduq. Qaradağ Buduğ oykonimi Xaçmaz rayonu Samur-Dəvəçi
ovalığındadır. Bu kəndin sakinləri Qubanın Buduq kəndindən Ağyazı Buduq
k
əndinə, oradan da Qaradaq Buduq kəndinə gələrək məskunlaşmışlar. Qaradağ
Buduq oykoniminin formalaşmasında Buduq xalqı mühüm rol oynamışdır. Buduq
etnik
qrupu tarixi v
ə etnoqrafik cəhətdən az araşdırılan xalqlardandır.
T
ədqiqatçıların fikrincə, Quba rayonu ərazisində yerləşən Buduq kəndi
Qafqaz Albaniyası dövründə salınıb Buduq etnonimi mənası türk dillərində
“d
əliqanlı hirsli” anlamında işlənir. Buuduqlular isə özlərinə “budad” deyirlər.
Buduqlular haqqında tarixi mənbələrdə də danışılır. XIII əsrin sonu, XIV
əsrin əvvəllərində yaşamış Fəzlullah Rəşidəddin “Came ət-təvarix” (Tarixlərin
toplusu)
əsərində buduqlular haqqında məlumat verir.
1607-ci ild
ə Səfəvi hökmdarı I Şah Abbasın buduqlular haqqında fərman
verm
əsi də məlumdur. XVIII-XIX əsrlərdə Quba xanlarının Həsənəli
və Fətəli
xanın, Şeyxəli xanın buduqlular haqqında fərmanlar verməsi faktları da
m
əlumdur.
A.A. Bakıxanov “Gülüstani-İrəm” əsərində buduqlular haqqında məlumat
verir. Buduqlular buduq dilind
ə danışır və onları islam dininə inanırlar. Bəzi
m
ənbələrdə isə buduqluların türk tayfalarından biri olması göstərilir.
Yergüc. Yergüc k
əndini Quba rayonu ərazisindən köçüb gəlmiş azsaylı
yergüc xalqı salmışdır. Yergüc oykonimi də həmin azsaylı xalqın adı ilə bağlıdır.
T
ədqiqatçıların fikrincə, oykonim “güclü yer”, “münbit torpaq”
m
ənasındadır. Eyni zamanda tədqiqatçıların bir qismi er güc sözünün birinci
komponentini qırazların ümumi adı
hər etnonimi ilə əlaqələndirir və
yer sözünü
h
əmin etnonimin fonetik şəkli hesanb edirlər. Oykonimin
ikinci komponenti isə
q
ədim
türk dillərində Kuç,
quc sözündən olub, “zolaq”, “qurşaq”, “dairə”, “əhatə”
m
ənalarına bildirir. Fikrimizcə, sonuncu yanaşma daha məntiqlidir.
Şıxhapıt. Şıxhapıt oykonimi Quba rayonunun Hapıt kədindən
gələn ailələr
t
ərəfindən salınmışdır. Tədqiqatçıların fikrincə, Hapıt kəndindəki Baba Dilim adlı
şeyxin övladlarından ibarət olan ikinci oba isə Şıx Hapıt adlanır. Verilmiş izahda
Şıx sözünün mənasına aydınlıq gətirilsə də Hapıt sözü izah olunmur. Fikrimizcə,
Şıxhapıt oykoniminin ikinci komponenti haput sözü etnonimdir. Hapıtlılar isə
“Şahdağ etnik qrupları”ndandır.
Prof.Ə.B.Qubatov “Şahdağlılar və dilləri” əsərində bu haqda yazır:
“Xınalıqlar, buduqlular, qırızlar, yergüclülər, haputlular və ceklər
tədricən
özl
ərinin qədim ata-baba yurdlarından daha əlverişli təbii iqlim şəraiti olan qonşu
Xaçmaz rayonuna da köçmüş, burada yeni yaşayış məskənləri salmışlar.
Haputlula
rın xeyli hissəsi isə Azərbaycanın bir sıra rayonlarında –
İsmayıllıda, Ağdaşda, Qəbələdə və başqa yerlərdə məskumlaşmışlar”.
41