yandırıldığını sübut edir. Əli bəy mətbuatda yalan məlumatlı,
saxta tarixli əsərlərin yayılmasına qarşı çıxaraq arzulayır ki:
«...biəsil və əsas rəvayətlər rədd olunub həqiqəti göstərən
asari-cədidəyi-fənniyyə vücuda gətirilmiş olaydı. «Vaveyl»
deyəcək yerdə «Ictihad»a Şibli Nemani və Renan kimi üləma
tərəfindən yazılan asarın mütaliəsini tövsiyə edəriz» (23, 13).
Tərcümə sənətə, dilə əsaslanmalı, siyasi oyunlara alət
edilməməlidir! Bu, Əli bəyin «Rəddi-əracif» (yalan xəbərlərin
rəddi) əsərinin əsas ideyalarındandır. Ta-rixdə əsil sənətkarlıq
nümunələri olan tərcümələrlə yanaşı, bəd niyyətlərin vasi-
təsinə çevrilən tərcümələr də az deyil. Mülayim və ölçülü dil
ilə həqiqəti «müdafiə eləmək yolunu tutmuş və bundan başqa
da heç bir niyyət göstərməmiş olduğu halda» «Həyat»
qəzetinin təcavüzkar və və «şeytankaranə» bir böhtana məruz
qalması – on ikinci nömrədə Əbdürrəşid Ibrahimovun «Bizə
aid» məqaləsinin erməni millətçiləri tərəfindən qərəzli şəkildə
tərcümə edilib rusdilli mətbuatda nəşr olunması belə
faktlardandır. Əli bəy belələrini məzhəb qırğınlarına səbəb
olmuş yəhudi Makyavull və ərəb Yezidə bənzədir, onların
həqiqətdənkənar tərcüməsinin məqsədini göstərir: «Bunların
məqsədləri, niyyətləri, bir tərəfdən zikr olunduğu vəchlə rus
millətini şaşırtmaq, rusla müsəlman arasına nifaq salmaq və
digər tərəfdən də qəzetəmizi bağlatmaq və bu surətlə həq və
həqiqətin, nuri-məarifin müsəlmanlar arasında vasiteyi-intişarı
olan qəzet kimi bir nemətdən xalqı məhrum etmək və sonra da
bundan hasil olan bir zülmətin içində istədikləri müfsidatları
(fitnələri –S.H.) bilaxövf icra etmək»...
Əli bəy belə tərcümələrə qarşı nə etmək lazım gəldiyini
göstərərək qeyd edir ki, təkcə «Həyat» qəzetində bu cür
böhtanlara qarşı çıxmaq kifayət deyil, onlara rus dilində cavab
vermək lazımdır. Onun bu məqsədi, doğrudan da, həyata
keçmiş və «Kaspi» qəzetində (187-ci nömrə) Əli bəyin
«Pisğmo v redaküiö» və publisist –həkim Həsənbəy
Ağayevin «Perevodı dlə qazetı Baku» məqalələri iftira dolu
87
erməni tərcüməsinə cavab məqsədilə çap etdirilmişdir. «Bizə
aid» –adlı məqaləsindəki fikirlərin təhrif edilməsi, sözlərin
yanlış tərcüməsini isbat etmək üçün Əhmədbəy Ağayevin isə
həmin məqaləni yüksək səviyyədə rus dilinə tərcüməsi
«Rassvet» qəzetində (Peterburq, 1905-ci il, № 182) nəşr
olunmuşdur.
Adi həqiqətlərə ermənilərin fitvası ilə «panislamizm»
adı verən «Baku» (№125) və «Pətiqorski listok» (Moskva, №
430) qəzetlərinin yalançı tərcümələrə meydan verməsi
«Rəddi-əracif»in əsas tənqid obyektidir: «Mütərcim
cənablarının sui-niyyəti olmasa idi, böylə bir tərcüməyə
gülməkdən qeyri bir cavab verilməzdi!.. Lakin bu bir şey
degil, bundan da betəri var. Bu, heç olmasa təhrifdir, təqliddir.
Mütərcim dara düşərsə, cəhalətini, türkcəyə ədəmi-vüqufunu
iləri sürər!.. Lakin Moskvada nəşr edilən «Novosti dnə»
qəzetəsinə nə deyirsiniz ki, əslən və qətən qəzetəmizin heç bir
ibarəsilə, ya cümləsilə münasibət alamayan qayət çirkin bir
sözü özündən icad edib bizlərə isnad edərək «yaxşı adımızı
yaman eyliyor»... Sonra «Pətiqorski listok» cəridəsi də (25
sentyabr, № 430) «Novosti dnə»nın ağzından bu yalanı
qaparaq Şimali Qafqaziyada, ora müsəlmanlarının üzünü
qızartacaq surətdə nəşr etməkdən utanmıyor!..»
Əli bəy Hüseynzadə bu məqaləsi ilə rəzil və alçaq, «rüş-
vətlə yazı yazan» bütün mətbuat orqanlarına münasibət
bildirmişdir.
«Mənən və hərfiyyən» tərcümələri Əli bəy mükəmməl
hesab edir, lakin daha çox məna-məzmun məsələsinə önəm
verir, tərcümə mükəmməl olmayanda onun yayılmasının
qarşısını almağa çalışırdı. Sözsüz ki, bu mənada, tənqid əsas
vasitə idi. O hətta ən yaxın adamları da tənqiddən kənarda
qoymurdu. Hətta özünün «meydana gətirdiyi» bir dəyəri –
M.Hadini də səhv tərcümə üçün tənqid hədəfi edirdi (23, 116).
Əli bəyin fikrincə, tərcümə müəllifinin dilə bələd olmağı
azdır, o həm də tərcümə etdiyi əsərin mövzusunu dərindən
88
bilməlidir. M.Hadinin Cəlaləddin Ruminin «Məsnəvi»sini
«səhih və dürüst» tərcümə edə bilməməsinin əsas səbəbi də
budur. Əli bəy həm M.Hadinin tərcüməsini, həm də öz
tərcüməsini verərək aralarındakı fərqi və bununla da
çatışmayan cəhətləri göstərir.
M.Hadi: «Bir dirəxt baranın müzavicətilə və nəsimi-
ənbər şəmimi-baharın əsməsilə şükuftələndi və meyvəbəxş
oldu».
Əli bəy : «Hər bir ağac ki, tək olmayıb yoldaşlı və cüft
(cüt) olur, xoş bir havada başdan-ayağa qədər çiçəklənir»!
«Məsnəvi» müəllifi nəbatat elminə mükəmməl şəkildə
bələd olduğundan ağac və çiçəklərdəki tozlanma prosesinə
işarə etmişdir. Lakin tərcümə müəllifi bitkilərin xüsusiy-
yətlərini yetərincə bilmədiyindən beytin mənasını tuta bilmə-
mişdir: «Bir elmdə nöqsan məlumat, əlbəttə, eyib deyildir.
Ancaq böylə bir nöqsan səbəbinə... Mövlana Cəlaləddin Rumi
kibi bir sufiyi-mütəbəhhirin «Məsnəvi»sini səhih və dürüst
tərcümə edəmiyorlar».
Əli bəy Hüseynzadə tərcümə dilinin çətinliyinə də
toxunmuşdur: «Bir də qəzetəmiz namına Kürdəmir fazilindən
(M.Hadidən. 1902-ci ildən –Şamaxı zəlzələsindən sonra o,
Kürdəmirə köçmüşdür- S.H.) təvəqqə ediyoruz ki, məqaləyi-
güzidələrini bir az daha açıq türkcə ilə yazsınlar: «Yazdıqları
lisan ilə ancaq bundan beş-on sənə sonra qəzetə çıxarmaq
mümkündür, çünki ancaq o vaxta qədər cəmaətimiz öz
türkcəsinə bu gündən ziyadə aşina ola bilir. Fəqət bu gün
xəlqimiz o dərəcə hazır deyildir».
Əslində, tərcümənin məqsədi millətin xeyrinə olan elmi
əsərləri başqa dillərdən ana dilinə çevrilməklə ölkəyə yeni elm
sahələri gətirməkdir, yəni xalqı elm, fikir, dünyagörüş
baxımından irəli aparmaqdır. Tərcümə dili yüksək olmalıdır.
Tərcümə müxtəlif xalqlar arasında mədəni əlaqələrin
yaranıb inkişaf et-məsinə, onların bir-birini tanımasına, bir-
birindən öyrənməsinə səbəb olduğundan «elm və mərifətin»
89
Dostları ilə paylaş: |