Monoqrafiya Naxçıvan Müəllimlər Institutunun Elmi
Şurasının 24 yanvar 2006-cı il tarixli iclasının qərarına
əsasən çap olunur (pr.№5)
Rəyçilər: fil.elm.dok.Ə.A.Quliyev
dosent A.K.Imanlı
Monoqrafiyada türk dünyasının böyük oğlu, dilçi,
publisist, rəssam, həkim, şair, musiqiçi, ideoloq-ensiklopedist
sima olan Əli bəy Hüseynzadənin dilçilik görüşləri araşdırılır.
Onun türk xalqlarının ədəbi dilinə, mətbuat üslubuna, imla və
tərcümə
məsələlərinə, alınma sözlərə münasibəti
aydınlaşdırılır.
Monoqrafiyadan
dilçi
bilginlər, filoloji yöndə çalışan
mütəxəssis və tələbələr istifadə edə birlərlər.
2
G I R I Ş
XX
yüzilin
əvvəlində Azərbaycan ziyalıları iki mətbuat
ətrafında birləşmişdilər: 1. «Molla Nəsrəddin» jurnalı; 2. «Füyu-
zat» jurnalı. Lakin təəssüf ki, bu iki mətbuat orqanı və onların
redaktorları arasında süni ayrılıq yaradılmış və «Molla
Nəsrəddin»lə «Füyuzat» əkscəbhəli jurnallar kimi səciyyələn-
dirilmişdir. Əslində, onların hər ikisi özünün məqbul hesab
etdiyi yolla xalqa xidmət etmişdir. «Füyuzat»ın redaktoru Əli
bəy Hüseynzadənin dilçilik görüşlərinin tədqiqata cəlb edilməsi
həm onun özü haqqında, həm də «Füyuzat» jurnalı haqqında de-
yilmiş bir sıra fikirlərə aydınlıq gətirməkdə və bütün türk dün-
yasında tanınan, dünyanın çox saylı ensiklopediyalarına düşən
böyük bir şəsiyyətin öz vətənində düzgün tanınmasında
faydalıdır.
Əli bəy Hüseynzadənin dilçilik görüşləri indiyədək
sistemli şəkildə tədqiqata cəlb edilməmişdir.
Bunun nəticəsidir
ki, onun dili, dil məsələlərinə münasibəti haqqında söylənmiş
yalan fikirlər həqiqət kimi qəbul edilmiş, nəticədə Azərbay-
canda milli özünüdərk prosesinin, türkçülük ovqatının yüksəl-
məsində böyük rolu olan, «Türkləşmək, Islamlaşmaq, Müasir-
ləşmək» ideyasının, «Füyuzat» ədəbi məktəbinin banisi, çox-
cəhətli fəaliyyəti ilə Azərbaycan mədəniyyəti tarixində önəmli
yer tutan Əli bəy kimi dəyərli soydaşımız öz xalqına düzgün
tanıdılmamışdır.
Azərbaycan Respublikası ikinci dəfə öz müstəqilliyini,
tarixi azadlığını qazandıqdan sonra qarşıda duran problemlərdən
biri də elmdəki «sovet» buzunu qırmaqdan ibarət olmuşdur.
Artıq Sovet psixologiyası ilə deyilmiş fikirlərə yeni prizmadan
yanaşılır və son zamanlara qədər qaranlıqda qalan, xəyanət kimi
qələmə verilən həqiqətlər üzə çıxır. Bu mənada, Əli bəy
Hüseynzadənin dilçilik görüşlərinin tədqiq olunması zəruridir.
XX yüzilin əvvəlində ədəbi dilimizin çox maraqlı və mürəkkəb
3
bir mərhələsinin təhlili baxımından da bu iş aktural hesab
olunur.
Tədqiqat həmin mövzuda ilk linqvistik araşdırma
olduğundan, sözsüz ki, nöqsansız deyildir. Bu nöqsanların
aradan qaldırılmasında müəllifə öz məsləhət və münasibətləri ilə
kömək edəcək oxuculara əvvəlcədən ehtiramımızı bildiririk.
4
I FƏSIL
ƏLI BƏY HÜSEYNZADƏNIN TÜRK
XALQLARININ ƏDƏBI DILI HAQQINDA
GÖRÜŞLƏRI
XX yüzilin əvvəlində mətbuat meydanına yeni bir
nəfəslə, milli oyanış ideyaları ilə, Azərbaycanın
özünüdərk
aktı və faktı kimi daxil olan «Füyuzat» jurnalı (1906-1907)
xalqımızın mədəni inkişafında dövrün tarixi rolunu ifadə
etmişdir. Cəmi 32 nömrəsi çap edilən bu dərgi cild-cild
kitablara bərabər iş görmüş, dili, üslub keyfiyyətləri ilə ədəbi
dil tariximizdə mütərəqqi rol oynamışdır. Jurnalın dilinin
tədqiqi son dövr Azərbaycan dilçiliyində aktual bir problem
kimi diqqəti cəlb edir.
Romantiklərin, xüsusilə də jurnalın redaktoru Əli bəy
Hüseynzadənin dilçilik görüşləri, dil məsələlərinə münasibəti
ilə tanış olmadan jurnalın dili haqqında hərtərəfli fikir
yürütmək mümkün deyil. Daha doğrusu, «Füyuzat» jurnalının
dil xüsusiyyətləri, həmin sahə ilə bağlı siyasəti, ədəbi dillə
bağlılıq dərəcəsi və s. məsələlərin dəqiq və düzgün
qiymətləndirilməsi üçün Əli bəyin dilçilik görüşlərinin
öyrənilməsi faydalıdır. «Alibey Hüseynzadənin siyasi-fəlsəfi
fikirlərini anlamak, üsulları tahririni (yazı üslubunu) tedkik
etmək için en kiymetdar vasika Füyuzat kolleksiyonudur» (39,
41).
Bütün türk dünyasına ittihad və mədəniyyət dilinin,
yüksək ideyaların daşıyıcısı kimi daxil olan «Füyuzat» jurnalı
1 noyabr 1906-cı ildə ilk məqaləsi «Həyat» və meyli-Füyu-
zat»la fəaliyyətə başlamış və 1 noyabr 1907-ci il tarixdə
«Pərdə eniyor» adlı son məqaləsi ilə oxucularına «əlvida!»
demiş, sonuncu nömrənin üz qabığının arxasında verilmiş belə
bir elanla mətbuat aləmini tərk etmişdir: «Bəzi əsbaba məbnu
«Füyuzat» müvəqqəti olaraq bu gündən etibarən tətil
5