nəticələr verəcəyini düşünür və tərəqqi yolunda əlifbanı
maneə hesab etmirdi. Əli bəyə görə, əlifba dəyişdirmək nicat
yolu deyildir. O, ərəb əlifbasını bütün müsəlmanları bir-
ləşdirən vasitə kimi yüksək qiymətləndirirdi. Əlifbanı
dəyişməklə baş verən maddi və mənəvi ziyanı əvvəldən görən
Əli bəy onun vacib problem olmadığını düşünürdü (I
Türkoloji qurultayın keçirildiyi zaman ən önəmli problem
ümumtürk dili məsələsi idi). «Kazanlı Alparos alfabe üzərində
mühafazaçı bir görüşle, Arap harflerinin estetik değerinden,
birer sanat eseri olan cami duvarlarındaki levhalardan söz
etmişdir.Basımevlerinde kullanılan 250-300 harfi bir derece
azaltmak mümkündür. Harf değişdirmek zorunlu değildir».
Ərəb əlifbası ilə bağlı Zirkofun fikirləri də Əli bəyin marağına
səbəb olmuşdur: «Prof. Zirkof Arap Harflerini birden
bırakmamak taraflısı olanlardandır. Öncə bu harfler üzerinde
birçok düzeltmeler yapılmıştır, daha da yapılabilir. Bu
bakımdan acele etmemeli, bir kaç yıl beklemeli ve çok
çalışmalı diyor».
Əli bəy «Ittihad və tərəqqi» tərəfdarı idi. Onun
«Türkləşmək, Islamlaşmaq, Müasirləşmək» prinsipinin birinci
komponenti ilə bağlı vəzifələrin həyata keçməsi dildən
başlayırdı. Dil birliyi türk xalqlarının tərəqqisi yolunda ən
mühüm bir yol idi. I.Qaspıralının redaktorluq etdiyi, Krımda
nəşr olunan «Tərcüman» qəzeti ilə yayılan «Dildə, fikirdə,
işdə birlik!» ideyası türklük fikri tarixində mühüm yer tutur.
Tədqiqatçıların bir qrupu bu ideyanın Əli bəyə, digər qrupu
isə Ismayıl bəy Qaspuralıya məxsus olduğunu göstərir. Son
məlumatlara görə, bu ideya Əli bəyə aid olub «Tərcüman»
qəzetində işıqlandırılmışdır. «Nadir bir istedad və mənəviyyat
sahibi» (Ə.Mirəhmədov) olan Əli bəy türklərin bütün
sahələrdə birləşməsini onların gələcəyi üçün önəmli bir yol
hesab edirdi: «Xüsusən dildə birlik və bütövlük məsələsini Əli
bəy mənəvi bütövlüyün bütün digər sahələrdə gerçəkliyi üçün
zəmin hesab edirdi. Belə bir fikri qəti rədd edirdi ki, guya
27
qədim, ata türk dili bizim eranın ikinci, yaxud dördüncü
əsrində formalaşıb. Həm dilimizdə olan abidələrin, həm də
dilimizin özünün eradan əvvəlki dörd min ili belə yanaşma
tərzində tədqiqatdan kənarda qalırdı. Halbuki Əli bəyə görə,
dildə də, ədəbiyyatda da son altı min il fasiləsiz, tənəffüssüz
«türk altı min ili» olub. Eradan dörd min il əvvəldən islama
qədər vahid türk dil və mədəniyyət məkanında vahid xalq
yaşayıb –türklər!... hələ çeşidlərə parçalanmamış ümumtürk
dili bərqərar olub. «Xəzər –Balkan ellipsi» daxilində fasiləsiz
hərəkət qapalı dövriyyə şəklində baş verib və ona görə də
vahid bədii məkan pozulmayıb. Indi əsas məsələ həmin vahid
məkanı kültürdə yenidən bərpa etmək, ortaq türk keçmişindən
ortaq türk gələcəyinə doğru körpü salmaq, babaların yaratdığı
milli-etnik «mənlik şüuruna sahiblik şüuru tərbiyə eləməkdir»
(28, XVIII).
Bu prosesdə ilk və əsas yol «dildən başlamalıdır» fikri
ilə çalışan Əli bəyin redaktoru olduğu «Həyat» qəzeti və
«Füyuzat» jurnalı səhifələrində dil birliyi məsələsi ona görə də
ilk planda idi. Təsadüfi deyildir ki, prof. Y.Qarayev
«Füyuzat»ın səhifələrini «mənəvi Turan» hesab etmişdir.
Ümumtürk ədəbi dilinin yaradıcısı olaraq Əli bəy bu dilin
əhəmiyyətini bütün türk dünyasına anlatmışdır. Bunun
nəticəsidir ki, I Türkoloji qurultayda «ortaq ədəbi dil» önəmli
məsələlərdən biri olmuşdur. O, türk xalqlarının (xüsusilə də,
özbək və türkmənlərin) dil, ədəbiyyat, folklor və
etnoqrafiyasına aid əsərlər müəllifi türkoloq A.N.
Samoyloviçin (1880-1938) ümumi türk ədəbi dilinin tərəfdarı
kimi uzun-uzadı və maraqlı bir məruzə söylədiyini də qeyd
etmişdir. Əli bəyin yazdıqlarından təhsilini Sorbonna
universitetində almış Feyzi Krımlının, Ş.Bektorenin, Həbib
Cəbiyevin, Omadovun, B.Çobanzadənin, Fuad Köprülünün və
b. ortaq ədəbi dil məsələsi haqqında danışdıqları məlum olur.
Fuad Köprülü qurultayın 6 mart tarixli iclasında da çıxış
etmiş və onun məruzəsi radio ilə xalqa çatdırılmışdır. Əli bəy
28
həmin tarixə aid gündəliyində yenə də son dərəcə
təvazökarlıqla «Oğleden sonra benim tebliğim vardır»
cümləsini yazmışdır.
Qurultay qeydlərində Əli bəy özü haqqında yazmamış
(iki cümlədən başqa), lakin çox həssas bir dinləyici kimi
qurultay materiallarını əvvəldən axıra qədər dinləmişdir.
Qurultayın bütün iclasları onun gündəliyində qeyd
olunmamış, lakin Əli bəyi bir problem olaraq düşündürən
məsələlər, xüsusilə də, ortaq türk dili (ümumtürk dili)
məsələsi ilə bağlı mülahizələr geniş əks olunmuşdur.
Hələ XX yüzilin əvvəlində «Həyat» və «Füyuzat» kimi
mətbuat orqanları ümumtürk dilinin mümkünlüyünü göstər-
miş, lakin ziyalılar arasında fikir birliyinin olmaması,
məsələnin əsil mahiyyətinin dərk edilməməsi, Rusiya havalı
beyinlərin onu qəbul edə bilməməsi və s. səbəblərdən bu
yüksək ideya praktik şəkildə istənilən səviyyədə uğur qazana
bilməmişdir. Bu ideyanın qələbəsini göstərən onlarla faktlar
var, lakin bu, ortaq türk dili məsələsinin tam və qəti həlli
demək deyildir. Ona görə də həmin məsələ təkrar olaraq I
Türkoloji qurultayda proqram məsələsi kimi qarşıya qoyulmuş
və onunla bağlı münasibətləri qurultayın fəxri rəyasət
heyətinin altı nəfər üzvündən biri- Əli bəy Hüseynzadə öz
gündəliyində qeyd edərək bir sıra tədqiqatlara mövzu
vermişdir.
Artıq həmin məsələyə dünyada yeni münasibət
formalaşmışdır və demək olar ki, onun həlli labüddür.
Bütün bu qeyd olunan faktlar, Əli bəyin ömürlüyünə aid
olan rəsmi yığıncaqlarda yüksək məqsədlərlə iştirakı, türk
xalqlarının dili ilə bağlı irəli sürdüyü problemlər və onların
həllinə çalışmaq prosesindəki əzmkarlıq fəaliyyəti onun əsil
türk və türkoloq olduğunu göstərir.
Əli bəyi «Türklər kimdir və kimlərdən ibarətdir?» adlı
silsilə yazılarında (132, № 4,9,16,22,35,52,81,82) zövqlü və
şövqlü bir tarixçi, elmin dərinliklərinə nüfuz edən bir
29
Dostları ilə paylaş: |