-
32
-
çadırlarda hər şey konkretdir və hər dünya özünəməxsus əlamətləri ilə nəzərə
çatdırılır. Sonrakı boylarda üç deyil, bir çadırla da kainatı simvollaşdıran təsvirlərə
rast gəlirik. Eləcə də üçqatlı (üç otaqlı) strukturun ancaq bir, ya iki otağının
əlamətlərindən (əsasən ağ və qara) istifadə olunur. Məsələn: «Ağ otağı qoyuban
qara otağa girən qızlar!..» - Bamsı Beyrəyin fikirlərində işıqlı dünyaya işarə
edilir. O, demək istəyir ki, işıqlı dünya dura-dura özünüzü niyə qara torpağın
altında hiss edirsiniz? Bir cəhət maraqlıdır ki, dünyanın bir qatını göstərən
modellərdə qara yer üzündə tikilən ev 90 otaqlıdır. Onun bəzən 90, bəzən də 1000
yerinə ipək xalı-xalça döşədilir. Bu cür evlər sonrakı dövrlərdə tikilən xan, bəy
saraylarını xatırladır. Doğrudur, onların təsvirində bir sıra mifoloji elementlər də
qorunub saxlanılır. Çünki bütün hallarda eyni saylardan (9, 80, 90, 1000) fayda-
lanılır. Eləcə də iki boyda (VII, IX) birbaşa işarə edilir ki, qara yerin üstündə
tikilən evlər – «ala seyvan gög yüzünə aşanmışdı», yəni «böyük alaçıq göy üzünə
dirənmişdi». Bu ifadələr ilk baxışda dilimizdə geniş işlənən mübaliğəni xatırlatsa
da, mətndə bədii təsvir vasitəsi funksiyası daşımaqla yanaşı mifik dünya modelini
simvollaşdırır. Əgər fikirdə məqsəd ancaq evin ucalığını qabartmaq, şişirtmək
olsaydı, «göyə çatır» deyilərdi. Necə ki, canlı danışıqda tez-tez işlədilir: «Çinarın
başı göyə qalxır».
Qam-şaman səyahətləri. Şaman miflərində
ruhun oğurlanıb qaçırılması
motivi əsas yer tutur. Bizcə, qədim nağıl və dastanlarımızda soy artımına xidmət
edən tərəflərdən birinin - nişanlı qızın (əksər hallarda şaman təsəvvürlərində
olduğu kimi fövqəltəbii qüvvələr tərəfindən) aparılması və oğlan qəhrəmanın onu
geri qaytarmaq üçün çıxdığı səfərdə möcüzələrlə qarşılaşması həmin motivlərin
analoqudur. E.S.Novik doğru olaraq yazır ki, «arxaik epik ənənədə qəhrəmanın
bahadırlığı, hiyləgərliyi və sehrkarlıq qüdrəti bir-birindən ayrılmır və motiv
fondunun əsas hissəsini şaman süjetləri təşkil edir, bir çox mifoloji obrazlar şaman
qabiliyyətinə, bacarığına, dünyagörüşünə malik təsvir olunur»
1
. Altay və Orta
Asiya türklərinin epik ənənəsində «Oxxayın nağılı»nda olduğu şəkildə ər şamanla
arvad şamanın cildini dəyişməklə güclərini sınamasına həsr olunan bir əfsanədə
göstərilir ki, «şaman qadın balıq cildinə girib dənizə baş vurdu. Şaman da onun
ardınca cumdu. Tezliklə ona çatdı, şaman qadını quyruğundan udmağa başladı.
Amma şaman qadın onun ağzına sığışmadı, sürüşüb çıxaraq geriyə qanrılıb balıq
şamanın özünü uddu. Şaman qadın Suquşu cildinə girib evinə uçub gəldi. Özünə
toxtaxlıq verdi, davulunu bir yana tulladı, əynini soyundu, ölmüş şamanı da
öyüyüb yola atdı»
2
. «Ax-vax» nağılında isə insanın yuxarı dünyaya səyahətindən
bəhs olunur. Təsadüfi görünsə də, «ax-vax» da eyni qayda ilə sadə nidaların
birləşməsindən yaranan mürəkkəb sözdür. Birinci komponent «ax/ah» kədər,
üzüntü, ağrı hisslərindən, ikinci komponent «vax/vah» isə təəccüb və maraqdan
1
Мифы народов мира. Энциклопедия в 2-х т. / Гл. ред. С.А.Токарев. Том II. – М.: Советская
энциклопедия, 1992, с. 638.
2
Şaman əfsanələri və söyləmələri. Tərcümə və tərtib edənləri F.Gözəlov və C.Məmmədov. – B., Yazıçı,
1993, s. 76.
-
33
-
doğur. Ruhların bu cür adlandırılması təcrübəsi əksər xalqlarda özünü göstərir.
Azərbaycanda el arasında geniş yayılmış ruhlardan biri sadəcə «Hal» adlanır.
Bizcə, Oxxay və Ax-vax Halın müxtəlif dövrlərdə formalaşan adlarından biridir.
Onu da yada salaq ki, bir çox nağıllarda yeraltı dünyanın məxluqlarının canı
(əslində ruhu) kənarda saxlanılır. Quş halında olan can ağzı bağlı şüşədə olur.
Qədim qam-şaman təsəvvürlərində də Ölülər aləminin sakinlərinin ruhu bədəndən
çıxanda quş şəklinə düşür və kənarda yerləşir. Canın başqa məkanda yerləşməsi
haqqındakı təsəvvürlər atəşpərəstlik inancında da özünə yer almışdı.
Ruhun əvəzlənməsi, yaxud can əvəzinə can vermə. Qam-şaman mifoloji
görüşlərində «can əvəzinə can istəmə» motivinə də təsadüf olunur: Yer xan
insanların ruhunu oğurladıb yeraltı mağarasında - Örüdə saxlayır. İnanclarda
deyilir ki, əgər ağır xəstənin halı üstünə qayıtmırsa, deməli ruhu bədənindən
ayrılıb tayfanın məskunlaşdığı yurd yerindən tamam kənardadır, yolu itirdiyindən
geri dönə bilmir. Bu zaman həmin ruhu öz bədəninə gətirməyə çalışan qamların işi
bir qədər çətinləşir. Çünki itkin düşmüş ruhu axtarmaq üçün meşələri, düzənləri,
dənizləri aramalı idi. Heç yerdə tapmadıqda isə əmin olurdu ki, xəstənin ruhu Yer
xanın köməkçilərinin əlinə keçmişdir. Onunla əlaqə yaratmaq və ruhu xilas etmək
ən ağır proses sayılırdı. Bu zaman çoxlu qurbanlar kəsilirdi. Yer xana yalvarışlar
dolu nəğmələr oxunurdu. Xəstənin günahları ağır olduqda Yer xan tələb edirdi ki,
onun canının əvəzinə başqa can ödənməlidir. Buryat şamanlarında indi də Erlikin
tələbinə əsasən həbsxanasında saxlanan canın xilası üçün başqa can tələb
edilməsinə inanırlar. «Xəstənin razılığı ilə şaman qurbanlıq adamı müəy-
yənləşdirir, yuxuda olarkən Qartal cildində ona yaxınlaşıb ruhunu bədənindən
ayırır, sonra Ölülər Aləminə düşüb onu Erlikə təqdim edirdi. Bu halda Erlik də
xəstənin ruhunu şamana qaytarırdı. Bu mərasimdən bir müddət keçməmiş
qurbanlıq seçilən adam ölür, xəstə isə sağalırdı. Burada tam həyata qaytarılmadan
söz getmirdi, sadəcə olaraq xəstənin ömrü bir qədər uzadılırdı – üç, yeddi, yaxud
uzağı doqquz ilə o da dünyasını dəyişirdi. «Kitabi-Dədə Qorqud» eposunun «Dəli
Domrul» boyunda Azərbaycan qamlarının təsəvvüründə formalaşan «can əvəzinə
can istəmə» motivinin dolğun variantına rast gəlirik. Burada Dəli Domrul Yer
xanın cavanların ruhunu oğurlayıb yeraltı mağarasında saxlamasına qarşı çıxırdı.
Bu, Tanrını – Yer xanı qəzəbləndirir, ölüm mələyi Əzrayılı (əslində Üzəni) yer
üzünə yollayır ki, tanrının iradəsinə tabe olmayan insanı cəzalandırsın. Dəli
Domrul Azərbaycan mifologiyasında ölümə qarşı çıxan ilk mədəni qəhrəman
obrazıdır. Lakin Əzrayılla mübarizədə arxası yerə qoyulur, tanrıdan üzr istəsə də,
canını qurtarmağın bir yolu göstərilir. Onun əvəzinə başqasının canı alınmalıdır.
Qam-şaman inancına uyğun olaraq can verəni Dəli Domrul özü müəyyənləşdirməli
idi. O, əvvəl atasına, sonra da anasına yalvarır ki, öz canlarının bahasına onun
canını xilas etsinlər. Lakin heç biri buna razılaşmır. Dəli Domrul doğmalarının ona
can qıymadığını görüb həyatdan əlini üzür. Lakin özgə qızı – arvadı ona bildirir ki,
canını onun yolunda qurban verməyə hazırdır. Qadının böyük məhəbbətini görən
Dəli Domrul da yaşamaq istəmədiyini bildirir, tanrıya üz tutub deyir ki, alırsa, hər