müxtəlif tarixi şəraitdə təzahür etmə formalarını və fəaliyyət
mexanizmini öyrənməkdən ibarətdir. Ümumi sosioloji nəzəriyyə
hər bir sosial hadisəyə bütöv ictimai tamın elementi kimi baxır.
Onun hüdudları daxilində xüsusi sosioloji nəzəriyyələr
səviyyəsində konkretləşən sosial hadisələrin və proseslərin
öyrənilməsinin əsas metodoloji şərtləri formalaşır. O, ayrı-ayrı
sosial prosesləri və hadisələri sosial tamla uyğunlaşdırmağa və
bununla da onları elmi şəkildə izah etməyə, əsil mənşələrini
aşkara çıxarmağa, strukturunu və funksiyalarını müəyyən etməyə
imkan verir.
Sosioloji tədqiqat prosesində xüsusi sosioloji nəzəriyyələrin
böyük əhəmiyyəti vardır. Bu nəzəriyyələr sosial əlaqələrin və
qanunauyğunluqların iki əsas tipini aşkara çıxarır:
1.
Bütövlükdə ictimai sistemlə mövcud ictimai həyat
sferası arasındakı əlaqəni;
2.
Sonuncuya xas olan daxili qarşılıqlı əlaqə və qarşılıqlı
asılılığı .
Məsələn, təhsilin sosiologiyasının predmetini təhsil sis-
teminin cəmiyyətlə qarşılıqlı əlaqəsi və asılılığı, habelə təhsil
sisteminin sosial institut kimi bölmələrinin qarşılıqlı əlaqəsi və
asılılığı təşkil edir.
Xüsusi sosioloji nəzəriyyənin ara rolu oynaması sosio-
logiyanın strukturunda onun elmi funksiyalarını müəyyən edir.
Bu nəzəriyyənin formalaşmasının əsasında ümumi sosioloji
nəzəriyyənin kateqoriyaları və prinsipləri durur. Ümumi
nəzəriyyədən empirik sosioloji tədqiqatlara “körpü” rolunu
oynayan xüsusi nəzəriyyə özündə sosioloji biliyin iki səviyyəsini
birləşdirir. Bunlardan birincisi ümumi sosioloji nəzəriyyə, ikincisi
isə empirik tədqiqatların gedişində alınan konkret
informasiyadır.
Sosiologiya elminin tədqiqat obyektini bəzən konkret
sosiologiya adlandırılan aşağıdakı sferalar təşkil edir:
1.
Sosial institutları öyrənən sosiologiya. Bura daxildir:
ailənin, tərbiyənin, siyasətin, hüququn, idrakın, ide-
ologiyanın, elmin və dinin, incəsənətin, ordunun və
11
müharibələrin, sənayenin və əməyin sosiologiyası;
2.
Sosial birliklərin müxtəlif tiplərini öyrənən sosiolog-
iya. Buraya daxildir: kiçik qrupların, kəndin, şəhərin
sosiologiyası, siniflərin və sosial təbəqələrin, peşə ka-
teqoriyalarının, zümrələrin tədqiq edilməsi;
3.
Müxtəlif sosial proseslərin tədqiq edilməsi. Buraya da-
xildir: sosial pozğunluq prosesləri və hadisələri –
alkoqolizm, narkomaniya, cinayətkarlıq və s.; kütləvi
informasiya vasitələrinin - mətbuatın, radionun, tele-
viziyanın, kinonun fəaliyyətinin nəticələri; sosial
məskunlaşma və sosial yığcamlıq prosesləri, yəni
adamların coğrafi məkanda yerdəyişmələri, bir təbəqə
və ya sinifdən başqasına keçmələri.
6
Bunlardan əlavə bir sıra digər ixtisaslaşmış tədqiqat sa-
hələrini də göstərmək mümkündür. Məsələn, xəstəliklərin
meydana gəlməsinin və müalicəsinin sosial şərtləri, etnik və irqi
münasibətlərin, demoqrafik proseslərin sosial aspektlərinin və s.
tədqiq edilməsi.
Konkret sosiologiyanın bütün bu bölmələri ümumi an-
layışlardan istifadə edərək ümumi proseslərin mahiyyətini
açmağa, onların qanunauyğunluqlarını müəyyən etməyə, müxtəlif
sosial strukturların fəaliyyətini aşkara çıxarmağa və təhlil etməyə
cəhd göstərirlər.
Ümumi sosiologiya lap əvvəldən ənənəvi olaraq ümumi
əhəmiyyətə malik olan iki nəzəriyyəni – sosial struktur nəzə-
riyyəsini və sosial inkişaf, daha geniş deyilərsə sosial dəyişik-
liklər nəzəriyyəsini inkişaf etdirmişdir. Son vaxtlar bu iki nə-
zəriyyəyə daha iki bölmə əlavə edilmişdir: fərdlərin sosial dav-
ranışı nəzəriyyəsi və insan birliklərinin davranışı nəzəriyyəsi. Bu
cür bölgülər təsadüfü xarakter daşımır. Sosiologiya elminin banisi
O.Kontun birinci sosioloji sistemi də iki hissədən – “sosial
statika” və “sosial dinamika” hissələrindən ibarət idi. Digər
görkəmli sosioloq E.Dyürkheym isə sosioloji problemləri “Sosial
morfologiya” və “sosial fiziologiya” adlı bölmələrə ayırırdı.
6
Ян Щепаньский. Элементарные понятия социологии. М.,1969,с.9.
12
Müasir dövrün görkəmli sosioloqlarından olan N. Smelzer
isə sosiologiyanın strukturunu (tədqiqat obyektini) aşağıdakı kimi
təsnif edir:
1.
Sosiologiyanın elementləri (mədəniyyət, sosial struk-
tur, sosail qarşılıqlı təsir, təşkilatlar, sosial nəzarət,
məskunlaşma,);
2.
İctimai bərabərsizlik (stratifikasiya və bərabərsizlik,
yaş, cins, irqlə və s. ilə bağlı bərabərsizliklər);
3.
Sosial institutlar (ailə, təhsil, din, iqtisadi sistem, siy-
asi sistem);
4.
Cəmiyyət və dəyişikliklər (əhalinin dinamikası, kol-
lektiv davranış və ictimai hərəkat, sosial və mədəni
dəyişikliklər).
7
Ümumiyyətlə bu cür bölgüləri çox misal çəkmək olar, lakin
N. Smelzerin bölgüsü daha dolğundur və cəmiyyət həyatının
bütün sahələrini ümumi şəkildə əhatə edir.
Göründüyü kimi sosiologiya elminin tədqiqat obyektini
bütövlükdə cəmiyyət, onun daxilində mövcud olan insan bir-
likləri, sosial institutlar, insanlararası münasibətlər təşkil edir.
Sosioloji biliklərin strukturunda özül elementini cəmiyyətin
bütöv sosial orqaninzm olması haqqında biliklər təşkil edir.
İctimai münasibətlərin mahiyyəti və məzmununun dərk olunması
cəmiyyətdəki sosial subyektlər arasında qarşılıqlı əlaqələrin başa
düşülməsinə imkan verir.
Sosioloji biliklərin strukturunun digər mühüm elementi
ictimai həyatın müxtəlif sferalarının inkişafı və qarşılıqlı təsiri
haqqında iqtisadi, siyasi və mənəvi baxışların məcmusundan
ibarətdir. Sosioloq şəxsiyyətin müxtəlif həyat sferalarında
fəaliyyət xüsusiyyətlərini aşkara çıxarmalıdır.
Sosioloji biliklər strukturunun digər mühüm elementi ölkə
əhalisinin sosial tərkibi, cəmiyyətin sosial strukturu haqqında
mövcud biliklərin məcmusudur. Bu biliklərin köməyi sayəsində
sosioloq cəmiyyətdəki peşə və demoqrafik qruplar haqqında,
onların iqtisadi, sosial və siyasi münasibətlər sistemində yeri
7
«Социологические исследования» № 9. 1990,с.108.
13
Dostları ilə paylaş: |