Müasir, bu tipin xarakterik cəhəti hüquqi sistemin dini
sistemdən ayrılmasından, inzibati bürokratiyanın, bazar
iqtisadiyyatının və demokratik seçki sisteminin
formalaşmasından ibarətdir.
T.Parsons 1937-ci ildə nəşr etdirdiyi “Sosial fəaliyyətin
strukturu” adlı əsərində irəli sürdüyü təfəkkür üsulunun struktur və
funksional aspektləri arasındakı fərqləri göstərmişdir. Onun fikrincə,
struktur gec dəyişən moment olub sabitliyi təmin edir, funksiya isə
əksinə olaraq dinamikliyi, mütəhərrikliyi əks etdirərək hadisələrin
mahiyyətinə varmağa, onların məzmunu və xarakterinin aşkara
çıxarılmasına imkan verir.
Münaqişələrin sosiologiyası. Amerika sosioloqları
L.Kozer və K.Mills, alman sosioloqu R.Darendorf cəmiyyətdə
münaqişə probleminə xüsusi diqqət yetirirlər. Münaqişələrə təsir
göstərmək, onu nizamlamaq mümkündür. Sosial münaqişənin
əsas funksiyaları isə aşağıdakılardır:
Sosial strukturun inteqrasiyası;
Qruplar daxilində həmrəyliyin qorunub saxlanması;
İnsanlararası münasibətlərin möhkəmlənməsi;
Sosial dəyişikliklərin idarə olunması.
Son 10-15 ildə münaqişələrin sosiologiysına maraq xeyli art-
mışdır. Dünyanın müxtəlif ölkələrində və regionlarında baş verən
müxtəlif tipli münaqişələr məsələyə elmi yanaşma tələb edir.
Fenomenoloji sosiologiya nəzəriyyəsinin nümayəndələri
P.Berger, A.Şyuts, T.Lukmann belə hesab edirlər ki, dünyanın
dərk edilməsi, konkret faktların qəbul edilməsi insanın bu və ya
digər hadisələrə necə qiymət verməsindən asılıdır. Şəraitə,
hadisələrə qiymətvermə isə onun həyat təcrübəsi ilə müəyyən
olunur. Avstriya sosioloqu A.Şyutsun fikrincə, sərvətlər və
mənalar arasındakı fərqlər sosiallaşmanın spesifikası ilə şərtlənir
və fərdin hansı mədəniyyətə, sosial təbəqəyə, peşə qrupuna aid
olmasından asılıdır.
Simvolik interaksionizm müasir Qərb sosiologiyasında ən
çox diqqəti cəlb edən cərəyanlardan biridir. Onun banisi,
amerikan psixoloqu və sosioloqu C.Mid (1863-1931) Darvinin
ardınca insanın təkamülü nəzəriyyəsini yaratmağa cəhd göstərir.
Midin fikrincə, insan fəaliyyətinin səciyyəvi cəhəti simvollardan
27
istifadə olunmasıdır. O, sosial hərəkatın iki formasını və ya
pilləsini göstərir: jestlər vasitəsi ilə ünsiyyət və simvolların
vasitəsi ilə ünsiyyət. Sonuncunu o, funksional və antropoloji
baxımlardan izah edir. Funksional izah etibarlı instinktlərə malik
olmadıqları üçün insanların davranışını uzlaşdırmaq zərurəti ilə
bağlıdır. Antropoloji izah isə, insanların ünsiyyəti asanlaşdırmaq
üçün simvollar yaradarıq onlardan istifadə etmələrini nəzərdə
tutur.
Sosial fəaliyyət nəzəriyyəsinin meydana gəlməsi amerikalı
tədqiqatçı C.Homansın (1910-1989) adı ilə bağlıdır. O, empirik
sosial elmin vəzifəsini hadisələr arasında əlaqələrin təsviri və
izahında görürdü. Homansın fikrincə, təsvir yalnız müşahidə
olunan əlaqə və münasibətlərin ümumiləşdirilməsi sayəsində
mümkündür. O, bu cür ümumiləşdirilmələri fərziyyələr
adlandırır. Sosial hadisələri izah etməni Homans yalnız psi-
xologiya ilə bağlayır. Onun fikrincə, sosial fəaliyyətin qanu-
nauyğunluqlarını dərk etmək sosiologiyanın başlıca vəzifəsini
həll etmək deməkdir.
Artıq qeyd etdiymiz kimi, XX yüzilliyin əvvələrindən
etibarən sosiologiya elminin inkişaf mərkəzi ABŞ universi-
tetlərinə keçir. Buna görə də müxtəlif problemlər üzərində elmi
tədqiqatlar aparan alimlər içərisindən biz bəzilərinin ya-
radıcılığının öyrənilməsini zəruri hesab edirik. Xüsusən amerikan
sosioloqlarından Robert Morison Mak -Ayver (1882-1970),
Robert Kinq Merton (1910-1987), Talkott Parsonsun (1902-
1973) və Pitirim Sorokinin(1889-1968) baxışları böyük elmi
maraq doğurur.
R.M.Mak–Ayver 1915-1927-ci illərdə Kanadanın Toronto
universitetində siyasi elmlər professoru vəzifəsində çalışmışdır.
Daha sonra Nyu-Yorkun Kolumbiya universitetinə dəvət alan
Mak-Ayver burada əsasən dövlətin və istehsalın sosiologiyası ilə
məşğul olmuşdur. O, 1940-cı ildə Amerika Soiologiya
Cəmiyyətinin 30-cu prezidenti seçilmişdir. Mak-Ayverin
sosiologiyasında morfologiya və etiologiya adlı təlimlər xüsusi
yer tutur. Morfologiyanı o, sosial formalar haqqında, etiologiyanı
isə, sosial səbəblər haqqında təlim kimi nəzərdən keçirirdi. Onun
fikrincə, hər bir sosial fakt müəyyən formaya, həmçinin onu
28
doğuran, meydana gətirən və inkişaf etdirən səbəbə malikdir.
Sosiologiya elminin başlıca və əsas məqsədi sosial faktların
mahiyyətinə varmaqdan, onların səbəblərini və formalarını aşkara
çıxarmaqdan ibarətdir.
Robert Kinq Mertonu sosioloq kimi məşhurlaşdıran XX
yüzilliyin 30-cu illərində bürokratik struktur və şəxsiyyət
problemini tədqiq etməsi olmuşdur. Xüsusən o, bürokratik
struktur daxilində münaqişə, sosial fəaliyyətin sosial-psixoloji
əsasda ortaya çıxardığı gözlənilməz nəticələr probleminin təh-
lilinə daha çox diqqət yetirmişdir. O, bunu çoxlu sayda məna-
felərin və iradələrin qarşılıqlı mübarizəsi ilə əlaqələndirirdi.
Bundan əlavə Merton elmin sosioloji tədqiqi problemi ilə də
məşğul olmuşdur.
Talkott Parsons əvvəlcə təbiət elmlərini öyrənirdi və hə-
kim olmaq fikrində idi. Lakin 1924-cü ildə o, fikrini dəyişərək
London İqtisadiyyat Məktəbinə daxil olur. Daha sonra Parsons
Almaniyanın Heydelberq Universitetində “M.Veber və
V.Zombartın kapitalizm anlayışı haqqında” mövzusunda dis-
sertasiya müdafiə etdi. 1944-cü ildən etibarən Harvard Uni-
versitetində çalışmışdır. O, 1949-cu ildə Amerika Sosiologiya
Cəmiyyətinin 31-ci prezidenti seçilmişdir.
Yaradıcılığının ilk dövrlərində Parsons M.Veberin sosioloji
baxışlarının öyrənilməsinə xüsusi diqqət yetirmişdir. 1930-cu
ildə o, Veberin “Protestant əxlaqı və kapitalizmin ruhu” adlı
əsərini ingilis dilinə tərcümə etmişdir. 1937-ci ildə onun özünün
ilk fundamental əsəri olan “Sosial fəaliyyətin strukturu” kitabı
nəşr olunmuşdur. Məhz Parsonsun sayəsində sosial elmlərdə
müəyyən düşüncə tərzi formalaşır və bu düşüncə tərzinin həm
struktur, həm də funksional aspektləri bir-birindən fərqlənir. Belə
ki, struktur uzun müddət mövcud olan moment olub son nəticədə
sabitliyi təmin edir, funksiya isə əksinə sistemi hərəkətə gətirən
dinamikanı əks etdirir. Bu fikri o, 1952-ci ildə nəşr olunmuş
“Sosial sistem” adlı əsərində əsaslandırmışdır.
Sosiologiya elminin inkişafında XX yüzilliyin əvvəllərində
Sankt-Peterburq Universitetinin professoru, milliyyətcə mordvin
olan P.A.Sorokinin böyük xidmətləri olmuşdur. 1922-ci ildə
əvvəllcə Avropaya mühacirətə gedən alim 1923-cü ildə ABŞ-a
29
Dostları ilə paylaş: |