XIII mühazirə
464
«sex sahiblərinin» - iqtisadiyyatın dövlət üçün təhlükəsiz
olan və ilkin mərhələdə formalaşan bazarın təməlini təşkil
edə bilən hissəsinin leqallaşdırılması;
−
cəmiyyət, iqtisadiyyat və dövlət arasında bütün əks əlaqələr
sistemini əhəmiyyətli dərəcədə təkmilləşdirmək, həmçinin
sonuncu ilə bağlı siyasi demokratiyaya imkan yaradaraq,
senzuranın zəiflədilməsi, perspektivdə çoxpartiyalı sistemə
imkan verilməsinə və Sov.İKP-nin «partiya» kimi belə bir
sistemə, yaxud onun
mərkəzi hissəsinə çevrilməsi;
−
bütün bunlardan ötrü Sov.İKP-nin cəmiyyətdəki rolu və
yerini önəmli şəkildə zəiflətmək, onun gələcək
iqtisadiyyatın bazar hissəsinə müdaxiləsi risqini minimuma
endirmək; mahiyyət etibarilə, pariya aparatının mütləq
hakimiyyətini məhdudlaşdırmaq;
−
bütün sadalananlar partiyanın fundamentalist qanadının
neytrallaşdırılması üzrə islahatların başlanması, bunun üçün
isə siyasi-təbliğati və ideoloji durumun aradan qaldırılması
lazım idi ki, bu da «daha çox sosializm» şüarı, ümumavropa
evi və ümumbəşəri dəyərlər ideyaları ilə qismən
(bütövlükdə alınmadı) əldə edildi.
SSR İttifaqının partiya-siyasi
rəhbərliyi dəyişikliklərin
əsas vasitəsi kimi, ölkənin sosial-iqtisadi inkişafının
sürətləndirilməsini müəyyənləşdirmişdi. Sürətləndirmənin
uğuru elm və texnikanın nailiyyətlərindən daha fəal istifadə,
xalq təsərrüfatının idarə edilməsində mərkəzləşdirmənin aradan
qaldırılması, müəssisələrin səlahiyyətlərinin genişləndirilməsi,
təsərrüfat hesabının tətbiqi, istehsalatda qayda-qanun və
intizamın möhkəmləndirilməsilə əlaqələndirilirdi. Əsas diqqət
maşınqayırma sahələrinə yönəldilirdi. Onların dirçəldilməsilə
bütün xalq təsərrüfatı kompleksinin texniki cəhətdən
yenidən
qurulmasına nail olmaq, islahatlar aparılmış iqtisadiyyat
əsasında mühüm sosial məsələləri, ilk növbədə, mənzil və ərzaq
məsələlərini həll etmək nəzərdə tutulurdu.
Müstəqil Azərbaycan Respublikasının
yaranması, onun daxili və хариъи сийасяти
465
İctimai-siyasi sahədə dəyişikliklər aşkarlıq siyasətinin
həyata keçirilməsilə başladı. Senzura çökdü və yeni qəzetlərin
nəşrinə icazə verildi. Bu, əhalinin ixtiyari fəallığının böyük bir
dalğasını doğurdu. Yenidənqurmanı müdafiə edən çoxsaylı
ictimai birliklər meydana çıxdı. Sürətləndirmə ideyası əhalinin
müxtəlif təbəqələri arasında həm razılıq,
həm də etirazlarla
qarşılandı. Yeni kursun əleyhdarlarına partiya-dövlət aparatı
işçiləri arasında da rast gəlinirdi. Yenidənqurmanın vəzifələrinin
reallaşdırılması üçün partiya və sovet rəhbərlərinin bir hissəsinin
əvəzlənməsi həyata keçirildi.
Sov.İKP-nin XXVII qurultayı (1986-cı ilin fevralı) ölkə
rəhbərliyi tərəfindən başlanmış iqtisadiyyatda sürətləndirmə,
siyasi qurumların işinin forma və metodlarının yeniləşməsi
kursunun düzgünlüyünü təsdiq etdi. Əvvəllər olduğu kimi, bu
kurs yenə də sosialst cəmiyyətinin təkmilləşdirilməsi
vəzifəsinin həllilə əlaqələndirilirdi.
80-cı illərin sonlarında dəyişikliklər dövlət hakimiyyəti
qurumlarına da şamil edildi. Bunun başlanğıcını XIX Ümum-
ittifaq partiya konfransı (1988-ci ilin iyulu) qoydu. Konfransda
yenidənqurmanın tərəfdarları ilə əleyhdarları arasında ölkənin
inkişaf məsələsi və onun vəzifələrilə bağlı sərt
ideya mübarizəsi
başlandı. Nümayəndələrin çoxu M.S.Qorbaçovun iqtisadi
islahatlara başlanması və cəmiyyətin siyasi sisteminin
dəyişdirilməsi zərurəti barədə fikirlərini müdafiə edirdi.
Konfrans ölkədə hüquqi dövlətin yaradılması kursunu təsdiq
etdi. Onun formalaşdırılmasında əsas rol siyasi islahatlara
verilirdi. Siyasi islahatların mahiyyəti partiya orqanları və
sovetlərin səlahiyyətlərinin dəqiq bölüşdürülməsindən,
hakimiyyətin kommunist partiyasından alınıb, sovetlərə
verilməsindən ibarət idi. Bu qərarın həyata keçirilməsi
cəmiyyətin yeni siyasi qurumlarının təsdiq olunmasından
sonraya saxlanıldı. Yeni hakimiyyət orqanı – SSRİ xalq
deputatlarının qurultayı təsis edildi. Onun iştirakçılarından
XIII mühazirə
466
daimi fəaliyyət göstərən parlament olacaq Ali Sovet seçilirdi.
Müttəfiq respublikalarda da müvafiq qurumlar yaradılırdı.
Yenidənqurmanın ilk illərinin mövcud
iqtisadi sistemə təsiri az
oldu.
İqtisadiyyatın ağır durumunun və orada hökm sürən
sahibsizliyin göstəricilərindən biri 1986-cı ildə Çernobıl AES-dəki
qəza oldu. Qəza barədə məlumat əhaliyə və dünya ictimaiyyətinə
heç də dərhal çatdırılmadı. Bu isə fəlakətin nəticələrinin qlobal
xarakter almasının səbəblərindən biri oldu.
Çernobıl AES-dəki qəza iqtisadi islahat xəttinin qəbul
edilməsini (1987-ci il) sürətləndirdi. Onun əsas istiqaməti in-
zibati-amirlikdən bazar iqtisadiyyatına keçiddən ibarət idi.
Fərdi əmək fəaliyyətinə və bir sıra malların istehsalı üzrə
kooperativlərin yaradılmasına icazə verildi. Müəssisələr plan-
dan əlavə istehsal etdikləri məhsulu müstəqil satışa çıxarmaq
imkanı əldə etdi. Lakin iqtisadiyyatda bazar mexanizmlərinin
olmaması bu müddəanın həyata keçirilməsi
yolunda çətinliklər
yaradırdı.
İqtisadi islahatlar SSRİ-nin xalq təsərrüfatında vəziyyəti
yaxşılaşdırmadı. 1989-1990-cı illərdə sənaye məhsullarının artım
tepmləri kəskin şəkildə aşağı düşdü (bax: cədvəl 1).
Cədvəl 1
Sənaye artımının sürəti
(keçən illə müqayisədə %-lə)
1985
1986 1987 1988 1989 1990
+3,4 +4,1 +3,8 +3,9 +1,7 +1,2
Cədvəldə göstərilən rəqəmlər əyani surətdə göstərir ki,
80-cı illərin axırlarının sovet iqtisadiyyatı üçün təkcə 1990-
1991-ci illərdə artım sürətinin azalması və istehsal
obyektlərinin zəifləməsi yox, həm də milli sərvətlərin «yeməyə
sərf edilməsi», dövlət büdcəsinin kəsirinin böyüməsi, işsizlik
Müstəqil Azərbaycan Respublikasının
yaranması, onun daxili və хариъи сийасяти
467
səviyyəsinin artması (rəsmi məlumatlara əsasən, 1990-cı ilin
əvvəlində ölkə üzrə işsizlərin sayı 6 mln. nəfərə çatmışdı) sə-
ciyyəvi idi.
Qoznak (pul kəsilməsinə cavabdeh olan idarə- red.) üç
növbədə işləyirdi, rublun bir neçə qəpik real dəyəri qalmışdı,
qızıl ehtiyatı yeyilib qurtarmışdı, idarəetmə çökmüşdü. 1991-ci
ilin sonunda qızıl ehtiyatı son dərəcə aşağı səviyyəyə – 287,9
tona (çar hökuməti iki il yarımlıq ağır müharibədən sonra 1917-
ci il islahatlarına qədər 1,3 min ton qızıl ehtiyatını qoruyub
saxlamış və Müvəqqəti hökumətə təhvil vermişdi) qədər azaldı.
Demokratikləşmə və aşkarlıq siyasəti,
mətbuatda əvvəlki
qadağa və məhdudiyyətlərin ləğvi Sovet dövləti və Sov.İKP-nin
bütün institutlarının ünvanına yönəldilən tənqid dalğası yaratdı.
Onlar isə nə cavab verməyə, nə də məsuliyyətə hazır deyildləri.
Bu, rejimin legitimliyi barədə şübhələrin sürətlə yayılmasına
gətirib çıxardı. 1980-cı illərdə Sov.İKP rəhbərliyində olan
şəxslərin böyük bir qismi onsuz da sosializm ideyalarının
fanatlarından deyildi, bir çoxları isə Sov.İKP-nin və onun
ideologiyasının dağılmasını özləri üçün şans hesab edirdi.
Təkcə ehkamçılıq yox, həm də Sov.İKP kadrlarının önəmli
hissəsinin çökməsi partiyanın müqavimət gücünü məhv etdi.
80-cı illərin sonlarında Sovetlər ölkəsində marksizm-leninizmin
ideoloji düstüturuna az adam inanırdı. Bu isə bütün zahiri
qüdrətinə baxmayaraq, Sov.İKP-ni olduqca çətin vəziyyətə
salırdı. Sadalanan amillərin məntiqi nəticəsi kimi, 1990-cı ilin
martında SSRİ Konstitusiyasında Sov.İKP-nin cəmiyyətdə
aparıcı rolu barədə 6-cı maddə ləğv edildi. Bu vaxt artıq
ölkədə
çoxlu siyasi partiya və liberal sosial-demokrat yönümlü
təşkilatlar fəaliyyət göstərirdi.
1980-cı illərin axırlarındakı demokratikləşmə və aşkarlıq
Sovet İttifaqında milli problemlərin müzakirəsinə imkan yaratdı
(halbuki əvvəllər rəsmi ideologiya SSRİ-də milli problemlərin
tam və birdəfəlik həll olunduğunu iddia edirdi; Sov.İKP MK