XII mühazirə
450
Heyvandarlığın inkişafı sahəsində qazanılmış
nailiyyətlərin nə dərəcədə böyük
ictimai-iqtisadi və siyasi
əhəmiyyətə malik olduğunu daha ətraflı, dolğun təsəvvür etmək
üçün, qısaca da olsa, 70-ci illərə qədərki on illik dövrdə
respublikamızda kənd təsərrüaftının bu mühüm sahəsinin –
heyvandarlığın inkişaf səviyyəsinə nəzər yetirək: 1959-1965-ci
illərdə kolxozlarda, təsərrüfatlararası müəssisələrdə,
sovxozlarda və digər dövlət təsərrüfatlarında heyvandarlıq
məhsullarının orta illik istehsalı 169,2 milyon manata, 1966-1970-
ci illərdə isə 175,5 milyon manata bərabər idi. Həmçinin,
heyvandarlığın məhsuldarlıq göstəriciləri çox aşağı idi. 1969-cu
ildə kolxoz və sovxozlarda hər inək və camışdan cəmi 677 kq
süd sağılmış, hər yumurtlayan toyuqdan 92 yumurta alınmışdı.
Dövlətə satılmış hər baş qaramalın orta diri çəkisi cəmi 209 kq
idi. Hər 100 doğar inəkdən 49 buzov, hər 100 ana qoyundan 43
quzu alınmışdı.
Respublikada ictimai heyvandarlığın sonrakı illərdə
inkişaf prinsipləri keçmiş Sov. İKP MK-nın və SSRİ Nazirlər
Sovetinin «Azərbaycan SSR-də kənd təsərrüfatı istehsalını daha
da intensivləşdirmək tədbirləri haqqında» 1975-ci il iyulun 9-da
qəbul etdiyi qərarda öz əksini tapmışdır. Bu qərar respublikanın
mərkəzi və yerli idarəetmə orqanlarında geniş şəkildə müzakirə
edildi. Müəyyən olundu ki, hələ də bir çox heyvandarlıq
təsərrüfatlarında ciddi nöqsanlar qalmaqdadır.
Süründürməçilik,
rəqəmlərin şişirdilməsi, saxta sənədləşmə və
s. heyvandarlıq təsərrüfatında tam ləğv edilməmişdi.
1979-cu ildə respublikanın heyvandarlıq təsərrüfatları 136
min ton ət, 768 min ton süd, 690,4 milyon ədəd yumurta
istehsal etmişdi. 1975-ci ilə nisbətən 1980-ci ildə süd istehsalı -
31%, ət - 14%, yumurta - 26% və yun - 21% artmışdı.
1980-ci ildə dövlətə 121,2 min ton mal-qara və quş əti,
326,1 min ton süd, 278,4 milyon yumurta, 11,8
min ton yun
tədarük edilmişdi. Heyvandarlığın inkişafı ilə bağlı
Azərbaycan SSR XX yüzilliyin
70-80-ci illərində
451
materialların və sənədlərin təhlili göstərir ki, kolxoz və
sovxozlarda 1980-ci ildə 10 il əvvəldəkinə nisbətən 1,5-3 dəfə
çox heyvandarlıq məhsulu istehsal edilmişdi.
70-ci illərin ikinci yarısında respublikada heyvandarlıq
məhsulları istehsalı 641 milyon manata, ictimai təsərrüfatlarda
isə 286 milyon manata çatmışdı ki, bu da 1966-1970-ci illər
üzrə müvafiq göstəricilərdən 203 və 110,4 milyon manat çox
idi. 1976-1980-ci illərdə isə kənd təsərrüfatı müəssisələrində
heyvandarlıq məhsulları istehsalının 1971-1975-ci
illərə
nisbətən mütləq artımı 65 milyon manat olmuşdu ki, bu da
1959-1970-ci illərdəki müvafiq göstəricidən 10 dəfə çox idi.
Görülmüş tədbirlər nəticəsində, 1976-1980-ci illərdə res-
publikamızda heyvandarlıq məhsullarının tədarükü də yax-
şılaşmış, məsələn, mal-qara və quş əti tədarükü 14%, yumurta
tədarükü 26%, süd tədarükü 31%, yun tədarükü 21% artmışdı.
80-ci illərdə zoobaytarlıq xidmətinin aşağı səviyyədə
olması, mal-qara üçün bina və tövlə təminatının pis olması kimi
nöqsanlar və çətinliklər də mövcud idi. Belə nöqsanlar
Yardımlı, Zərdab,
Sabirabad, Ucar, Göyçay rayonlarının
heyvandarlıq təsərrüfatlarında daha dözülməz vəziyyət əmələ
gətirmişdi.
80-ci illərdə respublikada heyvandarlığın inkişafı ilə bağlı
bir sıra mühüm qərarlar qəbul edilmişdi. 1981-ci ilin martında
«Heyvandarlıq məhsullarının istehsalının artırılması, dövlətə
satılması və yem bazasının möhkəmləndirilməsi sahəsində
Abşeron, Şəki, Xanlar, Beyləqan və İsmayıllı rayonlarının
heyvandarlarının təşəbbüsü haqqında», 1981-ci ilin iyununda
«Sov. İKP XXVI qurultayının tələbləri ilə əlaqədar ictimai
heyvandarlığın inkişafı sahəsində Abşeron və Balakən
rayonlarının partiya təşkilatlarının işi haqqında»
Azərbaycan KP
MK və Respublika Nazirlər Sovetinin qəbul etdiyi qərarlar
Azərbaycanda heyvandarlığın inkişafı sahəsində təsərrüfat
orqanlarının fəaliyyətinin güclənməsinə səbəb olmuşdu.
XII mühazirə
452
Heyvandarlığın intensiv inkişafını təmin etmək üçün
möhkəm yem bazasının yaradılmasına xüsusi əhəmiyyət verən
Şamaxı heyvandarları yem bitkiləri
əkinlərini
genişləndirmişdilər. Rayonda tez-tez heyvandarların
müşavirələri keçirilirdi. Müşavirələrdə bu sahənin problemləri
ciddi şəkildə müzakirə edilir, nöqsanları aradan qaldırmağın
yolları müəyyənləşdirilirdi. 1983-1984-ci illərdə rayonun 27
təsərrüfatında 21 yem sexi istifadəyə verilmişdi.
Sənaye prinsipləri
əsasında heyvandarlığın
mexanikləşdirilməsi sahəsində Qazax, Şəmkir, Saatlı, Bərdə
rayonlarının təsərrüfatlarında
müsbət iş təcrübəsi əldə
edilmişdi. 1984-cü ilin dekabrında keçirilmiş rayon
heyvandarlarının iclasında qeyd edilmişdi ki, rayonun
heyvandarlıq təsərrüfatlarında mal-qaranın cinsləşdirilməsi
40%-ə çatdırılmış, bir yem zavodu istifadəyə verilmişdir, 10
yem sexi tikilmiş, əl əməyi mexanikləşdirilmişdir.
80-ci illərdə əvvəlki illərlə müqayisədə respublikada
heyvandarlığın intensiv inkişafı,
mexanikləşdirilməsi, möhkəm
yem bazasının yaradılması, fermalarda maddi-texniki bazanın
möhkəmləndirilməsi nəticəsində, heyvandarlıq məhsullarının
istehsalı xeyli artmışdı.
80-ci illərin birinci yarısında – 1982-ci ildə qəbul edilmiş
ərzaq proqramının heyvandarlıq məhsulları istehsalına və
tədarükünə dair tapşırıqlar, əsasən, yerinə yetirilmişdi. Ət, süd,
yun, yumurta istehsalı xeyli inkişaf etmişdi. Quşçuluqda
yumurta və ət istehsal edən iri komplekslər yaradılmışdır. Quş
əti satışı 1985-ci ildə 20,4 min ton olmuşdu ki, bu da 1980-ci
ildəkindən dörd dəfə çox idi. Keçmiş DQMV, Abşeron,
Ağdam, Xaçmaz, Saatlı, Şamaxı, Şəki, İmişli, Qazax
rayonlarının təsərrüfatları respublikada heyvandarlıq
problemlərinin həllinə xeyli kömək göstərmişdi.
Lakin heyvandarlıq məhsullarının inkişaf dinamikasında
80-ci illərin ortalarında yalnız yun istehsalı azalmağa
Azərbaycan SSR XX yüzilliyin
70-80-ci illərində
453
başlamışdı. 80-ci illərin sonlarına yaxın isə heyvandarlıq
məhsullarının digər sahələrində də istehsal aşağı düşməyə
başlamışdı.
1975-1985-ci illərdə respublikada yaradılmış 150-dən çox
heyvandarlıq kompleksinin gücündən süd istehsalında cəmi
40%, ət istehsalında 50% istifadə olunmuşdu.
Azərbaycan KP MK-nın iyun (1984-cü il) plenumunda
kənd təsərrüfatı məsələlərinə dair respublika partiya-təsərrüfat
fəalları yığıncağında heyvandarlığın idarə edilməsində ciddi
nöqsanlar olduğu göstərilmişdi.
80-ci illərin sonuna yaxın bir sıra obyektiv və subyektiv
səbəblərdən heyvandarlığın inkişafında yaranmış problemləri
və çətinlikləri həll etmək mümkün olmadı.
4. Sosial-mədəni quruculuq
Respublikanın iqtisadi inkişafı əhalinin sosial-mədəni
həyatını və onların maddi rifah vəziyyətini müəyyən edirdi.
70-80-ci illərdə bu sahədə əsaslı dönüş başlamışdı. 1989-
cu il siyahıyaalınmasına görə, respublikada 7,1
milyon əhali
yaşayırdı.
Əhali. 70-80-ci illərdə Azərbaycanın iqtisadi inkişafı
əhalinin sosial strukturunda ciddi dəyişikliklərə, əhalinin
sayının artmasına səbəb oldu.
1970-1988-ci illərdə Azərbaycan əhalisinin artım
dinamikası aşağıdakı cədvəldə öz əksini tapmışdır:
İllər
Əhalinin sayı (min)
Şəhər əhalisi Kənd əhalisi
1970
5117 2564
2553
1971
5227 2632
2595
1972
5339 2707
2632
1973
5444 277
2667
1974
5544 2854
2690
1975
5644 2921
2728