46
Hər gün “Žilina-Záriečie” mərkəzindən
yerli marşrutlarla
hərəkət edən yüzlərlə
insan keçir. Hətta heç vaxt içəridə
olmayan, ifalara tamaşa etməyən,
bir fincan qəhvə içməyənlər də bu
mədəniyyət mərkəzinin faydasını hiss
edirlər. Bina bütün gün ərzində təmiz və
təhlükəsizdir, onun ətrafındakı sahəyə
isə yüksək standartlar əsasında qulluq
edilir.
Dəmir yolundakı canlanmanın
sayəsində hətta mədəni tədbirlərin
keçirilmədiyi vaxtlarda da burada həyat
qaynayır.
“Binanı simvolik qiymətlə
icarəyə
götürmək
üçün Slovakiya Milli
Dəmiryolları ilə danışıqlarımız düz iki il
davam etdi.
Şirkətlə tərəfdaşlıq etmək üçün biz
çox gənc hesab olunurduq. Marek
Adamovun atası elə buna görə şirkət
rəsmiləri ilə görüşlərimizin təşkilində
bizə köməklik edir, hətta bizi rəsmi
yığıncaqlarda müşayiət edirdi. Binanın
tam rekonstruksiyasına biz, ancaq bir
otaqdan istifadə etməyimizə icazə verən
qısamüddətli müqavilə ilə başladıq.
Bütövlükdə binanın 30 illik müddət
ərzində, həm də rəmzi icarə haqqı ilə
istifadəsi üzrə
müqaviləni isə xeyli sonra
bağlaya bildik. Həmin müqavilədə bizim
üzərimizə rekonstruksiya işləri üçün
ən azı 300 000 avro xərcləmək öhdəliyi
qoyulurdu.
Robo Blaško
Stanica (Stanitsa) hələ də dəmiryol stansiyasıdır.
21
dəmiryol stansiyası
“Stanica Žilina-Záriečie” mədəniyyət qovşağı
48
Bunun üçün o, digər dörd dizaynerlə
birlikdə, əvvəllər London metro
şəbəkəsinin “Jubilee” (Yubiley) xəttinin
istismardan çıxarılmış dörd vaqonundan
və iki yük konteynerindən istifadə etdi.
Lakin, arzusunu reallaşdırdıqdan sonra
Auronun daha studiyaya ehtiyacı
qalmadı, çünki artıq o, yeni yaradılmış
mədəniyyət mərkəzinin direktoru idi.
Amelie Snayers
“Auro Fokskroft ali təhsilini mebel
dizaynı üzrə almışdı. Təhsili başa
vurduqdan sonra o, Londonun
mərkəzində icarə haqqı
çox yüksək
olmayan studiya tapmağın nə qədər
çətin olduğunu öyrəndi. Bir gün qatarla
İsveçrəyə gedərkən Auronun ağlına
gəldi ki, çox ucuz qiymətə satılan köhnə
vaqonları əldə edərək onları ofisə çevirə
bilər.
Əvvəl bu şəxsi məsələ idi. Amma onun həlli
gözlənilmədən eyni problemlərin həlli üçün çalışan
digər insanların da daxil olduğu böyük qrupun
yaranması ilə nəticələndi.
22
vaqonlarda yerləşən studiyalar
“Village Underground”, London
50
Materiallar:
| 3 000 pivə yeşiyi
| 800 saman tayı
| 10 m 3 adi döşəmə taxtası
| 60 taxta-yonqar lövhə
| 120 ədəd köhnə dəmiryol şpalı
| 2 ədəd 12 metrlik yük konteyneri
| İki maşın
gilli torpaq
| on min mismar
| 1 km yivli mil
| min ədəd vint, şayba və qayka
| min beş yüz taxta şurupu
| torpağın düzləşdirilməsi üçün bir
maşın çınqıl
| elektrik avadanlığı üçün bir ədəd
uzatma kabeli
| iki əl arabası
| bir ədəd kiçik taxta körpü
| 100 könüllü
| 3 ay
| 10 000 avro
Artıq 1-ci ilin tamamında
obyektə
dəvət olunan ifaçılara xərclənən vəsait
onun tikintisinə sərf olunan məbləği 3
dəfədən çox üstələmişdi.
Körpü altında sənədsiz tikilən bu 150 yerlik teatr
sonradan yerli hakimiyyət orqanları tərəfindən
incəsənət obyekti kimi rəsmi qeydiyyata alındı.
23
“Beer crate” səhnəsi
“Stanica Žilina-Záriečie” mədəniyyət qovşağı
52
80-ci illər
| 80-ci illərdə sosial ab-hava dəyişdi.
Onunla birlikdə Amsterdam da
dəyişmişdi və Melkweg də bu prosesdən
kənarda qalmadı. Qaranlıq bina al-əlvan
işıqlara qərq oldu.
| Ancaq bina tam olaraq hələ də onların
mülkiyyətinə keçməmişdi, buna görə
də onlar 1986-cı ildə yaranan imkandan
binanı öz
nəzarətlərinə keçirmək üçün
istifadə etdilər.
90-cı illər
| 1995-ci ildə 1000 yerlik yeni
konsert zalı tikildi və binanın
girişi genişləndirildi. Tədbirlərin,
tamaşaçıların, işçilərin sayı və gəlirlərin
həcmi... hər şey iki dəfə çoxaldı. Bu,
böyük nailiyyət idi.
| Ancaq ortaya yeni problem çıxmışdı,
ziyarətçilərdə elə təəssürat yaranırdı ki,
bina sanki iki – yeni (konsert zalı, giriş)
və zəif rekonstruksiya edilmiş köhnə
hissədən ibarətdir.
70-ci illər
| 1970-ci ilin yayında Melkweg iki ay
ərzində təxminən bu günlərdə təşkil
etdiyi proqramlar qədər dolğun və
rəngarəng bir proqrama ev sahibliyi
edirdi. O illərdə mərkəz indikindən
çox kiçik idi.
Son dərəcə intensiv
keçən həmin tədbirdən sonra onlar bir
həftəliyinə Melkweg-i bağladılar. Bir
həftə sonra yenidən istifadəyə verildikdə
isə mərkəzdə dörd həftə boyunca ölüm
haqqında tamaşa göstərildi. O vaxt
binada əsaslı dəyişiklik aparmaq heç
kimin ağlına gəlmirdi və sadəcə ən zəruri
rekonstruksiya işləri aparılırdı.
| Bir müddət sonra şəhər hökuməti
onlara bir miqdar pul ayırdı ki, heç
olmasa binanı təhlükəsizlik tələblərinə
uyğun vəziyyətə gətirsinlər.
| Növbəti il yay başa çatdıqdan sonra
isə Melkweg yenidən və bu dəfə düz bir
illiyinə bağlandı.
| 1972-ci ildə onlar binanı icarəyə
götürdülər. Binanın növbəti 25 il
ərzində davam edən rekonstruksiyası
başladı. Başlanğıcda iş “özün nə
bacarırsan, elə” prinsipi ilə aparılırdı, hər
kəs bacardığını eləyirdi. Sonra proqramı
10 günlüyünə dayandırdılar ki, diqqət və
səylərini ancaq tikinti və rekonstruksiya
işlərinə sərf etsinlər.
İki ay davam edən tədbirdən addım-addım Avropa
mədəniyyət mərkəzlərinin siyahısındakı birinci yerə
aparan qırx illik yol.
bir böyümənin tarixçəsi
24
“Melkweg” konsert klubu və multimedia mərkəzi, Amsterdam