Şober hökuməti 1930-cu il sentyabr ayının 5-də istefaya getdi.
Prezident Miklasın tövsiyəsi ilə Voquen kansler oldu. Onun
sərəncamı ilə oktyabrın 1-də parlament buraxıldı. Noyabrın 9-da
parlamentə yeni seçkilər keçirildi. Voquen noyabrın 29-da istefaya
getdi. Seçkilərin nəticəsində XSP 66, Avstriya Sosial-Demokrat Fəhlə
Partiyası 72, pangermanlar 19, hcymverlərin liderlərinin yaratdıqları
Vətən Bloku 8 yer aldı. Seçkilər sağ partiyaların nüfuzunun aşağı
düşdüyünü göstərdi. Xristian-Sosial Partiyasının nümayəndəsi Otto
Ender kansler seçildi. Ender hökuməti 1930-cu il dekabrın 4-dən
1931-ci il iyunun 20-dək hakimiyyətdə oldu. Hökumətin
Avstriya-Almaniya gömrük ittifaqının yaradılması haqqında saziş
imzalaması beynəlxalq təzyiqlərə gətirib çıxardı. Nəticədə hökumət
istefaya getdi. Yeni hökuməti Kari Bureş yaratdı. Hökumətin
tərkibinə Xristian-Sosial Partiyası, landbund və pangermanların
nümayəndələri daxil oldu. Yeni hökumət iqtisadi böhranın qarşısını
almaqda aciz qaldı. Avstriyaya kreditlər verilməsi məsələsi böyük
dövlətlər tərəfindən istənilən qaydada həll olunmadığı üçün qalmaqal
yarandığından Bureş
hökuməti
1932-
ci il may ayının 13-də istefaya getdi. May ayının 20-də
Xristian-Sosial Partiyasının nümayəndəsi Engelbert Dolfus yeni
kabinet təşkil etdi. Hökumətin tərkibinə Xristian-Sosial Partiyası,
heymverlər və landbundlarm nümayəndələri daxil oldu. Daxili siyasət
sahəsində Dolfus iqtisadi böhrana qarşı mübarizə apanuaq məqsədilə
aşağıdakı tədbirləri həyata keçirdi: işsizlərə yardım fondu yaradıldı;
büdcə kəsirini aradan qaldırmaq üçün vergilər artırıldı. Kommunist və
Sosial-Demokrat Partiyalarının fəallaşması qarşısında hökumətin
passiv hərəkəti Avstriya nasional- sosialistlərini qəzəbləndirdi. Onlar
fəaliyyətlərini genişləndirərək hətta 1931-ci ildə qiyam qaldırmağa
cəhd də etdilər. Lakin Avstriyada nasional-sosializm Almaniyadakı
kimi güclü deyil, dəğınıq idi. Almaniyada nasional-sosializm
hakimiyyət başına gəldikdən sonra Avstriyada müvafiq təşkilatlar
ikinci alman dövlətini yaratmaq ideyasını daha geniş təbliğ etməyə
başladılar.
267
1934-
cü ildə ölkənin siyasi sistemi daha çox İtaliya sisteminə
bənzədildi. Fevral ayında Şusbundun qaldırdığı üsyan yatırıldıqdan
sonra ASDFP də qanundankənar elan olundu. Ölkədəki bütün
partiyalar qadağan edildi. Martın 2-də Avstriya fəhlə və
qulluqçularının ümumi dövlət Həmkarlar İttifaqları yaradıldı.
Aprelin
30-da 1933-cü ilin mart ayından bəri çağrılmayan keçmiş parlament
aprel ayının 30-da fəaliyyətini bərpa etdi. Parlament iclaslarında 471
fövqəladə dekret təsdiq edildi. 1934-cü il mayın 1-də Avstriya
konstitusiyası qüvvəyə mindi. Konstitusiya Avstriyanı təbəqə
prinsipinə əsaslanan xristian, alman, ittifaq dövləti elan etdi. Ölkədə
yeganə qanuni siyasi hərəkat bütün loyal partiyaları birləşdirən Vətən
Cəbhəsi oldu. Dövlət idarəçiliyinin quruluşu siniflərin dövründə duran
sahə birlikləri olan korporasiyalara və onların əsasında seçilən
şuralara əsaslanırdı. Bu şuralar - Dövlət şurası. Torpaq şurası,
İqtisadiyyat və mədəniyyət məsələləri üzrə ittifaq şurası idi. Ölkənin
təsərrüfat fəaliyyəti 7 yarımmuxtar sahəyə - kənd və meşə təsərrüfatı,
sənaye və dağ-mədən işi, sənətkarlıq, ticarət və nəqliyyat, maliyyə və
sosial təminat,
azad peşələr, dövlət xidmətinə bölündü.
Avstriya milli özünüdərk və Habsburqlar dövrünün təbliğat
kampaniyası gücləndirildi. Bununla belə, Avstriyada faşizm rejimi
sabitliyin qorunması məqsədilə kütlələrin səfərbər edilməsinə deyil,
hakimiyyətin ənənəvi institutlarına əsaslanan yumşaq rejim idi.
Avstriya faşizminə qatı millətçilik,
irqçilik, antisemitizm və işğalçılıq
xas deyildi.
Bu isə ölkədə fəaliyyət göstərən nasional-sosialistlərin
narazılığına səbəb oldu. Hökumət onlara qarşı hərəkətə keçdi.
Almaniya nasional-sosialistləri ilə sıx bağlı olan Avstriya
nasional-sosialist hərəkatı sıxışdırılmağa başlandı. Həmin hərəkatın
başlıca məqsədi Avstriyanın Almaniya ilə birləşdirilməsi idi. Dolfus
isə XSP proqramının Avstriyada Almaniyadan tamamilə fərqli olması,
lakin İtaliyaya bənzər korporativ dövlət yaradılması inancında idi. Bu,
Dolfusun hakimiyyəti illərində Avstriyanın
xarici siyasətində
269