IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
867
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
Bu sözün klassik ədəbi nümunələrin dilində və şivələrdə ifadə etdiyi bütün mənalara əsasən deyə
bilərik ki, bağır qədim türk dilində işlənmiş bağ, bəğ, ba kökünün «iç, içəri, daxili» mənası ilə bağlıdır
(10, c.2, 19). «Tаriхən müхtəlif mənа bildirən bu söz «qаrаciyər» mənаsındа Gəncə, Kürdəmir, Qах,
Mingəçеvir, Şəki, Şəmkir, Şuşа, Qаzах, «ürək, qəlb» mənаsındа isə Аğdаm, Cəlilаbаd,Füzuli,
Kürdəmir, Qubа, Şəki, Gəncə, Nеftçаlа və s. şivələrdə işlədilir»(4, с.254) .
Aparılan təhlillər göstərdi ki, somatizmlər Azərbaycan dilinin leksik fondunda ən qədim dil
vahidləri qrupuna daxildirlər. Ümumiyyətlə, bütün Azərbaycan dialektlərinin lüğət tərkibindəki
frаzеоlоji vаhidlərin böyük əksəriyyətini sоmаtik frаzеоlоgizmlər təşkil еdir. Bunu qərb qrupu dialekt
və şivələrindəki sabit söz birləşmələrinin komponentlərinin təhlili bir daha sübut etdi. Beləki, bu dil
vahidlər çox geniş sabit birləşmələr əmələgətrimə imkanlarına malikdirlər və belə birləşmələrin
işlənmə tezliyi də çox yüksəkdir.
NİTQİN MƏDƏNİ VƏ QEYRİ- MƏDƏNİ FORMALARI
Zümrüd MƏHƏRRƏMOVA
Gəncə Dövlət Universiteti
ahmadov_mehman@mail.ru
AZƏRBAYCAN
Xalqın müstəqillik qazandığı, Azərbaycan dilinin sözün həqiqi mənasında dövlət dili olduğu və
geniş ünsiyyətə xidmət etdiyi indiki zamanda düzgün, aydın, məntiqli, yığcam, canlı, sadə, dəqiq və
təsirli danışa və yaza bilmək, başqa sözlə, yüksək nitq mədəniyyətinə yiyələnmək mühüm tələb kimi
qarşıya qoyulur.Nitq mədəniyyəti insanlara məxsus ümumi mədəniyyətin ən vacib və aparıcı tərkib
hissələrindən biridir. Bu anlayışa danışıq mədəniyyəti ilə yanaşı, yazı mədəniyyəti də daxildir. Belə
yüksək keyfiyyətə yiyələnən şəxs cəmiyyətin ictimai həyatında, onun hər hansı bir sahəsində fəal və
məhsuldar iştirak etmək imkanına malik olur. Xüsusən, ziyalıların nitq mədəniyyətinə yiyələnməsi
vacib sayılır. Yazıçılar, müəllimlər, aktyorlar, radio və televiziya işçiləri, jurnalistlər, bədii söz ustaları
nitqinin təsirliliyi, obrazlılığı, ifadəliliyi, məntiqliyi, zənginliyi ilə fərqlənməli, başqaları onların
danışığından, oxusundan, yazdıqlarından nümunə götürməlidirlər. Dilçilik ədəbiyyatında nitq
mədəniyyəti anlayışı belə izah olunur: “Nitq mədəniyyəti tətbiqi dilçilik sahəsi olub, hər hansı konkret
bir dilin orfoepik, orfoqrafik, leksik, qrammatik, üslubi və s. normalarını müəyyənləşdirən nəzəri
axtarışlar və təcrübi tədbirlər kompleksidir”. Nitq insana verilmiş misilsiz bir nemətdir. Məhəmməd
Füzuli “Ənisül-qəlb” əsərin də yazır ki, insanı onun dili ilə fərqləndirirlər. Nitqlə təfəkkür arasında sıx
əlaqə görən, nitqi insanın şüurlu fəaliyyətinin nəticəsi sayan şair dilin ictimai mahiyyəti barədəki
fikrini bir beytlə belə ümumiləşdirir.
Eyləsən tutiyə təlim ədayi-kəlimat,
Nitqi insan olur, amma özü insan olmur
Nitqin mədəni və qeyri-mədəni formaları vardır. Hər bir insan nitq mədəniyyətinə yiyələnməyə
çalışmalıdır. Nitqi yaxşılaşdırmaq üçün mədəni nitqin məziyyətlərinə də diqqət edilməlidir. Danışan
zaman nitqin dəqiqliyinə, düzgünlüyünə, təmizliyinə, zənginliyinə, aydınlığına və.s fikir
verilməlidir.Belə nitqi dinləyən dinləyici həmin danışıq üslubundan yorulmaz, hətta ondan həzz
alar.Bunlardan başqa auditoriyada çıxış edilən zaman nitqin məziyyətlərinə əməl etmək kifayət
etmir.Danışarkən mimika və jestlərdən də yerli-yerində istifadə edilməlidir. Əgər danışan şəxs sadəcə
bir yerdə hərəkətsiz nitq söyləyərsə, amma fikrini gözəl səlis, dəqiq, düzgün ifadə edərsə, bu nitq yenə
də quru və darıxdırıcı olar. Dinləyici söylənilən nitqdən tez yorular,dinləmək istəməz və ya fikri
yayınar. Ona görə də nitqin mənalı olması üçün mimika və jestlərdən də bacarıqla istifadə etmək
lazımdır.
Nitqin yaranmasında ən böyük vasitə dildir. Dil ünsiyyət vasitəsi,nitq isə ünsiyyət prosesidir. Dil
ünsiyyət vasitəsini yerinə yetirən şərti işarət sistemidir. Deməli, dil nitqi yaradır. Hər bir insanın özünə
məxsus danışıq üslubu vardır. Buradan aydın olur ki, nitq insanın xarakterinin açılmasına yardımçı
olur. O, insanın daxili aləminə enər və düşüncələrini ifadə etməyə başlayar. Sokrat deyirmiş: “Ey insan
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
868
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
danış səni tanıyım” Deməli, “insan öz dilinin altında gizlənir, danışmağa başlayandan sonra ağıllı və
ya ağılsız olması bilinir”(Həzrəti Əli)
İnsanların nitqi onları bir-birindən fərqləndirir. Ona görə ki, nitq fərdi xarakter daşıyır. Həsrət
Həsənova görə hər kəs nitq mədəniyyətinin bütün növlərinə, janrlarına,ünsiyyətin müxtəlif formalarına
yiyələnə bilməz və bunu ondan tələb etmək olmaz, lakin onun nitq mədəniyyətinin aktual
xüsusiyyətlərinə yiyələnməsi vacibdir. Təbii ki, bu o qədər əhəmiyyətli bir mövzudur ki, Azərbaycan
xalqı da el arasında mədəni və qeyri-mədəni nitqlə danışan adamları ayırmışdı. Məsələn el arasında
gözəl, səlis, mədəni danışan adamlarla “özünə də qurban, sözünə də”, ”ağzından bal damır”, “dilinə
qurban” və s. kimi ifadələri, özündən razı, yersiz, mənasız danışan adamlara isə “nə özünü bilir, nə
sözünü”, “dilin qurusun”, “hər sözün öz yeri var, hər nöqtənin öz məqamı” kimi ifadələr işlədilir.
Danışarkən bəzi sözlərdən istifadə olunur ki, bu da nitqi qeyri-mədəni edir. Bunlara yol
verməmək üçün nitqin təmizliyini pozan əlamətləri bilməliyik. Aşağıdakı bir sıra xüsusiyyətlər nitqin
qeyri-mədəni formalarını yaradır:
Nitqdə məhəlli dialektlərə, yerli şivələrə məxsus danışıq tərzinə yol verilməsi.
Əcnəbi sözlər lüzumsuz işlədilməsi.
Nitqdə tüfeyli sözlərlərin sözlərdən istifadə.
Jarqon sözlərin və ifadələrin işlədilməsi.
Mədəni danışıqda başqasını təhqir etmək, heysiyyətinə toxunmaq məqsədini daşıyan söyüş və
qarğışlara, ədəbsiz, təhqiramiz, qeyri-etik sözlərə, ifadələrə yer verilməsi
Cəlil Məmmədquluzadənin “Danabaş kəndinin əhvalatları” əsərin də Xudayar bəyin və Karabet
ağanın dialoqunda nitqin qeyri-mədəni formalarına rast gəlirik:
-Zəhmət olmasa bu ispiçkə çək, bu qovu yandırım.
Karabet ağa qeyznən cavab verdi:
-Sən məgər görmürsən ki, bura qəhvə dükanı deyil! İtil cəhənnəmə burdan, supa oğlu supa!
İtil!(C. Məmmədquluzadə, seçilmiş əsərləri I-cild, Bakı-2004, səh59). Bu nümunədə həm
varvarizmlərdən, həm də vulqarizmlərdən istifadə olunmuşdur. Bundan başqa dahi yazıçının “Ölülər”
əsərində də nitqin qeyri-mədəni formalarına rast gəlmək olar:
Şeyx Nəsrullah. Çün adəmira bə cənazə güzərənd və raqimani-kitabxanaye-qeybi ibrətxaneyi-
kalbudi-insanra baxameyi-əcəl lövhi-təxteyi-tabut nigarənd həqq təla (C. Məmmədquluzadə,seçilmiş
əsərləri I- cild,Bakı-2004, səh402).
Nümunədə Şeyx Nəsrullahın dilindən deyilən sözlər başdan-başa ərəb-fars sözləridir, yəni ədəbi
dildə bunlara varvarizmlər deyilir. Bu sözləri Şeyx Nəsrullahdan başqa heç kim başa düşmür. Təbii ki,
Cəlil Məmmədquluzadə hər iki məşhur əsərində obrazları bir-birindən fərqləndirmək üçün bu cür
ifadələrdən istifadə etmişdir. Bu elə başa düşünülməlidir ki, həmin ifadələr yazıçının yox, tiplərin
dilidir. Çünki, Mirzə Cəlil Karabeti, Xudayar bəyi, Şeyx Nəsrullahı fərqləndirmək üçün məqsədli
şəkildə bu cür sözlərdən istifadə etmişdir.
Azərbaycanın böyük satirik şairləri zaman-zaman həcv yazmağa məcbur olmuşlar. Onlardan biri
də məşhur satira şairi Qasım bəy Zakir olmuşdur. Onun “ Var özgə vilayətdə də tək-tək Köpək oğlu”
adlı həcvini Hüseyn bəyə qarşı yazmışdır. Həcvlərdə imkan verilir ki, varvarizmlərdən istifadə
olunsun. Q.Zakir də bundan istifadə edərək Hüseynlər kimi, Mehdiqulular kimi adamları bu üsulla ifşa
etsin. Həmin həcvdən bir parçanı nəzərdən keçirək:
Var özgə vilayətdə də tək –tək köpək oğlu,
Hədsizdi bu viranədə, biçək, köpək oğlu
...Bir növ sənə sikkə vurum həcv ilə, yüz
Suhan çəkələr eyləməyə həkk, köpək oğlu
Q.Zakirin istifadə etdiyi köpək oğlu ifadəsi vulqar sözdür. Nitqdə işlənmiş bu cür ifadələr nitqin
qeyri –mədəni formasının yaranmasına şərait yaradır.
Ümumiyyətlə, hər bir insan nitqi üzərində çalışmalıdır. Nitq insanları, hətta dahi şəxsiyyətləri
belə bir-birindən fərqləndirir.