69
Folklor, Mifologiya, Etnoqrafiya
ki, Mövlanə: «Mən həm aşiqəm, həm də məşuqəm, mən həm
güzgüyəm, həm gözələm, həm də gözəlliyi seyr edənəm» - deyir.
Mövlanə əsərlərinin və hekayələrinin əksəriyyətinin mənbələri
əsasən Şərq mifologiyasıdır. O, eyni zamanda peyğəmbərlər haq-
qında rəvayətlərə öz əsərlərində müraciət etmişdir. Mövlanə Nuh
peyğəmbər haqqında «Nuh əleyhissəlamın mənə üz çevirməyin
deyərək öz qövmünü hədələməsi. Mən Allahın sirr saxlayanıyam.
Xülasə, siz Allaha tərəf üzünüzü tutun, mənə tərəf yox» adlanan
fəsildə yazır:
Nuh dedi: – Ey dikbaşlar, mən indi, mən deyiləm,
Mən bu xalqın canından, canlara xəbərçiyəm.
Xalq canı olduğumdan, canlar üçün diriyəm,
Mənim ölməyim yoxdur, dirilərdən biriyəm.
Bəşəri duyğularla dünyada öldüyümçün,
Haqqım gördü, eşitdi, dərk etdi için-için.
Çünki mən, mən deyiləm, ondan gələn dəmlərdir.
Bu dəmin qarşısında, nəfəs çəkən kafərdir.
Tülki də öz işində şirə layiq, bunu bil,
Lakin heç də şir kimi, şərəfə layiq deyil.
Əgər onun üzünə, cüssəsinə baxsan sən,
Şir tək nərə çəkməni, eşitməzsən tülküdən.
Haqqından köməyini Nuh da almasa əgər,
Bəs dünyanı necə o, tufanlara qərq edər.
Yüz minlər ilə şirlər, onun tənində vardır,
Hər iki aləm onçün, həm ucuz, həm də vardır. (1, s. 252)
«Qurani-Kərim»də Nuh peyğəmbər haqqında belə yazılıb:
«Rəhman və mehriban Allahın adı ilə.
1. Biz həqiqətən, Nuha «Öz qövmünü onlara ağrılı bir əzab
gəlməsindən əvvəl xəbərdarlıq et» deyə öz qövmünə Peyğəmbər
70
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
göndərdik.
2. (Nuh) dedi: «Ey mənim qövmüm! Mən həqiqətən, sizin
üçün açıq-aşkar bir xəbərdarlıq edənəm».
3. (Xəbərdarlıq edirəm ki): Allaha ibadət edin! Ondan qorxun
və mənə itaət edin!
4. «Ki günahlarınızdan bəzisini bağışlasın. Və sizin (əcəlinizi)
müəyyən vaxta qədər təxirə salsın. Kaş biləydiniz ki, Allahın
(müəyyən etdiyi) əcəl gəldikdə əsla təxirə salınmaz».
5. (Nuh) dedi: «Pərvərdigara! Mən qövmümü gecə və gündüz
dəvət etdim».
6. «Mənim dəvətim ancaq onların qaçmalarını artırdı».
7. Sənin onları bağışlamağın üçün hər vaxt mən onları dəvət
etdimsə də, onlar barmaqlarını qulaqlarına qoydular, paltarları-
na büründülər, (üsyanlarında) dirəndilər və artıq təkəbbürlük
göstərdilər.
8. Mən də onların (üstlərinə uca səslə) çığırıb çağırdım.
9. «Sonra onlara (dəvətimi) həm aşkarda elan etdim, həm də
gizli olaraq onlara söylədim».
10. Dedim: «Rəbbinizdən bağışlanmağınızı diləyin ki, o çox
bağışlayandır».
11. «O sizə göydən bol yağış göndərir».
12. «O sizi mal-dövlət və övlad ilə yardım edir. O sizin üçün
bağlar yaradır. Sizə arxlar çəkir».
13. «Sizə nə olub ki, Allahın əzəmətindən qorxmursunuz?»
14. «Halbuki O sizi müxtəlif mərhələlərdə xəlq etmişdir».
15. Məgər görmürsünüz ki, Allah yeddi göyü necə qat-qat ya-
ratmışdır?
16. «Onların içində Ayı işıq saçan və Günəşi bir məşəl kimi
yaratmışdır».
17. «Allah sizi oraya qaytaracaq və yenidən sizi çıxardacaq-
dır».
71
Folklor, Mifologiya, Etnoqrafiya
18. «Sonra sizi yerdən bir bitki kimi bitirdi».
19. «Və Allah yeri sizin üçün döşədi»
20. (Ki) onun geniş yollarından keçib-gedəsiniz».
21. Nuh dedi: «Pərvərdigara! Onlar mənə asi oldular və
mal-dövləti, övladı özlərinə ziyandan başqa bir şey artırmayan
kimsələrə tabe oldular».
22. «Çox böyük hiylələr qurdular».
23.Və dedilər: «Gözləyin, tanrılarınızı buraxmayın: «Vədd»i,
«Suva»nı, «Yağış»ı, «Yəuq»u və «Nəsr»i atmayın!»
24. «Və çoxlarını azdırdılar (pərvərdigara!) zülmkarların an-
caq zəlalətini artır!»
25. Onlar günahları üzündən (suda) boğuldular, sonra oda
daxil edildilər, özləri üçün Allahın müqabilində himayəçi tapa
bilmədilər.
26. Və Nuh dedi: «Pərvərdigara! Yer üzünə kafirlərdən heç
bir kəsi buraxma!»
27. «Çünki sən onları buraxsan, bəndələrini azdırarlar, poz-
ğunçu və kafirdən başqa doğub-törəməzlər».
28. «Pərvərdigara! Məni, ata-anamı və mənim evimə mömin
olaraq daxil olanı, mömin kişiləri, mömin qadınları bağışla və
zülmkarların ancaq həlakətini artır!» (6, ç.570)
Mövlanə Allahı ali bir eşqlə sevirdi. O inanırdı ki, Allah da
onu sevir. Bu iman üfüqi idi. Mövlanə Adəm əleyhissəlamın
haqqında yaratdığı əsərlərdə ona müraciət etmişdir. Demək olar
ki, Mövlanə bütün Peyğəmbərlərin haqqında rəvayət yazıb. O,
bir hekayə ilə başlayır, sonra başqa hekayəyə keçir, daha son-
ra yenidən həmin rəvayətə qayıdır. Bəzən bir neçə dəfə həmin
rəvayətdən istifadə edir. Mövlanə demək istədiklərini ayə, hədis,
atalar sözləri ilə əlaqələndirərək, hətta onları təfsir və şərh edərək
öz əsərini gücləndirmişdir. Bu qayda hind əsəri olan «Kəlilə və
Dimnə»də də müşahidə edilir.
72
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
Adəm əleyhissəlamın «Zülm etdik özümüzə» deyib tövbə
etməsi; İblisin də «Adəmə səcdə etmədiyimə görə məni yolum-
dan döndərdin» deyərək Tanrıya tövbə etməməsi haqqında.
Dedi: - Tanrı canlara, can vermiş məqsəd ilə,
Özü yaratdığını, necə tanımaz belə.
İblis: - Adəmə, səcdə etmədim deyə,
Məni qovdun yolumdan, «Mane ollam səcdəyə».
Adəm və Həvva dedi: - «Zülm etdik özümüzə»,
Rəbbdən üz çevirmədi, Ondan alsa da cəza.
O öz günahlarını, ədəb-ərkanla yudu,
Günah etdiyi üçün, cəzaya düçar oldu.
Tövbədən sonra ona, söylədi Rəbbi belə,
Bu günah özünündür, onu yu əməlinlə.
Günah mən verməmişəm, qəza göndərməmişəm,
Vaxtında tövbə etdin, əcrini də vermişəm.
Dedi: - Ondan qorxdum ki, tövbəmə yer qalmamış,
Dedi: - Tövbə etməkçin, imkan yeri də qalmış,
Kim ki, hörmət eyləsə, hörmətin xeyrin görər,
Kim də qənd hazırlasa, dadlı halva da yeyər.
Yaxşılara məxsusdur, hər vaxt yaxşı əməllər,
Dostu incitməyən kəs, şübhəsiz, xeyrin görər. (1, s. 132)
Mövlanə başqa bir hekayədə təzədən Adəm əleyhissəlamın
rəvayətinə qayıdıb deyir:
Nitqin əgər yoxdursa, sən də yad biganəsən
Xirqəli dərviş kimi sevərsən, viranə sən.
Adəm danlaq eşidib, axıdıb göz yaşları,
Nəfəs tövbə sevəndir, kipriklər – göz-qaşları.
Adəm ağlamaq üçün üz tutdu yer üzünə,
Dostları ilə paylaş: |