|
Damğalar, rəmzlər mənimsəmələr Araz Qurbanov
Damğalar, rəmzlər… mənimsəmələr
- 299 -
Cədvəl 12. Dərbənd qala divarlarındakı nişanlar
187
və onların ortaq türk
damğaları, rəmzləri, Göytürk, uyğur əlifba işarələri, oğuz və qıpçaq tayfalarının
simvolizmi kontekstində identikliyi
№
Dərbənd
işarələri Semantikası
№ Dərbənd
işarələri Semantikası
1
Tanrıçılıq inancında Tenqri xanın
əsas simvollarından sayılır. Onun
dörd cəhətə, dörd dünyaya və
dörd stixiyaya yönəlmiş hökmünü
simvolizə edir. Qobustan,
Gəmiqaya, Göyçə, Saymalıtaş,
Tamqalıtaş, Sülek və s. qayaüstü
rəsmləri arasında təsvirləri
vardır. Xristian dini ilə əlaqəsi
yoxdur. Müxtəlif tayfaların
damğa işarələri ilə birləşdirilmiş
tipləri
və s. vardır. Dini etiqadından
asılı olmayaraq, bütün türk
xalqlarının etnik sivolizmində
və milli ornamentlərində «xaç»,
«haça», «aça», «açamay»,
«sarkay», elşən» və s. adlar
altında geniş yayılmışdır. Bir
sıra oğuz və qıpçaq tayfalarının,
məsələn, «Cami ət-Təvarix»
əsərində oğuzların əfşar boyunun
damğası kimi göstərilmişdir.
50
Damğa adları: «Qaba Ağac»,
«Dirilik Ağacı», «Töz Ağac»,
«bayterek», «baytörə», «üstün»,
«bakan», «başqan», «dirək» və s.
«Şəcəreyi-Tərakimə» əsərinə görə,
həm də oğuzların salur boyunun
damğası olmuşdur. Göytürk yazılı
mətnlərində yalnız «iç» (daxili)
sözünü bildirmək üçün istifadə
edilir. Qədim türk mifik təfəkkürünə
əsasən,
işarəsi «göyü saxlayan
dirək» anlamını verir və Qazaxıstan
Respublikasının milli rəmzlərindən
biridir. Bəzi mülahizələrə görə,
«iç» sözü omonim olaraq «təslim
olmaq», «hökmdara tabeçilik»,
«Tanrıya tapınmaq» anlamlarını
verir. «Şəcəreyi-Tərakimə» əsərində
oğuzların salur boyunun damğası
sayılır. L.Lavrov
və
işarələri
Azərbaycan xalqının etnik damğa
işarələrindən biri hesab edir. Xalça
naxışlarında
tipi də vardır.
2
Ən qədim ortaq türk damğalarından
biridir. Saka-skif, hun, sarmat,
xəzər, avar, Şimali və Cənubi
Qafqaz, Anadolu, Krım, Volqaboyu
təsnifatında «yay-ox» adlanır. Yay
dövlətçilik rəmzi kimi hökmdarı,
ox isə vassallığı simvolizə edir.
Damğanın
kimi variantları
da vardır. Saka-skiflərdən etibarən,
bütün türk xalqlarının damğa
təsnifatlarında nümunələri vardır.
«Cami ət-Təvarix» və «Təvarixi
əl-Səlcuq» əsərlərinin təsnifatına
əsasən, oğuzların üregir boyunun
damğasının bir seqmenti yay
işarəsidir.
51
Mahmud Kaşğarinin təsnifatında
oğuzların əfşar boyunun rəmzi kimi
göstərilən damğa işarəsidir. Noqay
etnoqrafı və maarifçisi Əbdülhəmid
Canıbəyov işarəsini «bodrak»
adı ilə həm də noqayların kanqlı
tayfasına aid edir. Uyğur əlifbasında
qrafemi sözün sonunda «s» səsini
ifadə edir. Onun digər variantı
kumıkların Şauxal (Şamxal) binu Əli
(Şamxal Əli oğlu) nəslinin tanınma-
fərqləndirmə işarəsidir.
187 М. Гаджиев. «К выделению и интерпретации зороастрийских символов в знаковой системе Дербента
середины VI века». Международная научная конференция «Археология, этнология, фольклористика Кавказа»
Сборник кратких содержаний докладов Тбилиси, 25-27 июня 2009
Damğalar, rəmzlər… mənimsəmələr
- 300 -
3
Xristian dinindən xeyli əvvəl
qəbul olunan sakral işarədir.
Onun kimi çoxsaylı
variantları vardır. Damğa
təsnifatlarında «Dirilik Ağacı»,
«Qaba Ağac», «Nəsil Ağacı»
mifologemi ilə əlaqələndirilir.
Ən qədim damğa işarələrindən
sayılır. işarəsinə Midiya,
Qərbi Azərbaycan və Yenisey
daş kitabələrində, o cümlədən
Qafqaz Albaniyasına aid maddi-
mədəniyyət nümunələri üzərində
geniş rast gəlinir.
52
Bu damğanın müxtəlif variantları
Mərkəzi Asiya xalqları
Polşa-Litva tatarları , Şimali
Qafqazdakı qaraçaylar , balkarlar
, noqaylar , Kazan tatarları
arasında geniş yayılmışdır.
Volqaboyu Bulqar dövlətinin, Krım
xanlığının, Qızıl Ordanın dövlət
rəmzlərindən biri olmuşdur. Ən
qədim nümunələri Cənubi Sibirin
qayaüstü təsvirlərində, Volqa Bulqar
dövlətinin metal pulları üzərində
həkk edilmişdir. Azərbaycan xalça
ornamentlərində də variantlarına
rast gəlinir. Onun
variantı
qaraçayların laypan tayfasının,
işarəsi isə kumıkların tatar nəslinin
damğasıdır.
4
İncə saitli sözlərdə cingiltili
«d» samitini ifadə edir. Sözün
əvvəlində yazılmır. Qıpçaq
kökənli xalqlar arasında damğa
işarəsi kimi əsasən «aşamay»
(aça May, Humay açası/xaçı)
adlanır. «Təvarixi əl-Səlcuq» və
«Hünərnamə» əsərlərinə əsasən,
oğuzların əfşar, «Cami ət-
Təvarix» təsnifatına görə isə kızık
boylarının damğasıdır.
53
Göytürk əlifbasında cingiltili «l»
samitini ifadə edir. Damğa adı:
«hənək», «sənək», «durbaş», «ayır»
(ikidişli döyüş yabası). Karaimlərin
milli rəmzidir. Səfəvi dövlətinin
döyüş bayraqlarının başlıqlarında
«durbaş» adı altında istifadə
olunub. «Şəcəreyi-Tərakimə»
əsərində oğuzların Çəbni boyunun
damğası kimi göstərilib.
5
Əsasən Yenisey abidələrində
işlədilir və hər iki işarə «ş» səsini
bildir.
işarəsi damğa nişanı
kimi «beşik» adlanır.
54
Göytürk əlifbasında incə əsaslı
sözlərdə işlədilir və açıq «ö» və
qapalı «ü» saitini bildirir.
6
işarəsi incə saitli sözlərdə
«r» səsini bildirir. Tək halda
«ər» kimi oxunur. Sakral rəmz
və damğa işarəsi kimi türk
xalqlarının yaşadıqları bütün
ərazilərdə geniş yayılmışdır
və Tenqri xanın simvolu hesab
edilir. Damğa işarəsi kimi «ər»
adlanır. Tenqri açası ilə birlikdə
təsvirlərinə
bu gün də
Altaylarda, Şimali Qafqazda,
Azərbaycanda, Türkiyədə,
Krımda, Mərkəzi Asiyada və s.
rast gəlinir.
55
Damğa işarəsi kimi «yay» adlanır.
Əbdülqazi Bahadur xan Xivəlinin
«Şəcəreyi-Tərakimə» əsərinə
əsasən, oğuzların əfşar tayfasının
damğasıdır. Həmin mənbəyə
görə, alayuntlu
və dodurğa
tayfalarının rəmzləri də bu
işarəyə bənzəyir. Krımda yaşayan
caytamqalı (yaydamğalı), dair,
burlak, buyten türk tayfalarının da
damğası olmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |
|
|