DAŞ YUXULAR
61
çoxillik qәnaәtlәri pisxoloqu tәhrik elәmişdi ki, beynindә
közәrәn çәk-çevirlәrinin sәbәbini aydınlaşdıra bilsin. O
әsәbi halda, hәm dә anlaşılmaz qәribә bir sәslә dedi,-
Ermәni evi zәbt elәyәn hәr bir әylisli ailәsindә pisxi xәstә
var - dedi. - Mәn bunu sәnә hәkim kimi deyirәm. O
evlәrdә dinclik görәn kimsә varmi? Әgәr tәrәddüd
elәyirsәn, Vuraqurddan aşağıdakı evlәri bircә-bircә sayaq.
Götürәk Daş kilsәnin yanında Mırıq Müzәffәrin evini. Heç
kim deyә bilmәz ki, özünün, yaxud arvadının başı yerindә
deyil, normal adamdılar. Çünki onların doğulduğu vә
böyüdüyü ev basqınlar zamanı әlә keçirilmәyib. Amma
onların uşaqlarına fikir ver, hamısı pisixi xәstәdir.
Kәmağıllılığın klassik forması göz qabağındadır. Bir vaxtlar
xәstәxanamızda Müzәffәrin iki qızını müalicә elәmişәm.
Necә lazımdır elә, kefin islәyәn kimi müalicә elәmişәm.
Ola bilsin, sәn o qızları elә indicә küçәdә, bulaq başında
görәsәn. Elә bil xәstә quzudular. Bir adama salam
vermәzlәr, kimsә ilә kәlmә kәsmәzlәr. Çünki tutulduqları
azar sağalmazdır. Mәncә, bu xәstәlik deyil, cәzadır.
Günaha görә Allahın insanlara verdiyi cәzadır... Mırıq
Müzәffәrdәn azca aşağıda Qaban Qurbanın evidir.
Görürsәnmi, nәvәsi nә kökdәdir? Dırmaşır hasara, ordan
gәlib gedәnin başına daş yağdırır. Bax hәlә talanlar
zamanı zәbt edilәn evlәrin günü-güzaranı necәdir? Götür
Bәyaz qocanın oğlu Qafili - üzdәn ağıllı-başlı adamdır.
Әslindә isә başdan xarabdır. Ona ayrı nә ad verim ki,
qarşılaşanda mәni yalan olmasın bir saat çәnәsinin altına
salıb qara atın belinә qalxan Mәhәmmәdin Sina dağına -
Allahla görüşә yollanmasından danışır. Yaxşı, xәstә-
xüstәni qoyaq bir qırağa. Sağlam, ya qeyri sağlam olsun,
DAŞ YUXULAR
62
bu boyda Әylisdә bir nәfәr tapmazsan ki, o zaman
ermәniyә nahaq qan uddurub, indi isә qulağı dincdir.
Özün qulağınla eşidirsәn - Mәxsәti Aleksin (ermәni,
Yerusәlimdә İsus mәbәdinin nümayәndәsi) evinә soxulan
Qәzәnfәr hәr axşam balalarıyla döyüşdәdir, qışqırır onların
üstünә, hәdәlәyir, söyür... O qardaşlar isә hәr an bir-
birinin boğazını quş boğazı kimi üzmәyә hazırdı. Budur
bax, valideyinlәrin günahı ucbatından övladlar hansı
zülümü ayaqlayırlar. Ayaq altına salıb tapdaladığımız
ruhlar imkan vermirlәr ki, bu fani dünyada rahat yaşayaq.
Qәssab Mәhәmmәd küçәnin tam ortasında Keşiş Mkrtçın
qızını xançalla doğradı. Mәhәmmәdin ahıl vaxtını
görmәdim,amma Bakıya gәlib-gedәnlәr deyirdi ki, o it
olub hürürmüş, gözlәri tutulub, sonra da iflic olub, ağzı
әyilib durub qulağının dibindә. Hәlә bu nәdir ki, oğraşın
qarnını ishal doğrayıb, deyirlәr ayaq yoluna girib
gücәnәndә dalından çıxan gurultu Zәngәzura çatırmış.
İndi hamı onun adı gәlәndә burnunu tutub qәbrinә
tüpürür. Bir sözlә, cavan oğlan, inanmıram ki, bu yerlәrә
bir dә xoş gün qismәt ola. Görürәm ki, heç indiki әylislilәr
dә buna inanmırlar. Qulunun evindәn azca arallanandan
dәrhal sonra doktor Abasәliyev ilk alaqapını araladı,
hәyәtә girdilәr. Ev sahibi Nubar eyvanda oturub yun didir,
dodağının altında öz-özüylә nәsә mırtdanırdı.
- Keçin içәri, keçin - deyә onları salamladı - xoş
gәlmisiniz. Gün hardan çıxdı, doktor, biz dә yada düşdük.
Deyirlәr bir aydır burdasan, üzünü ilk dәfә görürәm.
Doktor Abasәliyev:
- Taxsır kimdәdir? Heç ayağını evdәn bayıra qoyursan
ki, camaat da sәni görә bilsin - dedi vә hәyәtә göz
DAŞ YUXULAR
63
gәzdirdi. - Göz dәymәsin, hәyәt-bacan gülür. Deyәsәn,
sudan korluğun yoxdur.
- Allah hәr kәsә ürәyincә versin, Zülfü qardaş. Hәlә
ki, qapı-bacaya baxmağa taqәtim var. Mudaramız sudur,
şükür bu il kәsildiyi olmayıb, irәlikindәn dә bol gәlib. Bu
saat samavarı alışdırım, bir qәsәng çay verim sizә.
- Zәhmәt çәkmә, indi gedirik. İki-üç dәqiqәliyә
gәldik, görәk necәsәn. Olmaya hәlә dә tәk qalırsan.
- Tәk qalıram, doktor, tәk, - Nubar arvad göynәdi.
Qızın biri körpә-körpә qәhr oldu, alçağın birinә vuruldu,
sonra da başına nöyüt әmdәrib cavan canını yandırdı. İki
qızı yetim qaldı. Oğlum da gedib bir rusla evlәndi, bir әlcә
әppәyә döndü, onu da it apardı, odu -budu buralara
üzükmәyib.
- Bu evdә yaşayan ermәnilәr yadına gәlir, ay Nubar?
- Arakel idi dә, sәn mәnnәn dә yaxşı bilirsәn. Arvadı
Esxinin qayadan atılmağı elә bil dünәn olub. Mәn
ömrümdә heylә qәsәng qadın görmәmişәm. Nә tәhәr
yanıqlı oxuyurdu, ay Allah?! Hәm öz dilindә, hәm dә
müsәlmanca. Sәbәbkar Allah lәnәt elәmiş Әdif bәy idi.
Onun dәstәsi Әylisә girәn kimi, bәdbәxt ağlını itirdi.
Yadındadır dә gün işaracaq çıxırdı Xişkeşenin ortasına,
qayaların başına qalxıb oxuyurdu:
Allaha bax, qızışıb baş aparma,
Dәymә bizә, döymә bizi, Әdif bәy.
Biz Әylisin güllәriyik, qoparma,
Әymә bizi, qıyma bizә, Әdif bәy.
- Bәs bu hәyәtdә Arakeli kim öldürdü? - doktor
Abasәliyev inamsız-inamsız soruşdu.
DAŞ YUXULAR
64
- Arakeli evdә öldürmәdilәr axı, doktor, - Nubar arvad
mәәttәl-mәәttәl cavab verdi. - Arakeli әkinlikdә gürzә
güdaza verdi - Әbdulalı. Bilirәm nәyә işarә elәyirsәn,
amma bil, bu hәyәtdә bir damcı da qan axıdılmayıb.
Doktor dәrin düşüncәyә daldı.
- Ola bilәr - dedi - yәqin sәhv salıram. Biz hәyәtә
girәndә sәn kiminlә danışırdın?
- Burda kim var ki, kimlә danışım? - Nubar arvadın
gözlәri yaşardı: - Bir әlimdir, bir yaxam, özüm-özümlә
danışırdım.
- Nubar, ruhların varlığına inanırsan? - o, titrәyәn
sәslә soruşdu.
- İnanıram, doktor, Allaha, Peyğәnbәrә inandığım
qәdәr inanıram. Elә o ruhlardır bizi bu kökә salan, Zülfü,
bilirәm hansı sarı simә vurursan. Yadına düşür o vaxtların
Marağa iranlıları? Yadındadır, ermәni qırğınından xeyli irәli
hәftә sәkkiz, mәn doqquz bizә әdviyyat, xurma , saqqız,
zәncәfil, darçın gәtirәn hәmin marağalı tacir, sonuncu
kәrә gәlәndә nә dedi? "Nә qәdәr gec deyil tәrk elәyin
buraları, - dedi-bu qәdәr mәzarları olan yerdә insan xoş
gün görә bilmәz" - Nubar arvad birdәn göz yaşları
arasından gülümsündü, uzun vә dәrindәn elә bir nәfәs
dәrdi ki, sinәsindәn qopan xışıltı bir müddәt kәsilmәk
bilmirdi: - amma, Zülfü qardaş, Әylis müsәlmanları qәdim
qonşularıyla Nuh Nәbiyә qәdәr bir yerdә yaşasaydılar da
araya bu boyda düşmәnçilik düşmәzdi. Әdif bәyin
әmirindәn sonra bizimkilәr zalımlığa әl atdılar. Әgәr sәnin
atan Hacı Hәsәn müsibәt baş verәndә burda olsaydı,
bәlkә adamlar utanıb-çәkinәr, ermәnilәri qırmazdılar.
Dostları ilə paylaş: |