141
olmaması da xroniki ərzaq çatışmazlığına gətirib çıxarır.
Ərzaq çatışmazlığı ərzaq məhsullarının
qiymətləri-
nin qalxması, təbii şəraitlə əlaqədar məhsuldarlığın
azalması, eyni zamanda ailələrin gəlir səviyyələrinin aşağı
düşməsi və s. ilə bağlı olaraq stabilliyin vaxtaşırı pozulması
nəticəsində yaranır. Həmçinin, dövlətin beynəlxalq iqtisadi
böhran, ticarət müharibələri və s. kimi mümkün xarici
böhran təzahürlərinə həssaslığı da potensial ərzaq
təminatsızlığı kimi nəzərdən keçirilir. Bu cür hallarda po-
tensial təminatsızlıq müvəqqəti və ya xroniki ərzaq təminat-
sızlığı halına keçir.
Beləliklə də, bütün bəşəriyyət
ümumdünya ərzaq təhlükəsizliyinin obyektinə çevrilir. Ona
görə də dünya ictimaiyyətinin qarşısında planetin bütün
əhalisinin aclıqdan və ya doyunca yeməməkdən
67
asılılığının aradan qaldırılmasına təminat verən ümumdnya
ərzaq təhlükəsizliyi konsepsiyasının yaradılması və icrası
kimi mühm bir vəzifə durur.
Ümumdünya ərzaq təhlükəsizliyi konsepsiyası ilk
dəfə 1973-cü ildə BMT-nin
Ərzaq və Kənd Təsərrüfatı
Təşkilatı (FAO)
68
tərəfindən irəli sürülmüşdür. Bu
konsepsiya ərzaq malları bazarında bütün ölkələr üçün baza
67
Nitqimizdə və yazılarımızda (o
cümlədən, KİV səhifələrində)
nisbətən yeni rast gəldiyimiz “doyunca yeməmək” ifadəsi öz mənasına
görə “aclıq” ifadəsindən xeyli fərqlənir. “Gizli aclıq” ifadəsi də məhz bu
anlamla bağlıdır və qida rasionunda bir çox qiymətli maddələrin – zülal,
piy, vitamin, mineral duzların və s. çatışmadığını bildirir.
68
İkinci dünya müharibəsindən sonra inkişaf etməkdə olan ölkələrdə
əhalinin sayının görünməmiş sürətlə artımı ərzaq problemini
kəskinləşdirir. Bu problemi planlı şəkildə və dünya miqyasında həll
etmək üçün hələ
1943 –cü
ildə yaradılmış Ümumdünya Ərzaq və Kənd
Təsərrüfatı Təşkilatı (FAO) BMT-nin strukturuna daxil edilmişdir.
142
qida məhsullarına (ilk növbədə taxıla) çatımın stabil
vəziyyətdə saxlanılmasını nəzərdə tutur və ekspertlərin
(FAO) fikrincə, bütün ölkələrin iştirakı ilə kollektiv
tədbirlərin işlənib hazırlanmasını və həyata keçirilməsini
tələb edir. BMT-nin Baş Assambleyası 1974-cü
ildə FAO-
nun tövsiyələri əsasında hazırlanmış Dünyada ərzaq
təhlükəsizliyinə dair beynəlxalq öhdəlik qəbul etmişdir. Bu
sənəddə beynəlxalq səviyyədə koordinasiya olunan bir sıra
vacib beynəlxalq və milli texniki və aqrar tədbirlərin
görülməsi ilə yanaşı, ərzaq məhsullarının istehsalı və ticarəti
məsələləri üzrə qlobal informasiya sisteminin yaradılması
da nəzərdə tutulmuşdur.
Amma, təəssüf ki,
ümumdünya
ərzaq
təhlükəsizliyinin təminatı üçün müəyyən olunmuş
məqsədlərə çatmaq hələlik mümkün olmamışdır. Bu da ilk
növbədə müxtəlif ölkələrin hökumətlərinin bu istiqamətdə
regional səviyyədə dövlətlərarası səylərə deyil, milli ərzaq
təhlükəsizliyinin təminatına və milli maraqlara üstünlük
vermələri ilə bağlıdır.
Beynəlxalq ərzaq təhlükəsizliyinin əsas
göstəricisi
kimi: a) dünyada keçici taxıl ehtiyatının ölçüsü və
adambaşına düşən orta taxıl istehsalının səviyyəsi götürülür.
Keçici taxıl ehtiyatının səviyyəsi il ərzində istehlak olunan
bütün taxılın (dünyada taxıl istehlakı üçün lazım olan 60
günə müvafiq) 17 %-nə bərabər olduqda, ərzaq təminatı ilə
bağlı vəziyyət (təbii fəlakətlər, məhsuldarlığın aşağı olması,
müharibələr və s. nəzərə alınmaqla) məqbul və sabit hesab
olunur. Ehtiyatların bu səviyyədən aşağı düşməsi
ümumdünya ərzaq təhlükəsizliyinin kritik vəziyyətdə
olmasına dəlalət edir, çünki bu zaman taxılın
beynəlxalq
qiyməti qalxır və o, bir çox zəif inkişaf etmiş ölkələr üçün
əlçatmaz olur. Məsələn, 1972-1973-cü və 1979-1980-ci
illərdə bu cür vəziyyət yaranmışdır. Əlbəttə, bu meyar
nisbidir, hətta daha yüksək taxıl ehtiyatı şəraitində də yüz
143
milyonlarla insan aclıqdan və doyunca yeməməkdən əziyyət
çəkir; b) digər göstərici – adambaşına düşən dinamik orta
taxıl istehsalının səviyyəsi – dünyada ərzaqla bağlı
vəziyyətin inkişaf tendensiyalarını xarakterizə edir. Bu
göstərici 1969-1971-ci illərdə 305 kq., 1979-1981-ci illərdə
325 kq., 1990-cı
illərdə isə 327 kq.-a qalxmış və bu
səviyyədə stabilləşmişdir
.
Aqrojurnalist bilməlidir: adambaşına düşən orta ərzaq
istehsalı və sağlamlıq
Adambaşına orta taxıl istehsalının
səviyyəsinin,
xüsusilə də 1988-ci ildə 296 kq.-a enməsi (1970-ci il
səviyyəsi) qiymətlərin kəskin şəkildə qalxmasına və
böhranqabağı vəziyyətin yaranmasına səbəb olmuşdur. Bu
göstərici müxtəlif ölkələrdə həm istehsala, həm də istehlaka
görə müxtəlif olur. Məsələn, 1988-1990-cı illərdə inkişaf
etmiş ölkələrdə adambaşına düşən orta taxıl istehlakı 635
kq., zəif inkişaf etmiş ölkələrdə isə bundan üç dəfəyədək az
– cəmi 235 kq. olmuşdur.
Adambaşına düşən ərzaq istehsalı
Region
Artım, %-lə Artım tempi, %-lə
1971-1975-
ci illər
1975-1987-
cü illər
1987-2012-
ci illər
1971-1975-
ci illər
1975-
1987-ci
illər
1987-
2012- ci
illər
Аsiya
99 111 119
0,1
1,3
1,0
Аfrikа
90
90
79
– 1,0
– 0,1
– 1,8
Latın
Amerikası
96 103 104 –
0,3
0,7
0,2
Yaxın və
Orta Şərq
107 114 106 0,7 0,7
–
0,1
144
Ərzaq təhlükəsizliyinin yuxarıda verilmiş anlayışı
daha çox aclığın və doyunca yeməməyin anlamını müəyyən
edir. Əgər qlobal ərzaq təhlükəsizliyinin məqsədi aclığın və
doyunca yeməməyin aradan qaldırılmasından ibarətdirsə, bu
anlam tamamilə yerinə düşür. Ərzaq təhlükəsizliyinin əsl
məqsədi nədən ibarətdir və onun kəmiyyət göstəriciləri
necədir?
BMT-nin
İnsan hüquqları haqqında ümumi
Bəyannaməsinin (1948-ci il) 25-ci maddəsində deyilir:
“Hər bir insan özünün və ailəsinin sağlamlığı və rifahı üçün,
qida, paltar, mənzil, tibbi və zəruri
sosial xidmət daxil
olmaqla, layiqli həyat səviyyəsinə nail olmaq hüququna,
işsizlik, xəstəlik, əlillik, dulluq, qocalıq, yaxud yaşayış
vasitələrindən özündən asılı olmayan digər səbəblərdən
məhrum olduğu hallarda təminat hüququna malikdir.”
Burada insanın qida hüququ onun sağlamlığının
saxlanılması ilə əlaqələndirilir. Deməli, ərzaq təhlükəsizliyi
elə səviyyədə olmalıdır ki, sağlamlığın saxlanılmasına
imkan yaratsın. Bu da insanın ərzaq təhlükəsizliyinin onun
sağlamlığının saxlanılması ilə əlaqələndirilməsini zəruri
edir. Ona görə də ərzaq təhlükəsizliyinin tərifində sağlamlıq
anlayışının da özünə yer alması vacibdir.
İqtisadi, sosial və mədəni hüquqlar haqqında bey-
nəlxalq Paktın (1966-cı il) 12-ci maddəsinin 1-ci bəndində
isə göstərilir: “Bu Paktda iştirak edən dövlətlər hər bir
insanın fiziki və psixi sağlamlığın ən
yüksək səviyyəsinə
çatmaq hüququnu tanıyırlar.” Göründüyü kimi, burada
sağlamlığın əldə olunan ən yüksək səviyyəsi barədə
danışılır. Deməli, ərzaq təhlükəsizliyinin orqanizmin normal
fəaliyyəti və ya normal həyat fəaliyyəti haqqında qeyri-
müəyyən anlayışlarla deyil, sağlamlığın məhz bu səviyyəsi
ilə əlaqələndirilməsi vacibdir.
Aydındır ki, sağlamlığın ən yüksək səviyyəsinin
kəmiyyət göstəricisi insanın xoşbəxt həyatının
maksimal