təhlilin əsası olmaqla, sosial-iqtisadi ərazi sistemlərinin inkişafında bir nov hərəkətverici mexanizm rolunu oynayır. O
qeyd edir ki, butovun hər cur dəyişməsi istər kəmiyyətcə, istərsə də keyfiyyətcə, bu və ya digər dərəcədə onun tərkib
hissəsinə təsir edir. Coğrafi əmək bolgusu həmin dəyişiklikləri bir yerdən başqa yerə kecirən mexanizmdir.
Baranski muxtəlif olkələrin iqtisadi rayonlarının oyrənilməsinə boyuk diqqət yetirərək muqayisə və kartoqrafik
metodlardan geniş istifadə edirdi. O, belə hesab edirdi ki, rayonların xususiyyətlərini aydınlaşdırarkən onların
«ozulunə-əsasına» (nəqliyyat şəbəkəsinə və şəhərlərə) həlledici yer vermək lazımdır. Baranski şəhərlərin iqtisadi-
coğrafi cəhətdən oyrənilməsi metodlarını işləyib hazırlamışdır.
Baranskinin iki cildli secilmiş əsərləri 1983-cu ildə nəşr edildi. Bu kulliyyatda «İqtisadi coğrafiya», «İqtisadi
kartoqrafiya», «Orta məktəblərdə iqtisadi coğrafiya və iqtisadi kartoqrafiyanın tədrisi metodikası» kimi qiymətli
əsərləri toplanmışdır.
Baranskinin rəhbərliyi ilə SSRİ Coğrafiya Cəmiyyətinin Moskva şobəsi yaradılmışdır. Bu şobə «Voprosı
qeoqrafii» adlı illik toplu buraxırdı. Bu topluda vacib problemlərin həllinə dair Moskva alimlərinin məqalələri cap
edilirdi.
Onun təşəbbusu ilə 1934-cu ildən «Məktəb coğrafiyası» («Qeoqrafiya v şkole») jurnalı nəşr edilir. Bu jurnalın
coğrafiyanın tədrisində və coğrafiya elminin inkişafında cox boyuk rolu olmuş və olmaqdadır. 1934-1948-ci illərdə
həmin jurnalın redaktoru N.N.Baranskinin ozu olmuşdur.
N.N.Baranskinin ən yaxın əməkdaşlarından olan N.N.Kolosovski (1891-1954) birinci beşillik planın
tərtibcilərindəndir. O, iqtisadi rayonların kompleks quruculuq işlərinin layihələrini hazırlamışdır.
1940-cı illərin sonunda Baranski onu MDU-ya dəvət etmişdir. Alim burada iqtisadi rayonlaşdırma kursunu
yaratmış və ilk dəfə onun tədrisinə başlamışdır. Onun iqtisadi rayonlaşdırma nəzəriyyəsi indi də ali məktəblərdə
tədris olunur.
Kolosovski olkədə ilk dəfə ərazi-istehsal kompleksləri (ƏİK) nəzəriyyəsini irəli surmuşdur. Onun hazırladığı planlar
əsasında Ural-Kuznetsk kombinatı (kompleksi) yaradılmışdır. O, ərazi-istehsal kompleksləri (ƏİK) dedikdə, cəmiyyətdə
muəyyən ictimai əməyin təşkilinin coğrafi və texniki formasını başa duşurdu. Bu forma enerji və maşınla təmin edilmiş,
muəyyən təbii sərvətlərin uyğunluğu olan, bir-birini tamamlayan istehsal obyektlərinin ərazi butovluyudur. ƏİK-lər vahid
ərazi-istehsal sistemi olub bu sistemə daxil olan elementlərin (muəssisələrin) bir-birilə əlaqəsindən yaranan ərazi birliyidir.
Belə ƏİK təşkili və inkişafı oradakı movcud enerji – istehsal silsilələrinin inkişaf səviyyəsindən asılıdır. Beləliklə o,
iqtisadi coğrafiyaya ərazi istehsalat kompleksləri, enerji istehsal silsilələri (EİS) iqtisadi rayonların təşkili kimi muhum
coğrafi anlayışlarını gətirmişdir.
N.N.Baranskinin tələbəsi və iqtisadi coğrafiyanın nəzəri problemlərinin tədqiqatcısı, iqtisadi coğrafi
mərkəzlərin təşkilatcılarından biri də Y.Q.Sauşkin (1911-1982) olmuşdur. O, Baranskidən sonra 25 ildən artıq
MDU-da SSRİ-nin iqtisadi coğrafiyası kafedrasına rəhbərlik etmişdir.
Y.Q.Sauşkin «Coğrafi ocerklər», «Moskva», «İqtisadi coğrafiyaya giriş», «Coğrafiyanın tarixi
metodologiyası», «Coğrafiya elminin kecmişi, bu gunu və gələcəyi», «İqtisadi coğrafiyanın tarixi, metodları və
praktikası» adlı qiymətli əsərlər yazmış, kecmiş Sovet İttifaqının muxtəlif rayonları ucun yuksək ixtisaslı kadrlar
hazırlamışdır.
Y.Q.Sauşkində mahir təşkilatcılıq qabiliyyəti vardı. O, coğrafiyanın muxtəlif problemlərinin həlli ucun kecmiş
Sovet İttifaqında kecirilmiş simpoziumların, elmi sessiyaların təşəbbuskarı və rəhbəri olmuşdur. İqtisadi coğrafi
tədqiqatlarda riyazi metodlardan geniş istifadə edilməsi novator alimin adı ilə bağlıdır.
N.N.Baranskinin MDU-da ən yaxın əməkdaşlarından olan və onunla birlikdə pedaqoji fəaliyyətə başlamış
İ.A.Vitverin də (1891-1956) MDB məkanında iqtisadi coğrafiyanın yaranmasında xidmətləri boyukdur. O, ali və orta
məktəblərdə xarici olkələrin iqtisadi coğrafiya kursunun tədrisinin əsasını qoymuş, «Xarici olkələrin iqtisadi coğrafiyası»
dərsliyini yazmışdır. Tədris ədəbiyyatı kimi qiymətli olan bu əsər 16 dəfə yenidən nəşr edilmişdir. Vitver bir sıra olkələrin
coğrafiyası haqqında maraqlı əsərlər nəşr etdirmiş, Moskva Universitetində xarici olkələrin coğrafiyası kafedrasını təşkil
etmişdir. Geniş dunya goruşunə malik, mədəni, bilikli və təşkilatcı bir alim olmuşdur.
Kecmiş sovetlərin iqtisadi coğrafiyasının qocaman alimlərindən biri R.M.Kabo (1887-1957) uzun muddət
Moskva Pedaqoji İnstitutunun professoru olmuşdur. Əhali coğrafiyasının tədqiqatcısı kimi tanınan R.M.Kabo
Moskva ali məktəblərində bu elm sahəsi uzrə muhazirələr oxumuşdur. Onun «Təbiət və insan, onların qarşılıqlı
munasibəti», «Sosial və mədəni coğrafiya», «Qərbi Sibirin şəhərləri», «Tarixi-iqtisadi-coğrafi ocerklər» və s. kimi
əhəmiyyətli əsərləri vardır. Muasir iqtisadi və sosial coğrafiya coxsahəli, geniş diapazonlu elmə cevrilmişdir.
A.N.Rakitnikov və K.İ.İvanov tərəfindən əsası qoyulmuş kənd təsərrufatı coğrafiyasında, İ.V.Stepanov və A.T.Xruşşov
tərəfindən yaradılmış sənaye coğrafiyasında, S.A.Kavalyov, V.V. Pokşişevskinin yaratdıqları əhalinin məskunlaşması
coğrafiyasında və s. sahələrdə, A.Mints tərəfindən ilk dəfə formalaşdırılmış təbii şərait və ehtiyatların qiymətləndirilməsi,
onlardan səmərəli istifadə edilməsi məsrəflərinin işlənib hazırlanmasında boyuk nailiyyətlər qazanılmışdır. Son zamanlar
iqtisadi coğrafiyada sosial istiqamət genişlənib, xidmət coğrafiyası və s. kimi yeni sahələr yaranmışdır.
Hazırda xarici olkələrin oyrənilməsinə də cox diqqət yetirilir. Rusiya Elmlər Akademiyasının Amerika və
Kanada, Latın Amerikası olkələri, Şərq olkələri institutlarında və coğrafiya institutlarında xarici olkələri oyrənən
ayrıca şobələr yaradılmışdır. Bir sıra ali məktəblərdə xarici olkələrin iqtisadi coğrafiyası kafedraları fəaliyyət
gostərir.
5.4. Muasir coğrafiya XX əsrin 90-cı illərində
70-ci illərdən başlayaraq iqtisadi və sosial coğrafiya elmi humanizm və sosial təsisatlar prinsipinin uzərinə qayıdır. Bu cox
əhəmiyyətli məsələdir. Belə ki, texnokratiyanın ustələdiyi sovet cəmiyyətində həmin prinsip kolgədə qalmışdır. Hələ 60-cı
illərdən bunu gorən N.N.Baranski acıq şəkildə «insansız coğrafiyanın» əleyhinə cıxış etmişdir. İstehsal sahələrini oyrənən
iqtisadi coğrafiya tədricən oz tədqiqat obyektinə sosial sahələrin coğrafiyasını da əlavə edir. Elmin mahiyyətinin