stansiya
–
istansiya, stəkan – is təkan.
2.
Şk
səs birləĢmələri ilə baĢlanan
sözün əvvəlinə
«i»
artırılır. Məs.:
şkaf – işkaf.
b)
R
ilə baĢlanan Azərbaycan sözü yoxdur. Belə
sözlərin əvvəlinə mütləq
«i»
artırılır. Məs:
Rəsul –
Ġrəsul,
Rəna
–
Ġrəna, Rza
–
trza.
Mövqeli-dəyiĢmə. Adından göründüyü kimi, bu
fonetik hadisə səsin iĢlənmə mövqeyindən asılıdır.
Tələffüz prosesində səsin zəifləməsinə reduksiya deyilir.
Məs: Azərbaycan dilində vurğusuz hecadan əvvəl gələn
samit səslər zəifləyir. Məs. görüĢ,
dərman
və s. kimi
səslər fonoloji davamlığının zəifləməsi ilə seçilir.
HECA
Heca haqqında çox deyilmiĢ, çox da yazılmıĢdır.
Bununla belə, heca haqqında müxtəlif fikirlər vardır. Biz
elementar dərsliklərdə hecava «sözün asanlıqla bölünən
hissəsinə heca deyilir» demiĢdir. Doğrudur, bu tərif bəsit
do olsa, heca haqqında təsovvür yaradır. Amma sözü
baĢqa cür də bölmək olar. Bəzən bu tərifə «müntəzəm
nəfəsvermə zamanı sözün bölünməsinə heca deyilir»
deyə əlavə edirlər.
Göründüyü kimi, müntəzəm
nəfəsvermə artıq hecanı fizioloji amillərlə də əlaqə-
ləndirir. hecaların tipləri və növləri haqqında
xüsusi
dilçilikdə çox deyilmiĢdir. Burada əsas heca
nəzəriyyələri haqqında bir neçə söz demək lazımdır.
Dilçilikdə heca haqqında çoxlu nəzəriyyələr
vardır. Bunlardan bir neçəsinə nəzər salaq:
1.
Ekspirator nəzəriyyəsi.
Bu nəzəriyyə hecanı bir
nəfosvermə zamanı tələffüz edilən səs birləĢməsi hesab
edir. Bu nəzəriyyə çoxlu tənqidə məruz qalıb,
hətta
bəzən rədd edilmiĢdir. Lakin Amerika alimi Stetsonun
fəaliyyəti nəticəsində yenidən dirçəlmiĢdir. O, heca
haqqında bu sadə prinsipi elə inandırıcı Ģəkildə təsdiq
etmiĢdir ki, dünya dilçiləri ona etiraz etmirlər. Stetson
heca tərkibində saitin olmasını labüd hesab edir. Hecanın
samitlə baĢlaması və ya samitlə bitməsi məsələnin ikinci
tərəfidir.
2.
Dostları ilə paylaş: