intonasiyanı avazlanma adlandırır. Avazlanmadan
danıĢarkən onun arzu, xahiĢ, əmr – hökm, sual – təəccüb,
təsdiq – xəbər, Ģübhə – kinayə, sadalama,
həmcins
avazlanma,
qarĢılaĢdırma ve s. növlərini göstərir. Əlbəttə, bu,
intonasiyanın bütün növləri deyil. Ġntonasiyanın
yüksələn, alçalan ikiüzvlü çağırıĢ, məntiqi və s. növlərini
də əlavə etmək olar, intonasiyanın bəzi növlərinə nəzər
salaq:
Əmr intonasiyası:
Bahar – Onda salamat qal!
Həyəcan intonasiyası:
Bahar – Mahmud
Sual intonasiyası:
Nə deyirsən?
Sadalama intonasiyası:
Mahmud:
–
Xeyr, olmaz!
Həmcins üzvlərin bölüĢdürmə intonasiyası:
Mahmud: Yox, yox. yox! Bir az sakit ol, mənim yuxum
gətir, yataçaqam.. Boyun getməyinə bir saat qalır.
(Ə.
H.)
ORFOEPĠYA
Orfoepiya iki yunan sözünün (orphos və epos)
birləĢməsindən əmələ gəlib hərfi mənası
düzgün
danıĢıram deməkdir. Müasir mənada orfoepiya –
dilçiliyin dildə mövcud olan tələffüz normalarının
məcmusundan bəhs edən sahəsidir. Orfoepiya ədəbi dilə
aid olub ədəbi tələffüz normalarından bəhs edir. Düzgün
ədəbi tələffüz əslində çox vaxt düzgün yazı ilə
əlaqələnir. Bəzən belə bir sual meydana çıxır.
DanıĢdığımız kimi yazmalımı və ya yazdığımız kimi
danıĢmalımı? Bunların heç birini digərinə tabe etmək
olmaz. Yəni nə danıĢdığımız
kimi yazmaq, nə də
yazdığımız kimi danıĢmaq olar. DanıĢığın da, yazının da,
hərəsinin öz norması olmalıdır.
Düzgün odəbi tələffüz normalarını mənimsəmək
hər bir mədəni Ģəxsin borcudur. Əslində,
orfoepiya
mədəniyyətin ayrılmaz bir hissəsidir. Natiqin, aktyorun,
diktorun, məruzəçi və ya mühazirəçinin tələffüzü mütləq
normativ olmalıdır. Bədii qiraət, deklomasiya və s. ədəbi
tələffüz normalarından kənara çıxa bilməz. Bəziləri
ədəbi tələffüz dedikdə, dar mənada yanaĢaraq, yalnız
yazı normalarına əməl etməyi nəzərdə tuturlar ki, bu da
kökündən yanlıĢdır. Belə ki, məs.,
kənd
yazıb
kənt.
əlbəttə
yazıb
əlbətdə və
s. tələffüz etmək lazımdır
Azərbaycan
dilində y samitindən qabaq, əgər o
bitiĢdirici mövqedədirsə,
a
və
z
saitlərini
olduğu kimi
tələffüz etmək olmaz. Məs.,
Dostları ilə paylaş: