payladıq.
O vaxt heç kim patentləşdirmə
haqqında düşünmürdü. Biz üsulun təsvirini əks
etdirən məqalə çap etdirdik, amma hələ məqalə
çıxana qədər bizim üsulun köməyi ilə DNT-
nin 20000-dən çox əsaslarının sekvenləşdirilməsi
aparılmışdır.
Bizim laboratoriyanın aspirantı ilk dəfə
olaraq zülalı kodlaşdıran genin lac-repressor
genin tam ardıcıllığını aça bildi. Sonra biz
başqa DNT ilə işləyərək pensillinaza geninin
ardıcıllığını müəyyən etdik. Mənim
aspirantlarımın dissertasiyaları DNT-nin 63
əsasından başlandı, sonra 1000-ə yaxın əsasa
malik genin ardıcıllığı müəyyən edildi, sonra
bütöv plazmiddə 5000 əsas. Bundan sonra bu
layihə üzrə işi dayandırdıq.
Bundan az keçmiş mənim rekombinant
DNT-lərə marağım yarandı. Bu, 70-ci illərin
ortaları idi. Mən belə bir sual ilə çox
maraqlandım. “DNT-nin yeni strukturunu
yaratmaq olarmı?”. Mən ədəbiyyatda 1970-ci
ildə çap olunmuş belə bir məlumat tapdım ki,
DNT-liqazanın köməyi ilə faq T4-dən DNT-
nin küt sonluqlarını bir yerdə tikmək olar. Bu
müşahidə çap olunmuşdu, amma hətta onu
oxuyanlar hesab etmişdilər ki, bu, az səmərəli
reaksiyadır və hətta onu aparmağı yoxlamağa
cəhd etməmişdilər. O vaxt hamı hesab edirdi
ki, iki DNT molekulunu tikmək üçün iki biri-
birini örtən sonluq lazımdır. Mən göstərdim
ki, küt sonluqlu DNT molekulunu, küt sonluğa
malik digər DNT molekulu ilə tikmək olar,
həm də otaq temperaturunda və yüksək çıxım
ilə. Bizim qarşımızda iki müxtəlif molekuldan
sərbəst kombinasiyalarla tikilmiş DNT-nin
bütöv bir dünyası açıldı. Bu proses məni həddən
çox maraqlandırdı. Mən bu haqda DNT-nin
sekvenirləşməsi üzrə seminarlarda bütün ölkəyə
danışdım. Biz DNT-nin sərbəst fraqmentlərini
tikərək insan geninə start siqnalları əlavə edərək
onları bakteriyalarda işləməyə məcbur etmək
kimi sadə üsul yaratdıq. Biz “portativ
promotorlar” işləyib hazırladıq. DNT-ni
sekvenirləşdirmə bizə biz bakteriyalarda yeni
genlər yaradarkən məhz nəyi etdiyimizi başa
düşməyə imkan verdi. Sonra mən aspirantlara
tapşırıq verdim ki, bakteriyalarda insulin alsınlar.
Bundan sonra mənim marağım mücərrəd
fundamental sualdan (-) biz yeni struktur yarada
bilərikmi? sualından praktiki tətbiq sahəsinə
dəyişdi. Bakterial insulin yeni faydalı məhsula
nümunədir.
Bu maraq məni və bir neçə alimi ilk bio -
texnaloji kompaniyalardan biri olan “Biogena”
kompaniyasını yaratmağa gətirib çıxardı. Mən
1978-ci ildə kompaniya yarandıqdan 1981-ci
ilə qədər elmi işləmələrin praktiki tətbiqi ilə
getdikcə daha çox maraqlandım. 1981-ci ildə
mən Harvarddan çıxdım və kompaniyanın
direktoru oldum. Mən 1985-ci ildə yenidən
universitetə qayıtdım.
Harvarda qayıtdığım zaman mən bir neçə
kiçik kompaniyaların işində iştirak etdim.
Kiçik kompaniyalar mənim çox xoşuma gəlir.
Onlar çox gözəl insan birliyidir, çünki,
burada
adamlar toplaşırlar ki, yeni nəsə etsinlər.
Əslində kiçik kompaniyalar yeni ideyalarla
yaradılır. Mən “Mirriad Cenetiks”
adlanan
kompaniyada işləyirdim və kompaniya xəstə -
liklərin yayılmasına səbəb olan genlərin axtarışı
ilə məşğul olurdu. Bu kompaniya iki il öncə
qadınların xərçəngə meyilliliyinə cavabdeh
olan iki geni klonlaşdıraraq süd vəzi xərçənginin
genlərini tapdılar. Qadınların bir faizə qədəri
bu genlərdən birində mutasiyaya malik olur.
Siz polimeraza zəncirvari reaksiyasının
(PZR) kəşfini necə qiymətləndirirsiniz?
PZR texnalogiyadır. O istənilən yerdə kəşf
oluna bilərdi: Bu texnalogiyanın təkmilləşməsi
sahəsində bütün ölkə üzrə laboratoriyalarda, o
cümlədən onun kəşf olunduğu kompaniyada
çox məşğul idilər. PZR həm də elm üçün
olduqca böyük nəticələr doğurdu. Baxmayaraq
ki, kəşf kommersiya potensialına görə
edilməmişdir. Bu, təsadüfən baş verdi. Əgər
kompaniyalar kifayət qədər açıqdırlarsa, onlarda
da kəşflər olur.
1970-ci illərin əvvəlləri və 1978-ci il
42
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013
arasındakı dövrdə elmin sosialogiyası dəyişdi.
70-ci illərin əvvəllərində alimlər hesab edirdilər
ki, kəşflər hamı üçün olmalıdır. Bu ideya idi,
çünki, nə ümumi üçündürsə istifadə olunmur.
Əgər sən dövlət qrantı pulu ilə işləyirsənsə,
hətta istəsən də öz kəşfini patentləşdirə
bilməzdin. 1978-ci ilə qədər hər şey dəyişdi.
Hökumət istədi ki, universitetlər öz kəşflərini
patentləşdirsinlər və Harvard bizdən tələb etdi
ki, kəşflərimizi patentləşdirək. Bizim insulin
üzrə işimiz patentləşdirildi və patent hüququ
Harvarda aiddir. Sonra lisenziya “Biogenə”
verildi.
Siz Harvarda qayıtdıqda həmin fakültədə
qaldınız?
Harvardda bialogiya fakültəsi bir neçə
fakültəyə ayrıldı. Əvvəlcə molekulyar bioloqlar
və biokimyaçılar ayrıldılar və onların arasında
mən də var idim. 70-ci illərin ortalarında
hüceyrə biologiyası və inkişaf biologiyası
fakültəsi yarandı. Təkamül, ekalogiyaya və
ona bənzər şeylərlə məşğul olanlar qaldı.
Harvarda qayıdaraq mən molekulyar biologiya
və biokimya fakültəsinə getmədim, mən hüceyrə
biologiyası və inkişaf biologiyası fakültəsinə
keçdim. 1978-ci ildə mən universitetdən
gedərkən bu fakültədə hamı hesab edirdi ki,
onların məşğul olduqlarının DNT ilə heç bir
əlaqəsi yoxdur. Amma 1985-ci ildə mən
qayıdarkən artıq fikirləşirdilər ki, DNT hər
şeydir. İndi bizim bir molekulyar və hüceyrə
biologiyası fakültəmiz var, on ildən sonra
bioloji fakültələrin hamısı yenidən bir fakültədə
birləşəcək.
Siz insanın klonlaşdırılması haqqında nə
düşünürsünüz?
Mən həqiqətən yaşlı heyvanın
klonlaşdırılması haqqında məlumatlara skeptik
yanaşıram. Primatların (ali məməlilər dəstəsi)
klonlaşdırılması zamanı daha çox texniki
çətinliklər yaranacaq.
Gəlin əvvəllərə qayıdaq. Sizin ailə ətrafınız
Sizin alim olmaq qərarınıza təsir etdimi?
Əvvəlcə mənim elmə yalnız ümumi marağım
var idi. Buna mənim anam səbəb oldu. O, uşaq
psixalogiyası üzrə mütəxəssis idi və düşünürdü
ki, onun oğlu elm ilə, qızı isə incəsənət ilə
məşğul olsa doğru olar. Mənim bacım həkim
oldu. Necə olsa da mən intellektual ailədə
böyüdüm. Mənim babam və nənəm
Ukarinadandır. Onlar yahudi idilər və bir neçə
dəfə familyalarını dəyişmişdilər. Atam və anam
Amerikada doğulmuşdular.
Mən tələbə olduqda hər şeydən çox məni
kimya maraqlandırdı, amma tezliklə, müəyyən
etdim ki, ixtisaslaşmanı dəyişmək imkanı var.
Kollecdə mən fizika və kimyanı öyrənmişdim.
Aspiranturada nəzəri fizikanı öyrəndim. Onda
mən fizik idim. Mən fizikadan biologiyaya
keçdikdə alim necə hərəkət etməsi haqqında
mənim təsəvvürlərim dəyişdi. İndi mənim
dünya görüşüm kollecdə oxuduğum dövrdəki
dünya görüşümdən tamamilə fərqlidir. Elmə
pul naminə gəlmirlər. O, istedaddır.
Müsahibənin sonunda nəsə demək
istərdinizmi?
Ola bilsin ki, mənim karyeram geniş
təhsilin xeyiri haqqında deyir. Problem ondan
ibarətdir ki, kifayət miqdarda qəribə kiçik
faktlar dünyası haqqında bilmək lazımdır.
Edison bir dəfə demişdi ki, ixtiraçı olmaq
bizim dünyanın ən müxtəlif qarşılıqlı əlaqələri
haqqında bilmək deməkdir, hətta əgər onlar
Sizin məşğul olduqlarınız ilə heç bir əlaqədə
olmasa da. Əlavə onu da demək istəyirəm ki,
öz fəaliyyət sahəni dəyişmək çoxlarının
düşündüyündən asandır. Adamlara o mane olur
ki, onları müəyyən işləri etməyə öyrətdikdən
sonra onlar düşünməyə başlayırlar ki, onlar
yalnız bununla məşğul ola bilərlər. Bu, kökündən
düz deyil.
Elmin müxtəlif sahələrində daima dəyişmələr
baş verir və kim ki, bunu anlamır, o, ümidsiz
olaraq geri qalır.
43
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013