Yaponiyada
olarkən Fukui ilə görüşmüş, ondan
müsahibə alması üçün razılaşmışdır. O,
Budapeştdən sualları göndərmiş və görüşərkən
hazır cavabları almışdır. Yenidən görüşərkən də
Xarqittai əlavə suallar vermiş və onlara da
cavablar almışdır. Bu müsahibədən maraqlı
məqamları oxuculara təqdim etməyi vacib sayırıq.
Zəhmət olmasa məktəb illərinizdən və ilk
müəllimlərinizdən danışın. Məktəb və
müəllimlər sizə necə təsir etdilər? Sizin kimyaya
marağınız necə formalaşdı?
Mən orta məktəbdə oxuyarkən təbiətin
möcüzələri məndə maraq oyatdı. Mən
dərsdənkənar məşğələlərlə maraqlandım, biologiya
dərnəyinin üzvü idi. Mənim marağım Jan Anri
Fabrin “Entamoloji xatirələr”-ini (“Souvenirs
entomologiques”) oxumağa sövq etdi. O vaxt
bədii ədəbiyyat məni çox cəlb edirdi, xüsusən də
dahi yapon yazıçısı Soseki Nasuminin əsərləri.
Bütün bu təəssüratlar şübhəsizdir ki, mənim
sonrakı həyatım üçün seçimimə təsir etmişdir.
Mənim təbiətə sevgim hələ ibtidai məktəbdə
qoyulmuşdu və erkən uşaqlıq yaşlarında. Bundan
başqa sonralar məktəbin yuxarı siniflərində elmin
fəlsəfəsi haqqında trilogiyası ilə Jül Anri Puankare
təsir etmişdi.
Məhz nə üçün kimyanı seçməyimin səbəbini
izah etmək asan deyil. Çünki, məktəbdə kimya
heç vaxt mənim sevdiyim fənn olmayıb. Əslində
mənim hörmət etdiyim Fabrin kimyada dahi
olması necəsə mənim şüuruma təsir etmişdi.
Kimyada mənim üçün çətin o idi ki, mənə elə
gəlirdi ki, onu əzbərləmək üçün yaxşı yaddaş
lazımdır. Mən kimyada daha çox məntiqin
olmasına üstünlük verərdim. Kioto universitetinin
bir professoru o vaxtdakı kimyada gizli məntiqin
olması haqqında ehtimal söyləmişdi və mən
nəhayətdə onun fikri ilə razılaşdım.
Təhsil gələcək alimin fəaliyyətini hansı
dərəcədə müəyyən edir?
Təhsil prosesdir və bu prosesdə bir adam
digərinə hər ikisinin intellekti vasitəsi ilə təsir
edir, həm də
hələ də bu prosesin mexanizmi
aydın deyil. Odur ki, aktiv alim
tərbiyə etmək
üçün ideal təhsil necə olmalıdır sualına cavab
vemək fövqəladə çətindir. Hətta
müasir təhsildə
əldə oluna bilən yardımçı və ya əlavə vasitələrin
istifadəsi şəraitində də məktəblinin və ya
tələbənin onu əhatə edən təbiət ilə birbaşa
əlaqəsi mənim fikrimcə mütləq vacibdir.
Aydındır ki, müəllim bu ətraf təbiətin bir
hissəsi olmalıdır. Bu
kontekstdə müəllimin
rolu olduqca əhəmiyyətlidir. Və
əlavə, gözəl
və ülvi təzahürləri
qiymətləndirmək bacarığı
şagirdləri təbiətdə mövcud olan müraciət
etməyə sövq edir.
Hətta kasıb məktəblərdə yaxşı müəllim və
səmərəli tədris metodikası istedadlı uşaqlara
yüksək səviyyədə təhsil üçün onları hazırlamağa
təsir edə bilər.
Sizi nəzəri işi eksperimental işdən üstün
tutmağa nə həvəsləndirdi?
Mən kimyaçı-eksperimentator kimi başladım
və eksperimental kimyaya aid 100-dən çox məqalə
yazdım və 1944-cü ildə mənə ümummilli mükafat
verildi. Hə, indi də mən təkcə nəzəri məqalələri
yox, eksperimental işlər üzrə məqalələr də
oxuyuram. Mən Kioto universitetində elmi işlərə
rəhbərlik edərkən bəzi tələbə diplomçularıma
təklif etdim ki, eksperimental işlərlə məşğul
olsunlar. Çünki hətta nəzəriyyəyə daha çox marağı
olan tələbələrə də kimyəvi hadisələrin bütün
mürəkkəbliklərini hiss etmək vacibdir.
Karbohidrogenlər kimyası ilə mən təsadüfən
tanış oldum. Mənim diplom işim “Parafin
karbohidrogenlərinin reaksiyaları” idi. Universiteti
bitirdikdən birinci bir neçə il müddətində mən
olefin karbohidrogenlərinin kimyəvi çevrilmələri
üzərində işlədim. Və nəhayət, mənim ilk nəzəri
məqaləm aromatik karbohidrogenlərə həsr olundu.
Bütün növ karbohidrogenlər nümayişdə olduğu
kimi.
Ən əhəmiyyətli cəhət o idi ki, o vaxta qədər
mən sərbəst olaraq kvant kimyasını öyrəndim.
Mənim üçün tam təbii idi ki, kafi interpretasiya
verilməmiş reaksiyaların mexanizmlərini izah
etmək üçün kvant nəzəriyyəsini istifadə etməyə
cəhd göstərəm. Aromatik karbohidrogenlər sadəcə
material idi.
Bu, 1952-cildə olmuşdu. Bundan sonra mən
eksperimental işlərlə yox, daha çox nəzəri işlərlə
maraqlandım. Kioto universitetinə daxil olduğum
50
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013
andan kvant mexanikası ilə məşğul olmağımın
səbəbi bir tərəfdən instinktiv maraq, bir qədər də
bir professorun söylədiyi ehtimal idi.
Bu professor kim idi və Siz öz təd
qi
-
qatlarınızın predmetini necə seçdiniz?
Mənim tədqiqatlarımın birinci mövzusunun
seçimi demək olar ki, mən kimyaçı olmaq qərarına
gəldiyim andan müəyyən olmuşdur.Tətbiqi kimya
professoru Qenisu Kit dediyi ehtimallardan
həyəcanlanaraq mən onun laboratoriyasına keçdim.
O, ehtimal edirdi ki, o vaxt olduqca emprik
xarakterə malik olan kimya gələcəkdə məntiqi
elmlərdən biri olacaqdır. Mövzu kimi mənə
karbohidrogenlər kimyasını təklif etdilər. Onların
kimyəvi reaksiyaları məni olduqca cəlb etdi, çox
güman ki, instinktiv olaraq. O vaxt
karbohidrogenlərin unikal kimyəvi davranışları
nəzəri olaraq kifayət qədər interpretasiya
olunmamışdı. Belə ki, mənim seçimimdə ilk
olaraq tədqiqat predmetinin seçimi hadisələr və
intuisiyanın kombinasiyalarının nəticəsi idi. Sonra
hər şey öz növbəsində getdi.
Sizin təhsiliniz üçün mühəndis mühiti ən
yaxşı idimi?
Yapon universitetlərində kifayət qədər qeyri-
adi sistem var. Hər bir dövlət universitetində
mühəndis fakültələri təbiət elmləri fakültələrindən
çoxdur. Hələ Meydzi erasının başlanğıcında uzun
müddət ərzində böyük mühəndis məktəbləri
sistemi yaponiya üçün təəccüblü şəkildə xarakterik
idi. Və Kioto universitetində mühəndis fakültəsində
6 kimya kafedrası, təbiət elmləri fakültəsində isə
yalnız bir kimya kafedrası var idi. Doğrudur,
1938-1941-ci illərdə mən tələbə olarkən mühəndis
fakültəsində sənaye kimyası kafedrası yeganə
kimya kafedrası idi. Ümumiyyətcə, fundamental
kimya üzrə “təmiz” kimyaçılarda olduğu kimi
mühazirələrə gedirdik. Aydındır ki, fundamental
kimyanı öyrənən tələbələrin fizika və riyaziyyat
üzrə mühazirələrə qulaq asmaq imkanı tətbiqi
kimya ilə məşğul olan tələbələrə nəzərən daha
çox idi. Mən düşünürəm ki, belə unikal universitet
təhsili sistemi inkişaf yoluna gec başlamış millətin
əlamətidir. Bu sistemin qüsurlarını öz-özümə
öyrənməklə aradan qaldırmalı oldum. Mən kimya
maşınqayırması kafedrasını yox, sənaye kimyası
kafedrasını seçdim. Tətbiqi kimyanı seçməyimin
səbəbi çox sadədir: mən professor Kitanın
məsləhətinə qulaq asdım.
Professor Kita atamın dayısı və atam Tokio
kollecində oxuyarkən onun zəmanətçisi idi. Atam
ona dedikdə ki, fizika və riyaziyyat mənə kimyaya
nisbətən daha xoş gəlir, o, demişdi ki, yaxşı olar
ki, o, mənim fakültəmdə oxusun. Uyğun olaraq,
mən heç düşünmədim ki, tətbiqi elm öyrənməklə
hansı mənfəəti qazana bilərəm.
Faktiki olaraq professor Kita tələbələri daha
çox fundamental elmləri öyrənməyə
həvəsləndirirdi.
Son nəticədə Siz öz şəxsi tələbələrinizi necə
seçirdiniz?
İllər keçdikcə bir çox tələbələr və əməkdaşlar
bizim qrupa birləşdilər. Onların hamısı bizim
işimizdə iştirak etmək istəyirdi. Tədqiqat
mövzularını seçərkən mən imkan daxilində onların
istəklərini diqqətə alırdım.
Gələcək hesablama kimyasını necə
görürsünüz?
İnkar etmək olmaz ki, fiziki ölçmələr üçün
aparatların gözlənilməz inkişafı ilə əlaqədar
olaraq kimyanın xarakteri dəyişmişdir, o cümlədən
nəzəri kimya sahəsində. Xüsusi halda sürətli
fəaliyyət göstərən kompüterlərin istifadəsi ilə
kvantomexaniki hesablamaların xarakteri də
dəyişmişdir. Amma bir sıra hesablama problemləri
mövcuddur ki, onların həlli olduqca böyük maşın
vaxtı tələb etdiyindən praktiki olaraq onları həll
etmək mümkün deyil. Kimyanın mürəkkəbliyi
fasiləsiz olaraq artır. Məntiqi nəticənin köməyi
ilə əldə oluna bilənlərdən çox olan mürəkkəblik
kimyanın xarakterik əlamətləridir.
Xahiş edirəm Roald Hofman ilə
münasibətinizdən danışasınız.
İlk dəfə olaraq mən Roald ilə 1964-cü ildə
Floridada elmi simpoziumda görüşdüm. Onda o,
gənc alim idi. O, molekulların nəzəri hesab
-
lanmasının yeni üsuluna həsr olunmuş doktorluq
dissertasiyasına görə nəzəriyyəçi kimi yaxşı
tanınmışdı.Bundan az sonra müəllifi o və R.B.
Vudvord olan və tarixə düşmüş məqalələr çap
olundu. Bu məqalələr 1965-ci ildə JACS-da çap
olunmuşdu. Sonralar Vudvord Hofman qaydasına
51
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013