23
II FƏSİL
NEFTQAZÇIXARMA SƏNAYESİNİN DİNAMİKASINI
XARAKTERİZƏ EDƏN MÜHÜM TEXNİKİ İQTİSADİ
GÖSTƏRİCİLƏRİN TƏHLİLİ
2.1. Ehtiyatlarin metodoloji təsnifati və praktiki dəyərləndirilməsi
Neft-qaz resurslarının iqtisadi səmərəsi bənzərsizdir. Təbii sərvətlərin ən mühüm
enerjidaşıyıcısı çeşidlərindən olan neft və qaz təkcə yanacaq-enerji keyfiyyətində deyil, həm də
kimya sənayesinin əsas xammalı kimi böyük xalq təsərrüfatı əhəmiyyətinə malikdir. Bəşər
övladı bütün keyfiyyət çalarları ilə neft-qaz resurslarından üstün olan digər enerji mənbəyini hələ
ki, ram edə bilməmişdir. Bu gərgin, uzun axtarış-sınaq prosesində alternativ enerjidaşıyıcıları bir
müstəvidə fiziki-kimyəvi, ekoloji prioritetlərdə təşəbbüsü ələ alsalar da, digər çərçivədə iqtisadi
parametrlərdə səmərəliliyi itirmiş olurlar. Qədəm qoyduğumuz XXI əsr industriyası da, köklü
əsasda neft-qaz resurslarına bağlı olduğu kimi yaxın və orta perspektivdə də, bu inhisardan
qurtulmayacaqdır.
Yeni enerji mənbələrinin axtarışı ilə yanaşı, neft-qaz ehtiyatlarının kəşfi, istismarı, emalı
sahəsində daha səmərəli mexanizmlərin işlənməsi prosesləri davamlı səylərdə təcəssüm olunur.
İndi
Antarktida istisna olmaqla, planetin bütün quru sahələrində, dünya okeanının iqtisadi
zonalarında, dəniz şelfində, hətta şaxtalı Alyaskada, buzlu Arktikada da neft-qaz ehtiyatlarının
aktiv axtarış-kəşfiyyat və istismar işləri davam edir.
Azərbaycanın iqtisadiyyatında, mədəni inkişafında, sosial rifahın yaxşılaşmasında neft-qaz
resurslarının başlıca amillərindən biri kimi təzahürü mühümdür. Uzun illər yerin təkindən
çıxarılan neft, sonradan müəyyən qismdə yurd torpağına hopduğu kimi, xalqın da mentalitetində
öz dərin izini buraxmışdır. Son iki əsrdə neft-qaz ehtiyatları Azərbaycanın iqtisadi həyatında
mühüm mərhələni formalaşdıraraq, həm də milli-mental dəyərlərdə əksini tapmışdır.
Ölkəmizin
malik olduğu təbii sərvətlərin ən qabaritli hissəsini təşkil edən neft-qaz resursları üzərində
qurulan industriya indi də, iqtisadiyyatımızın aparıcı sahəsi olaraq bitkin ənənədə qalmışdır.
Yanacaq-enerji kompleksinin
2
/
3
hissəsini özündə ehtiva edən neft-qaz sənayesi həm də,
respublikanın sosial-iqtisadi inkişafının məhək daşı kimi iqtisadi dirçəlişi stimullaşdıran mühüm
bazadır. Bu böyük sanballı iqtisadi məzmunu, həm də respublikanın neft-qaz sənayesinin inkişaf
məsələlərinin həllində vacib və aktual elmi mahiyyət daşıyan fasiləsiz tədqiqat obyektini
səciyyələndirən amil kimi də qiymətləndirmək olar. Mövzunun aktuallığını gücləndirən
şərtlərdən biri də, neft-qaz sənayesinin milli və iqtisadi təhlükəsizliyin əsas qaynaq komponenti
olmasındadır. Ölkə büdcəsinin 60-70%-i onun vəsaiti hesabına formalaşır. Bütün bunlar neft-qaz
sənayesinin daha geniş iqtisadi aspektdə öyrənilməsini zəruriləşdirən,
milli dövləti
mənafelərində təsbitini tapan və həm də qlobal xarakterlilik baxımından da fundamental edir.
Yeni geopolitik vəziyyət, Xəzərin dünyəvi enerji balansına təsiretmə imkanlarının
qabarıqlaşması böyük dövlətlərin regiondakı siyasi-iqtisadi maraqlarını artırmışdır. Yeni
reallıqlar respublikanın neft-qaz resursları potensialının perspektiv inkişaf meyarlarının
qiymətləndirilməsində fərqli münasibətin, adekvat yanaşmanın formalaşması ehtiyacını yüksək
pilləyə qaldırır. Xəzərin Azərbaycan sektorunda nəhəng sənaye əhəmiyyətli yataqların işlənməsi
üzrə çoxsaylı beynəlxalq kontraktlar bağlanmış, neft sənayesi, onunla bağlı strukturlara və
habelə bütünlükdə ölkə iqtisadiyyatına çoxmilyardlı kapital qoyuluşları cəlb edilmişdir. Xarici
sərmayədarları ölkəyə təkcə neftin ehtiyat faktoru cəzb etməmişdir. Burada əlverişli iqtisadi
mühit, nəqliyyat,
kommunikasiya, sənaye infrastrukturu neftqazçıxarmada yetərli-mühəndislik,
neftçi peşəkarlığı, ənənəvi elmi-təcrübi potensial da əhəmiyyətini nümayiş etdirmişdir.
Karbohidrogen ehtiyatlarının statusu neft-qaz yataqlarının işləmə strategiyasını təyin edən,
potensialı qiymətləndirən başlıca amillərdəndir. Dövlət müstəqiliyinin bərpa edilməsinin onillik
tarixinin arxada qalmasına və bu müddət ərzində iqtisadiyyatda, energetik sektorda,
24
qanunvericilik sahəsində uğurlu addımların atılmasına, əzəmətli işlərin görülməsinə baxmayaraq
neft-qaz kompleksini geniş bazar münasibətləri şəraitində tənzimləyən normativ-hüquqi bazanın
formalaşması prosesi məntiqi nöqtəyə yüksəlməmişdir. Burada qəbul olunması vacib sayılan
mühüm Hüquqi aklardan biri də, ehtiyatlar kateqoriyasının müəyyənləşdirilməsi mexanizminin
yaradılması ilə bağlıdır.
Azərbaycanda hal hazırda bu sahədə nizamlayıcı normativ sənəd kimi keçmiş SSRİ
dövlətinin 1983-cü ildə qəbul etdiyi «Perspektiv və proqnoz neft-qaz resursları yataqlarının
ehtiyatlarının təsnifatı» adlı təlimatı qüvvədədir.
Bunula belə, gecikmiş olsa da, Rusiyada artıq
bu istiqamətdə yeni məzmun və formatlı nomativ-hüquqi aktın qəbulu prosesi getməkdədir.
Azərbaycanda da analoji olaraq karbohidrogen ehtiyatlarının statusunun təyin edilməsinin,
resursların iqtisadi qiymətləndirilməsində diferensasiya prinsipinin işlənməsinin mühüm
zərurətləri vardır. Ehtiyalar kateqoriyasının təsnifat prinsipləri təkcə sahədaxili iş deyildir.
Təsnifatın universal standartlara uyğunlaşdırılması geoloji, stratiqrafik, informasiyon təminat,
uçot, fiskal, investisiyon və kommersiya tələbləri baxımından da vacibdir. Universal standartlara
uyğun olaraq karbohidrogen resurslarını təsnifləşdirən yeni metodikanın işlənməsi problemi,
ehtiyatlar üzrə əlahiddə tənzimləyici dövlət qrumunun yaradılması son
zamanlar daha da,
aktuallaşaraq respublikanın müvafiq elm və istehsalat dairələrində debatlara çevrilmiş və hazırda
da alim və mütəxəssislərin disskutiv mövzu obyektlərindən biri olaraq qalır.
Ehtiyatların təsnifat probleminin həll və axtarış tendensiyasının kəskinləşməsi neft-qaz
sənayesinin yetkinlik çağlarına çatdığı ötən əsrin 30-cu illərinə təsadüf etmişdir. Bu proses eyni
zaman kəsiyində həm ABŞ-da və həm də Sovetlər İttifaqında aktuallaşmışdır. Keçmiş SSRİ-də
Geoloji Komitə adlanan mərkəzi dövlət orqanının nəzdində yaradılmış komissiya tərəfindən
1928-ci ildə karbohidrogen resurslarının təsnifatı üzrə ilk təlimat işlənib hazırlanmışdır.
Yataqların sənaye mənimsənilməsi nisbətlərindən aslı olaraq formalaşdırılmış ilk təsnifat
müvafiq təkmilləşmə və dəyişikliklərə uğramışdır. 1950,1959,1970 və 1983-cü illərdə
karbohidrogen resurslarının təsnifatı üzrə yeni formatlı tipolojii metodik təlimatlar işlənib
hazırlanmışdır.
Məşhur neft bilicisi akademik İ.M.Qubkin ehtiyatları hazırlanmış, tədqiq edilmiş, görünən,
güman edilən və geoloji
təsnifata müvafiq olaraq A
1
, A
2
, V
1
, S
1
,
S
2
olan beş qrupa bölünməsini
məqsədəuyğun bilmişdir. Sonrakı mərhələdə Sovetlər İttifaqında ehtiyatların 4 qrupa:
A - tam öyrənilmiş;
B - karotac və qazma ilə müəyyən edilmiş;
S
1
- geoloji öyrənilmiş və bir quyu qazılması ilə təsdiq edilmiş;
S
2
- yeni strukturdakı ehtiyatlar; (
həm də, məlum yataqlarda tam öyrənilməmiş bloklar
daxil edilməklə təsnifləşdırılmışdır).
ABŞ-da isə ehtiyatları sübuta yetmiş, mümkün, ehtimal olunan və hipotetik qruplara
bölmüşlər.
Neftin həyatımızda əhəmiyyət nomenklaturası olduqca genişdir. Lakin resurs mahiyyətində
bu əhəmiyyəti üç mühüm sferad-
istehsal, enerji, iqtisadi aspektdə qiymətləndirmək mümkündür.
Neft yataqları isə formalaşmış təsnifata görə dörd qrupa bölünür:
Neft-qaz rayonları;
Zona;
Sahə;
Hövzə
(bir neçə min km
2
-dən 1 milyon km
2
-ə)
.
Ehtiyatların təsnifat strukturunda istehsal xərclərini dəyərləndirən bölgüsü də mövcuddur.
Neftin istehsal xərclərinin ölçülərinə təkcə təbiət deyil, yeni texnologiyaların və menecmentin
tətbiqində insan fəaliyyəti mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Rusiyalı iqtisadçı alim, professor
A.L.Arbatov neftin istehsal xərcləri prizmasından ehtiyatları altı qrupa bölür:
I. Yuksək səmərəli ehtiyatlar-belə ehtiyatlar neftin həm daxili, həm xarici qiymət
meyllərinə bütün spektrdə prioritet üstünlüyə malikdir.
II. Qeyri-dayanıqlı səmərəliyə malik ehtiyatlar-burada renta təminatı daxili və xarici