OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
34
Sərgərdan qalmışam mən bu hesaba,
Fələk qurğusuna əhsən, mərhaba!
Növrəstə gözəllər tapmasın hava,
Qönçəmin həmdəmi xar olacaqdır.
Hesabdarlar gələr çəkər hesabı,
Günahkarlar necə gətirər tabı.
Mizan, sirat – sual, qəbir əzabı,
Bu işlər qabaqda var olacaqdır.
Ələsgər, axtarma qüdrətin sirrin,
Zülmətə işıq var, acıya şirin.
Zikr eylə dilində mərdlərin pirin,
İnşallah, dar günündə yar olacaqdır.
Aşıq Hüseyn də bədahətən şeirin cavabını çox gözəl verir:
Dedim: könül, düşmə şeytan felinə,
Hiyləsi, fitnəsi şər olacaqdır.
Bu dünya bir bağdı, bağbanı iblis,
Alması, heyvası, nar olacaqdır.
Əməl bir parçadı, mələklər dərzi,
Dərk eylə vacibi, sünnəti, fərzi.
Nəkrail hayxırıb, çalanda gürzü,
Rövşən gözlərin tar olacaqdır.
Nütvədən pak olan siratdan keçər,
Müxənnət münkiri almazlar biçər.
Səxavət əhlini mələklər seçər,
Kövsəri-rizvandan yer olacaqdır.
Alma həqqünnasdı, tamı şirindi,
Heyva ribadı, qandı, irindi.
Nar səğir malıdı, hədsi dərindi,
Dənəsi cismində nar olacaqdır.
Hüseyn, zaiğətül-mövtü yazanda,
Şərm eylə, sal yada fəhmin azanda.
Gün hərarət edib, yerlər qızanda,
Şahi-mərdan şəfakar olacaqdır.
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
35
Sünnət toyu yaylaqda, Tərsə dağında keçirilir. Bu yaylaqda olan 18
çoban sürüsünü vururlar çəpərlərə. İtləri açırlar, gəlirlər məclisə. Onlara
yer olmur. Çobanlardan biri ağsaqqallıq edir. Nəcəfi çağırırlar ki, bizə 1
saatlıq şərait yaradın, oranı sahibsiz qoyub gəlmişik. Oğlaqqıranda sizə
18 toğlu verəcəyik. Nəcəf deyir ki, ay qardaş, heç nə lazım deyil,
gözləyin görək necə edə bilərik.
Aşıq Nəcəf öz qohumlarına çobanlara yer eləməyi xahiş edir. Onlar
məclisə yerləşirlər.
İlqar-iman həmin çobanlar oğlaq qıranda 18 toğlu yığırlar. Ancaq
Daşkənddən Şahnazar kişi deyir ki, mən çəpiş verəcəm, çobanlar
razılaşmır ki, biz toğlu söz vermişik. Şahnazar da toğlu verir.
İş elə gətirir ki, toğlu dəli çıxır. Aşıq Ələsgər məzələnmək üçün
ismarıc göndərir:
Başına döndüyüm, Şahnazar qardaş,
Əzəldən nəs qurdun sən də bu işi.
Toğlun dəli olub sürüyə getmir,
Göndər gəlsin bizim ala çəpişi.
Sünnət toyu başa çatır. Kirvə aşıq Hüseynin qohumu Bozalqanlı
Ələs olur. Bu həmin Ələs idi ki, 1919-cu ildə aşıq Nəcəf ermənilərlə
barışığa gedən adamlarla birlikdə (Səməd Ağa, Kor Tanrıverdi – cəmi 11
nəfər) Basarkeçərə qayıdanda sazı Bozalqanlıda – Ələsin evində
qoymuşdu. O idi ki, həbsdə qoşmalarının birində deyirdi:
Daşnak qış eylədi bahar, yazımı,
Eşidən ağlayar xoş avazımı.
Sinəsi sədəfli telli sazımı,
Ələsə deyin ki, çalan ağlasın.
1919-cu ilin aprelində ermənilər barışıq məsələsi irəli sürürlər. O
vaxt Tovuzda olan aşıq Nəcəf, Azərbaycandan Səməd Ağa və bir neçə
başbilənlər gəlirlər Şişqayaya – Kor Tanrıverdinin evinə. Atam eşidir ki,
Aşıq Nəcəf də bura gəlir. Görüşür. Nəcəfdən xahiş edir ki, uşaqları Cilə
aparsın. O vaxt Cil öz yerində olub. Camaat kənddən çıxmayıbmış. Aşıq
Nəcəf deyir:
- Əli, gedim Basarkeçərə, qayıdandan sonra uşaqları da gətirib
gələrəm.
Tale onu qaytarmadı. Atam ömrünün sonuna kimi axtardı ki, bəlkə
Nəcəfin oğlanlarından sağ qalan olub. Belə bir şayiə də yayılmışdı.
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
36
Gedib Nəcəfin əmisi oğlu molla Abuzəri tapmışdı. Abuzər demişdi ki,
Əli qardaş, onun oğlanlarını, ailəsini həmin 1919-cu ilin aprelində
ermənilər Şişqayada qırıblar. Atama Nəcəfin bir neçə qoşmasını və
şəklini vermişdi. Atam ömrünün sonuna kimi həmin yadigarları
saxlamışdı.
Nəcəfin 5 oğlu olmuşdu: İsmayıl, Şəmistan, Şəmsəddin, Mikayıl və
Aslan.
Allah xalqımızın işinə nüsrət versin. Dünyadan köçənlərə rəhmət.
17.03.2011
OZAN DÜNYASI № 3(6), 2011
37
Zəlimxan YAQUB
Xalq Ģairi
УСТАДЫМА МЯЩЯББЯТЛЯ
Дили зяриф, гялби кювряк, рущу инъя,
кюнлц пяришан бир шаир ъанланыр эюзляри-
мин юнцндя!
Зирвяляри
гайа–гайа,
дцзляри
чичяк-çiçək, мешяляр тала-tala, даьлары
ъыьыр-cıьыр таныйан, тябиятля данышмаьа
дили олан, юз дцнйасы, юз aлями, юз
бями, юз зили олан, “отагларын кцнъцня
чякилмяйян, дцзляр кечиб даьлар ашан,
зирвялярля гуъаглашан” бир шаир йашады
бу дцнйада, Щцсейн Ариф адында!
Вагифин вя Видадинин бал кими ширин
дилиндян, Ялясэяр сюзцнцн сещриндян,
образлы дейим тярzиндян, Вурьун
фикринин эенишлийиндян, улу бабасы
Исэяндярин мярдлийиндян, улу няняси
Зал гызы Эцлназын сябриндян, dюзц-
мцндян, Гачаг Кярямин бянзярсиз гящряманлыьындан, тарихя шяряф олан
кишилийиндян, İсрафил Аьанын шющрятиндян майаланмышды Щцсейн Ариф
поезийасы!
Ядябазлыьа, йекяханалыьа, ялламəчилийя, юзцндянразылыьа, сийасят
алвериня, тиъарят психoлоэийасына йад иди онун шаир няфяси!
Йашы алтмышы кечяндя дя, юмрцнцн сон эцнлярини йашайанда да онун
поезийасында гыз бакирялийи, кюрпя тябяссцмц, ушаг щалаллыьы, оъаг
истилийи, чешмя дурулуьу, булаг сафлыьы варды! Бу дурулуг, бу сафлыг онун
халгындан, миллятиндян, елиндян-обасындан, йурдундан-йувасындан,
эцлцндян-gцлцстанындан, балындан пятяйиндян сцзцлцб эялирди. Шаир кими
йашады, шаир юмрц йашады, гялбинин сясиня гулаг асды, дуйан кюнцлляри
сазын-сюзцн лайласына тутду. Дилляр язбяри олан, фолклорун нцмуняляриня
чеврилян, ялдян-яля эязян, дилдян-диля дцшян, елдян-еля аддымлайан
поетик нцмуняlяри байаты юмрц газанды, мяълислярин йарашыьына дюндц,
йаддашларын сярвятиня гарышды.
Щцсейн şаир кими щеч вахт гурумады, рясмиляшмяди, ялли илдян чох
гойнунда йашадыьы шящяр деди-годулары онун дуру вя саьлам тябиятини
дяйишя билмяди. Туршмязя сюзцндян, бамязя сющбятиндян, унудулмаз
сяфяриндян айрылмады, няфясиня, йолуна хяйанят елямяди. Эцляндя
Dostları ilə paylaş: |