- 7 -
NAXÇIVAN DÖVLƏT UNİVERSİTETİ.
ELMİ ƏSƏRLƏR, 2018, № 1 (90)
NAKHCHIVAN STATE UNIVERSITY.
SCIENTIFIC WORKS, 2018, № 1 (90)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ.
НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2018, № 1 (90)
LALƏ ALLAHVERDİYEVA
GÜNAY ŞİRƏLİYEVA
lale232@box.az
Naxçıvan Dövlət Universiteti
UOT:37
AZUŞAQLI VƏ ÇOXUŞAQLI AİLƏLƏRİN
TƏRBİYƏ İMKANLARI
Açar sözlər: azuşaqlı ailə, çoxuşaqlı ailə, uşaqların tərbiyəsi, psixoloji mühit, mənəvi
tərbiyə, valideyn, əhalinin artımı, ailə problemləri, sosial vəziyyət, uşaq hüquqları
Key words: family having few children, family having many children, breeding of children,
psychological atmosphere, moral upbringing, parent, population growth, family problems, social
status, children's rights
Ключевые слова: малодетная семья, многодетная семья, воспитание детей,
психологическая среда, духовное воспитание, родитель, рост численности населения,
семейные проблемы, социальное положение, права детей
Məlum olduğu kimi sosial-iqtisadi vəziyyət, çox uşağın dünyaya gətirilməsində maraqların
olmaması, Avropaya meyl Azərbaycan ailəsini azuşaqlı ailəyə çevirib. Əvvəllər Azərbaycan
ailələrinin əksəriyyəti çox uşaqlılardan ibarət idi. Çoxuşaqlı ailələrin sayı zaman keçdikcə azalmağa
başladı. Valideynlər çox uşaq arzusunda olsalar da, sosial-iqtisadi vəziyyət bu istəyin həyata
keçməsinə əngəl yaradır. İndi əksər ailələrdə 2, ən çoxu 3 uşaq böyüdülür. Hazırda nəsilvermə
qabiliyyətinə malik qadınların hər birinə 2 uşaq düşür.
Sosioloqların fikrincə, ailələrdə az uşağın olması təkcə sosial-iqtisadi vəziyyətlə əlaqəli
deyil. Burada Avropa meyllərinin də böyük rol oynadığı müşahidə edilir.
Təkuşaqlı ailələrin sayı günü-gündən artmaqdadır. Tək uşaqla kifayətlənən ailələr
ümumiyyətlə, uşaq sahibi olmağa çox dəyər verən və uşaq yetişdirmə mövzusunda qayğıları olan
ailələrdir. Bu ailələr uşaqlarının inkişaf impulslarına mane törətməməyə, zehni və psixoloji inki-
şaflarını dəstəkləməyə əhəmiyyət verirlər. Bəzi ailələr çoxuşaqlı ailələrin övladlarına lazımi zaman
ayrılmaması qənaətindədirlər. Yəni, az uşaq sahibi olan valideynlər elə hesab edirlər ki, ailəsində 7-
8 uşaq olan valideyn övladına yetərli zaman ayıra bilmir və bu da uşağın gələcək həyata hazırlan-
masına (təhsil, iş, karyera) əsaslı dərəcədə təsir edir.
Müşahidələr göstərir ki, bəzi təkuşaqlı ailələr uşaqla böyük kimi davranırlar. Bu düzgün
deyil. Tək uşaqla əvvəlcə tək uşaq olaraq deyil, uşaq olaraq davranmaq lazımdır. Standart intizam
üsullarını tətbiq etməklə yaşına uyğun
qaydalar qoymaq, bu qaydaları
mütəmadi olaraq tətbiq etmək
gərəkdir. Görkəmli müəllim-pedaqoq, istedadlı bəstəkar Üzeyir Hacıbəyov söyləmişdir: “Uşağı
bütə döndərmək olmaz, böyüdükdən sonra o qurbanlar tələb edir”. Uşağa gözləmək, səbr etmək
öyrədilməlidir. Hər istədiyini anında qarşılamaq doğru davranış hesab edilmir. Uyğun hesab olunan,
lazımlı olduğunu düşündüyünüz istəklərini qarşılamaq daha münasibdir. İstəklərinin də yaşına və
ailənin yaşayış səviyyəsinə uyğun olmasına diqqət yetirilməlidir.
Dünyada baş verən demoqrafik proseslər, xüsusilə də, əhalinin sayının azalması artıq bəzi
ölkələr üçün daha ciddi problem olaraq özünü göstərməkdədir. Əhalinin artım tempinə görə
Azərbaycanda demoqrafiya sahəsində hələ ki, hər hansı ciddi problemlər yoxdur.
Bir neçə il öncəyə qədər daha çox şəhər yerlərində azuşaqlı ailələr mövcud idi. Belə
ailələrdə bir, maksimum iki dünyaya gəlir. Hazırda kənd yerlərindəki ailələrdə də daha az uşaq
dünyaya gətirmək halları çoxalıb. Səbəb kimi maddi vəziyyət, uşaqların sonrakı həyatını lazımi
səviyyədə qura bilməmək, anaların sağlamlıq problemi, fiziki görünüşünün qorunub saxlanması
- 8 -
istəyi və s. faktorlar göstərilir. Müşahidələr göstərir ki, bəzi ailələr yalnız oğlan uşağı dünyaya
gətirmək istəyindədirlər. Müasir tibbin imkanlarından yararlanan ailələr hələ ana bətnində ikinci
övladın cinsini müəyyən edərkən seçim edirlər. Bu da təbii ki, ailələrdə uşaqların sayına təsir
göstərir.
Demoqrafların fikrincə, Azərbaycanda demoqrafik artım normaldır. Valideynlərlə aparılan
söhbətlərdən aydın olur ki, onlar kəmiyyətə deyil, keyfiyyətə üstünlük verirlər. Azərbaycan
ailələrində bu məsələ ilə əlaqədar Avropasayağı yanaşma müşahidə edilir.
Ümumiyyətlə, ailədə uşağın olması ailəni möhkəmləndiridiyi kimi, həm də onların sayı
ahəngdarlığa da müsbət təsir göstərir. Təcrübələr göstərir ki, ailədə işaqlar nə qədər çoxdursa, ailə
bir o, qədər möhkəmdir. Uşaqların ailəni möhkəmləndirən, kişini və qadını bir-birinə bağlayan əsas
amillərdən biri olduğu unudulmamalıdır.
Uşaqların tərbiyəsi ər-arvad qarşısında ümumi problemlər qoyur ki, bu da ər və arvadın ailə
həyatında birgə fəaliyyət göstərməsinə, möhkəm əlaqə yaratmasına və izdivacın möhkəmlənməsinə
səbəb olur. Ailədə müxtəlif yaşlı uşaqların olması bu məsələni daha da dərinləşdirir, onlara qarşı
qayğının da çox və müxtəlif olması tələblərini (məktəb, uşaq bağçası, körpələr evi) yaradır. Ailə
problemlərinin çox hissəsi uşaqlarla əlaqədar olur. Bütün bunlar isə ər-arvadın istək və arzularını
birləşdirib xoşbəxt ailə formalaşdırır.
Tək uşaqlı ailələrdən fərqli olaraq çoxuşaqlı ailələrin bir çox müsbət cəhətləri var. Belə
ailələrdə optimizm, xeyirxahlıq, fərasətlilik, şən həyat tərzi və birlik hökm sürür, cansıxıcılıq əhval-
ruhiyyəsi nisbətən az olur. Əgər başqa heç bir arqument olmasa da, yuxarıda qeyd olunanlar
çoxuşaqlı ailənin var olması üçün kifayətdir. Çoxuşaqlı ailədə yaranan atmosfer sağlamlığa müsbət
təsir göstərib, sinir sistemini möhkəmləndirir, stres hormonlarını neytrallaşdırıb orqanizmə zərər
verə biləcək şəraitin qarşısını alır. Uşaqlarda valideynlərin əsas gərginliyini aradan qaldırmaq, stres
vəziyyətini yüngülləşdirə bilmək qabiliyyəti vardır.
Azuşaqlı ailələrə nisbətən, çoxuşaqlı ailələrdə tərbiyə edilmiş uşaqlar daha sərbəstdir,
kollektivdə öz yerini tez tapır, ətrafdakılarla ünsiyyət bağlamağı bacarır, mehriban, qayğıkeş,
iltifatlı və səmimi olurlar. Bu keyfiyyətlərin kökü isə şübhəsiz, ailədən gəlir. Çoxuşaqlı ailə əhalinin
geniş təkrar istehsalında cəmiyyətin tələblərinə cavab verir. Xüsusi uşaqcanlı valideynlər, əlbəttə,
daha çox övlad böyüdə bilərlər.
Sağlam mühit, ər-arvadın bir-birinə qayğı və nəvazişi, bir-birini başa düşməsi, lazım gələndə
güzəştə getməyi bacarması və s. uzunömürlülüyün və çoxuşaqlı ailələrin meydana gəlməsinin
şərtlərindəndir.
Bu gün xüsusilə böyük şəhərlərdə ananın işləməsi, ya da maddi şərtlərə görə tək uşaq sahibi
olmağı seçən ailələrin sayı xeyli çoxdur. Bəzən ailədə tək övladın olması bu uşaqda mənfi
davranışların – paxıllıq, ərköyünlük, qaradinməzlik kimi mənfi göstəricilərin olması təəssuratını
yaradır. Halbuki əhəmiyyətli olan uşağın
necə yetişdirilməsi, ona necə tərbiyə verilməsidir.
Cəmiyyətimizdə tək uşaq üçün edilən araşdırmalarda ərköyünlük öndə dayanır. Tək uşaq ilə
əlaqədar ön mühakimələrdən biri də budur ki, maraq mərkəzi olmağa alışır və həmişə tələb edir. Bir
başqa göstərici də budur ki, tək uşaq yaşından böyük, yaşına uyğun olmayan hərəkətlər edir.
Doğrudur, bəzi uşaqlar yaşıdlarından daha yetkin və daha çox məsuliyyət sahibi ola bilərlər. Bu heç
də tək uşaq olmaqla əlaqəli deyil.
Çoxuşaqlı ailə böyük ailə kolletivi deməkdir. Burada uşaqlarda erkən yaşlardan
kollektivçilik və dostluq, yoldaşlıq hissləri tərbiyələndirmək üçün imkanlar açılır. Uşaqlar bir-birinə
qarşılıqlı kömək və qayğı göstərməyə, səmimi davranmağa alışır, yeri gələndə onlara doğma olan
şəxsin – bacının, qardaşın xatirinə öz mənafelərindən və maraqlarından əl çəkib sevinc və
kədərlərini bir yerdə bölüşürlər.
Çoxuşaqlı ailələrdə valideynlər bütün uşaqlara eyni dərəcədə qayğı göstərməlidirlər. Bu,
evdə sağlam psixoloji və mənəvi mühitin bərqərar olmasına, uşaqların ahəngdar inkişafına kömək
edir. Görkəmli rus pedaqoqu A.S.Makarenko ailənin strukturu ilə bağlı çoxuşaqlı və azuşaqlı
ailələrdə tərbiyənin xüsusiyyətləri məsələsinə də yanaşmışdır. Onun fikrincə, tək uşağı tərbiyə
etmək çox uşağı
tərbiyə etməkdən çətindir; belə uşaq
ailənin diqqət mərkəzində olur, əzizlənir, tələb
görmür, ərköyün böyüyür və s. Çoxuşaqlı ailədə isə səs-küy, nadinclik, “qanqaralığı” olsa da, ancaq