Anar Hasımli
konsepsiyası durur, xeyirxah əməl və Allah naminə atılan bu addım
Allahın adil kəlamını qoruyub saxlamaq və onun insanlara çatacağına
inamla yaşamaq niyyəti idi. Peyğəmbərin hicr etməklə Allaha pənah
aparm ası və bu niyyətlə insanları cahillikdən kam illiyə
yüksəltməsinə onların ləyaqətini özlərinə qaytararaq qəlblərində
yanan iman və inam şamının sönməməsi üçün zəmin yaratmışdır
[123,196].
“Qurani-Kərim”də vurğulanır ki, yaşadığımız fani dünyada heç
kos başqalarının günahı üçün cavabdeh deyildir [48, 53:38, 39:7].
Ona görə də, islama etiqad və itaət şəxsi xarakter daşıyır, daxili şəriət
ailə-nikah məsələlərindən tutmuş cinayət və cəza, müharibə və sülh
məsələlərinə qədər problemləri tənzimləyir. Lakin bunu xüsusilə
qeyd etmək lazımdır ki, şəriətin mühüm prinsipinə görə müsəlmanın
qurtuluşu onun hansı dövlətdə yaşamasından asılı olmayıb, onun
şəriət qanunlarına necə əməl etməsi ilə müəyyənləşdirilir.
Cəmiyyətdə hüquqları ilə borclarını, haqları ilə vəzifələrini bir-
birindən ayıra bilən, öz varlığını ali mənəvi dəyərlər əsasında
tənzimləyən insanı əsl müsəlman hesab etmək olar. Müsəlman
ilahiyyatçıları öz tədqiqatlarında islamda insan azadlığını aşağıdakı
şəkildə təsnif edirlər:
- Allahın bəxş etdiyi şəxsi azadlıq. Fərdin bu azadlığı ikili
xarakter daşıyır və qrupun (kollektivin) azadlığı ilə məhdudlaşır.
- Davranış azadlığı. Əgər mülkiyyət qanunu əməllərin
nəticəsində əldə olunubsa onu şəxsi mülkiyyət kimi qanuniləşdirir.
Ona qəsd etməyi qadağan edir və əgər mülkiyyətçinin əməlləri
cəmiyyətə təhlükə təşkil etmirsə ondan sərbəst istifadə etməyə
təminat verir. Şəriət həddi-buluğa çatmayanlar, ağıldankəm və
sərsəm adamlar üzərində nəzarəti müəyyən edir, onların təsərrüfatı
müstəqil idarə etmək imkanım məhdudlaşdırır. “Qurani-Kəriın”in
“ən-Nisa” (Qadınlar) surəsinin 5-ci və 6-cı ayələrində deyilir:
“Allahın sizə dolanmaq üçün bəxş etdiyi malları ... səfehlərə
(ağılsızların əlinə) verməyin. Onları həmin mallardan yedirdib,
geyindirin və özlərinə xoş sözlər deyin!”, “yetimləri nikah yaşma
-80
-
Müasir şəraitdə Azərbaycanda dini-mədəni dəyərlərin inkişaf xüsusiyyətləri
çatıncaya qədər sınayın. Əgər ağla dolduqlarını hiss etsəniz mallarını
özlərinə qaytarın. Böyüyəcəklər deyə, o malları israf edib tələm-
tələsik yeməyin. Zəngin olan (qəyyum) o mala toxunmasın, kasıb isə
qəbul olunmuş qayda üzrə yesin. Yetimlərin mallarını özlərinə
qaytardığımız zaman şahid tutun! Haqq-hesab çəkməyə Allah kifayət
edər” ! [48,4:5,4:6].
İslam təliminə görə, fikir, düşüncə azadlığı təxmini, yaxud xəyali
xarakter daşıyan deyil, mötəbər, insanlara fayda gətirəcək faktlara
söykənməlidir. Ən-Nəhl (“Bal arısı”) surəsində deyilir: Ya
Məhəmməd! İnsanların hikmətlə (Quranla, tutarlı dəlillərlə), gözəl
öyüd-nəsihətlə (moizə) Rəbbinin yoluna (İslama) dəvət et, onlarla ən
gözəl surətdə (şirin dillə, mehribanlıqla, əqli səviyyələrinə müvafiq
şəkildə) mübahisə et. Həqiqətən, Rəbbin yolundan azanları da, doğru
yolda olanları da daha yaxşı tanıyır” [48,16:125].
“Dində yoxdur” kimi ali prinsipə əsaslanan insan tam azad
etiqada öz dinini müdafiə etmək hüququna malikdir, dini ayinləri icra
etmək, başqalarını da onun kimi əməl etməyə dəvət etmək hüququ
vardır. Qurani-Kərimin “Yunus” surəsində deyilir: “Əgər Rəbbin
istəsəydi, Yer üzündə olanların hamısı inam gətirərdi. İnsanları iman
gətirməyə sənmi məcbur edəcəksən? (Bu sənin işin deyildir. Sənin
vəzifən ancaq İslamı təbliğ etməkdir)” [48, 10:99]. Yaxud “əl-Kəhf’
(Mağara) surəsində: “Haqq Rəbbinizdədir, kim istəyir inansın, kim də
istəyir, inanmasın” (kafir olsun) [48, 18:29], kimi fikirlər azadlığın
geniş diapazonuna dəlalət edir.
İslam dini şəxsiyyətin siyasi hüquqlara malik olmasına da
mühüm yer ayırır. Siyasi hüquqlar ümumiyyətlə cəmiyyət üzvlərinə,
həmçinin müsəlmanların himayəçiliyini qəbul edənlərə (başqa
dindən olanlara) şamil olunur. Hər bir müsəlmanın İslam aləmində
cəmiyyəti idarə etmək hüququ vardır. İlahiyyatçı-hüquqşünaslar
hesab edirlər ki, əgər hüquq obyekti ədalət məhkəməsini həyata
keçirən ədalətdirsə, hüquq subyekti insanın hüquqları və
təəhhüdləridir. Lakin İslam hüquq konsepsiyası təkcə fərdin
hüququnu deyil, həmçinin “Ümmanın”, yəni həm dindarların
-
81
-
Anar Həsənli
cəmiyyətinin hüququnu da nəzərdə tutur. Bunu “Ali-İmran” surəsinin
110-cu ayəsi sübut edir. Ey müsəlmanlar! Siz insanlar üçün zahirə
çıxarılmış ən yaxşı ümmətsiniz (onlara) yaxşı işlər görməyi əmr edir,
pis əməlləri qadağan edir və Allaha inanırsınız. Əgər kitab əhli də
(sizin) kimi iman gətirsəydi, əlbəttə, onlar üçün yaxşı olardı. Onların
da içərisində bəzi iman gətirənlər vardır, lakin çox hissəsi haqq
yoldan çıxanlardır [48,18:29]. Müsəlman hüququ hesab edir ki, islam
dini dindarlara onların irqindən, sinfindən, yaxud dərisinin rəngindən
asılı olmayaraq yüksək hörmət aşılamağa çalışır, bu şərtlə ki, fərdlər
islam qardaşlığına, birliyinə məxsus olsun.
Milli birlik ideyasının tarixi dinamikasının tədqiqi sübut edir ki,
1839-cu ildə Osmanlı imperiyasında islahatlar həyata keçiriləndən
sonra tədricən milli mənsubiyyətçilik prinsipi dini mənsubiyyətçilik
ənənəsini sıxışdırıb çıxarmağa başlayır. Bundan əvvəl isə, məlum
olduğu kimi, hər hansı bir müsəlman başqa bir islam dövlətinə
gedəndə heç bir məcburiyyət olmadan oranın təbəəsi ola bilərdi.
Lakin islam dünyasında gedən müasir sivilizasiya dəyişiklikləri
müsəlmanların insan hüquqları məsələlərinə münasibətinə yeni
korrcktivlər gəlirmişdir. İslam dini ümumi insan hüquqları prinsipləri
ilə yanaşı, şəxsiyyətin insan hüquqları sahəsindəki müasir
meyillərinə müəyyən dərəcədə geniş yer verməyə başlamışdır.
Dünyada baş verən prosesləri diqqətlə izləyən sağlam zəka
sahibləri bəşəriyyətin tarixi təcrübəsini, müharibələrin ardıcıllığı tarixi
kimi deyil, sülhün və əməkdaşlığın bərqərar olması yolunda atılan
addımların tarixi kimi öyrənilməsini daha məqsədəuyğun sayırlar.
Tarixi proses boyu mövcud olan sivilizasiyaların yanaşı
yaşaması, dini-konfcnsiyaların qonşusu, insanları həyat normalarının
və dünya duyumlarının birgə formalaşdığı prosesdir.
XX əsrin ikinci yarısından başlayaraq “Roma klubu”nda birləşən
alimlərin bəşəriyyəti böyük sürətlə öz inkarına, məhvinə doğru
getməsi haqqında mülahizələri bəşəriyyətin qlobal probleminə
diqqəti artırdı. Bu prosesi sürətləndirən meyillər içərisində
sivilizasiyaların qarşıdurması və toqquşması xüsusi qeyd olunurdu.
-
82
-
Miiasir şarailda Azarbaycanda dini-madam dayarlahn inkişaf xüsusiyyatlari
İfrat fərdiyyətçilik, həyata praqmatist baxışın, tarixə nihilist
m ünasibətin, kapitalın və hakim iyyətin həddindən artıq
konsentrasiyasının, insanın özünün özünə yadlaşmasının, işsizlik,
yoxsulluq və s. proseslərin sürəti şəraitində bəşəriyyətin gələcəyini nə
gözlədiyini proqnozlaşdırmağa çalışan müxtəlif xarakterli yazıların
sayı gündən-günə artmaqdadır.
1989-cu ildə “Neşnl interes” jurnalında Frensis Fukuyamanın
“Tarixin sonudurmu?” adlı maraqlı məqaləsi dərc olundu. Sonradan
eyni adlı monoqrafiyaya çevrilən bu tədqiqatda müəllif kommunizm
sisteminin süqutu ilə tarixin özünün xoşbəxt sonluğuna çaldığını və
bəşəriyyətin gələcək inkişafının liberal-demokratik əsasda inkişaf
edəcəyini iddia edirdi [119].
F.Fukuyamanın fikrincə, dünya qocalıb, yeni sivilizasiyaların
formalaşması imkanı tükənib. Dünya birliyinin yeganə xilası isə
ümumbəşəri sivilizasiyanın quruculuğuna doğru irəliləməkdədir.
Vacib şərtlərdən biri isə Şərq xalqları, millətləri, dövlətləri ilə
inteqrasiyasıdır. ABŞ-ı bu proseslərdə baş intcqrator hesab edən
müəllif XXI əsrdə formalaşacaq düşüncə tərzinə məhz bu dövlətin
maraqlan baxımından yaxşılaşacağını göstərir.
İnteqrator dövlət - yeni birgə qaydalan yaradır, iqtisadi, siyasi, mənəvi
dəyərləri formalaşdınnağa çalışır, müəyyən bir dövlətin maraqlarını təmin
edən qloballaşma siyasətini həyata keçirməyə cəhd edir.
Digər proqnoz amerikan alimi S.Xantinqtonun “Sivilizasiyaların
toqquşması və yeni dünya nizamının yenidən qurulması” əsərində
verilir. Müəllifin fikrincə, keçmiş sosializm və kapitalizm arasında
olan antoqonizm sivilizasiyaların toqquşması, ilk növbədə qərb,
islam və pravoslav sivilizasiyaları arasındakı ziddiyyətlərlə əvəz
olunacaq [121].
Müəllifin fikrincə, dünya çox gəncdir və yaradıcı enerji ilə
zəngindir. Əvvəlki əsrlərin tarixi təcrübəsindən bəhrələnən XXI əsr
yeni sivilizasiyaların formalaşması üçün geniş imkanlar yaranacağı
dövr olacaq. Əsrin əsas inkişaf modeli isə hakimiyyətin qollara
bölünməsinin sürətlənm əsi, regionçuluqla müşayiət olunan
-
83
-