12
Əxlaqi və siyasi tərbiyə xüsusi təşkil olunmuş müsahi-
b
ələr yolu ilə verilirdi. Uşaqlar qısa və lakonik
cavablara
alışdırılırdılar.
18 –
20 yaş arasında gənclər efeblər qrupuna daxil olur
v
ə hərbi təcrübə keçirdilər. 20 yaşından 30 yaşadək tam hü-
quq
lu legion olurdular. Spartada qızların da hərbi – fiziki
t
ərbiyəsinə böyük diqqət yetirilirdi. Oğlanlar müharibədə
olduğu zaman qızlar daxili asayişi qorumalı və qulları itaətdə
saxlamalı idilər.
Bel
əliklə, Spartada tərbiyə tam dövləti səciyyə daşı-
yırdı. Orada dini, sərt fiziki və hərbi tərbiyə əsas yer tuturdu.
Savad t
əliminə - təhsilə isə kifayət qədər diqqət yetirilmirdi.
2)Afina t
ərbiyə sistemi
Spartadakından əsaslı surətdə
f
ərqlənirdi. Əkinçilik, sənətkarlıq və ticarətin inkişafı nəti-
c
əsində quldarlar daha da varlanmış, xırda mülkiyyətçi kənd-
lil
ər isə müflisləşərək iş dalısınca şəhərlərə üz tutmuşdular.
Onlara
azad v
ətəndaşlar deyilirdi. Varlıların balalarından
ah
əngdar inkişaf etmiş şəxslər yetişdirmək qarşıya məqsəd
qoyulduğu halda, azad vətəndaşlar peşə və sənətlə məşğul
olurdular; mü
əllimlik də bu sıraya daxil idi.
Oğlanlar 7 yaşından məktəbə gedirdilər. Qızlar isə tər-
biy
ələrini ailədə davam etdirir, ev işlərinə alışdırılırdılar. Müəl-
liml
ər hakim təbəqəyə mənsub olmasalar da onlardan istifadə
edilirdi.
Uşaqlar 7 yaşdan 13-14 yaşadək
qrammatika və kifara
(
musiqi) m
əktəblərində təlim alırdılar. Məktəblər ayrı - ayrı
adamlar t
ərəfindən açılır və pullu olurdu. Aşağı təbəqənin
uşaqları müstəsna halda oxuya bilirdilər.
13 -
14 yaşdan sonra uşaqlar iki -üç illik
idman (
pa-
lestra) m
əktəbinə gedirdilər. Orada yeniyetmələrə beş bacarıq:
qaçmaq, hoppanmaq, gül
əşmək, ox atmaq, üzmək öyrədilirdi.
Dövl
ətli
gənclər fəlsəfə, siyasət və ədəbiyyatı öyrənmək və
dövl
əti idarə işlərində çalışmaq üçün gimnaziyaya daxil
olurdular; burada idman m
əşğələləri davam etdirilirdi.
13
18 -
20 yaşda isə Spartada olduğu kimi,
efebiya – h
ərbi
v
ə mülki təcrübə keçirdilər. Bu müddətdə onların siyasi
hazırlığı da davam etdirilirdi. Təhsil pullu, məktəb isə xüsusi
olduğu üçün aşağı təbəqə əməklə məşğul olur, atalarından onun
s
ənətini öyrənirdilər. Ata öz peşəsini uşağa öyrətməsə, dövlət
qanunu il
ə övladının gələcək maddi qayğısından məhrum
edilirdi.
Bütün bunlarla yanaşı, Afina və Sparta tərbiyə sistem-
l
əri arasında
digər
fərq ondan ibarət idi ki,
Spartada tərbiyə
mü
əssisələri dövlətin əlində, Afina məktəbləri isə xüsusi
adamların ixtiyarında idi. Spartada tərbiyə hərbi -fiziki xarakter
daşıdığı halda, Afinada zehni və estetik tərbiyəyə üstünlük
verilirdi.
Bel
əliklə, qədim Yunanıstanda həm də
pedaqoji
n
əzəriyyə formalaşırdı. Bu nəzəriyyə gənc nəslin ahəngdar və
h
ərtərəfli inkişafı prinsipinə əsaslanırdı. İlk pedaqoji ideyalara
bizim eradan
əvvəl
Sokratın (469 – 399),
Platonun ( 427 –
347),
Aristotelin (384 – 322),
Demokritin (e.
ə.460 – 370)
əsərlərində rast gəlinir. Onlar quldarlıq cəmiyyətində quldar
balalarının təlim – tərbiyəsinin sistemini yaratmışdılar.
Sokrat insanda ruhun
ən
mühüm olduğunu əsas
götür
ərək hər şeyin ruhdan asılı olduğu müddəasını yürüdürdü.
O bu ideyaya
əsaslanaraq hər bir şəxsdə bütün biliklərin
mövcudluğunu qəbul edir və bu biliklərin aşkarlanması üçün
şəxsə kömək etməyi vacib sayırdı. Köməkdə isə sual -cavabın
əsas yol olduğunu deyir və özü bu yoldan istifadə edirdi. Ona
gör
ə də pedaqogikada bu metoda Sokrat metodu deyilmişdir
(evrestik müsahib
ə).
Platona
(Əflatun) görə, insanda ruhun əsasını
ağıl,
irad
ə və hiss təşkil edir. Buna uyğun olaraq üç cəhət –
müd-
riklik, m
ərdlik və mötədillik insani keyfiyyətlər kimi inkişaf
edib formalaşdırılır.
14
↓ ↓
↓
Müdriklik
M
ərdlik Mötədillik (etidal,orta
h
ədd)
Platon insanları üç ictimai qrupa bölür:
filisoflar,
h
ərbçilər, əkinçilər.
Aristotel
(Ərəstu)
isə ruhun bitki, heyvan və insan
ruhu olmaqla üç
əlamətini müəyyən eədərək, buna uyğun
fiziki,
əxlaqi və əqli keyfiyyətlərin inkişafını nəzərdə tuturdu.
O bu ideyaya müvafiq olaraq pedaqogikada ilk d
əfə uşaqların
yaş dövrlərini müəyyənləşdirmişdir. Aristotelə görə, insanın
h
ər bir arzusunda üç cəhət var: çatışmazlıq, artıqlıq, mötədillik
(orta h
ədd). Orta hədd -qızıl həddir və ən məqsədəuyğundir,
fay
dalıdır.
Aristotel tarixd
ə “İlk müəllim” adını qazanmışdır.
Demokrit (e.
ə.460 – 370) uşaqların tərbiyəsində
valideynl
ərin roluna böyük əhəmiyyət
verir və ailə tərbiyəsini
vacib sayırdı. Belə bir müddəa irəli sürürdü ki, insanlarda yaxşı
dü
şünmək, yaxşı danışmaq, yaxşı iş görmək qabilyyətini
inkişaf etdirmək lazımdır ( Fikir bizim Zərdüşt təlimi ilə uzlaşır
).
Biz tarixi şəxsiyyətlərin adını çəkdik: lakin heç bir ad
ç
əkmədən
onu da deməliyik ki, tərbiyə işinin tarixi insanlığın
tarixi q
ədər qədimdir. Öyrətmək, yol göstərmək, istiqamət
verm
ək işi yer üzündə ilk insanların yaşadığı dövrdən baş-
lamışdır. Tədriclə həyat inkişaf edib ictimai – iqtisadi for-
masiyalar d
əyişdikcə, xalqlar formalaşdıqca pedaqoji fikirlər
toplumu yaranmışdır: bu, xalq pedaqogikasıdır. Hər xalqın öz
pedaqoji baxışları, şəxsiyyətin doğru – dürüst böyüyüb boya –
başa çatması ilə bağlı fikirləri var, və o, əsrlərin sınağından
çıxdığı üçün etibarlıdır.
Ağıl
Irad
ə
Hiss