- 150 -
halda, bilik Allahın insan qəlbinə saldığı işıqdır.
1
Qeyd etmək
lazımdır ki, burada bilik heç də yalnız etiqad mənasında
işlənmir. Dini ayinlərin icra edilməsi biliyə yox, əmələ aid
edilir, lakin yenə də bilik ondan yüksək tutulur. Abidə nisbətən
alimə üstünlük verilir.
2
O dövrdə Şərqdə bilik – əməl alternativinin həllində icti-
mai fikir heç də yalnız islam dinindən çıxış etmirdi. Orta əsr
alimləri bilik və əməlin dialektikasını açmağa və biliyin, elmin
əhəmiyətini və üstünlüyünü məntiqi yolla və konkret misallar,
hədislər, hekayətlər vasitəsilə isbata yetirməyə çalışırdılar.
Yeni Dövrdə biliyin yoxsa gücün, kəlamın yoxsa əməlin
əsas olmasına dair mübahisələr orta əsr Şərq fəlsəfəsindən Qərb
ictimai fikrinə keçir. Neçə əsrdən sonra həmin sualı İ.Götenin
qəhrəmanından eşidirik.
İnsan həyatının əsasını təşkil edən, bəşəri inkişaf üçün ilk
başlanğıc rolunu oynayan hadisə nədən ibarətdir? Bu sual üzə-
rində dərin düşüncələrə dalan Faust ilkinliyi gah sözə, gah
zəkaya, gah də qüvvəyə verir. Lakin nəhayət, işin, əməlin üzərində
dayanır.
İnsan yalnız təbiətə fəal münasibəti sayəsində, əməli
fəaliyyət prosesində başqa insanlarla ünsiyyətə girir – söz
yaranır. Lakin insan sözlə fikrini, düşündüklərini ifadə edir.
Deməli, söz ağıldan, zəkada əvvəl gələ bilməz. Ağıl əmr edəni
dil bəyan edər, – deyən Xaqani də ağılı sözdən əvvəl hesab edir,
dili fikrin ötürülməsi üçün vasitə sayırdı. Dil, söz həm də fərdi
fikirlərin ictimailəşməsinə və ümumictimai hadisə olan elmin
yaranmasına xidmət edir.
İnsanın əqli qabiliyyətlərinin ilk inkişafı isə yalnız məq-
sədəuyğun əməli fəaliyyətin, əməyin nəticəsidir. Gerçəkliyə
fəal, dəyişdirici münasibət bəsləmədən, təkcə seyr sayəsində
hadisələrin, şeylərin mahiyyətini dərk etmək, dünyanın sirlərinə
bələd olmaq mümkün deyil. Deməli, zəka seyrlə yanaşı, həm də
əməli fəaliyyətin məhsuludur.
İnsanın ağlı, düşüncə qabiliyyəti nə qədər çox inkişaf
1
Bax: Роузентал Ф. Торжество знания. Концепция знания в
средневековом исламе. М., 1978, стр. 243.
2
Yenə orada.
- 151 -
etsə, gərçəklik haqqında o qədər dəqiq, düzgün bilik əldə edir,
hiss orqanlarının verdiyi zahiri məlumatla kifayətlənməyərək
daxili, sabit, zəruri əlamətləri üzə çıxarır, ümumilərin nə
dərəcədə əlaqəli olduğunu öyrənir. Ayrı-ayrı konkret hadisələr,
təkcələr arasındakı əlaqə adi şüur səviyyəsində də üzə çıxarıla
bilər, elmi bilik isə, Feyerbaxın dediyi kimi, ümumilər
arasındakı əlaqəni əks etdirir.
Biliklərin əsasında əməli fəaliyyət dayansa da, bilik də öz
növbəsində fəaliyyət meydanını genişləndirməyə xidmət edir.
Lakin hər bir konkret fəaliyyət üçün müyyən konkret biliklər
tələb olunur. Esxil deyir ki, əsas məsələ çox bilməkdə deyil,
lazım olanı bilməkdədir. Bizim kristalloqrafiya müəllimimiz,
görkəmli alim Xudu Məmmədov öyrədirdi ki, alim olmaq üçün
yadda saxlamaqdan daha çox, yaddan çıxarmağı bacarmaq
lazımdır. Başqa sözlə, elmi fəaliyyət biliyə seçki ilə
yanaşılmasını, müəyyən bir fikrin, ideyanın aydınlaşması,
kristallaşması üçün zəruri olan ən mühüm biliklərin ön plana
çəkilməsini, xüsusi müstəviyə göçürülməsini tələb edir. Fikrin
müəyyən problemə fokuslanmasına mane olan, həmin anda
“yaddan çıxarılmalı” olan biliklər isə başqa bir problemin həlli
zamanı ön plana çəkilir və s.
Çox pulu olan, lakin ondan istifadə etməyi bacarmayan
adamlar olduğu kimi, çox biliyi olan, lakin lazım gəldikdə onu
saf-çürük edərək müəyyən istiqamətə yönəldə bilməyənlər də
var. Çox bilmək hələ alim olmaq deyil. Elmi xidmət hər bir
alimin ümumi bilik xəzinəsindən nə qədər pay götürməsi ilə
deyil, bu xəziniyə nə qədər pay verməsi ilə müəyyən olunur.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, biliklər iki yerə bölünür.
Bilavasitə insanların maddi fəaliyyətinə xidmət edən biliklər
(əməli biliklər) olduğu kimi, ancaq aralıq mərhələ vasitəsi ilə
tətbiq olunan biliklər də vardır. “İnsansızlaşdırılmış” dünyanın
obyektiv qanunauyğuluqlarını əks etdirən koqnitiv biliklərdən
praktikada istifadə etmək üçün bir fərdi fəaliyyət miqyasından
kənara çıxan xüsusi sosial mexanizm, xüsusi qüvvə tələb
olunur. Deməli, yeni bilik əldə etmək insanın güc-qüvvəsini öz-
özünə artırmır. Əksinə bu biliyin qüvvəyə çəvrilməsi üçün ilkin
qüvvə, xüsusi maddi vəsait, fəaliyyət lazımdır.
Bəzən maddi fəaliyyət imkanı məhdud olduqda, güc-
- 152 -
qüvvə çatmadıqda insanın ən nəcib arzu və niyyəti həyata
keçməmiş qalır. Müdrik adam gücsüz olduqda dünyadakı ahəng
pozuntularını duyur, dərk edir, amma onları aradan qaldıra
bilmir. Dünyanı məqsədəuyğun şəkildə dəyişmək üçün nə et-
mək lazım olduğunu bilir, lakin buna qüvvəsi çatmır. Bu,
müdrik adamın faciəsidir. Başqa birisinin isə maddi imkanı,
gücü-qövvəsi var, lakin nə etmək lazım olduğunu bilmir, daha
doğrusu, onun lazım bildiyi əsl həqiqətdən çox uzaqdır. Buna
baxmayaraq, güclü olan “haqlı” çıxır. Bu – nadan adamın
xoşbəxtliyidir.
Orta əsr Şərq fəlsəfəsində müdrik adamın faciəsi nadanın
xoşbəxtliyindən üstün tutulur. Maraqlıdır ki, bu ideya əxlaqi ba-
xımdan deyil, həm də ümumiyyətlə faydalılıq baxımından irəli
sürülür: “Bilik əməlsiz də faydalı ola bilər, halbuki biliksiz
(elmsiz) əməlin faydası yoxdur”. Burada biliyin, elmin təkcə
məhsuldar qüvvə yox, həm də sosial-mədəni sərvət olması fikri
çox gözəl ifadə olunmuşdur. Elmə arxalanmayan fəaliyyətin
puçluğu ideyası Füzulinin məşhur misralarında öz poetik
tərənnümünü belə tapmışdır:
Elmsiz şer əsası yox divað olur,
Əsassız divað qaətdə bietibar olur.
Şərq fəlsəfəsi hər bir işin elm, bilik əsasında görülməsini
zəruri sayır. Yüz ölçüb bir biçmək hikmətini əsas götürür. Zira
güclə görülə bilməyən işlər bilik və fərasətlə görülə bilər. Əl-
Qəzali yazırdı: “Fəlsəfənin həqiqi məqsədi xoşbəxtliyə aparan
yolu göstərməkdir ki, o da elm və əməlin birləşdiyi nöqtədən
keçir”.
1
Sual oluna bilər ki, elm ilə əməl arasındakı əlaqənin həlli
kimi mühüm bir problem orta əsr Şərqində düzgün həll olun-
muşdusa, bəs nəyə görə sonrakı dövrlərdə Şərq ölkələri elmi-
texniki tərəqqi sahəsində geri qaldı?
Nəzərə almaq lazımdır ki, əvvəla, Şərqdə elm, bilik de-
dikdə daha çox dərəcədə humanitar sahələr: fiqh, əxlaq nə-
1
Роузентал Ф. Торжество знания. Концепция знания в
средневековом исламе. М., 1978, стр. 243.
Dostları ilə paylaş: |