- 159 -
ideyasını da tənqid etmiş, bütün yaradıcılığı boyu kitabla
qılıncın, həqiqətlə gücün vəhdəti ideyasını bədii şəkildə tə-
rənnüm etmişdir. Ən başlıcası isə budur ki, H.Cavid yaradıcı-
lığında bu ideya orta əsrlər üçün səciyyəvi olan fərdi bilik və
əməlin vəhdəti ideyasından fərqli olaraq bir şəxs miqyasından
kənara çıxır, ictimai qrup, xalq, ölkə miqyasında irəli sürülür.
Elə hadisələr vardır ki, onlar yalnız böyük miqyas şə-
raitində həyata keçir. Sənət əsərləri çox vaxt fərdi yaradıcılığın
məhsulu olduğu halda, elm ümumcəmiyyət hadisəsidir. Elmdən
praktikada istifadə edilməsi də ancaq böyük ictimai miqyaslarda
həyata keçirilə bilər.
Sənətkarla onun əsərinin “istehlakı” – mənimsənilməsi
arasındakı sosial məsafə nisbətən qısadır, yəni istedadın özünü
büruzə verməsi üçün ictimai mütəşəkkil fəaliyyətə ehtiyac
olmaya da bilər. Ona görə də sənət adamının sərbəstlik dərəcəsi
nisbətən yüksəkdir. Elm, texnika və təhsil sahələrində isə bu
məsafə böyük olduğundan, burada ciddi sosial-mənəvi
problemlər ortaya çıxır.
Bu gün elmi-texniki tərəqqi sahəsindəki nailiyyətləri ilə
bütün dünyanı heyrətləndirən Yaponiya Şərq və Qərb düşüncə
tərzinin üzvi surətdə birləşdirir və əsrlər boyu formalaşmış
əxlaq-məişət ənənələrini istehsalatda uğurla tətbiq edir.
Dövlətin iqtisadi siyasəti ilə xalqın ənənəvi təfəkkür tərzi
arasındakı zidiyyət minimuma endirilmişdir. Yaponiya modeli
digər Şərq ölkələri üçün də nümunədir.
Elm qlobal hadisədir. Hər yerdə, hamı üçün vahid bir elm
var. İstehsal müəssisələri isə konkretdir, özünəməxsus xüsusi
şəraitə malikdir. Burada sosial mühit də, mənəvi iqlim də
özünəməxsus ola bilər. Deməli, elmin praktik tətbiqi hadisəsi
hansı pillədə isə yenidən cəmiyyət miqyasından fərdi miqyasa
enir, fərdin düşüncə tərzi, biliyi, fiziki imkanları, əməli iş
qabiliyyəti ilə səciyyələnir. Elmin dünyagörüşü ilə, hakim fəlsəfi
fikirlə əlaqəsi də özünü həm fərdi, həm də ictimai miqyasda
göstərmiş olur.
Orta əsrlərdə rasionalizm və fərdi-mənəvi aləmin kamil-
liyi uğrunda mübarizə elmi axtarışları və texnoloji prosesləri
arxa plana keçirirdisə, Yeni Dövrün düşüncə tərzində və fəlsəfi
təfəkküründə praqmatizm və pozitivizmin üstünlük təşkil
- 160 -
etməsi elmin prioritetliyinə təminat yaradırdı. Bu dəyişiklik
ancaq paradiqmaların əvəzlənməsi sayəsində mümkün olmuşdu.
Təəssüf ki, Qərbdə paradiqmanın dəyişməsi bir çox Şərq
ölkələrinə hələ də təsir etməmişdir. Belə ölkələr üçün orta əsrlər
epoxası hələ bitməmişdir.
- 161 -
ORTA ƏSRLƏR FƏLSƏFƏSİNDƏ EŞQ
PROBLEMİ
Eşq probleminə Şərqdə və Qərbdə fərqli münasibətlər
fəlsəfi fikirdə də öz əksini tapmışdır.
Platon yazır: «Doğru məhəbbətə sadə və gözəl olanı, həm
də düşüncəli və ahəngdar surətdə sevmək xasdır».
1
Əl-Qəzali
yazır: «Məhəbbət ancaq idrakın nəticəsi ola bilər; belə ki, insan
yalnız bildiyi şeyi sevir. Ona görə də, məsələn, daş sevə bilməz.
Məhəbbət ancaq dərk edən canlının xassəsidir».
2
Əlbəttə,
mübahisə etmək və göstərmək olar ki, insanı insan edən təkcə
idrak qabiliyyəti deyil. İdrak qabiliyyəti müxtəlif dərəcələrdə
hər bir insana xasdır. Şəhvani hiss və övlada münasibət
səviyyəsində instinktiv sevgi də hər bir insana, hətta heyvanlara
da xas olan bir cəhətdir. Amma böyük məhəbbət ali hiss olaraq
nəinki idrakdan hasil olmur, əksinə, onun fövqündə durur,
insanın «ağlını əlindən alır», onu ilhamlandırır və ya yaxşı
mənada dəli-divanə edir.
Eşq səviyyəsində idrak isə bütün insanlara aid olan hissi
və məntiqi idrakdan yüksəkdə durur – idrakın ali məqamına
1
Платон. Собрание сочинений в четырех томах. Том 3. М.,
1994, стр. 169.
2
Анатомия мудрости. 106 философов. Жизнь, судьба, учение.
Том 2. стр. 51.
- 162 -
aparır. Bu pillə daha çox dərəcədə idrakın sezgi və vəhy
məqamlarına uyğundur. «İnsan yalnız bildiyi şeyi sevir», –
fikrinə gəlincə, ancaq bununla razılaşmaq olar ki, insan heç
bilmədiyi şeyi həqiqətən də sevə bilməz. Amma tam bildiyi şeyi
də sevməz. Belə ki, sevgi daha çox qeyri-müəyyənliklə,
müəmma ilə, sirr və sehrlə əlaqədar olub, əslində bir möcüzə
axtarışıdır. Təsadüfi deyildir ki, insan ağlı ilə yox, qəlbi ilə
sevir, – deyirlər. Hər şey məhz qəlbi, könülü necə başa
düşməkdən asılıdır. İdrak fəlsəfəsinin zirvəsində dayanan Əl-
Qəzali eşq fəlsəfəsinin olsa-olsa hələ təməlini hazırlayırdı.
Onun dövründə Füzulinin eşq konsepsiyası hələ yaranmamışdı.
Füzuli anlamında eşq insanı məcazi mənada «dəli-
divanə», müstəqim mənada «əhli-kəmal» edir:
Ey Füzuli, qılmazam tərki-təriqi-eşq kim,
Bu fəzilət daxili-əhli-kəmal eylər məni.
1
Məhəbbətin idrakla, əqllə əlaqə məqamları, məhz Füzuli
eşqi ilə tanışlığındandır ki, Asif Əfəndiyevin (Asif Atanın)
fəlsəfəsində daha inandırıcı şərh olunur. Hisslə, ehtirasla bağlı
olan məhəbbətdən fərqli olaraq, Asif Əfəndiyev «müdrik
məhəbbət» məqamının da izahını verir və ali məhəbbəti
müdrikliyin strukturuna daxil edir: «Müdriklik – …ülviyyəti,
məhəbbəti, gözəlliyi, əsilliyi müqəddəslik səviyyəsinə
qaldırmaqdır».
2
Yaxud: «Məhəbbət – müdriklik timsalıdır.
Məhəbbət əhli olmaq – kamal əhli olmaq deməkdir».
3
Ş.Sührəvərdi də kamilliyi eşq və şövqlə əlaqələndirir.
Onun fikrinə görə nadan adamın aldığı həzz kamal əhlinin həzzi
ilə müqayisəyə gəlməz: «Kamal sahibi olmayan qafil həzz ala
bilməz. Hər bir həzzin qədəri kamillik dərəcəsindən asılıdır».
4
İkinci növbədə aksioloji aspektə – dəyərləndirmə prose-
sinə baxaq. İnsan nəyi isə yaxşı, nəyi isə pis hesab edir. Nə isə
1
Füzuli. Əsərləri iki cilddə, I cild, səh. 215.
2
Asif Əfəndiyev. İnam və şübhə. B., «Yazıçı»,1988. səh. 115.
3
Yenə orada, səh. 112.
4
Suhrawardi. The Philosophy of Illumination. Brigham Young
University Press. Provo, Utah, 1999, p. 98.
Dostları ilə paylaş: |