174
ilişkə (əlaqə), durum (vəziyyət), bilkin (alim) və s. 80-ci
illərdə bu hadisə az qala lüğət tərkibinin mənzərəsinə
(əsasən, elmi üsluba) təsir edəcək gücdədir.
60-70-ci illərdə lüğət tərkibinin stilistik funksional
aspekti onu keyfiyyətcə xarakterizə edir, başqa sözlə,
norma stabilliyinin yaranması imkan verir ki, dil
daşıyıcılarının intellektual enerjisi daha çox üslubi plana
sərf olunsun.
* * *
Beləliklə, sovet dövründə Azərbaycan ədəbi dili lüğət
tərkibinin inkişafı müxtəlif sinxron mərhələlərdən keçir,
hər bir mərhələ əvvəlki mərhələdən başlayır, onun davamı
kimi çıxış edir, eyni zamanda nisbi müstəqilliyi ilə əlahiddə
şəkildə mövcud olur; lüğət tərkibinin inkişaf məntiqini də
bu münasibət müəyyən edir: leksik norma bir neçə onillik
hüdudunda bu və ya digər mərhələnin ictimai-mədəni
məzmununa uyğunlaşır, lakin əsas leksik fon mühafizə
edilir, nəticədə, lüğət tərkibinin sabit qatı ilə funksional qatı
arasındakı münasibət onun dialektikasının göstəricisi olur.
175
III FƏSİL
ƏDƏBİ DİLİN LÜĞƏT TƏRKİBİNİN
DAXİLİ İMKANLAR HESABINA
ZƏNGİNLƏŞMƏSİ
Sovet dövrü Azərbaycan ədəbi dili lüğət tərkibinin
inkişafı sinxron mərhələlər üzrə araşdırıldığı kimi, diaxron
aspektdə – bütöv bir tam halında da nəzərdən keçirilə bilər
və əslində, bu təhlil üsullarından biri digərini tamamlayır.
İkinci halda lüğət tərkibini xarakterizə edən başlıca
əlamətlər onun ümumi strukturunda baş verən hadisələrdir.
Həmin hadisələrin əsas məzmununu lüğət tərkibinin
zənginləşməsi təşkil edir. Zənginləşmə elə bir prosesdir ki,
burada lüğət tərkibinin diaxron mənzərəsi açılır, tarixi-
mədəni inkişafın dildə faktlaşma üsulları meydana çıxır.
K.M.Musayevin belə bir fikri diqqəti cəlb edir: «Türk
dillərinin leksik tərkibinin zənginləşməsi məsələləri haq-
qında nəzəri tədqiqatlar lazımdır. Məlumdur ki, türk dilləri
leksikasının zənginləşməsi həm daxili imkanlardan
(materiallardan, vasitələrdən və yollardan) istifadə yolu ilə
sözdüzəltmə hesabına, həm də dünyanın başqa dillərindən
sözalma hesabına olur. Sözdüzəltmə və onun müxtəlif
yollarının (sintetik, analitik, fonetik, leksik) mahiyyətini
aydınlaşdırma və alınmalara nəzəri və praktiki qiymət –
onları daha da dərindən öyrənmək üçün geniş imkanlar
açır»
1
.
Bütün tarix boyu olduğu kimi, sovet dövründə də
Azərbaycan ədəbi dilinin lüğət tərkibi iki yolla zənginləşir:
1. Daxili imkanlar hesabına;
1
К.М.Мусаев. Основные проблемы изучения лексики тюркских языков.
— СТ, 1978, № 3, стр. 35
176
2. Başqa dillərdən alınmalar hesabına.
Sosial-ictimai münasibətlərlə bağlı olaraq, dildə
sözlərin müəyyən qismi köhnələrək istifadədən qaldığı
kimi, yeni sözlərin yaranması meyili də mövcuddur.
Cəmiyyət həyatında sosial dəyişikliklər və inkişaf
perspektivləri ilə bağlı olaraq, yeni sözlərin yaranması,
habelə bir çox sözlərin köhnəlməsi prosesində intensivlik
və ya lənglik müşahidə edilir. XX əsrin əvvəlləri, xüsusilə
Oktyabr inqilabından sonrakı illər cəmiyyət həyatını mütə-
rəqqi inkişaf yoluna aparan hadisələrlə zəngin olduğundan,
bu hadisələrə müvafiq şəkildə çoxlu yeni sözlər meydana
çıxırdı. Vaxtını başa çatdırmış ictimai hadi-sələr isə özləri
ilə bərabər bir sıra sözlərin də köhnəlməsinə səbəb olurdu.
Lakin dildə bütün köhnə ictimai hadisələr, əşya və
münasibətlər birdəfəlik unudulmur. Vaxtını başa çatdırmış
hadisələrin gələcək nəsillərə bədii yolla xatırladılmasında
köhnə sözlərdən də istifadə olunur. Bu zaman köhnəlmiş
sözlər lüğət fondundan çıxır, lakin ədəbi dilin bədii üslubu
hesabına lazım gəldikdə yenidən canlandırılır.
Ədəbi dilin zənginləşməsində məna dəyişkənliyinə
uğrayan sözlərin, dialektizmlərin, habelə kalka yolu ilə
yaranan leksik vahidlərin və xalq dili əsasında yaranmış bir
çox sabit birləşmələrin hər biri, dilin daxili inkişafı bu
amillərin təsir gücündən və əhatəsindən asılıdır. Bunların
təsiri güclü isə hər bir konkret dil də özünəməxsus
elementlərə malikdir. Oktyabr inqilabından sonra Azərbay-
can ədəbi dilinin zənginləşməsi üçün bu amillərin təsir
gücünün artmasına daha real zəmin yaranmışdır. Dilin
daxili imkanlar hesabına zənginləşməsi yollarından biri və
məhz başlıca amili ictimai quruluşla əlaqədar
dəyişikliklərin, xüsusən sovet dövründə elmi-texniki, siyasi
və mədəni münasibətlərin inkişafıdır.
177
Yeni sözlərin yaranması
Sovet dövründə Azərbaycan ədəbi dili lüğət tərkibinin
strukturunda gedən inkişaf, birinci növbədə, tarixi-ictimai
mühitin dəyişməsi ilə əlaqədar olaraq köhnəlmə-yeniləşmə
prosesinin güclənməsi ilə diqqəti cəlb edir. Hər iki proses
(həm köhnəlmə, həm də yeniləşmə) dil təfəkküründə
dialektik vəhdətdə mövcuddur; hətta o halda ki, məsələn,
lüğət tərkibinin müəyyən sahəsi arxaikləşir, ona oppozisiya
təşkil edən lüğəvi sahə yaranmır, yenə də həmin vəhdət
qalır, çünki bu və ya dikər sahədəki arxaikləşmə, yaxud
yeniləşmə (lüğəvi vahidin istifadədən çıxması, yaxud
istifadəyə bilavasitə daxil olması – yeni sözün yaranması)
elə bir assosiativ gücə malik olur ki, bütövlükdə leksik-
semantik sistem daxilində əksəlaqə yaradır.
Köhnəlmiş sözlər bir leksik vahid kimi, yalnız dilin
passiv fondunda yaşayır, lakin keçmiş dövrə aid müəyyən
əhvalat və ya hadisənin təsvirində həmin dövrü daha
qabarıq canlandırmaq məqsədilə belə sözlərdən istifadə
edilir. Bununla da dialektizmlər ilə köhnəlmiş sözlər
arasında bir funksional oxşarlıq müşahidə edilir.
Dialektizmlərdə yerli kolorit əks olunduğu kimi,
köhnəlmiş sözlərdə tarixi keçmiş və həm də müəyyən
mənada milli kolorit ifadə edilir. Beləliklə, bir zamanlar
dildə ümumişlək səciyyə daşıyan bu sözlər indi tarixi
keçmişin təsviri ilə əlaqədar bədii ədəbiyyatda işlədildikdə
ədəbi dilin bədiilik imkanlarının artmasına öz müsbət
təsirini göstərir. Köhnəlmiş sözlər, bir qayda olaraq,
köhnəlmiş ictimai münasibətlər, insan fəaliyyətindən
kənarda qalan əşya və hadisələr, istehsalat vasitələri və s.
ilə əlaqədar olaraq dilin aktiv fondundan passiv fonduna
keçən vahidlərdən ibarətdir.
Dostları ilə paylaş: |