245
Ağzı qanlı yırtıcılar didim – didim didsin onu.
Açsın Cəhənnəmin ağzını, İrod odu udsun onu
1
Doğulsunlar ürəyində yarasalar, soxulcanlar.
Yandıraraq, söndürərək, öldürərək, dirildərək
Bu qatili dönə –dönə, xıncım – xıncım etsin onlar.
Sınsın çürük budaq kimi sərkərdəyə qöyan o əl,
İflic olsun o mərd üzü tapdalayan murdar ayaq.
Onun zərdab qanını qoy ağ güvələr zəhərləsin,
Gəbərsin qoy, vəbalara, cüzamlara tuş olaraq.
Tikanlı ağacların kölgəsində dincələrsə,.
Gəlsin ilan balaları, bürüsün dörd çevrəsini.
Üz – gözünə qurbağalar zigil atsın, acı töksün,
Şiş bürüsün əndamını, xərçəng kəssin nəfəsini.
Bizim üçün o, dünyanın yeganə, tək çırağıydı,
Sükançıydı, cilovlardı şahə qalxan dağları.
İgid, cəsur Cavanşirin poladlaşan şəxsiyyəti
Əsarətçi zalımların yatırdadı qiyamını.
O, yatmazdı, mürgülərdi... gözü ayıq, qəlbi qaynar.
1
İudeya çarı I İrod e. ə. 37-4 illərdə hökmranlıq etmişdir. Bax: Əhdi – Cədid.
Matfeydən, II fəsil.
246
Marsın cəng arabasın ulduzlara surərdi o.
Qollarına toplasa da min igidin qüvvətini,
Çiçəkləri asta üzər, gülü ehmal dərərdi o.
Danışarkən dodağından mirvarilər saçılardı,
Əxlaqı saf, ruhu yüksək, könlü odlu bir həvəsdə.
Yuxusundan ayrılarkən, aslan kimi sıçrayardı,
Bölüb isti çörəkləri, paylayırdı süfrə üstə.
Həzrət İsa peyğəmbərin qabırğası arasından
Axan qanlar süzülmüşdü onun dərya ürəyinə.
Ən müqəddəs dualarla tanrısına tanışdı o,
Öz qəlbinin qüdrətilə ölümsüzlük tapmışdı o!
Mənim ağım qu quşunun, pərilərin ağısı yox,
Dəstəsindən ayrı düşən bir quşcuğun naləsidir.
Yetim qalıb bizim şəhər, kövrəkləşib polad qala.
Uzun illər görməmişdik bu cür məqam, bu cür bəla.
Haçan gəlib tapdı bizi o qanlı əl, canlı bıçaq?
Kaş bataqlıq qurdu kimi yerindəcə qurusun o.
Ağzı yansın, qan qussun o.
Sən ki, saçardın nurunu günəş kimi üstümüzdə,
247
Batıb getdin... qərq olmuşuq gecələrin zülmətinə.
Bulud girdi aramıza, ayrı saldı səni bizdən,
Gözlərimiz həsrət qaldı yaraşıqlı qamətinə.
İllər boyu ağlayacağam, öz bağrımı didəcəyəm,
Sənsiz qalan o boş taxtı hiddətlə seyr edəcəyəm,
Sən gedəli, dörd tərəfdən bağlanıbdı sevinc yolu,
Gözlərimdən bulaq kimi yaşlar axır qanlı – qanlı.
Əzizlərin, doğmaların sevgin ilə alovlanır,
Yaddan çıxmaz bu məhəbbət bizim eldə heç bir zaman.
Kaş ki, bizim sözlərimiz ətir saçan buxur kimi,
Alışaydı məzarında, yanaydı son damlayacan.
Başımın tacı düşdü,
Taxtımız da, bəxtimiz də viran qaldı.
Gücümüzün şan – şöhrəti səninlə bir basdırıldı.
Səninlə edərdi fəxrTəbər gölü
209
, Lubnan dağı,
Azğın şimal küləkləri
210
dayanardı səni görcək.
İndi yurdu sənsiz görüb hunlar qapır baltasını,
Viran qalır nar bağları, tapdalanır çəmən – çiçək.
Səltənətlər qara geyib, tac qoyan da sevinməyir,.
248
Gəlinlərin yatağını toz bürüyüb, qəm tozları.
Balasını itirmiş tək yaxa yırtır, yaş tökürlər,
Dərddən solmuş bənizlərin nə yamandır bu qubarı.
Üzərindən atmaq istər ləkələnmiş şöhrətini,
Tac qoyan da anlayır ki, tac əbədi bəzək deyil.
Bu ölümlə biz bir daha dərk elədik, başa düşdük:
Heçdi, puçdu fani dünya. Bizə dünya gərək deyil.
Xoşdur mənə bu sözləri deyib yanmaq, alovlanmaq,
Ancaq daha xoş olardı səninlə bir dəfn olunmaq.
OTUZ YEDDİNCİ FƏSİL
Varaz – Tiridatın Cavaşirin hökmranlıq taxtına
oturması. Hunlar Cavaşirin ölümünə görə qisas almaq
istəyirlər. Varaz – Tiridat onlarla sülh bağlayır
249
Qəm – qüssə keçəndən, dərd sovuşandan və əzablı fəlakət bir
qədər yaddan çıxandan sonra ölkənin bütün knyazları, baş nəsillərin
ağsaqqalları, valıləri, hakimləri və əyanları katolikos Yeliazarın
yanına gəlib Albaniya ölkəsinin taleyi və səadəti barəsində
düşündülər. Ölkədəki hakimiyyətin qayğısına qalaraq onlar bir səslə
Bizans imperatoru tərəfindən konsul və patrik rütbələrinə layiq
görülən Cavanşirin Varaz – Peroj adlı qardaşı oğlu knyaz Varaz –
tiridatı seşdilər.
211
Katolikos və ölkənin bütün knyazları hamılıqla bu
seçkini tələsik keçirməyə can atırdılar. Elə buradaca bütün əyanlar
müxtəlif heyvan şəkilləri olan bayraqlarını açdılar, şeypurlar çalındı
və Varaz – Tiridatı qızıl – qalxana otuzdurub onu tərifləyə - tərifləyə
üç dəfə göyə atdılar. Belə bir böyük təmtəraqla onlar yüksək
hakimiyyətin şərəfini – vətən hökmranının taxtını ona verib həmən
gün bu münasibətlə çoxlu hədiyyələr və bəxşişlər payladılar.
Bu vaxta qədər də igid Varaz – Tiridat öz müdrikliyilə
fərqlənir, hamıya məhəbbət və qayğı ilə yanaşırdı. Knyaz taxtına
oturduqdan sonra onun bəzi paxıl qohumları onun yüksəlməsini
soyuq qarşıladılar, lakin o, öz mehriban davranışı ilə onları
sakitləşdirib qəlblərinə hakim oldu. Öz hövsələsi və mülayimliyi ilə
o, ölkəni sərhədləri daxilində özünə tabe etdi və tezliklə şanlı
paytaxtını – Bərdəni əlinə keçirdi.
Elə bu vaxt
212
hunların sərkərdəsi və böyük knyazı Alp
İlituer
213
saysız – hesabsız ordusunu, Yacuc ölkəsinin
1
müxtəlif
1
Müqayisə et: İncil. İyezekiilin kitabı, 38 və 39-cu fəsillər.
Dostları ilə paylaş: |