Həyata nüfuz anı Demokratiyanın ibrətamiz erkən tarixinə baxış



Yüklə 3,87 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə48/239
tarix25.07.2018
ölçüsü3,87 Mb.
#59092
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   239

96 

 

imperiyasının yaradılması barədəki xəbərlə daha da məşhurlaşıb, əlavə əhəmiyyət 



qazandı.  

Bismark müasir alman millətini müharibənin köməyi ilə formalaşdırdı və 

təcavüzkar millətçilik siyasəti yeritməyə başladı, bu qorxulu irs isə öz kulminasiysını  

XX yüzillikdəki iki dünya müharibəsində tapdı.  

Bismarkın bəxti həm də onda gətirmişdi ki, onunla birlikdə Prussiya Baş 

Qərargahının rəisi, görkəmli hərbi xadim Helmut fon Moltke və müdafiə naziri Albrext 

fon Röndən ibarət üçlük meydana gəlmiş və bu üçlük 13 il ərzində Avropanın xəritəsini 

dəyişdirmək üzərində xeyli çalışmış və buna əsasən nail olmuşdu. 

        Lakin Bismarkın xidmətləri Almaniyaya heç də yalnız fayda gətirməkdən 

ibarət olmamışdır. Bismarkın qələbələr dövrü artıq arxada qalmışdı. Yeni müharibə 

cəhdi uğursuz da ola bilərdi və çox keçməmiş bu baş verdi. Almanlar hədd tanımayan 

iştahalarına görə I Dünya müharibəsində Avstriyaya  (Avstriya – Macarıstana) 

qoşularaq Antanta ilə müharibəyə başladılar. Almaniyada adamlar var idi ki,onlar 

Rusiyanın bir hissəsini, hətta Belçikanın və Fransanın müəyyən ərazilərini ələ 

keçirməklə Alman imperiyasının böyüməsini istəyirdilər. Lakin onların arzuları puç 

oldu, Almaniya müharibədə məğlubiyyətə düçar oldu.  

       Formalaşmağında və inkişafında Bismarkın da mühüm rol oynadığı alman 

millətçiliyi XX əsrin 30-cu illərində Hitlerin hakimiyyətə gəlməsi ilə isə, irqçiliyin və 

şovinizmin dövlət siyasətinə çevrilməsi kimi bir eybəcərliyin meydana çıxması üçün 

bünövrə rolunu oynamışdır. Bəlkə də Bismark olmasaydı, onun qazandığı uğurlar 

seriyası baş tutmasaydı, Hitler özünün Avropa və dünya ağalığı barədəki sərsəm 

fikirlərinə düşməzdi. İrqçiliyi görünməmiş həddə çatdıran, almanları digər millətlərə 

qarşı nifrət ruhunda tərbiyə etməyə çalışan Hitler müəyyən ölçülərdə Bismarkın 

mənəvi törəməsi, daha doğrusu, iyrənc mənəviyyatsızlığından xəbər verən «çolaq 

övladı» idi.  

Müharibəni başlamaq asandır, onu başa çatdırmaq isə olduqca çətindir.  

Napoleon Rusiyaya qarşı bir neçə ay qalibiyyətli kimi görünən müharibə aparıb, bu 

dövlətin qədim  

 paytaxtı Moskvanı tutsa da, nəticədə ağır məğlubiyyətlə – Grand Army-nin – 

Böyük Ordunun məhvinə səbəb olan biabırçı yekunla üzləşməli oldu. Hitler Avropada 

apardığı qısa müddətli və böyük qələbələrə səbəb olan müharibədən ağılsızcasına 

ruhlanaraq, SSRİ – də də blitskriq – ildırımsürətli müharibə aparacağına ( əslində bu, 

almanların deyil, ingilislərin icadı idi ) tam əmin olmaqla, bu ölkənin ərazisinə 

müdaxilə etdi. Hitler ordusu 1941-ci ilin yayından başlayaraq bir neçə cəbhədə, sonralar 

həm də hətta Afrikanın şimalında da vuruşurdu. Hitlerin öz hərbi qüvvəsinə belə 

paranoyya qaydasındakı inamı nəticə etibarilə onu ağır məğlubiyyətə gətirib çıxardı. 

Onun min il yaşayacağını güman etdiyi III Reyx barədəki iddiası nəinki həyata 

keçmədi, hətta müharibənin başlanmasından keçən altıncı ildə öz ölkəsinin Müttəfiq 

orduları tərəfindən işğala məruz qalması kimi bir faciə ilə nəticələndi.  

Əgər o, Bismarkın, yaxud başqa xadimlərin təcrübəsinə istinad etsəydi, yəqin ki, 

belə ciddi strateji səhvlərə yol verməzdi. ABŞ-dakı Vətəndaş müharibəsi vaxtı prezident 

Abraham Linkoln Şimalın vuruşduğu Cənuba – Konfederata kömək göstərməkdə 

şübhələnilən Böyük Britaniyaya da müharibə elan etmək barədə səs-küy qaldıran 



97 

 

«quzğunların» sərsəm təkliflərinə cavab verərək deyirdi ki, eyni vaxtda iki cəbhədə, iki 



qüvvə ilə vuruşmaq olmaz. Linkoln siyasəti uzaqgörənliyi ilə seçildi və 1865-ci ilin 

aprelində Konfederat qüvvələri  

təslim oldu. Britaniya ilə müharibəyə girişmə isə Şimalı taqətdən salıb, onu 

məğlubiyyətə sürükləyərdi.  

        Müharibənin ilk anının uğurla müşayiət olunması onun son yekunu barədə 

sevindirici ümidə gətirib çıxarmamalıdır. İlk üstünlüyün bəxş etdiyi sərxoşluq ötüb 

keçir, vəziyyət taleyin üzü kimi dəyişərək, acı məğlubiyyətlər seriyasının meydana 

gəlməsinə gətirib çıxarır. Torpaqları işğal edənlər sonralar hökmən peşmançılığın «qırıq 

təknəsinin» yanında qaldıqlarının şahidi olmaq qismətini yaşayırlar. Yüzillik 

müharibədə (1337-1453-cü illər) İngiltərə ordusu materikə keçib, Fransa ərazisinin xeyli 

hissəsini işğal etmişdi. Sonralar, müharibənin axırıncı iki onilliyində fransızların 

müqaviməti gücləndikcə, onlar bu ərazilərin hamısını itirdilər, sahildəki Kale şəhərini 

saxlasalar da, sonralar o da Fransa ərazisinə daxil oldu.  

Hitler ordusu da, 1941-ci ilin dekabrının əvvəlində Moskvanın astanasında idi, 

lakin geri oturduldu və üç il yarımdan sonra Sovet qoşunları qırmızı bayrağı Berlində 

III Reyxin simvolu sayılan Reyxstaqın – parlament binasının üzərinə sancdılar. 1945-ci il 

mayın 8-də isə 

alman hərbi komandanlığı Müttəfiq qoşunları nümayəndələrinin qarşısında 

Almaniyanın qeyd-şərtsiz təslim olması barədəki aktı imzaladı.  

Qoy başqa xalqların torpaqlarını işğal edənlər də tarixin həmin əyani 

dərslərindən ibrət götürüb, intiqam alovunun bir gün onları da dəhşətli qaydada 

qarsacağıını göz önünə gətirsinlər, dinc yolla həmin torpaqları tərk etməklə, özlərini 

yaxınlaşan ağır fəlakətdən xilas etsinlər.  

Axı kiçik qələbənin həm də böyük bədbəxtlik bəxş etməsi xüsusiyyəti də vardır 

və birincidən eyforiya hissi keçirənlər ayılıb, XXI əsrin əvvəlində Qaranlıq dövrün (Orta 

əsrlərin) qaydalarından ilhamlanmalarına son qoymaqla, ağılın və reallığın göstərdiyi 

yola üstünlük versələr, öz xalqlarına, gec də olsa, səmərəli xidmət göstərmiş olarlar. 

İşğalçı dövlət, xalq heç vaxt sakit liman tapa bilmir, intiqamın kükrəyəcəyi hissinin 

qorxusundan azad ola  

bilmir. Həm də işğal müasir dövrdə hər bir dövlət üçün, xüsusən iqtisadi 

cəhətdən zəif olan ölkə üçün ağır yük hesab olunur, ondan üzülüşməyən, onu öz tarixi 

və hüquqi sahibinə  

qaytarmayan xalq öz mövcudluğunun və gələcəyinin  təhlükəsizliyinə heç vaxt 

tam  arxayın olmayacaqdır. Belə qorxu altında yaşamaq isə Yer üzərində cəhənnəm 

əzabları ilə üzləşməkdən başqa bir şey deyildir. 

 

Müharibədə strategiya və taktika məsələləri 



 

 

Məşhur hərb nəzəriyyəçisi Karl fon Klauzevits klassik hərb sənətinin 



fundamental tədqiqat işi olan özünün «Müharibə haqqında» əsərində bu məsələlərə 

xeyli aydınlıq gətirərək, «strategiya adlananın başlıca başlanğıcdan ibarət olduğunu» 

vurğulayır. 



Yüklə 3,87 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   239




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə