Burada, V-axının
orta sürəti ; K-mütənasiblik əmsalıdır və K≈50; d-gətirmələrin
diametri, mm-lə.
Eri qanunu gətirmələrin diametri 5 mm-dən kiçik olduqda özünü doğrultmur.
Odur ki, yuyulma sürətini hesablamaq üçün bir çox düsturlar təklif edilmişdir.
M.A.Velikanov gətirmələrin ilikn hərəkətə gəlməsi üçün lazım olan sürəti
aşağıdakı düsturla hesablamağı təklif edir:
006
.
0
15
14
.
3
+
=
d
V
, m/san
Qumdan ibarət olan dib gətirmələri qırçın şəklində hərəkət edir. Məlumdur ki,
müxtəlif sıxlıqlı mühitlərin sərhədlərində dalğavari səthlər əmələ gəlir. Məsələn,
səhralarda qum barxanları, çaylarda isə su ilə dibdəki bərk hissəciklərin
sərhəddində qırçınlı səth yaranır. Qum qırçınlarının uzununa profilində bir neçə
səciyyəvi hissə ayırmaq olar:-qırçının arxa yamacı, ön yamacı zirvəsi və dibi.
Qırçının təşkil olunduğu gətirmələr belə hərəkət edirlər: ayrı-ayrı qum hissəcikləri
ön yamacla zirvəyə qalxaraq sonra aşağı düşür və arxa yamacda çökür.
Beləliklə,
ancaq qırçının səthində olan qum hissəcikləri hərəkətdə olur. Qırçınlar hərəkət
etdikcə, onlar bir neçə xırda qırçınlara da bölünə bilərlər.
Qırçınların hündürlüyü dərinlikdən asılıdır. Dərinlik artdıqca onların
hündürlüyü də artır.
Qırçınların sürəti kiçik olur. Məsələn, Volqa çayının orta axında 8-20 m
uzunluğunda olan qum qırçınları bir gündə 0.3-1.3 m məsafəyə hərəkət edir. Dib
gətirmələrinin sərfini hesablamaq üçün bir sıra düsturlardan istifadə edilir. Dib
gətirmələrinin həndəsi ölçüləri axın boyu dəyişir. Dağlıq hissədə çayların nəql
etdiyi gətirmələrin diametri böyük, düzənlik hissədə isə kiçik olur.
Gətirmələr axımının rejimi. Çayın rejiminin il ərzində dəyişməsi də onların
nəql etmə qabiliyyətinə və gətirmələrin miqdarına təsir göstərir. Belə ki, çay yaz
gursululuğunda və daşqınlar zamanı ən çox gətirmələr nəql edir. Azsulu dövrlərdə
isə çaylardakı gətirmələrin miqdarı minimal olur.
Çaylar en kəsiyinin sahəsinin, dərinliyinin, meylliyinin axın
boyu dəyişməsi,
qolların böyüməsi çayların gətirmələri nəql etmə qabiliyyətini dəyişdirir. Bu
amillərlə yanaşı, gətirmələrin rejiminə axının turbulentliyi və daxili axıntılar da
təsir göstərir. Ümumiyyətlə, gətirmələr axımının il ərzində paylanması çayın su
rejimi ilə əlaqədardır. Çayın su sərfi artdıqca gətirmələrin sərfi də artır.
Gətirmələrin maksimal sərfi su sərfinin maksimumundan bir qədər tez müşahidə
olunur.
Su rejiminin dəyişməsi ilə əlaqədar, gətirmələrin mexaniki tərkibi də dəyişir.
Gursululuğun qalxma fazasında çaydakı gətirmələrin miqdarı xırda fraksiyaların
(<0.05mm) hesabına daha çox artır. Səviyyə düşdükdə isə suda iri fraksiyalar daha
çox olur.
Kiçik çaylarda isə həm kiçik (<0.05mm), həm də iri fraksiyaların (>0.05 mm)
maksimal miqdarı eyni vaxtda müşahidə olunur. bu ondan irəli gəlir ki, böyük
hövzəli çaylardan fərqli olaraq kiçik çaylarda hövzənin hissələrindən axıb gələn su,
hidroqrafiki şəbəkəyə təxminən eyni vaxtda gəlib çatır.
Meşə zonasının çaylarında bulanıqlıq ən az (ρ<20 q/m
3
) olur.
Bunun səbəbi
səth aıxının az olması və yuyulma prosesinin zəif getməsidir. Meşə zonasından
6
Behruz Melikov
Behruz Melikov
cənuba getdikcə gətirmələrin miqdarı da artır. Meşə-çöl zonalarında bulanıqlıq 500
q/m
3
çatır. Bu səthi eroziyanın güclənməsi ilə izah olunur.
Hidrotexniki qurğular tikildikdə çayların təbii gətirmələr rejimi dəyişir. Belə
ki, kür çayı üzərində bir sıra su anbarları tikildikdən sonra onun illik gətirmələr
axımı kəskin azalmışdır.
Azərbaycan ərazisində bir neçə yüz nohur və su anbarları vardır ki, bunlar da
əsasən dağətəyi və düzən zonalardadır. Su anbarlarının ümumi sahəsi 1000 km
2
-ə
yaxındır
və meliorasiya, su təchizatı,
energetika, balıqçılıq və s. sahələrin
inkişafına şərait yaradıb. Respublikanın böyük su anbarları: Mingəçevir, Şəmkir,
Araz su qovşağı, Sərsəng, Ceyranbatan, Arpaçay və Ağstafaçaydır.
Bu böyük
yeddi su anbarında, Respublikanın bütün su anbarlarında toplanmış suyun 95%-i,
sahələrinin isə 90%-dən artığı cəmlənmişdir. Azərbaycanın
və eləcədə bütün
qafqazın ən böyük su anbarı Mingəçevirdir(F=605km
2
, h
maks
=75 m, W=16 km
2
).
Çay dərələrində yerləşən su anbarlarına Şəmkir, Mingəcevir, Sərsəng və s.,
məcradan xaricdə yerləşən su anbarlarına isə Ceyranbatan, Cavanşir və s.aid edilir.
Su anbarlarının əsas hidroloji xüsusiyyətləri əvvəldən lahiyyələşdirmə zamanı
müəyyən edilsədə, sahillərinin dinamikası və lillənmə prosesi həmişə problemlər
yaradır.
Su anbarlarının miqdarı artdıqca Respublikanın göllük kəmiyyəti artır.
Azərbaycanda suvarma əkinçiliyi inkişaf etdiyindən burada su axıtma
qabiliyyəti müxtəlif olan çoxlu kanallar və şoran torpaqların yuyulması üçün
kollektorlar vardır. Kanalların ümumi uzunluğu 40 min km-dən artıq,
kollektorlarınkı isə on minlərlədir.
Azərbaycan ərazisində bir neçə yüz nohur və su anbarları vardır ki, bunlar da
əsasən dağətəyi və düzən zonalardadır. Su anbarlarının ümumi sahəsi 1000 km
2
-ə
yaxındır və meliorasiya, su təchizatı, energetika, balıqçılıq və s. sahələrin
inkişafına şərait yaradıb. Respublikanın böyük su anbarları: Mingəçevir, Şəmkir,
Araz su qovşağı, Sərsəng, Ceyranbatan, Arpaçay və Ağstafaçaydır. Bu böyük
yeddi su anbarında, Respublikanın bütün su anbarlarında toplanmış suyun 95%-i,
sahələrinin isə 90%-dən artığı cəmlənmişdir. Azərbaycanın və eləcədə bütün
qafqazın ən böyük su anbarı Mingəçevirdir(F=605km
2
, h
maks
=75 m, W=16 km
2
).
Çay dərələrində yerləşən su anbarlarına Şəmkir, Mingəcevir, Sərsəng və s.,
məcradan xaricdə yerləşən su anbarlarına isə Ceyranbatan, Cavanşir və s.aid edilir.
Su anbarlarının əsas hidroloji xüsusiyyətləri əvvəldən lahiyyələşdirmə zamanı
müəyyən edilsədə, sahillərinin dinamikası və lillənmə prosesi həmişə problemlər
yaradır.
Su anbarlarının miqdarı artdıqca Respublikanın göllük kəmiyyəti artır.
Azərbaycanda suvarma əkinçiliyi inkişaf etdiyindən burada su axıtma
qabiliyyəti müxtəlif olan çoxlu kanallar və şoran torpaqların yuyulması üçün
kollektorlar vardır. Kanalların ümumi uzunluğu 40 min km-dən artıq,
kollektorlarınkı isə on minlərlədir.
7
Behruz Melikov
Behruz Melikov