272
tapmışdı. “Rusiya hər hansı formada yeni imperiyanın mərkəzi
olmağa çalışmır. Rusiya başqalarından daha yaxşı başa düşür ki,
onun bu vaxta q
ədər oynadığı rol onu xoşbəxt etməmişdir. Tarix
biz
ə öyrədir ki, başqa xalqları idarə edən xalq özü xoşbəxt ola
bilm
əz”. Lakin tezliklə Rusiya məsələ qaldırdı ki, dünya onu da
ABŞ-la bərabər səviyyədə olan dövlət kimi görməli və dünyada
baş verən bütün hadisələrə münasibət onun iştirakı və icazəsi
olmadan h
əll edilməlidir. Təsadüfi deyildir ki ,Yeltsin 1996-cı ilə
Çin
ə Səfər edərkən elan etdi ki, Rusiya və Çin dünyaya diktə edir.
Bu bar
ədə açıq danışılmasa da, üstüörtülü bildirildi ki, Mərkəzi
Avropa el
ə bir region olmalıdır ki, heç olmasa siyasi cəhətdən
Rusiyaya yaxın olsun. Lakin belə bir kursun götürülməsi ölkəni
daxili v
ə xarici siyasətdə realizmdən məhrum etdi. Çünki bu
siyas
ət xülya idi. ABŞ dünyada hökmranlığını heç vaxt Rusiya ilə
bölm
əyə razı ola bilməzdi. Rusiya dünyada ABŞ-ın partnyoru
olmaq üçün h
ələ sosial və iqtisadi cəhətdən çox zəif idi.
Vaşinqtonun fikrincə, Almaniya, Yaponiya və Çin kiçik ərazilərdə
yerl
əşsələr də, Rusiyaya nisbətən daha çox nüfuzetmə qüvvəsinə
malikdirl
ər. Bundan başqa, bir sıra geostrateji məsələlərdə,
m
əsələn, Avropa, Yaxın və Uzaq Şərqdə ABŞ-ın milli maraqları
il
ə Rusiyanın milli maraqları da toqquşurdu.
Siyasi güc, maliyy
ə xərcləri, texniki yenilik, mədəni yüksəliş
sah
əsində bu iki dövlət arasındakı fərqlər dərhal fikir ayrılığının
yaranmasına, nəticədə “kamil strateji partnyorluq” ideyasının puç
olmasına səbəb oldu.
Yuqoslaviya hadis
ələri və ABŞ
Respublikalarda hakimiyy
ətə yeni hökumətin əvvəlki federa-
siya sistemin
ə yenidən baxılması tərəfdarlarının gəlməsi ilə Yuqos-
laviyanın parçalanması prosesi başlandı. 1991-ci ilin iyununda
Xorvatiya v
ə Sloveniya özlərini müstəqil və suveren respublikalar
elan etdil
ər. YSFR bu qərarı qeyri-qanuni hesab etdi. Sloveniyada
yeni düz
əldilmiş yerli hərbi hissələrlə Yuqoslaviya Xalq Ordu-
sunun hiss
ələri arasındakı uzun sürməyən münaqişədən sonra YXO
onun
ərazisindən çıxarıldı. 1991-ci ilin oktyabrında Sloveniya
ittifaq
dan ayrıldı və bir çox dövlətlər, xüsusilə ABŞ tərəfindən
tanındı. Xorvatiyada isə labüd respublikada yaşamaq istəməyən
273
serbl
ərlə xorvatlar arasında dərhal müharibə dövründəki hadisə-
l
ərin təkrarlanmağa başladı. Xorvat dövlətində yerli faşistlər
“usta
şlar” serbləri amansızcasına təqib edirdilər. Dini amil –
provoslav serbl
ər və katolik xorvatlar arasındakı fərq və
düşmənçilik üzündən münaqişə daha da dərinləşdi. Serblər
Xorvatiya
ərazisində iki muxtar serb respublikasının yarandığını
elan etdil
ər və gələcəkdə Serbiyanın tərkibinə cəhd edəcəklərini
bildirdil
ər. serblərlə xorvatlar arasındakı hərbi əməliyyatlar tank,
aviasiya, artilleriyanın vasitəsi ilə aparılırdı. Bu əməliyyatda YXO
da iştirak edirdi.
Sloveniyanın və Xorvatiyanın ardınca Makedoniya (1991-ci
ilin noyabrı) Bosniya və Hersoqovina (1992-ci ilin yanvarı) öz
müst
əqilliklərini elan etdilər. bundan sonra yerdə qalan iki respub-
lika – Serbiya v
ə Çernoqoriya paytaxtı Belqrad olan Yuqoslaviya
İttifaq Respublikasını yaratdılar. Makedoniyanın ayrılması dinc
yolla oldu. Bosniya v
ə Hersoqovinada isə üç icma-serb, xorvat,
müs
əlman icmaları arasında münaqişə başlandı. Müsəlmanlar
vahid dövl
ətin saxlanması uğrunda çıxış etdirdilər. Serblər Bosniya
v
ə Hersoqovina Serb respublikasını, Xorvatlar Herseq-Bosniya
xor
vat respublikasını təşkil etdilər. Rusiya serbləri, ABŞ isə xor-
vatla
rı müdafiə edirdi.
Amansız xarakter almış silahlı münaqişə Xorvatiya və Ser-
biya
nın işə qarışması nəticəsində daha da kəskinləşdi. Müsəl-
manlarla xorvatlar birlikd
ə çıxış edirdilər. “Misilsiz müsəlman soy-
qırımı” beynəlxalq aləmdə böyük əks-səda doğurdu. BMT-nin
T
əhlükəsizlik Şurası və Aİ Yuqoslaviyada vəziyyəti normallaş-
dırmaq üçün tədbirlər gördülər.
Buraya BMT-nin sülh m
əramlı qüvvələri göndərildi. Rusiya
Serbiyanı müdafiə etsə də, Qərb dövlətləri, ilk növbədə ABŞ Serbi-
yanı münaqişəsinin günahkarı elan etdi, ona və Çernoqoriyaya
qarşı bu respublikaların həyatına ağır təsir edən iqtisadi sanksiyalar
t
ətbiq etdi. ABŞ-ın fəal müdaxiləsi ilə bölgədə sabitliyin və sülhün
b
ərqərar olması üçün 1995-ci ilin dekabrın 17-də Deyton sülh
müqavil
əsi bağlandı.
Düny
a sosializm sistemi dağılandan sonra Yuqoslaviya əsas
münaqişə mənbələrindən yenə də birinə çevrildi. 90-cı illərin
274
sonunda Balkanlarda yeni müharib
ə başladı. 1998-ci ilin mart
ayında Kosovada keçirilən prezident və parlament seçkilərinin
n
əticələrini Belqrad qəbul etmədi. Kosovalıların gizli Kosovo
azadlığı ordusu fəal hərbi döyüşlərə başladı və Qraxovats şəhərini
işğal etdi. Şəhəri azad etmək üçün Yuqoslaviya ordusu ağır silah
növl
ərindən istifadə edərək Kosovo azadlıq ordusunu Albaniya
s
ərhədlərinə sıxışdırdı. Münaqişəni dayandırmaq məqsədilə Yu-
qoslaviya r
əhbərliyi ilə BMT, ATƏT, əlaqə qrupu və NATO-nun
timsalında beynəlxalq birlik arasında danışıqlar başlandı. Yuqos-
laviyanın prezidenti S.Miloşeviç Kosovaya muxtariyyət statusunu
qaytarmağa razı olduğu bildirdi. Ancaq Kosovo azadlıq ordusunun
komandanlığı müstəqillik tələb edirdi. NATO ölkə ərazisinə öz
qoşunlarını yeritməyin zəruri olduğunu bildirərək, siyasi məsələnin
h
əllini gələcəyə saxlamağa təklif etdi. BMT TŞ Yuqoslaviya or-
dusunun at
əşi dayandırması haqqında qətnamə qəbul etdi. 1999-cu
ilin fevral ayında Parisdə Rambuye qəsrində danışıqların “sonuncu
m
ərhələsi” başladı. Yuqoslaviya nümayəndə heyəti təqdim olunan
müqavil
əni imzalamaqdan imtina etdi. Albaniya nümayəndəliyi
birt
ərəfli qaydada müqaviləni imzaladı. Beləliklə, danışıqlar
pozuldu. 1999-
cu ilin martın 25-nə keçən gecə NATO aviasiyası
Yuqoslaviyanın hərbi obyektlərini bombalamağa başladı. NATO
öz mövcudluğunun əlli ili ərzində ilk dəfə BMT TŞ-nın sanksiyası
olmadan suveren dövl
ətin ərazisini bombardman etdi. Bu həm
BMT v
ə həm də NATO nizamnaməsinə zidd bir hərəkət idi.
NATO-nun bu h
ərəkəti Çin və Rusiya tərəfindən ciddi tənqid
edildi. Bombardmanların başlaması nəticəsində yerli əhali öz
yaşayış yerlərini tərk etdi. Qaçqınlar dəstəsi Albaniya, Makedoniya
v
ə Çernoqoriyada yerləşdilər.. Yuqoslaviya üzərinə 78 gün davam
ed
ən hava hücumu nəticəsində Belqradda 1000-ə yaxın hərbi və
mülkü obyekt dağıdıldı, dinc əhalidən 2 mini öldü, 7 mini yaralan-
dı.
H
ərbi əməliyyatların gedişində dinc nizama salma üçün
yollar axtarılmağa başlandı. 1999-cu ilin iyununda BMT Təhlükə-
sizlik Şurasının qətnaməsinə əsasən Kosovadan serb ordusu çıxa-
rılmalı idi. Həmçinin NATO tərəfindən bombardmanlar dayan-
dırılmalı, ölkəyə sülhməramlı qüvvələr, o cümlədən Rusiya silahlı
Dostları ilə paylaş: |