ÜÇÜNCÜ PƏRDƏ
Lord Qorinqin evi. Kitabxana. Sağ tərəfdəki qapı zala çıxır. Soldakı qapı papiros
çəkmək üçün otağa açılır. Arxadakı qapı qonaq otağına açılır. Divar sobası yanır.
Eşikağası Fipps səliqə ilə qəzetləri yazı masasının üstünə yığır. Fipps həvəssiz və
soyuqqanlı görünür. Bəziləri onu ideal xidmətçi adlandırırlar. Sfinks ondan daha
ünsiyyətcildir. Fipps maneralı bir maskadır. Onun ağlı və emosional həyatı barədə
heç bir məlumat yoxdur. O, elə bil, sadəcə, formadır.
Lord Qorinq daxil olur. Frakdadır. Yaxasında sancaq var. İpək şlyapa geyib. Ağ
əlcəklər geyinib. Çiyninə plaş atıb. XVI Lüdovik sayağı əlağacı gəzdirir. Müasir
dəbin ən xırda atributu belə yaddan çıxmayıb. Görünür, lord dəblə sıx bağlı
adamdır, dəbi özü yaradır, sonra isə onun başında durur. Bəşəriyyətin fikir
tarixində o, yeganə filosofdur ki, yaxşı və zövqlə geyinməyi bacarır.
LORD QORİNQ. Fipps, mənim ikinci qönçəli sancağımı gətirdiniz?
FİPS. Bəli, milord. (Lordun şlyapasını və əlağacını alır, yeni sancağı sinidə ona
uzadır.)
LORD QORİNQ. Necə qəşəngdir! Fipps, Londonda bu sancağı taxan yeganə
diqqətəlayiq adam mənəm, deyəsən!
FİPS. Bəli, milord. Bunu müşahidə eləmişəm.
LORD QORİNQ (köhnə sancağı çıxarır). Fipps, görürsən, sən özün nə
geyinirsənsə, o da dəb deməkdir. Başqalarının geyindiyi isə dəb deyil.
FİPS. Bəli, milord.
LORD QORİNQ. Ədəbsizlik də belədir: o, sadəcə, başqalarının etdiyi
hərəkətlərdir.
FİPS. Bəli, milord.
LORD QORİNQ (yeni sancağını taxır). Yalan isə başqa adamların həqiqətidir.
FİPS. Bəli, milord.
LORD QORİNQ. Başqaları dəhşətli məxluqdur. Ən yaxşı cəmiyyət elə insanın
özüdür.
FİPS. Bəli, milord.
LORD QORİNQ. Fipps, özünü sevmək bütün həyatın boyu davam edəcək bir
romanın başlanğıcıdır.
FİPS. Bəli, milord.
LORD QORİNQ (güzgüdə özünə baxır). Fipps, hər halda, bu sancaq mənim
xoşuma gəlmir. Elə bil, məni bir qədər yaşlı göstərir. Bu sancaqda, elə bil, yaşının
ahıl çağında olan kişilərə oxşayıram, hə, Fipps?
FİPS. Sizin xarici görünüşünüzdə heç bir dəyişiklik görmürəm, milord!
LORD QORİNQ. Görmürsünüz?
FİPS. Xeyr, milord.
LORD QORİNQ. Tam əmin deyiləm. Fipps, siz mənə daha münasib, bir qədər
yüngül sancaq hazırlatdırın. Xüsusən cümə axşamları.
FİPS. Milord, mən gül mağazasının sahibəsi ilə danışaram. Bu yaxında onun
qohumlarından kimsə vəfat edib. Görünür, sancağın belə alınması da bu
səbəbdəndir.
LORD QORİNQ. Bizim ingilis cəmiyyətinin aşağı təbəqəsi üçün qeyri-adi
xüsusiyyətdir! Onların qohumlarından daim kimsə ölür!
FİPS. Bəli, milord. Bu barədə onların bəxti gətirir!
LORD QORİNQ (geriyə dönüb ona baxır. Fipps soyuqqanlı halını saxlayır).
Hm... Fipps, məktub varmı?
FİPS. Bəli, milord. Üç dənə gəlib. (Sinidə məktubları verir.)
LORD QORİNQ (məktubları götürür). Fipps, iyirmi dəqiqədən sonra mənə karet
lazım olacaq!
FİPS. Baş üstə, milord! (Qapıya sarı gedir.)
LORD QORİNQ (çəhrayı rəngdəki məktubu ona göstərir). Ooo! Bu məktub nə
vaxt gəlib?
FİPS. Siz kluba gedəndən dərhal sonra onu bir nəfər əllə gətirib verdi.
LORD QORİNQ. Yaxşı, gedə bilərsiniz! (Fipps çıxır.) Ledi Çilternin xətti və
onun qeydlər üçün işlətdiyi kağız! Qəribədir! Gözləyirdim ki, Robert yazsın! Ledi
Çiltern, görəsən, nə yaza bilər mənə? (Yazı masası arxasında oturub zərfi açır,
oxuyur.) “Mən sizi görmək istəyirəm. Sizə inanıram. Sizə gəlirəm. Gertruda”.
(Məktubu bükür, təəccüblə qaşlarını qaldırır. Yenə məktubu başlayır oxumağa.)
“Sizi görmək istəyirəm. Sizə inanıram. Sizə gəlirəm”. Belə, deməli, o, hər şeyi
öyrənib. Yazıq qadın! Zavallı qadın! (Saatını çıxarıb baxır.) Çox gecdir axı! Saat
ondur, bu vaxt adamın evinə gələrlər? Gərək Berkşirə getməyimi təxirə salım!
Hər halda, gözləndiyin yerə getməmək həmişə xoş təsir bağışlayır. Subaylar
klubunda məni gözləmirlər, bax oraya gedərəm. Hə... çalışaram, ledi Çilterni dilə
tutum, qoy ərinin yanında olsun, onu tərk eləməsin. Hər bir ərli qadın belə
etməlidir. Bədbəxtlik bundadır ki, qadınlarda mənəvi hisslər güclü olur. Elə buna
görə də evlilik möhkəm olmur, ailələr dağılmağa məhkum olur. Saat on! Yəqin,
indi gələr. İndi burada olar! Fippsə demək lazımdır ki, başqaları üçün mən evdə
yoxam! (Zəngi basmağa gedir.)
Fipps daxil olur.
FİPS. Lord Kaverşam!
LORD QORİNQ. Eh! Bu valideynlər həmişə namünasib vaxtda peyda olurlar! Bu
da təbiətin bir səhvidir! (Lord Kaverşam daxil olur.) Əziz ata, səni görməyimə
çox şadam! (Qabağına gedir.)
LORD KAVERŞAM. Kömək elə, paltomu çıxarım!
LORD QORİNQ. Ata, bəlkə, heç çıxarmayasan?
LORD KAVERŞAM. Yox, qoy çıxarım. Burada nə yaxşı rahat kreslon var?
LORD QORİNQ. Hə, bu kresloda özüm otururam. Qonağım olanda.
LORD KAVERŞAM. Sağ ol! Burada külək-zad vurmur adamı?
LORD QORİNQ. Yox, ata, yelçəkən yoxdur...
LORD KAVERŞAM (oturur). Hə, çox yaxşı. Yelçəkən olanda dözə bilmirəm.
Bizim evdə heç vaxt yelçəkən olmur.
LORD QORİNQ. Amma hərdən meh əsir!
LORD KAVERŞAM. Nə? Meh? Başa düşmədim, nə demək istəyirsən? Mən
səninlə ciddi söhbət eləməyə gəlmişəm, ser!
LORD QORİNQ. Bu gecə vaxtı? Saata bax bir, ata!
LORD KAVERŞAM. Saat ondur! Nəyi pisdir ki? Məncə, lap yaxşı vaxtdır!
LORD QORİNQ. Ata, bağışla, bu gün ciddi söhbətlər etməyə halım yoxdur!
Bağışla məni, bu gün vaxtı deyil!
LORD KAVERŞAM. Bu nə deməkdir, ser?
LORD QORİNQ. Mövsüm vaxtı mən ciddi söhbətləri yalnız hər ayın çərşənbə
günü saat dörddən yeddiyə kimi aparıram.
LORD KAVERŞAM. Təsəvvür elə ki, çərşənbədir! Hə, elə bil, çərşənbədir!
LORD QORİNQ. Axı indi yeddidən keçib, ata, mənim həkimim mənə icazə
vermir, deyir ki, yeddidən sonra ciddi söhbətlər eləmə! Belə olanda yuxuda
danışıram, sayıqlayıram öz-özümə!
LORD KAVERŞAM. Yuxuda danışırsan? Nə olsun ki? Sən axı evli deyilsən?
LORD QORİNQ. Elədir, ata, evli deyiləm.
LORD KAVERŞAM. Hm... Bax elə bundan ötrü gəlmişəm ki, səninlə söhbət
edəm. Sən təcili evlənməlisən! Sizin yaşınızda mən üç ay deyildi ki, subay
qalmışdım, başladım sənin gözəl anana pərəstiş etməyə, onun qulluğunda
durmağa. Evlənmək sənin borcundur, sən ömrün boyu keflə yaşamayacaqsan ki!
Bu gün hər bir ədəbli adam evlənməlidir! Həmişə kef çəkmək olar? Subay qalmaq
indi daha dəbdə deyil. Subaylar etibardan düşmüş adamlardır. Onlar haqqında çox
şey danışırlar. Sənin arvadın olmalıdır, ser! Dostun Robert Çilternə bax, gör
nələrə sahib olub! Namusla, zəhmətlə, şərəfli əməklə və ağıllı arvadla hər şeyə
nail olub! Sən niyə onun yoluyla getməyəsən, hə? Niyə ondan nümunə
götürməyəsən?
LORD QORİNQ. Düşünürəm ki, mən də belə edəcəyəm, ata!
LORD KAVERŞAM. Əlbəttə, mən bunu çox istərdim. O zaman mən də rahat
hiss edərəm özümü. İndi mən səndən ötrü yazıq ananın gününü göy əsgiyə
döndərmişəm. Sənin heç qəlbin yoxdur? Bizə yazığın gəlmir?
LORD QORİNQ. Nə danışırsan, ata! Elə demə!
LORD KAVERŞAM. Gərək çoxdan evlənəydin! Bir bax, otuz dörd yaşın var e!
Dostları ilə paylaş: |