34
TƏHARƏTİN HÖKMLƏRİ
....................................................................................
............................................................................................................................................
aradan qaldırıb təmizləsələr, bədən pak olur və sudan çölə çıxıb,
yenid
ən suya girmək lazım deyil.
M
əsələ: 173. Dişlərin arasında qalan nəcis yemək, ağıza su
alınıb çalxalanaraq nəcis yeməyin hər tərəfinə çatdırılsa, pak olar.
M
əsələ: 174. Əgər baş və üzün tükü çox olsa və az su ilə suya
ç
əksələr, ehtiyata əsasən onun ğüsaləsini çıxartmaq üçün, gərək
sıxsınlar.
M
əsələ: 175. Bədən və ya paltarın bir yeri az su ilə
yuyulduqda, o yer
ə bitişik olub, yuyulma zamanı suyun adətən
çatdığı yerlər də nəcis yerin pak olması ilə pak olar. Yəni nəcis
yerin
ətrafını ayrıca yumaq lazım deyil. Əksinə nəcis yer və onun
ətrafı suya çəkilərkən birlikdə pak olurlar. Həmçinin nəcis bir
şeyin yanına pak bir şey qoyub və hər ikisinin üzərinə su
töküldükd
ə də hökm eynidir. Buna görə nəcis bir barmağı yumaq
üçün barmaqların hamısının üzərinə su tökülsə, nəcis və pak su
onların hamısına yetişsə, nəcis olan barmaq pak olduğu zaman o
biri barmaqlar da pak olur.
M
əsələ: 176. Nəcis olan ət və quyruq digər şeylər kimi yuyulur.
Suyun daxilin
ə keçməsinə maneə olmayacaq miqdarda, az yağlı
olan b
ədən, qab və libas da eyni hökmü daşıyır.
M
əsələ: 177. Nəcis olan bədən və ya qab, sonradan suyun
yetişməsinə mane olacaq bir şəkildə yağlansa, o bədən və ya qabı
suya ç
əkmək istədikləri zaman, suyun qabın səthinə yetişməsi
üçün yağın aradan aparılması lazımdır.
M
əsələ: 178. Üzərində nəcasətin eyni olmayan nəcis şey, kürr
suya birl
əşmiş olan krantın altında bir dəfə yuyulsa, pak olar.
H
əmçinin, əgər nəcasətin eynini krantın altında və ya başqa bir
vasit
ə ilə aradan qaldırılsa və o şeydən axan su nəcasətin iyini və
ya r
əngini, yaxud da, dadını özünə götürmədiyi halda, üzərində
n
əcasətin eyni olan qab da, krant suyu ilə pak olar. Amma, həmin
n
əcis şeydən axan su, nəcasətin iyini və ya dadını yaxud da
r
əngini özünə götürmüş olsa, gərək krantın suyu onun üzərinə o
q
ədər axsın ki, nəcasətin iyi və ya rəngi, yaxud da dadı, ondan
35
PAKLAYICILAR
................................
................................
........................
............................................................................................................................................
ayrılan suda olmasın.
M
əsələ: 179. Əgər bir şeyi suya çəkib pak olmasını yəqin
etdikd
ən sonra nəcasətin eyninin ondan ayrılıb-ayrılmamasında
şəkk etsə, yuyulduğu zaman nəcasətin kənar olmasına diqqət
yetirdiyi t
əqdirdə o şey pakdır.
M
əsələ: 180. Üzərində su axa bilməyən və ya ondan parça və
ya sair şeylə olsa belə suyun ayrılması mümkün olmayan torpaq
n
əcis olarsa, qəlil su ilə pak olmaz. Amma üstü çınqıllı və qumlu
olan torpaq, su onun üstün
ə töküləndə ondan ayrılıb quma və
çınqıla batdığına görə, qəlil su ilə pak olur. Amma, çınqılların altı
n
əcis qalır.
M
əsələ: 181. Suyun batmadığı daş, kərpic döşənən yerlər,
h
əmçinin bərk torpaq, nəcis olsa, qəlil su ilə pak olur. Amma, bu
halda onun üz
ərinə o qədər su tökülməlidir ki, axmağa başlasın.
Əgər onun üstünə tökülən su bir dəlikdən axıb çölə çıxsa, torpağ
bütünlükl
ə pak olur. Amma axıb çölə çıxmasa, o suyun yığıldığı
yer n
əcis qalır. Oranı paklamaq üçün, gərək hər vasitə ilə mümkün
olsa (pak q
ab ya pak parça kimi) ğüsaləsin çəksinlər. Onun pak
olması üçün bir çala qazmaqla olsa belə, su çalaya yığılsın, sonra
oranın suyunu çölə çəksinlər. Sonra həmin çalanın pak torpaq ilə
doldursunlar.
M
əsələ: 182. Duz daşı və buna bənzər şeylərin zahiri nəcis
olsa, az su il
ə də pak olur.
M
əsələ: 183. Ərimiş nəcis şəkərdən hazırlanan qənd, kürr və ya
axar suya qoyulmaqla pak olmaz.
2 - TORPAQ
M
əsələ: 184. Yer, üç şərtlə nəcis olmuş ayağın və ayaqqabının
altını pak edər:
1.
Yer pak olmalıdır;
2.
Quru olmalıdır;
3.
Ayağın və ya ayaqqabının altında tapılan qan və bövl kimi
36
TƏHARƏTİN HÖKMLƏRİ
....................................................................................
............................................................................................................................................
eyni n
əcis və ya nəcis olmuş palçıq kimi sonradan nəcis olan şey,
yol yerim
ək və ya ayağı sürtməklə aradan qaldırılmalıdır; əgər
n
əcasət qabaqcadan aradan qaldırılarsa, ehtiyat-lazıma əsasən
ayaq v
ə ayaqqabının altı yol getmək və ya yerə sürtməklə pak
olmaz. H
əmçinin yer ya torpaq olmalı, ya da daş, kərpic və ya
bunlara b
ənzər şeylərlə döşənmiş olmalıdır. Xalça, həsir və
ç
əmənlik üzərində yol getməklə nəcis olmuş ayağın və ya
ayaqqabının altı pak olmaz.
M
əsələ: 185. Nəcis ayaq və ayaqqabının altının, asfalt və ya
ağacla döşənmiş yer üzərində yeriməklə pak olması işkallıdır.
M
əsələ: 186. Ayağın və ayaqqabının altında olan nəcasət on
beş addımdan az yol getməklə və ya yerə sürtməklə aradan
aparılsa belə, ayaq və ya ayaqqabının pak olması üçün, on beş
addım və ya daha artıq yol getmək daha yaxşıdır.
M
əsələ: 187. Ayağın və ayaqqabının altının nəcisinin yaş
olması lazım deyil; əgər quru da olsa, yol getməklə paklanır.
M
əsələ: 188. Nəcis olan ayağın və ayaqqabının altı, yol
getm
əklə paklandıqdan sonra, adətən onun ətrafından palçığa
bulaşan tərəfləri də pak olur.
M
əsələ: 189. Əlləri və dizləri üzərində yeriyən şəxs, əl və ya
dizl
əri nəcis olsa, onların yol getməklə pak olmaları işkallıdır.
H
əmçinin çəliyin, süni ayağın altı, heyvanların nalı, avtomobilin,
faytonun t
əkərləri və buna bənzər şeylər də eyni hökmü daşıyır.
M
əsələ: 190. Yol getdikdən sonra, ayağın və ya ayaqqabının
altında nəcasətin gözlə görünməyən zərrəciklərinin, yaxud iyinin
v
ə ya rənginin qalmasının eybi yoxdur. Amma ehtiyat-müstəhəb
budur ki, bunların da qalmamaları üçün bir qədər yol getmək
lazımdır.
M
əsələ: 191. Ayaqqabınin içi və ayağın altının yerə dəyməyən
hiss
əsi, yol getməklə pak olmur. Corabın altının yol getməklə
paklanması işkallıdır.
Dostları ilə paylaş: |