26
TELEXƏBƏRÇİLİYİN TEXNİKİ ELEMENTLƏRİ. GÖRÜNTÜ. SƏS. İŞIQ
TELEVİZYA AVADANLIĞININ TEXNİKİ İMKANLARI
III BÖLÜM
TELEVİZİYA AVADANLIĞININ TEXNİKİ İMKANLARI
Boston televiziyasının baş kameramanı Con Premakın
fikrincə, “kamera – təsviri və
səsi yazan qara qutu
deyil, bir tarixçəni göstərib-danışmaq qurğusudur”.
Əslində, hər kəs videokameradan istifadəni öyrənə,
eləcə də görüntü və səsi qeydə ala bilər. Ancaq bir
tarixçəni göstərib-danışmaq istəyənlər videokamera-
dan yararlanmaq üçün texniki üsullara yiyələnməli,
çoxlu çalışmalı və diqqətli olmalıdırlar. Videokamera
vasitəsilə təsvir və səs elə yazılmalıdır ki, tamaşaçılar
özlərini sanki hadisə yerində imiş kimi hiss etsinlər.
Videotəsvir ünsiyyətdir. Dili pis bilən və sözləri yalnış
tələffüz edən şərhçinin danışığını qəbul etmək nə
qədər çətindirsə, pis çəkilmiş və uğursuz montaj
olunmuş süjetlərə baxmaq da bir o qədər çətindir.
Videotəsviri danışıqla müqayisə eləmək mümkün
olduğu kimi, kadrı da vahid təsvir kimi,
sözlə müqayisə
edirlər. Demək, hər sözün danışıqda yeri olduğu kimi,
hər kadrın da öz yeri və mənası var.
Jurnalist yadda saxlamalıdır ki, müasir tamaşaçı
yüksək keyfiyyətli televiziya materialı sarıdan qıtlıq
çəkmədiyi üçün o, öz vaxtını zəif təsvirlərə və uğursuz
kompozisiyalı kadrlara baxmağa sərf etməyəcək.
Ona görə də çəkiliş şəraiti məkana görə dəyişdiyi
üçün jurnalist çəkiliş aparmaq üçün hansı kameradan
istifadə etməyi bilməlidir. Bu isə jurnalistdən müasir
videoavadanlıq barədə məlumatlı olmağı tələb edir.
Reportyor kameramanı texniki baxımdan imkansız ra-
kurslardan - çəkiliş bucaqlarından çəkilişə məcbur edə
bilməz. Kameramandan bənzər kadrlar tələb etməmək
üçün o, kameranın texniki özəlliklərini nəzərə almalı və
bu barədə kameramanla məsləhətləşməlidir.
Televiziya jurnalisti istənilən
kameraman üçün vacib
olan bir sıra təməl qaydaları bilməlidir.
27
III BÖLÜM
TELEXƏBƏRÇİLİYİN TEXNİKİ ELEMENTLƏRİ. GÖRÜNTÜ. SƏS. İŞIQ
TELEKAMERADAN İSTİFADƏNİN TƏMƏL QAYDALARI:
TELEKAMERADAN İSTİFADƏNİN TƏMƏL QAYDALARI
1. Müsahibi və ya çəkiləcək istənilən obyekti günəş
şüası düşən pəncərə yanında yerləşdirmək olmaz.
Bu halda təsvirin keyfiyyəti çox aşağı düşür və video-
görüntü yararsız alınır. Buna bir halda icazə verilir -
məqsəd müsahibin tanınmamasıdırsa. İstisna hallarda
müsahibin həyatına, işinə təhlükə yaranacağı hallarda
və ya hansısa predmeti sahibinin tanımaması üçün
bənzər “defekt”lərdən “effekt” kimi yararlanmaq olar.
2. Müsahibə zamanı kameranın obyektivi müsahi-
bin gözləri səviyyəsində olmalıdır. Tutalım, müsahib
əyləşibsə və ya müsahib uşaqdırsa, kameranın “gözü”
onların səviyyəsinə endirilməlidir.
3. Kameraya bir metrdən yaxın
olan obyekti
çəkməmək məsləhətdir, çünki kameranın texniki
imkanları doğru görüntü almağa yetməyəcək və
təsvir təhrif olunacaq. Əgər kameramanın kameranı
çəkiləcək obyektə tərəf çevirməyə imkanı yoxdursa,
onda reportyor həmin obyektin yerini kameraman
üçün rahat olan tərəfə dəyişməli və ya başqa bir
obyekt seçməlidir.
4. Mövcud kameranın texniki imkanına cavab
verməyən, çəkiliş üçün çox qaranlıq olan, yaxud
işığı yetərsiz məkanda əlavə işıqlardan yararlan-
maq gərəkdir. Əgər gərəkli işıq avadanlığı yoxdursa,
çəkilişdən imtina etmək lazımdır.
5. Təbii şəraitdə parlaq günəş işığı altında çəkilən
obyektin bir tərəfindən işıqlanmanı eyni səviyyədə
etmək üçün xüsusi işıqlandırıcı və ya işığı
əks etdirən
ekranlardan istifadə etmək lazımdır. Belə avadanlığın
olmadığı halda çəkiliş bucağını (rakusunu) dəyişmək və
ya müəyyən qədər kölgəyə tərəf çevirmək lazımdır.
6. Həssaslığı yüksək kameraları soyuq havadan
gətirdikdən sonra onların bir qədər otaq temperatu-
runa uyğunlaşmasını gözləmək lazımdır. Bu səbəbdən
reportyor kameramandan təcili çəkilişə başlamasını
tələb etməməli və ona bir neçə dəqiqə vaxt verməlidir.
Həmin vaxtdan səmərəli yararlanaraq çəkilməli əsas
obyektləri müəyyənləşdirmək olar.
7. Müxtəlif məkanlarda çəkiliş zamanı fərqli
işıqlandırmaya görə kameramana kameranın
diafraqmasını tənzimləmək üçün vaxt lazım olur. Bu
halda çəkilişi qısa müddət saxlamaq qaçılmazdır.
8. Məktəbəqədər yaşda olan uşaqların və heyvanların
çəkilişi əlavə vaxt tələb etdiyindən reportyor bunu
nəzərə almalıdır.
9. Süjetin açar elementləri barədə kameramanı
mütləq
xəbərdar etmək və ona bu elementləri müxtəlif
görüntü planlarında kadrbakadr əks etdirmək üçün
vaxt vermək lazımdır.
10. Jurnalist və kameraman yadda saxlamalıdırlar ki,
bütün gəzişmə (trəvilinq) planlar statik, yəni hərəkətsiz
“stop” planla başlamalı və hərəkətsiz də bitməlidir.
Təcrübəli kameraman uzun ZUM-lar, yəni önəçək və
geriçək planlar və panoram zamanı hərəkəti bir neçə
dəfə dayandırır ki, montaj zamanı reportyorun gəzişmə
planını qısaltmaq imkanı olsun.
11.
Həm jurnalist, həm də kameraman çəkiliş yerində
kompozisiya qaydalarına daim əməl etməlidir. Çəkilişin
əsas obyekti kadrda – kadrın üçdə biri ölçüsündə
üst tərəfdən və ya üçdə bir ölçüsündə sol tərəfdən
olmalıdır.
Operativ xəbər çəkilişlərində istitifadə edilən
kiçikölçülü, yüngül və yığcam videokameraları əldə
hərəkətsiz vəziyyətdə saxlamaq çox çətindir. Bu
halda transfokatorla hətta kiçik bir önəçəkmə planı
gerçəkləşdirərkən kadrların titrədiyini görürsən.
Ştativdən yararlanmaqla bunu aradan qaldırmaq
olar. Ancaq bəzi hallarda ştativdən istifadə texniki
baxımdan mümkün deyil. Bu zaman “dirsəkaltı” dayaq
kara gəlir. Söhbət dayaq rolunu oynayacaq hər hansı
masadan, stulun söykənəçək yerindən, hasardan, di-
vardan, ağac və s.-dən gedir. Kameramanın yeri çəkiliş
üçün əlverişli olmalıdır –
ayaq üstə durmaqdan və
hətta nəyəsə söykənməkdənsə oturmaq daha yaxşıdır.
Uzun müsahibələri çəkərkən montajı asanlaşdırmaq
üçün jurnalist əvvəlcədən kameramandan xahiş
etməlidir ki, o, bir neçə dəqiqədən bir portret planını
ağ plana – süd planına, ya da qurşağaqədər plana
dəyişdirsin. Bu müsahibəni tam şəkildə efirə vermək
planlaşdırılırsa, həmin üsul görüntünü canlandıracaq.
Adətən, kameraman çəkilişi avtomat rejimdə aparır.
Görüntü duruluğunun avtomatik tənzimi, bir qayda
olaraq, yaxşı nəticə versə də, daha sonra fokus pozula
bilər. Bu halllarda əllə tənzimləmək lazım
gələcək
məqamlar bunlardır:
1. Obyektin yetərsiz
işıqlandırılması və
ya hədsiz parlaq fon
(əks işıqda çəkiliş);
2. Obyekt az sezilən
və kontrastsızdır
(tutalım, hamar
divardır), aşırı işıqlı
və ya parıltılıdır;
3. Kameradan
fərqli məsafədəki
kadrda bir neçə
predmet var və ya
çəkiliş pəncərədən,
barmaqlıq
arxasından aparılır
və s.;
4. Kamera ilə
obyektin arasına
gözlənilmədən
kənar görüntü,
predmet düşə bilər
(tutalım, yoldan
keçən adam);
5. Kadrda üfüqi
xətlər daha çoxdur.